- 5 Ekim 2020
- 13.121
- 34.809
- 35
Ütü yapıyor yatak odama girip çamaşırları topluyor ayıklıyor gardrobumu düzenliyor.Ya bişi dicem. Ben hep büyük temizlik lerde aldığım için biraz da bilmiyorum aslında. Evin derlenmesi toplanmasi derken neler yapıyor. Benim gelenlerle hep cam, yer silme falan gibi geçiyor.
1. Dusuk degerleriniz icin vitamin almaya baslayinEv iş çocuklar kendim arasında çözemedigim kısır döngüm şu an bataklığa döndü bunu farkediyorum. Batacak olan da benim çıkacak olan da ama yine de konu açmak istedim.
Her gecen gün zaman daha yetersiz geliyor anlamadığım bir şekilde.
Uyku bana yetmiyor. Çünkü kan değerlerim iyi değil. Ferrritin 3 falan..B12 düşük, d düşük. Folat düşük.
Uyku bana yetmiyor çünkü gece dişlerimi sıkıyorum. Uyandığımda üzerimden kamyon geçmiş gibi oluyor.
Uyku bana yetmiyor çünkü gece korkuları olan ve 7 yıldır her gece çok zorla uyuttugumuz bir oğlum var. Abisi 2 yaşından beri kendi kendine odasında kesintisiz uyurken bu çocuk böyle oldu. 2-3 saat uykuya geçiş süreci sürüyor. Korktuğu için uyumaya direniyor. Her hafta psikologa gidiyoruz.
Gece 2-3 gibi uyuduğum için sabah çok geç kalkıyorum. Daha erken ayilamiyorum. Eğer alarmla uyanirsam daha da sersem olduğum için alarmsiz uyanmaya çalışıyorum.
Eşim de ben de evden çalıştığım için yenilen içilen daha fazla. Bulaşık, çamaşır döngüsünü bir oturtamadim.
Haftalık kadın alacagim. Gelen kadınlar da ev çok pis olunca laf ediyor. O yüzden kabasini almak istiyorum. Oyuncak, kıyafet falan derken ben evin kabasini alana kadar kadın cagiramaz hale geliyorum. İsim ucu açık bir iş. Yani öyle 8 saat çalıştım bitti gibi bir iş değil. Dolayısı ile zihnimde sürekli yer tutuyor.
Çocukların sporu, psikologu, kendi psikologum, rahatlamak için aldığım masaj paketi, ve başka bir hobi kursu falan derken her gün evden bir şekilde çıkmış oluyorum. Temizlik işi ki kabasindan bahsediyorum bir türlü tamamlanmiyor.
Bu arada soracaklar için eşim yemekleri hallediyor. Çocukları okula götürüp getiriyor. Haftasonu kursa götürüyor. Yemeklerin tamamı onda. Çünkü ben yemek olayına yetisemiyorum.
Neye yetisiyorsun derseniz valla ben de bilmiyorum düşünme konusu sanırım daha çok. Artık ajanda tutuyorum daha terli toplu olayım diye. Kronometre falan tutuyorum. Kk da ethan başlığında görmüştüm sanirim.
Kendimle müthiş bir mucadele içindeyim. Fakat yok. Su an çıkmaya çalıştığım döngü adeta bir bataklık gibi geliyor.
Saat 23 e kadar ev işi yaptım. Güne çok geç basladim bu arada. Uyandigim saati söylesem şok olursunuz..bugün ben bile şok oldum.
O ara çocuklar henüz uyumamisti. Çünkü illa günü bitirin hadi yatın diye benim demem lazım. Ben diyince eşim büyüğü yatırdı. Ben küçüğü aldım. Şimdi saat oldu 2. Yarın çocuğun toplantısı var 11 de. Erken kalkmam lazim. Bu saatte yatınca asla dinlemiyorum. Uykusuz olunca da gözüm görmüyor. Bildiğiniz görmüyor. Böyle yazıyı okuyamama gibi değil de. Nasıl desem hafif flu gibi, yada böyle kafama bişi ile vurmuşlar da sersem olmuşum gibi. Ve sadece sabah değil. Gün icinde boyle oluyor. Ekrana falan bakamıyorum. TV izleyemiyorum . Ev işini yaparken böyle nasıl desem aktif olamıyorum.
Kan değerlerinden mi anksiyeteden mi sebep ne bilmiyorum. Göz doktoruna gittim birşey yok dedi. Detaylı da muayene etti.
Yarın belki bazısı için koca gün. Ama toplantı ile bir kısmı geçecek. İş yeriyle alakalı en az iki saat yarın bir çalışma yapmam lazım. Kalan süre içinde biliyorum ki evdeki işlerimi yetistiremeyecegim.
Çocuğun uyuma sürecinde zaten yeterince gerildim, artı bu yarınki stresle eminim gece yine dişlerimi sıkıcam.
Yani bilemiyorum nasıl cikicam bu döngüden.
Hepsinin kuyruğu birbirine bağlı. Birini duzeltsem diğerleri de düzelecek ama. Henüz basaramadim.
Çocuk uyusa zaten ben de uykumu erkene cekecegim. Bir de bazı geceler sabaha kadar uyku tutmuyor sonra. Belli bir saatten sonra benim uykum hepten kaçıyor.
Artık bilmiyorum onun durumu ne zaman düzelir. Bebek olsa en azından emzirir uyutursun. Bebekliginden beri uykusu hep zordu.
Ev iş çocuklar kendim arasında çözemedigim kısır döngüm şu an bataklığa döndü bunu farkediyorum. Batacak olan da benim çıkacak olan da ama yine de konu açmak istedim.
Her gecen gün zaman daha yetersiz geliyor anlamadığım bir şekilde.
Uyku bana yetmiyor. Çünkü kan değerlerim iyi değil. Ferrritin 3 falan..B12 düşük, d düşük. Folat düşük.
Uyku bana yetmiyor çünkü gece dişlerimi sıkıyorum. Uyandığımda üzerimden kamyon geçmiş gibi oluyor.
Uyku bana yetmiyor çünkü gece korkuları olan ve 7 yıldır her gece çok zorla uyuttugumuz bir oğlum var. Abisi 2 yaşından beri kendi kendine odasında kesintisiz uyurken bu çocuk böyle oldu. 2-3 saat uykuya geçiş süreci sürüyor. Korktuğu için uyumaya direniyor. Her hafta psikologa gidiyoruz.
Gece 2-3 gibi uyuduğum için sabah çok geç kalkıyorum. Daha erken ayilamiyorum. Eğer alarmla uyanirsam daha da sersem olduğum için alarmsiz uyanmaya çalışıyorum.
Eşim de ben de evden çalıştığım için yenilen içilen daha fazla. Bulaşık, çamaşır döngüsünü bir oturtamadim.
Haftalık kadın alacagim. Gelen kadınlar da ev çok pis olunca laf ediyor. O yüzden kabasini almak istiyorum. Oyuncak, kıyafet falan derken ben evin kabasini alana kadar kadın cagiramaz hale geliyorum. İsim ucu açık bir iş. Yani öyle 8 saat çalıştım bitti gibi bir iş değil. Dolayısı ile zihnimde sürekli yer tutuyor.
Çocukların sporu, psikologu, kendi psikologum, rahatlamak için aldığım masaj paketi, ve başka bir hobi kursu falan derken her gün evden bir şekilde çıkmış oluyorum. Temizlik işi ki kabasindan bahsediyorum bir türlü tamamlanmiyor.
Bu arada soracaklar için eşim yemekleri hallediyor. Çocukları okula götürüp getiriyor. Haftasonu kursa götürüyor. Yemeklerin tamamı onda. Çünkü ben yemek olayına yetisemiyorum.
Neye yetisiyorsun derseniz valla ben de bilmiyorum düşünme konusu sanırım daha çok. Artık ajanda tutuyorum daha terli toplu olayım diye. Kronometre falan tutuyorum. Kk da ethan başlığında görmüştüm sanirim.
Kendimle müthiş bir mucadele içindeyim. Fakat yok. Su an çıkmaya çalıştığım döngü adeta bir bataklık gibi geliyor.
Saat 23 e kadar ev işi yaptım. Güne çok geç basladim bu arada. Uyandigim saati söylesem şok olursunuz..bugün ben bile şok oldum.
O ara çocuklar henüz uyumamisti. Çünkü illa günü bitirin hadi yatın diye benim demem lazım. Ben diyince eşim büyüğü yatırdı. Ben küçüğü aldım. Şimdi saat oldu 2. Yarın çocuğun toplantısı var 11 de. Erken kalkmam lazim. Bu saatte yatınca asla dinlemiyorum. Uykusuz olunca da gözüm görmüyor. Bildiğiniz görmüyor. Böyle yazıyı okuyamama gibi değil de. Nasıl desem hafif flu gibi, yada böyle kafama bişi ile vurmuşlar da sersem olmuşum gibi. Ve sadece sabah değil. Gün icinde boyle oluyor. Ekrana falan bakamıyorum. TV izleyemiyorum . Ev işini yaparken böyle nasıl desem aktif olamıyorum.
Kan değerlerinden mi anksiyeteden mi sebep ne bilmiyorum. Göz doktoruna gittim birşey yok dedi. Detaylı da muayene etti.
Yarın belki bazısı için koca gün. Ama toplantı ile bir kısmı geçecek. İş yeriyle alakalı en az iki saat yarın bir çalışma yapmam lazım. Kalan süre içinde biliyorum ki evdeki işlerimi yetistiremeyecegim.
Çocuğun uyuma sürecinde zaten yeterince gerildim, artı bu yarınki stresle eminim gece yine dişlerimi sıkıcam.
Yani bilemiyorum nasıl cikicam bu döngüden.
Hepsinin kuyruğu birbirine bağlı. Birini duzeltsem diğerleri de düzelecek ama. Henüz basaramadim.
Öncelikle kan değerini düzenlemelisin. Benim de ferritin değerimin 3 olduğu bir dönem vardı. Ciddi bir yorgunluk,sinir hali olmuştu.Ev iş çocuklar kendim arasında çözemedigim kısır döngüm şu an bataklığa döndü bunu farkediyorum. Batacak olan da benim çıkacak olan da ama yine de konu açmak istedim.
Her gecen gün zaman daha yetersiz geliyor anlamadığım bir şekilde.
Uyku bana yetmiyor. Çünkü kan değerlerim iyi değil. Ferrritin 3 falan..B12 düşük, d düşük. Folat düşük.
Uyku bana yetmiyor çünkü gece dişlerimi sıkıyorum. Uyandığımda üzerimden kamyon geçmiş gibi oluyor.
Uyku bana yetmiyor çünkü gece korkuları olan ve 7 yıldır her gece çok zorla uyuttugumuz bir oğlum var. Abisi 2 yaşından beri kendi kendine odasında kesintisiz uyurken bu çocuk böyle oldu. 2-3 saat uykuya geçiş süreci sürüyor. Korktuğu için uyumaya direniyor. Her hafta psikologa gidiyoruz.
Gece 2-3 gibi uyuduğum için sabah çok geç kalkıyorum. Daha erken ayilamiyorum. Eğer alarmla uyanirsam daha da sersem olduğum için alarmsiz uyanmaya çalışıyorum.
Eşim de ben de evden çalıştığım için yenilen içilen daha fazla. Bulaşık, çamaşır döngüsünü bir oturtamadim.
Haftalık kadın alacagim. Gelen kadınlar da ev çok pis olunca laf ediyor. O yüzden kabasini almak istiyorum. Oyuncak, kıyafet falan derken ben evin kabasini alana kadar kadın cagiramaz hale geliyorum. İsim ucu açık bir iş. Yani öyle 8 saat çalıştım bitti gibi bir iş değil. Dolayısı ile zihnimde sürekli yer tutuyor.
Çocukların sporu, psikologu, kendi psikologum, rahatlamak için aldığım masaj paketi, ve başka bir hobi kursu falan derken her gün evden bir şekilde çıkmış oluyorum. Temizlik işi ki kabasindan bahsediyorum bir türlü tamamlanmiyor.
Bu arada soracaklar için eşim yemekleri hallediyor. Çocukları okula götürüp getiriyor. Haftasonu kursa götürüyor. Yemeklerin tamamı onda. Çünkü ben yemek olayına yetisemiyorum.
Neye yetisiyorsun derseniz valla ben de bilmiyorum düşünme konusu sanırım daha çok. Artık ajanda tutuyorum daha terli toplu olayım diye. Kronometre falan tutuyorum. Kk da ethan başlığında görmüştüm sanirim.
Kendimle müthiş bir mucadele içindeyim. Fakat yok. Su an çıkmaya çalıştığım döngü adeta bir bataklık gibi geliyor.
Saat 23 e kadar ev işi yaptım. Güne çok geç basladim bu arada. Uyandigim saati söylesem şok olursunuz..bugün ben bile şok oldum.
O ara çocuklar henüz uyumamisti. Çünkü illa günü bitirin hadi yatın diye benim demem lazım. Ben diyince eşim büyüğü yatırdı. Ben küçüğü aldım. Şimdi saat oldu 2. Yarın çocuğun toplantısı var 11 de. Erken kalkmam lazim. Bu saatte yatınca asla dinlemiyorum. Uykusuz olunca da gözüm görmüyor. Bildiğiniz görmüyor. Böyle yazıyı okuyamama gibi değil de. Nasıl desem hafif flu gibi, yada böyle kafama bişi ile vurmuşlar da sersem olmuşum gibi. Ve sadece sabah değil. Gün icinde boyle oluyor. Ekrana falan bakamıyorum. TV izleyemiyorum . Ev işini yaparken böyle nasıl desem aktif olamıyorum.
Kan değerlerinden mi anksiyeteden mi sebep ne bilmiyorum. Göz doktoruna gittim birşey yok dedi. Detaylı da muayene etti.
Yarın belki bazısı için koca gün. Ama toplantı ile bir kısmı geçecek. İş yeriyle alakalı en az iki saat yarın bir çalışma yapmam lazım. Kalan süre içinde biliyorum ki evdeki işlerimi yetistiremeyecegim.
Çocuğun uyuma sürecinde zaten yeterince gerildim, artı bu yarınki stresle eminim gece yine dişlerimi sıkıcam.
Yani bilemiyorum nasıl cikicam bu döngüden.
Hepsinin kuyruğu birbirine bağlı. Birini duzeltsem diğerleri de düzelecek ama. Henüz basaramadim.
Uyku düzeni olmayınca gerçekten her şey aksıyor. Eğer erken kalkmış olsalar işler eeken bitip çocukları da erken uyutacaklardı. Ama erken kalkamıyorum diyor. Allah kolaylaştıran şifa versin zor durumOkurken bastılar beni. Uyku düzenini halletseniz her şey çözülecek. Umarım küçük oğlunuz da bu korkuyu yener.
Üzerine bahar yorgunluğu da eklenmiştir. Ben de aynıyım bu aralar. Gece saat başı uyanıp emen bebek var bende. Gün içinde de bana yapışıyor. Evde anne yorgunsa herkes bir tuhaf oluyor. Bugün eşim evde çocuklarla o ilgilendi ben biraz dinlendim ama yetmiyor. Uyku düzene girse ev de düzene girecek. Ama işte olmuyor. Ben en azından bir süreç diyorum kendimi rahatlatıyorum. Kendimi kaldırabilsem fazla eşyalardan da kurtulucam ama nerdeEv iş çocuklar kendim arasında çözemedigim kısır döngüm şu an bataklığa döndü bunu farkediyorum. Batacak olan da benim çıkacak olan da ama yine de konu açmak istedim.
Her gecen gün zaman daha yetersiz geliyor anlamadığım bir şekilde.
Uyku bana yetmiyor. Çünkü kan değerlerim iyi değil. Ferrritin 3 falan..B12 düşük, d düşük. Folat düşük.
Uyku bana yetmiyor çünkü gece dişlerimi sıkıyorum. Uyandığımda üzerimden kamyon geçmiş gibi oluyor.
Uyku bana yetmiyor çünkü gece korkuları olan ve 7 yıldır her gece çok zorla uyuttugumuz bir oğlum var. Abisi 2 yaşından beri kendi kendine odasında kesintisiz uyurken bu çocuk böyle oldu. 2-3 saat uykuya geçiş süreci sürüyor. Korktuğu için uyumaya direniyor. Her hafta psikologa gidiyoruz.
Gece 2-3 gibi uyuduğum için sabah çok geç kalkıyorum. Daha erken ayilamiyorum. Eğer alarmla uyanirsam daha da sersem olduğum için alarmsiz uyanmaya çalışıyorum.
Eşim de ben de evden çalıştığım için yenilen içilen daha fazla. Bulaşık, çamaşır döngüsünü bir oturtamadim.
Haftalık kadın alacagim. Gelen kadınlar da ev çok pis olunca laf ediyor. O yüzden kabasini almak istiyorum. Oyuncak, kıyafet falan derken ben evin kabasini alana kadar kadın cagiramaz hale geliyorum. İsim ucu açık bir iş. Yani öyle 8 saat çalıştım bitti gibi bir iş değil. Dolayısı ile zihnimde sürekli yer tutuyor.
Çocukların sporu, psikologu, kendi psikologum, rahatlamak için aldığım masaj paketi, ve başka bir hobi kursu falan derken her gün evden bir şekilde çıkmış oluyorum. Temizlik işi ki kabasindan bahsediyorum bir türlü tamamlanmiyor.
Bu arada soracaklar için eşim yemekleri hallediyor. Çocukları okula götürüp getiriyor. Haftasonu kursa götürüyor. Yemeklerin tamamı onda. Çünkü ben yemek olayına yetisemiyorum.
Neye yetisiyorsun derseniz valla ben de bilmiyorum düşünme konusu sanırım daha çok. Artık ajanda tutuyorum daha terli toplu olayım diye. Kronometre falan tutuyorum. Kk da ethan başlığında görmüştüm sanirim.
Kendimle müthiş bir mucadele içindeyim. Fakat yok. Su an çıkmaya çalıştığım döngü adeta bir bataklık gibi geliyor.
Saat 23 e kadar ev işi yaptım. Güne çok geç basladim bu arada. Uyandigim saati söylesem şok olursunuz..bugün ben bile şok oldum.
O ara çocuklar henüz uyumamisti. Çünkü illa günü bitirin hadi yatın diye benim demem lazım. Ben diyince eşim büyüğü yatırdı. Ben küçüğü aldım. Şimdi saat oldu 2. Yarın çocuğun toplantısı var 11 de. Erken kalkmam lazim. Bu saatte yatınca asla dinlemiyorum. Uykusuz olunca da gözüm görmüyor. Bildiğiniz görmüyor. Böyle yazıyı okuyamama gibi değil de. Nasıl desem hafif flu gibi, yada böyle kafama bişi ile vurmuşlar da sersem olmuşum gibi. Ve sadece sabah değil. Gün icinde boyle oluyor. Ekrana falan bakamıyorum. TV izleyemiyorum . Ev işini yaparken böyle nasıl desem aktif olamıyorum.
Kan değerlerinden mi anksiyeteden mi sebep ne bilmiyorum. Göz doktoruna gittim birşey yok dedi. Detaylı da muayene etti.
Yarın belki bazısı için koca gün. Ama toplantı ile bir kısmı geçecek. İş yeriyle alakalı en az iki saat yarın bir çalışma yapmam lazım. Kalan süre içinde biliyorum ki evdeki işlerimi yetistiremeyecegim.
Çocuğun uyuma sürecinde zaten yeterince gerildim, artı bu yarınki stresle eminim gece yine dişlerimi sıkıcam.
Yani bilemiyorum nasıl cikicam bu döngüden.
Hepsinin kuyruğu birbirine bağlı. Birini duzeltsem diğerleri de düzelecek ama. Henüz basaramadim.
Yahu size kolay gelsin ama, dert yaristirmaktan ne zaman vazgeçecegiz biz?Herkesin zorluk ve kolaylık anlayışı farklıdır. O nedenle hayatınız aşırı kolay geldi bana. 2 küçük çocuğum var. Bekar bir anneyim. Sabah 6.30 da kalkıp büyüğe kahvaltı yaptırıyorum. Kendime iş yerinde yemek için kahvaltı hazırlıyorum. Sonra büyüğü hazırlayıp(her şeyi komutla yapıyor. Kahvaltını ye oğlum dişini fırçala oğlum üzerini giyin oğlum) 3 yaşındaki kızımı hazırlıyorum. Kreşte yapıyor kahvaltıyı. Kendim arada hazırlanıp çıkıyoruz. Hergün 40-50 km yol yapıyorum. Onları okula kreşe bırakıp işe geçiyorum. İşten izin alıp oğlanı okuldan alıp işe getiriyorum. Çıkışta kızı alıp eve geçiyoruz. Sonrası malum. Babaları ölü gibi bizim için. Çocukların okul veya kreşini bilmez kaçıncı sınıfa gittiğini de bilmez sanırım. Ama kendimi iyi hissediyorum çünkü bu rutine ben alıştım kabullendim.
Evet büyüdükçe dertleri de büyür ve iş yükü artar bu sonsuz bir döngü ......ben hep derim kaç çocuk o kadar az zaman size kalan....... bu nedenle aile planlaması çok önemli çocuklarınıza sağlık diliyorum ama ben ikinciyi kaldiramazdim mesela tek çocukla bile anca yetiyor bana zaman ne kadar açık ve doğru yazmışsınız çocuk sayısı hayatı kesinlikle etkiler annelik biten birşey değil ve buda sizi strese sokan etmenlerden en önemlisi aslındaHayır anlamıyorum aynı tempo ve çocuklarla sanki sene başında örgü falan oruyordum ben. En azından dizi falan izliyordum. Su an ne yapıyorum inanın bilmiyorum. Hep iş yapiyormusum gibi ama hiç uretemiyorum. Çocuklar da büyüyor ama iş azalacagina artıyor mu ne oluyor anlamıyorum bir türlü.
Okurken yoruldum desem. Siz oncelikle kurstu oydu buydu bahane edene kadar önce kendi sağlığınızi düşünüp bı doktorami gitseniz acaba ??Ev iş çocuklar kendim arasında çözemedigim kısır döngüm şu an bataklığa döndü bunu farkediyorum. Batacak olan da benim çıkacak olan da ama yine de konu açmak istedim.
Her gecen gün zaman daha yetersiz geliyor anlamadığım bir şekilde.
Uyku bana yetmiyor. Çünkü kan değerlerim iyi değil. Ferrritin 3 falan..B12 düşük, d düşük. Folat düşük.
Uyku bana yetmiyor çünkü gece dişlerimi sıkıyorum. Uyandığımda üzerimden kamyon geçmiş gibi oluyor.
Uyku bana yetmiyor çünkü gece korkuları olan ve 7 yıldır her gece çok zorla uyuttugumuz bir oğlum var. Abisi 2 yaşından beri kendi kendine odasında kesintisiz uyurken bu çocuk böyle oldu. 2-3 saat uykuya geçiş süreci sürüyor. Korktuğu için uyumaya direniyor. Her hafta psikologa gidiyoruz.
Gece 2-3 gibi uyuduğum için sabah çok geç kalkıyorum. Daha erken ayilamiyorum. Eğer alarmla uyanirsam daha da sersem olduğum için alarmsiz uyanmaya çalışıyorum.
Eşim de ben de evden çalıştığım için yenilen içilen daha fazla. Bulaşık, çamaşır döngüsünü bir oturtamadim.
Haftalık kadın alacagim. Gelen kadınlar da ev çok pis olunca laf ediyor. O yüzden kabasini almak istiyorum. Oyuncak, kıyafet falan derken ben evin kabasini alana kadar kadın cagiramaz hale geliyorum. İsim ucu açık bir iş. Yani öyle 8 saat çalıştım bitti gibi bir iş değil. Dolayısı ile zihnimde sürekli yer tutuyor.
Çocukların sporu, psikologu, kendi psikologum, rahatlamak için aldığım masaj paketi, ve başka bir hobi kursu falan derken her gün evden bir şekilde çıkmış oluyorum. Temizlik işi ki kabasindan bahsediyorum bir türlü tamamlanmiyor.
Bu arada soracaklar için eşim yemekleri hallediyor. Çocukları okula götürüp getiriyor. Haftasonu kursa götürüyor. Yemeklerin tamamı onda. Çünkü ben yemek olayına yetisemiyorum.
Neye yetisiyorsun derseniz valla ben de bilmiyorum düşünme konusu sanırım daha çok. Artık ajanda tutuyorum daha terli toplu olayım diye. Kronometre falan tutuyorum. Kk da ethan başlığında görmüştüm sanirim.
Kendimle müthiş bir mucadele içindeyim. Fakat yok. Su an çıkmaya çalıştığım döngü adeta bir bataklık gibi geliyor.
Saat 23 e kadar ev işi yaptım. Güne çok geç basladim bu arada. Uyandigim saati söylesem şok olursunuz..bugün ben bile şok oldum.
O ara çocuklar henüz uyumamisti. Çünkü illa günü bitirin hadi yatın diye benim demem lazım. Ben diyince eşim büyüğü yatırdı. Ben küçüğü aldım. Şimdi saat oldu 2. Yarın çocuğun toplantısı var 11 de. Erken kalkmam lazim. Bu saatte yatınca asla dinlemiyorum. Uykusuz olunca da gözüm görmüyor. Bildiğiniz görmüyor. Böyle yazıyı okuyamama gibi değil de. Nasıl desem hafif flu gibi, yada böyle kafama bişi ile vurmuşlar da sersem olmuşum gibi. Ve sadece sabah değil. Gün icinde boyle oluyor. Ekrana falan bakamıyorum. TV izleyemiyorum . Ev işini yaparken böyle nasıl desem aktif olamıyorum.
Kan değerlerinden mi anksiyeteden mi sebep ne bilmiyorum. Göz doktoruna gittim birşey yok dedi. Detaylı da muayene etti.
Yarın belki bazısı için koca gün. Ama toplantı ile bir kısmı geçecek. İş yeriyle alakalı en az iki saat yarın bir çalışma yapmam lazım. Kalan süre içinde biliyorum ki evdeki işlerimi yetistiremeyecegim.
Çocuğun uyuma sürecinde zaten yeterince gerildim, artı bu yarınki stresle eminim gece yine dişlerimi sıkıcam.
Yani bilemiyorum nasıl cikicam bu döngüden.
Hepsinin kuyruğu birbirine bağlı. Birini duzeltsem diğerleri de düzelecek ama. Henüz basaramadim.
Siz vazgeçin ne diyelim? Burdan bunu çıkardığınıza göre demek ki vazgeçememişsiniz. Ben sizin yerinizde olsam konu sahibine fikir verir bir işe yarardım. Neyse ben tane tane şeye anlatır gibi anlatayım. İnsanlar içinde bulunduğu durumu kabullenince yük gelmez yorulmaz. Çünkü o evde her gün temizlik yapılacak. O evde her gün yemek pişirilecek ve o evde her gün çocuklara bakılacak. Ha siz psikolog ve temizlik için maddi yardım edecekseniz Ya da gidip yardım edecekseniz alışmasına gerek yokYahu size kolay gelsin ama, dert yaristirmaktan ne zaman vazgeçecegiz biz?
Haline sukret, bak ben boyle boyleyim demekten ne zaman bıkcaz?
Ben fikir verdim zaten.Siz vazgeçin ne diyelim? Burdan bunu çıkardığınıza göre demek ki vazgeçememişsiniz. Ben sizin yerinizde olsam konu sahibine fikir verir bir işe yarardım. Neyse ben tane tane şeye anlatır gibi anlatayım. İnsanlar içinde bulunduğu durumu kabullenince yük gelmez yorulmaz. Çünkü o evde her gün temizlik yapılacak. O evde her gün yemek pişirilecek ve o evde her gün çocuklara bakılacak. Ha siz psikolog ve temizlik için maddi yardım edecekseniz Ya da gidip yardım edecekseniz alışmasına gerek yok
Okurken ben yoruldumEv iş çocuklar kendim arasında çözemedigim kısır döngüm şu an bataklığa döndü bunu farkediyorum. Batacak olan da benim çıkacak olan da ama yine de konu açmak istedim.
Her gecen gün zaman daha yetersiz geliyor anlamadığım bir şekilde.
Uyku bana yetmiyor. Çünkü kan değerlerim iyi değil. Ferrritin 3 falan..B12 düşük, d düşük. Folat düşük.
Uyku bana yetmiyor çünkü gece dişlerimi sıkıyorum. Uyandığımda üzerimden kamyon geçmiş gibi oluyor.
Uyku bana yetmiyor çünkü gece korkuları olan ve 7 yıldır her gece çok zorla uyuttugumuz bir oğlum var. Abisi 2 yaşından beri kendi kendine odasında kesintisiz uyurken bu çocuk böyle oldu. 2-3 saat uykuya geçiş süreci sürüyor. Korktuğu için uyumaya direniyor. Her hafta psikologa gidiyoruz.
Gece 2-3 gibi uyuduğum için sabah çok geç kalkıyorum. Daha erken ayilamiyorum. Eğer alarmla uyanirsam daha da sersem olduğum için alarmsiz uyanmaya çalışıyorum.
Eşim de ben de evden çalıştığım için yenilen içilen daha fazla. Bulaşık, çamaşır döngüsünü bir oturtamadim.
Haftalık kadın alacagim. Gelen kadınlar da ev çok pis olunca laf ediyor. O yüzden kabasini almak istiyorum. Oyuncak, kıyafet falan derken ben evin kabasini alana kadar kadın cagiramaz hale geliyorum. İsim ucu açık bir iş. Yani öyle 8 saat çalıştım bitti gibi bir iş değil. Dolayısı ile zihnimde sürekli yer tutuyor.
Çocukların sporu, psikologu, kendi psikologum, rahatlamak için aldığım masaj paketi, ve başka bir hobi kursu falan derken her gün evden bir şekilde çıkmış oluyorum. Temizlik işi ki kabasindan bahsediyorum bir türlü tamamlanmiyor.
Bu arada soracaklar için eşim yemekleri hallediyor. Çocukları okula götürüp getiriyor. Haftasonu kursa götürüyor. Yemeklerin tamamı onda. Çünkü ben yemek olayına yetisemiyorum.
Neye yetisiyorsun derseniz valla ben de bilmiyorum düşünme konusu sanırım daha çok. Artık ajanda tutuyorum daha terli toplu olayım diye. Kronometre falan tutuyorum. Kk da ethan başlığında görmüştüm sanirim.
Kendimle müthiş bir mucadele içindeyim. Fakat yok. Su an çıkmaya çalıştığım döngü adeta bir bataklık gibi geliyor.
Saat 23 e kadar ev işi yaptım. Güne çok geç basladim bu arada. Uyandigim saati söylesem şok olursunuz..bugün ben bile şok oldum.
O ara çocuklar henüz uyumamisti. Çünkü illa günü bitirin hadi yatın diye benim demem lazım. Ben diyince eşim büyüğü yatırdı. Ben küçüğü aldım. Şimdi saat oldu 2. Yarın çocuğun toplantısı var 11 de. Erken kalkmam lazim. Bu saatte yatınca asla dinlemiyorum. Uykusuz olunca da gözüm görmüyor. Bildiğiniz görmüyor. Böyle yazıyı okuyamama gibi değil de. Nasıl desem hafif flu gibi, yada böyle kafama bişi ile vurmuşlar da sersem olmuşum gibi. Ve sadece sabah değil. Gün icinde boyle oluyor. Ekrana falan bakamıyorum. TV izleyemiyorum . Ev işini yaparken böyle nasıl desem aktif olamıyorum.
Kan değerlerinden mi anksiyeteden mi sebep ne bilmiyorum. Göz doktoruna gittim birşey yok dedi. Detaylı da muayene etti.
Yarın belki bazısı için koca gün. Ama toplantı ile bir kısmı geçecek. İş yeriyle alakalı en az iki saat yarın bir çalışma yapmam lazım. Kalan süre içinde biliyorum ki evdeki işlerimi yetistiremeyecegim.
Çocuğun uyuma sürecinde zaten yeterince gerildim, artı bu yarınki stresle eminim gece yine dişlerimi sıkıcam.
Yani bilemiyorum nasıl cikicam bu döngüden.
Hepsinin kuyruğu birbirine bağlı. Birini duzeltsem diğerleri de düzelecek ama. Henüz basaramadim.