Açıkçası bizim sorunlarımız üç yıldır bitmek bilmiyor ve hatta katlanarak artıyor.
Bu yüzden ailem evime pek gelmedi, annem doğumumda on gün geldi kaldı. Gelen de kv giller yüzünden rahat edemiyordu zaten. Onlar da hazır kimse yok, şimdi gitsin diye düşündü sanırım.
Onlar şu yönden haklı, bize hangi taraftan olursa olsun, sürekli birileri gelip giderdi, bir ay kimse olmadan kaldığımız nadirdir yanı. Bu yüzden ben hep stresliydim. Eşim tarafından gelen misafirleri geri çeviremiyordum, eşim kabul etmiyordu ama kendi aileme rahatlıkla gelmeyin diyebildiğim için onlar gelmiyordu.
Annem de kardeşim de "üç yıldır evlisin, kimse gelemedi evine, bak eşinin ailesi olunca nasıl ağırlıyorsun, eşin nasıl kabul ediyor, bize gelince kabul etmiyorsun" diye küsüyorlar sanırım.
Ben bu konuda hak veriyorum ama gelen kim de olsa bizim sorunlarımız var ve bizi huzursuz ediyor. Her aile meselesiyle biraz daha yıpranıp, uzaklaşıyoruz. Kaç aydır iletişimimiz sıfır. Şimdi tam toparlayabilir miyim demişken, bu defa kardeşim gelecek.
Aslında eşime bu yüzden de kızıyorum. Evime ailemden bir kişi bile çağıramıyorum. Ayda yılda bir de gelmeyeceklerse ne zaman gelecekler.
Çok karışık kafam çoook.
