• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

kıssadan hisse

beni aldıklarında teyzemin çocuğu var mış aramızda onun çocuğu ile 4 yaş var . bazen benimde aklıma gelmiyor değil gerçek anne ve babamın bunlar olması mümkün değil diye.

Anladım.
Biyolojik anne babanız onlarsa bile sizden gelecek herhagi bir iyiliği hak etmiyorlar bence. Sizin için üzücüdür eminim ama vicdanınız rahat olmalı.
Bu sizin seçiminiz değil onların seçimi. Bir gün üzüleceklerse de bu onların problemi.
Görüşmek sizi yıpratıyorsa görüşmeyin. Miras hakkınızı da çatır çatır alın.
 
herkese merhaba , anlatacaklarım uzun olabilir şimdiden kusura bakmayın. 36 yasındayım . anne ve babam tarafından 6 aylıkken teyzeme verilmişim . teyzemin cocuğu var buarada . teyzeme verildim ama anne ve babamın kim olduğunu bilerek büyüdüm zaten hepimiz aynı şehirdeyiz. 4 kardeşiz sadece beni vermişler. ilk çocuğum .diğer kardeşler anne ve baba ile yasadılar. beni neden ve hangi sebepten verdiklerine gelince de teyzem çok istemiş zorla almış . aslında konunun başı buralara dayanıyor. neyse çok güzel bir cocukluk yaşadım bir dediğim iki olmadı eksiksizdi herşey anne baba sevgisi hariç .teyzem canım annem benim bir cocuğun bebeklikten tutunda evlilik masraflarına kadar aklınıza ne geliyorsa hepsini teyzemler karşıladı. anne baba misafirdi hayatımda sadece . neyse gel zaman git zaman evlendim cocuklarım oldu kardeşlerimde evlendi onların da oldu torun ayrımları başladı. buarada herkesle görüşüyoruz iletişimde kopukluk yok . fakat anne ve baba samimiyeti de yok . benim çocuklarım hiçbir zaman diğer torunlar gibi değer görmedi ne ben nede çocuklarım maddi manevi birşeylerini görmedik ama diğer kardeşlere yağdırıldı . sonra yüklü bir borç altına girdik eşimle ve bir miktar yardım talebinde bulunduk sonucunu bildiğimiz halde . bu talepten dolayı aramızda tartışma çıktı ve biz birdaha görüşmedik. yaklaşık 6 aydır . bu 6 ay içersinde de başımıza iyi ve kötü birtakım olaylar geldi ne iyi ve mutlu anımda arayıp bi tebrik gördük nede kötü zamanlarımızda bi destek . cocuklarımın sağlık sorunlarıda oldu bi geçmiş olsunu bile duymadık. kardeşlerim ve ailem demeye dilim varmıyor o insanlar tarafından . 6 aydır görüşmüyoruz hiçbiri ile silip attım bayram geldi geçti aradım adım atmadım . sizce ben silip atıp yoklar gibi hayatıma devam mı etmeliyim yoksa görüşmeli miyim ? daha anlatacak çok şey var ama buralara sığmaz .
Bazı sebeplerden dolayı ayrı büyümüşsünüz buraya kadar tamam ama size göstermedikleri/gösteremedikleri ilgiyi torunlarına gösterebilirlerdi yaralarını böyle kapatabilirlerdi varsa tabi. Bu zamana kadar yabancı olarak yaşamışsınız tercih sizin ama bundan sonrada öyle yapmaya devam edin çünkü onlar sizi ve ailenizi el olarak görmüşler bırakın kendi ailenize hayatınıza bakın
 
Peki o neden bebeği annesinden ayırmış? Ne diyor bu konuda???
Mesela biz de bir bebeğe 9 sene baktık,hala anneme anne der,beni öz ablası görür ki kocaman oldu artık:) ama sebebi çok açıktı ve bizden ötürü değildi. O da her şeyi farkında...sizin teyzeniz ne diyor bu duruma?m
annen evlendiğinde yaşı küçüktü . sen de çok küçük doğdun ben bakamıyorum diye sürekli ağlıyordu ben de ver bizde biraz dursun dedim 6 aylıkken getirdik birdaha onlar da istemedi bizde verelim demedik o şekilde kaldın diyor .
 
Çok ilginç çocuğu varken alması.
Biyolojik annenizin bir rahatsızlığı felan mi vardı da verdi sizi acaba?
Yani oturmadı kafamda hiç.
Ben dışardan hayretler içindeyken siz kimbilir neler yaşadınız?
Çok zor tabi ama şükür ki teyzeniz sizi evladı gibi bakıp büyütmüş.
Hizmet niyetine alanlar da var bu şekilde.
hiçbir rahatsızlığı yok erken yaşta evlenip anne olmuş bakamamış teyzem böyle söyledi çok zor şeyler yaşadım
 
Bazı sebeplerden dolayı ayrı büyümüşsünüz buraya kadar tamam ama size göstermedikleri/gösteremedikleri ilgiyi torunlarına gösterebilirlerdi yaralarını böyle kapatabilirlerdi varsa tabi. Bu zamana kadar yabancı olarak yaşamışsınız tercih sizin ama bundan sonrada öyle yapmaya devam edin çünkü onlar sizi ve ailenizi el olarak görmüşler bırakın kendi ailenize hayatınıza bakın
herhangi bir yaraları yok 6 aydır benle küsler ama torunlarını bile aramıyorlar
 
Biyolojik anneniz sizi vermiş bir de sizden sonra çocuk mu yapmış..ilginç..size bakamayan o çocuklara da bakamaz..ben olsam affetmezdim ve mirası da alırdım.işin duygusal boyutunu siz değil onlar dusunmeli
 
Kardesim, seninle ayni hikayeyi paylasiyorum. Bends ki tek fark beni halam buyuttu.
Ve Ben buyurken cok cok agir travmatik olaylar yasadim. Icindeki Anne baba eksikligini cok iyi anliyorum. Maddiyatin dolduramadigi bir eksiklik bu.
Ben de buyudugumde Anne babadir diye cok kostum peslerine tabii ergenlik zamanlarimdi.
Ve her defasinda cok daha yaralayici tecrubeler edindim.
Sonra ne mi oldu. KABULLENDiM.
Kendi gercegimi kendi gecmisimi oldugu gibi kabullendim. Sagolsunlar ama benden uzak olsunlar.
Bak artik kendi ailen kendi dunyan var.
Umarim sen de basarirsin.
Tabii durumun varsa terapi destegi alabilsen cok daha iyi olur.
 
öz kardeşlerimden daha iyi

bence sizin öz kardeşleriniz ve öz anneniz belli. diğerlerine biyolojik aile diyip geçmeli ve herhangi bir beklentide bulunmamalısınız..
sebebi ne olursa olsun bir şeyler yaşanmış ve biyolojik aile sizi hayatından da kafasından da çıkarmış. acı ama gerçek.. tutunacağınız aileniz teyzeniz ile birlikte kurduğunuz aileniz..
 
Kardesim, seninle ayni hikayeyi paylasiyorum. Bends ki tek fark beni halam buyuttu.
Ve Ben buyurken cok cok agir travmatik olaylar yasadim. Icindeki Anne baba eksikligini cok iyi anliyorum. Maddiyatin dolduramadigi bir eksiklik bu.
Ben de buyudugumde Anne babadir diye cok kostum peslerine tabii ergenlik zamanlarimdi.
Ve her defasinda cok daha yaralayici tecrubeler edindim.
Sonra ne mi oldu. KABULLENDiM.
Kendi gercegimi kendi gecmisimi oldugu gibi kabullendim. Sagolsunlar ama benden uzak olsunlar.
Bak artik kendi ailen kendi dunyan var.
Umarim sen de basarirsin.
Tabii durumun varsa terapi destegi alabilsen cok daha iyi
bazı şeyleri aştım kendi içimde bana yaşattıklarını çocuklarıma da yapıyorlar . arayıp sormuyorlar . benle küsler de benimkilerin suçu ne
 
bence sizin öz kardeşleriniz ve öz anneniz belli. diğerlerine biyolojik aile diyip geçmeli ve herhangi bir beklentide bulunmamalısınız..
sebebi ne olursa olsun bir şeyler yaşanmış ve biyolojik aile sizi hayatından da kafasından da çıkarmış. acı ama gerçek.. tutunacağınız aileniz teyzeniz ile birlikte kurduğunuz aileniz
çocuklarım eşim ve teyzem ler bi aile olduk . bazen şeyi merak ediyorum sofraya oturduklarında bunca sene bi eksiklik hissetmediler mi ? biz teyzemle her oturduğumuzda aklıma gelirdi
 
çocuklarım eşim ve teyzem ler bi aile olduk . bazen şeyi merak ediyorum sofraya oturduklarında bunca sene bi eksiklik hissetmediler mi ? biz teyzemle her oturduğumuzda aklıma gelirdi

hissetselerdi böyle davranmazlardı.. bence siz onlar için sadece yeğensiniz.. yeğen ne kadar değerli ise o kadar değerlisiniz biyolojik aileniz için.
kendiniz bunu aşamıyorsanız psikolojik destek almalısınız.
 
bunca sene yaptıklarını ve yaşattıklarını hep sineye çektim ama artık çekemiyotum silip atalı 6 ay oluyor fakat vicdani olarak yükümlülük hissediyorum .
Keşke 36 yıl olsaymış. Keşke hiç bilmeden büyüseymişsniz asıl anne babanızı. Kimse kimseyi zorla alamaz çünkü.
 
bazı şeyleri aştım kendi içimde bana yaşattıklarını çocuklarıma da yapıyorlar . arayıp sormuyorlar . benle küsler de benimkilerin suçu ne
Cok haklisin do uzme kendini kuzum. Bak I kendi cevabini kendin vermissin zaten. Sen bu konuyu cocuklarina cok yansitma. Onlar da etkilenmesinler. Bu kuslugu kendine bir firsat bil ve yillarca sana hissettirdikleri gibi sen de onlari kendine bir yabanci gor. Hak yerini er gec bulur.
 
Ben olsam asla görüşmezdim.teyzenizi sayın sevin sizin anneniz o. Vermek istemeseler vermezlerdi.bu zaman kadar görüşmeniz hata.sizi sevmiyorlar ki sizden doğanları sevsinler.
 
herkese merhaba , anlatacaklarım uzun olabilir şimdiden kusura bakmayın. 36 yasındayım . anne ve babam tarafından 6 aylıkken teyzeme verilmişim . teyzemin cocuğu var buarada . teyzeme verildim ama anne ve babamın kim olduğunu bilerek büyüdüm zaten hepimiz aynı şehirdeyiz. 4 kardeşiz sadece beni vermişler. ilk çocuğum .diğer kardeşler anne ve baba ile yasadılar. beni neden ve hangi sebepten verdiklerine gelince de teyzem çok istemiş zorla almış . aslında konunun başı buralara dayanıyor. neyse çok güzel bir cocukluk yaşadım bir dediğim iki olmadı eksiksizdi herşey anne baba sevgisi hariç .teyzem canım annem benim bir cocuğun bebeklikten tutunda evlilik masraflarına kadar aklınıza ne geliyorsa hepsini teyzemler karşıladı. anne baba misafirdi hayatımda sadece . neyse gel zaman git zaman evlendim cocuklarım oldu kardeşlerimde evlendi onların da oldu torun ayrımları başladı. buarada herkesle görüşüyoruz iletişimde kopukluk yok . fakat anne ve baba samimiyeti de yok . benim çocuklarım hiçbir zaman diğer torunlar gibi değer görmedi ne ben nede çocuklarım maddi manevi birşeylerini görmedik ama diğer kardeşlere yağdırıldı . sonra yüklü bir borç altına girdik eşimle ve bir miktar yardım talebinde bulunduk sonucunu bildiğimiz halde . bu talepten dolayı aramızda tartışma çıktı ve biz birdaha görüşmedik. yaklaşık 6 aydır . bu 6 ay içersinde de başımıza iyi ve kötü birtakım olaylar geldi ne iyi ve mutlu anımda arayıp bi tebrik gördük nede kötü zamanlarımızda bi destek . cocuklarımın sağlık sorunlarıda oldu bi geçmiş olsunu bile duymadık. kardeşlerim ve ailem demeye dilim varmıyor o insanlar tarafından . 6 aydır görüşmüyoruz hiçbiri ile silip attım bayram geldi geçti aradım adım atmadım . sizce ben silip atıp yoklar gibi hayatıma devam mı etmeliyim yoksa görüşmeli miyim ? daha anlatacak çok şey var ama buralara sığmaz .
kimse kimsenin çocğunu zorla alamaz. Başından çarpık bir durum var bence. Gerisini yazmak da yorumlamak da çok gereksiz.
 
Amcamlar erkek kardeşimi çok istemişler ki babam amcama neredeyse tapardı.Ona rağmen kabul etmemiş yani zorla verdik de hikaye.Vicdan yapılacak bir durum yok.Teyzeniz adına da üzüldüm ayrıca
 
Back
X