Kız çocuklarınıza sahip çıkin hanımlar...

Tüylerim diken diken oldu Allah yardımcınız olsun. Kusura bakmayın ama anne değil cani o kadın. Eminim içiniz o kadar temiz ki. Rabbim sizi de sizin gibi insanlarla karşılaştırsın ve kurtarsın o kadından.
 
Yazılanları okuyamadim belki sorulmuştur ama anneniz öz mü nasıl bu kadar gaddar kötü düşüncesiz olabilir ya.. Kendi ayaklarınızın üstünde durabilecek gücünüz varsa ayrılın ailenizin yanından iyi bir psikologtan destek alın yıllardir yaşadığınız bu kötü olaylar kolay kolay atlatilmaz belki yıllarınızı harcayacaksiniz ama harcayin aynı yaştayız ve siz hayatın en güzel anında hayattan bıkmışsınız lütfen ama lütfen bir psikologa gidin atlatin bugünleri.
 
Merhaba Sevgili Hanımlar,
Gittiğim hiç bir psikolog bu şeye çözüm bulamadı çünkü annem sağolsun...
20 yaşındayım.Annemin bu yaşıma kadar bana yapmadığı kalmadı.Ilkokulda ödevlerimi ödev defterine yazmadığım için bıçakla elimi kesmişti.Yediğim dayaklar başıma kaktığı bir olay kadar acıtmadı canımı...
Hanımlar...Kız çocuklarınız varsa küçük dışarı çıktıklarında nolursunuz göz kulak olun onlara.Yabancılar yaklaşmasın nolursunuz.
9 yaşında vardım ya da yoktum...Annem çalışıyordu.Babamda yan apartmanda bir komşunun evini boyuyordu.Bende arkadaşımla dışarda oynuyorduk...Bi adam geldi yanımıza.O iğrenç suratıni halâ hatırlıyorum.Allah onun belasını versin.Kapı numaralarına bakıp yanımıza geldi "Burada Süleyman diye biri var mı?" diye.Dediği kişi en üst katta oturan bi öğretmendi.Bize "Hadi gelin gösterin" dedi.Arkadaşımla biz önde adam arkada apartmana girdik.Adam bize "Göbeğinizi açın" deyince ben korkup kaçtım.
Arkadaşım annesine anlattı.Komşular başımıza toplanıp bizi muayene ettiler "adam bişey yapmış mı" diye.Akşam annem işten geldi ve....
10 yıldır her kavgamızda,kavganın çıkış sebebi taşan süt bile olsa,annem "seni küçükten ellediler,sen küçükten alıştın elletmeye,tüm komşular biliyo seni,sen markalısın...vs"
Hanımlar...Nolur iyi bakın kızlarınıza nolur...Allah göstermesin,olurda yaşarsa böyle bir şey,sakın başına kakmayın onun...Ben bu utancı ölene kadar taşıyacağım...Ölene kadar...


O ne bicim anneymis oyle Allah illa ki cezasini verir sen hic merak etme ya bu dunyada yada otekinde. yani insan dusmanina demez oyle seyler aklim almadi cidden, baban ne diyor bu duruma neden izin veriyor annenin bu tavirlarina ?
Psikolog nasil cozum bulsun cozum o anne dedigin canavardan uzaklasmak baska cozumu yok bu isin ancak yasin kucuk, okumadan meslek sahibi olmadan ekonomik ozgurlugunu elinden almadan alip basini gidemezsin gidersen bu psijolojik cokuntuyle daha da kotu insanlarin eline dusebilirsin. Sana tavsiyem okulun bitene meslek sahibi olana kadar sabretmek sonrada yuzune bile bakmamak o anne dedigin varligin.
Insanda azicik vicdan olmasi lazim anne sifatini tasimak icin bence
 
Merhaba Sevgili Hanımlar,
Gittiğim hiç bir psikolog bu şeye çözüm bulamadı çünkü annem sağolsun...
20 yaşındayım.Annemin bu yaşıma kadar bana yapmadığı kalmadı.Ilkokulda ödevlerimi ödev defterine yazmadığım için bıçakla elimi kesmişti.Yediğim dayaklar başıma kaktığı bir olay kadar acıtmadı canımı...
Hanımlar...Kız çocuklarınız varsa küçük dışarı çıktıklarında nolursunuz göz kulak olun onlara.Yabancılar yaklaşmasın nolursunuz.
9 yaşında vardım ya da yoktum...Annem çalışıyordu.Babamda yan apartmanda bir komşunun evini boyuyordu.Bende arkadaşımla dışarda oynuyorduk...Bi adam geldi yanımıza.O iğrenç suratıni halâ hatırlıyorum.Allah onun belasını versin.Kapı numaralarına bakıp yanımıza geldi "Burada Süleyman diye biri var mı?" diye.Dediği kişi en üst katta oturan bi öğretmendi.Bize "Hadi gelin gösterin" dedi.Arkadaşımla biz önde adam arkada apartmana girdik.Adam bize "Göbeğinizi açın" deyince ben korkup kaçtım.
Arkadaşım annesine anlattı.Komşular başımıza toplanıp bizi muayene ettiler "adam bişey yapmış mı" diye.Akşam annem işten geldi ve....
10 yıldır her kavgamızda,kavganın çıkış sebebi taşan süt bile olsa,annem "seni küçükten ellediler,sen küçükten alıştın elletmeye,tüm komşular biliyo seni,sen markalısın...vs"
Hanımlar...Nolur iyi bakın kızlarınıza nolur...Allah göstermesin,olurda yaşarsa böyle bir şey,sakın başına kakmayın onun...Ben bu utancı ölene kadar taşıyacağım...Ölene kadar...


Benzer şeyleri yaşamışız. Hatta böyle bir konum var. O zaman 5 yaşındaydım.
İnsanlar haklıyı güçlü yapamadıkları için güçlüyü haklı yapıyorlar.
Anlamak çok zor, tacize uğrayan küçük bir kız çocuğu nasıl suçlanabilir ki.
O çaresizliğimi küçüklüğümü düşünüyorum, 5 yaşındaki kız çocuklarına bakıyorum ne kadar küçük ve masumlar. Kız çocuğunu kucağına almış erkekleri görünce çok tedirgin oluyorum. Başka türlüsü olamazmış gibi geliyor. Kesin taciz ediyor diye düşünüyorum. Kız çocuğum olmasın istiyorum bu yüzden.
Şimdi bilmeyenler size inanmak istemeyeceklerdir, ama ben yaşadım biliyorum.
O kötü duygulardan kurtulmanın bir yolu var mı bilmiyorum. Hayatın çirkin yüzünü haksızlığını kötülüğünü küçük yaşta görmek değersiz olmak hep başkalarından farklı hissetmek demek. İnsan kendine de değer veremiyor...bütün insan ilişkilerini etkiliyor hep her olayda kendini suçlamaya öyle alışıyorsun ki... Herkesten daha düşük seviyede daha değersiz sevilmeyen kolay harcanan bir insan olduğun bilincine öyle bir işliyor ki...Bunu içselleştirip tüm hayatın bu aşağılık kompleksi ile başa çıkmaya çalışmakla geçiyor fakat olmuyor sanki görünmez bir kuyu içindeymişsin gibi....
 
Kaç gündür girip çıkıyorum. Konulara yazmak içimden gelmedi bu aralar ama bunu okuyunca tutamadim.

Annen de olsa pislik bir insanmış.
Yazık.
Ana mi şimdi o?
Doğurmak yetmiyor iste.
Rabbim ıslah etsin.

Kendi maddi imkânın olduğu zaman ayrıl.
Dinlemek ve görmek zorunda değilsin.

Kendi pis düşünceleriyle yaşasın dursun.

Terapi almayı aklının bir ucunda tut. Hatta en kısa zamanda harekete geç.
 
"anne" olacak sahisa arkadaslarim diyeceklerini demisler
ayrica küfürü sevmedigimden, susmayi tercih ediyorum

bunun disinda, sadece kiz cocuklarimiza degil, oglan cocuklarimiza da göz kulak olalim
zira onlarda tacize maruz kalabiliyorlar
 
Aha bitane daha analık!!
Yemin ederim yatacak yerleri yok!
Böyle insanların çocuklarının suçu ne
Anam babam diye susup oturmak zorunda kalıyorlar.
Bence sen çalış dur ayaklarının üstünde gerekirse çok uzak yerlere taşın. Kurtar kendini.
 
Benzer şeyleri yaşamışız. Hatta böyle bir konum var. O zaman 5 yaşındaydım.
İnsanlar haklıyı güçlü yapamadıkları için güçlüyü haklı yapıyorlar.
Anlamak çok zor, tacize uğrayan küçük bir kız çocuğu nasıl suçlanabilir ki.
O çaresizliğimi küçüklüğümü düşünüyorum, 5 yaşındaki kız çocuklarına bakıyorum ne kadar küçük ve masumlar. Kız çocuğunu kucağına almış erkekleri görünce çok tedirgin oluyorum. Başka türlüsü olamazmış gibi geliyor. Kesin taciz ediyor diye düşünüyorum. Kız çocuğum olmasın istiyorum bu yüzden.
Şimdi bilmeyenler size inanmak istemeyeceklerdir, ama ben yaşadım biliyorum.
O kötü duygulardan kurtulmanın bir yolu var mı bilmiyorum. Hayatın çirkin yüzünü haksızlığını kötülüğünü küçük yaşta görmek değersiz olmak hep başkalarından farklı hissetmek demek. İnsan kendine de değer veremiyor...bütün insan ilişkilerini etkiliyor hep her olayda kendini suçlamaya öyle alışıyorsun ki... Herkesten daha düşük seviyede daha değersiz sevilmeyen kolay harcanan bir insan olduğun bilincine öyle bir işliyor ki...Bunu içselleştirip tüm hayatın bu aşağılık kompleksi ile başa çıkmaya çalışmakla geçiyor fakat olmuyor sanki görünmez bir kuyu içindeymişsin gibi....
Siz cok değerlisiniz..
Kücük bir kız çocuğuyken bir şerefsizle karşılasmıs olmanız sizi değersiz yapmaz, herkesten farklı yapmaz, hele kolay harcanabilir hic yapmaz.Bunu siz de biliyorsunuz aslında. Unutuyorsunuz sanırım.Unutmayın gercekten cok değerlisiniz..
 
Merhaba Sevgili Hanımlar,
Gittiğim hiç bir psikolog bu şeye çözüm bulamadı çünkü annem sağolsun...
20 yaşındayım.Annemin bu yaşıma kadar bana yapmadığı kalmadı.Ilkokulda ödevlerimi ödev defterine yazmadığım için bıçakla elimi kesmişti.Yediğim dayaklar başıma kaktığı bir olay kadar acıtmadı canımı...
Hanımlar...Kız çocuklarınız varsa küçük dışarı çıktıklarında nolursunuz göz kulak olun onlara.Yabancılar yaklaşmasın nolursunuz.
9 yaşında vardım ya da yoktum...Annem çalışıyordu.Babamda yan apartmanda bir komşunun evini boyuyordu.Bende arkadaşımla dışarda oynuyorduk...Bi adam geldi yanımıza.O iğrenç suratıni halâ hatırlıyorum.Allah onun belasını versin.Kapı numaralarına bakıp yanımıza geldi "Burada Süleyman diye biri var mı?" diye.Dediği kişi en üst katta oturan bi öğretmendi.Bize "Hadi gelin gösterin" dedi.Arkadaşımla biz önde adam arkada apartmana girdik.Adam bize "Göbeğinizi açın" deyince ben korkup kaçtım.
Arkadaşım annesine anlattı.Komşular başımıza toplanıp bizi muayene ettiler "adam bişey yapmış mı" diye.Akşam annem işten geldi ve....
10 yıldır her kavgamızda,kavganın çıkış sebebi taşan süt bile olsa,annem "seni küçükten ellediler,sen küçükten alıştın elletmeye,tüm komşular biliyo seni,sen markalısın...vs"
Hanımlar...Nolur iyi bakın kızlarınıza nolur...Allah göstermesin,olurda yaşarsa böyle bir şey,sakın başına kakmayın onun...Ben bu utancı ölene kadar taşıyacağım...Ölene kadar...

Utanacaginiz hic bir sey yapmamissiniz ki.
Size bunu yapan adam utanmali ve bu yasadiginiz seyi size karsi kullanan anneniz.

Çalışıyor musunuz? Ayrilin annenizin yanindan. Psikolijik destek almaya calisin ama iyi birini bulun bunun icin. Maalesef onceden de simdi de boyle seyler oluyor. Kiz erkek farketmez cocuklarimizi ve kendimizi korumaliyiz.

Bundan sonrasi icin cabalayin. Cok uzuldum. Rabbim yardimciniz olsun. Yasadiginiz seyi ailenizin ve psikolijik destek ile belki atlatabilirdiniz ama ne demek bir annenin bunu evladina kullanmasi.
 
Annelik her ne kadar kutsal birşey bile olsa, bazıları o sıfatı hiç haketmiyor. Yani doğurmakla anne olunmuyor.
Böyle olayları duyup-okudukça daha iyi anlıyor insan.
ruh sağlığını korumak adına, yapılacak en güzel şey kendi ayaklarının üzerinde durup, evden uzaklaşmak bence.
 
Bana böyle diyen bir annem olsa, inan bu olayı başıma kakıyor filan die düşünmez, annem için endişelenir psikoloğa gönderirdim. Sonuçta yaşadığınız olayda bir sorun çıkmamış çok şükür, sorun annenizde..
 
Senin hicbir suçun 'yok'. Annen sana hak ettigin degeri, biricik olma, sevilme, kabul edilme, kosulsuz kabul duygularini yaşatamamiş bu seni gordugum kadariyla derinden etkilemiş. Sen de Allah'in yarattigi her kul kadar degerlisin ve sevilmeye layiksin...
 
Back
X