kimse bana böyle şeyleri söylemiyor laflar hep eşime gidiyor. keşke bana söyleselerŞöyle söyleleyim,ailemle yaşıyorum,babaannemler sürekli kedilerimize laf ediyor.Babamın cevabı şu oldu gerçek bir hayvansever olarak:Bu kediler bizi mutlu ediyor,bizi mutlu eden bir canlının varlığı sizi mutsuz ediyorsa sizin evinizde görüşelim!Kedinizi misafir geldiğinde bir odaya kapatabilirsiniz,yemek yaparken mutfağa almazsınız ve bunu sorun edenlere de altını çizerek anlatırsınız.Bence siz bunu başarabilirsiniz
kediyle aynı evde yaşamadığı için o zamanlar korksa bile çok etkilenmiyordu sanırım. Ben korkuyorum ama sen çok seviyorsun bizimle yaşasın demişti. Ama ilk günden beri evde ben olmadan kediyle aynı ortamda bulunamıyor. kedim birkaç kere o uzanırken ve ya otururken kucağına çıkmak istedi eşim de ani hareketler yapacak diye korkuyor sürekliSevmiyor ve istemiyorsa başta söylemedi mi size? Ne konuştunuz? Bir de anlamadığım daha önce sevmiş şimdi niye korkuyor? Tabii insanlar değişebilir. Eşiniz kıymetli ise kediyi sahiplendirmeye çalışın. Daha fazla siteye yazın.
eşim de sizin gibi sanırım bu korkudan kurtulmanın bir yolu olsa keşkeHayvanları çok severim. Hatta sokaktakileri beslemeye çalışırım. Ama hiçbir hayvana yaklasamam ve dokunamam. Büyük bir fobi var bende.
Hatta eşim kuş almıştı. Arada saliyirdu. O odaya asla girmiyordum.
Şimdi eşim dese ki kedi köpek alicam valla evi terk ederim. Seviyorum onları ama aynı çatı altında yaşayamam, dokunamam. Eşinin korkusu varsa adam haklı. Bir sahip bulmaya çalışın.
Çevremde bu nitelikte kimse yok maalesef resmen çaresizimÇocuklukta yaşadığım bi olay yüzünden tek korktugum hayvan kedi. Eğer esiniz de korkuyorsa korkuyu anlarım ama sokağa atma fikrini anlamam. Çünkü o eve alıştı artık sokakta yapamaz . Tanıdığınız bakabilecek ve sizinde istediğiniz de görebileceğiniz bir yakininiz varsa ona verin derim ben. Bi can için de vermek kelimesi çok doğru değil ama cümlem anlasilsin diye söyledim. Ama lütfen sokağa bırakmayın ne olursa olsun o bır can
Çok zor durumunuz 8 ayda alisamayan adamı alistirmak da artık zor gibi. Allah yardımcınız olsunÇevremde bu nitelikte kimse yok maalesef resmen çaresizim
merhaba hanımlar,
bu benim ilk konum ve işin içinden çıkamadığım için artık sizden akıl almaya geldim. Benim sorunum eşim ve kedimle ilgili. Dişi ve dünya tatlısı bir kedim var. henüz 1 haftalıkken sokakta çocukların elinden almıştım. o zamanlar bekardım ve ailemin tüm karşı çıkışlarına rağmen büyüttüm. 8 ay önce evlendim ve eşim kedimden çok korkuyor. İlk zamanlar alışır sanmıştım ama 8 aydır her gün kedi yüzünden kavga halindeyiz. Evliliğim bu yüzden bitme noktasına geldi. O da seviyor biliyorum ama korkusu sevgisinin önüne geçiyor. İnternetteki sahiplendirme sitelerinden birine ilan vermiştim ama ne yazık ki kimse dönmedi. Şu an hamileyim ve eşim bundan güç alarak iyice baskı yapmaya başladı. Gerekirse sokağa bırak diyor ama onun sokakta kaldığını düşününce bile kalbim sıkışıyor boğazım düğümleniyor. Ne yapacağımı şaşırdım önerilerinizi bekliyorum.
Eşiniz için de üzücü bir durum. Huzursuz yaşıyor aslında o evde. Sizin için kabul etmiş uzun süre. Peki kedinizi akrabanıza filan verebilir misiniz? Hiç denediniz mi? İkinizin de içi rahat olurdu.kediyle aynı evde yaşamadığı için o zamanlar korksa bile çok etkilenmiyordu sanırım. Ben korkuyorum ama sen çok seviyorsun bizimle yaşasın demişti. Ama ilk günden beri evde ben olmadan kediyle aynı ortamda bulunamıyor. kedim birkaç kere o uzanırken ve ya otururken kucağına çıkmak istedi eşim de ani hareketler yapacak diye korkuyor sürekli
Ama sokağa atmayınmerhaba hanımlar,
bu benim ilk konum ve işin içinden çıkamadığım için artık sizden akıl almaya geldim. Benim sorunum eşim ve kedimle ilgili. Dişi ve dünya tatlısı bir kedim var. henüz 1 haftalıkken sokakta çocukların elinden almıştım. o zamanlar bekardım ve ailemin tüm karşı çıkışlarına rağmen büyüttüm. 8 ay önce evlendim ve eşim kedimden çok korkuyor. İlk zamanlar alışır sanmıştım ama 8 aydır her gün kedi yüzünden kavga halindeyiz. Evliliğim bu yüzden bitme noktasına geldi. O da seviyor biliyorum ama korkusu sevgisinin önüne geçiyor. İnternetteki sahiplendirme sitelerinden birine ilan vermiştim ama ne yazık ki kimse dönmedi. Şu an hamileyim ve eşim bundan güç alarak iyice baskı yapmaya başladı. Gerekirse sokağa bırak diyor ama onun sokakta kaldığını düşününce bile kalbim sıkışıyor boğazım düğümleniyor. Ne yapacağımı şaşırdım önerilerinizi bekliyorum.
O kadar hassasım ki bu konuda. O kadar icim acıyor ki. Onların bebekten hic bir farkları yok. Onlar hic bir zaman büyümeyen bebekler. Dilleri yok.. Kendi hayatlarını bizler olmadan sürdürebilme yetileri yok.. Biz insanoğlu cok cok cok kötüyüz.. Onları oyuncak ediyoruz elimizde.. Onlar bizi sonsuz bir sevgiyle ve sadakatle sararken biz o sevginin zerresini bile hak edemiyoruz.. Biz insanlar onlardan daha eksigiz.. Daha aciz.. Daha beteriz.. Bir kap su bir kap mamanin sorumlulugunu kaldiramayacak kadar aciziz.. Bana hayatimin en güzel günlerini o boncuk gözleriyle o minicik patileriyle yasatti.. Bana gercek sevgiyi yasatti.. Herkesi herseyi bir kenara koyarim da oglumu asla.. Cünkü o bensiz yasayamaz.. Cünkü o benim gözümün icine bakarken ben ondan vazgecemem.. Anlamadigim insan o vicdan azabiyla nasil baş eder? Ha evladini koymussun kapiya ha o bebekleri? Allahim ömrümden alsin ömrüne katsin diye seviyorum ben onu.. Yoklugunu hayal edemiyorum.. Keske bakamayacaklari yavrunun günahina hic girmeseler.. Hic acitmasalar o minicik kalpleri.. Ahh biz insanoglu cok kötüyüz. Cok..Hamilelikle kedinin hiçbir tezat yanı yok. Pazardaki sebze meyvenin iyi yıkanmamasıyla parazit bulaşma olasılığı, düzenli veteriner kontrolü yapılmış kediden parazit bulaşma olasılığından 2 kat daha fazla. Biraz araştırsaydınız kocanıza yüzlerce makale sunup gerekli cevabı verebilirdiniz.
Ne yapıp edin, o kediyi lütfen sahiplendirin. Sokağa atmak yerine öldürseniz daha az canı yanar. Psikolojisi çökecek, üşüyecek, yemek bulamayacak, terk edildim diyecek.
Kusura bakmayın, 'gerekirse sokağa at' diyebilen bir insana kocam diyebiliyorsanız, kedinize 'kızım' demeyi hak etmiyorsunuz.
Lütfen herkes ömür boyu tüm ihtimalleri gözden geçirerek hayvan sahiplensin. Nasıl ki çocuk sahibi olduğunuzda aksi bir durumda sokağa atamıyorsanız, hayvanları da atmamalısınız. Emin olamıyorsanız sahiplenmeyin.
Siz barinaklari suslu puslu gulluk gulistanliktanlik yer mi saniyorsunuz. Konu hakkinda bilginiz yok bari yorumlarinizda kullanmayin barinak kelimesini..Herkes eşinizi topa tutmuş ama orası onun da yaşam alanı istemiyor olabilir ki seviyor biliyorum diyorsunuz art niyetli hayvanlara kötü davranan biri değil demek ki..barınağa falan götürseniz olmaz mi..
Ve hatta karsiliksiz sevgiyi, sonsuz sadakati, tamah etmeyi bizden daha iyi biliyorlar.Eşiniz evlenmeden once bu canin sizinle beraber yasayacagini kabul ettiyse bu konuda şu durum ortaya çikar.adamin evi degil o ev,o ev en başindan beri o caninda evi.yani siz zaten 3 can yaşiyorsunuz o evde.ev ahalisindan olan evden atılmaz.evet siz onu sokağa bıraksanizda sahiplendirsenizde o can ayni üzüntüyü yaşayacak.sahiplendirdığinizde sadece ama sadece siz kendi vicdaninizi rahatlatacaksiniz.artik insanlari siz hayvanseversiniz ya nede olsa diye yaftalamayin.onlar sizler gibi bir can taşiyorlar.hayvan diyince onların taşidigi can can olmaktan cikmiyor.ve evet yeri gelince insanlardan daha degerli olabilirler cunki insan kendini insana karsi savunabilir.ama o can kendini savunamaz.bi yavru kediyi eline alinca anlarsinki sadece ama sadece minnacik bi cani vardir ve tek korkusu odur.yabanci kanallarda coookkk insan var bu korkuyu yenebilen sadece istemek yeterli bence.ve biraz vicdan sahibi olmak gerekli.kendi sartlari elverdigince evinde 5 can besleyen biri olarak soyluyorum onlarin herseylerine sahit oldum olduklerine dogduklarina dogurduklarina hastalandiklarina dikkatle bakinca hicbir farklari yok bizlerden.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?