Ben eşimi boşar kedimi vermezdimmerhaba hanımlar,
bu benim ilk konum ve işin içinden çıkamadığım için artık sizden akıl almaya geldim. Benim sorunum eşim ve kedimle ilgili. Dişi ve dünya tatlısı bir kedim var. henüz 1 haftalıkken sokakta çocukların elinden almıştım. o zamanlar bekardım ve ailemin tüm karşı çıkışlarına rağmen büyüttüm. 8 ay önce evlendim ve eşim kedimden çok korkuyor. İlk zamanlar alışır sanmıştım ama 8 aydır her gün kedi yüzünden kavga halindeyiz. Evliliğim bu yüzden bitme noktasına geldi. O da seviyor biliyorum ama korkusu sevgisinin önüne geçiyor. İnternetteki sahiplendirme sitelerinden birine ilan vermiştim ama ne yazık ki kimse dönmedi. Şu an hamileyim ve eşim bundan güç alarak iyice baskı yapmaya başladı. Gerekirse sokağa bırak diyor ama onun sokakta kaldığını düşününce bile kalbim sıkışıyor boğazım düğümleniyor. Ne yapacağımı şaşırdım önerilerinizi bekliyorum.
Keşke benim yolum da bu kadar güzel ilerleseydi. Aslında ben de alışır güzel güzel yaşarız diye düşünüyodum çünkü potansiyeli vardı ama olmadı. Eşim kedim daha çok küçükken ona kedi sütü tozu falan getiriyordu. Maalesef Eşimin ailesi de evimize gelmiyor kedi var diye. Hatta her gittiğimizde kediyi daha vermediniz mi diyorlar. Ve hatta kediden korkmayan annesi korkuyormuş gibi davranıyor. Olaylar olaylar yani.8 ayda alismasi lazimdi. Benim bir kedim birde köpegim var bende 6 aylık evliyim köpegim bizle yaşıyor eşim ona aşık resmen yatagimizda yatiyor koltuklarda hatta suandada kucagimda sagolsun mamasini da alır aşılarını da yaptirir annemlerde kedim. Askim kediyi de alsak gibi bikac laf ettigimde karşı çıkıyor. Bence esinizinki istememek. Benim kizkardesim.kediyi gördüğünde odasina kaciyordu resmen senelerdir kopek beslememize ragmen kediden korkuyordu alisamiyorum diyordu elleyemiyordu evden gitsin lutfen diyordu. Kedi de daha yaşını görmedi temmuzda 1 yasinda olcak asla taviz vermedim kizkardesime nisanliligimin son doneminde sokaktan bulmustum. Simdi kizkardesim onu öpüyor sarılıyor hirpaliyor boyle bir sevgi olamaz..kedim onun saclarini yoluyor ona rahmen gülüyor. Düşünün yani benim kardesimde korkardi bence ikna edin inanin verirseniz sonu pismanlik ben nerdeyse 20 senedir hayvan besliyorum bir kopegimi vermistim vicdan azabindan cok cektim esiniz ona alışmalı kediniz disiyse zaten uysaldir erkek benimki..gerci aetk benim degil o annem babam kardesimin kedisi oldu kopegim benle kaldi ama hahahahahajajajaj
Benimki çocuğu kullanıyor sadece. Bir zararı olmayacağını hatta iyi olacağını defalarca anlattım.Ama.kedilerden korkan insanlari biliyorum yani bir de evde esinizin terligini pacasini bi seyleri yırtıp tirmaladiysa iyice tuz biber olmustur aslinda esiniz seviyordur ama cok yakin tanidiginiz evinde baska kedi besleyen birine verin aklinizin kalmayacagi birine verin verirseniz bana kalırsa vermeyin de cocukla beraber büyüsün yavrucak. Benim kopegim var dedim ya hamile oldugumda bizimki ne dicek bilmiyorum bazen diyorki bunu annenlere veririz o kadar sevmesine ragmen erkekleri anlayamiyorum kopegim onun kucaginda surekli arabada onla geziyor aksamlari gezdiriyor ama konu cocuk oldumu benim esimde tuhafca konusuyo bitane carpacam agzinaa...
Tek dileğim kedim ve eşimle sorunsuz mutlu yaşamak. Benim hayalimi yaşıyosunuz resmen.Eşimle sevgiliyken kızımı buldumbir iki evde istemiyorum evlenince dedi o zaman sen bilirsin dedim hatta ayrıldık bunun çocuğunu yeni kocası için oraya buraya bırakan kadınlardan farkı yok benim için
Sonra kabul etti barıştık ki eşime çok düşkündüm şimdide birlikte mis gibi yaşıyoruz hala öyle alıp sevmez ama kızım o benim kızımı istememeye hakkı yok hele senin ki baştan da bir sorun çıkarmamış
O kedi sokakta yaşayabilir mi ya ne saçma bir adam
merhaba hanımlar,
bu benim ilk konum ve işin içinden çıkamadığım için artık sizden akıl almaya geldim. Benim sorunum eşim ve kedimle ilgili. Dişi ve dünya tatlısı bir kedim var. henüz 1 haftalıkken sokakta çocukların elinden almıştım. o zamanlar bekardım ve ailemin tüm karşı çıkışlarına rağmen büyüttüm. 8 ay önce evlendim ve eşim kedimden çok korkuyor. İlk zamanlar alışır sanmıştım ama 8 aydır her gün kedi yüzünden kavga halindeyiz. Evliliğim bu yüzden bitme noktasına geldi. O da seviyor biliyorum ama korkusu sevgisinin önüne geçiyor. İnternetteki sahiplendirme sitelerinden birine ilan vermiştim ama ne yazık ki kimse dönmedi. Şu an hamileyim ve eşim bundan güç alarak iyice baskı yapmaya başladı. Gerekirse sokağa bırak diyor ama onun sokakta kaldığını düşününce bile kalbim sıkışıyor boğazım düğümleniyor. Ne yapacağımı şaşırdım önerilerinizi bekliyorum.
Aklımdan geçmiyor değil..Ben eşimi boşar kedimi vermezdim
Yaaa abartmasin yaaa hic sevmem boyle seyleri kedi var diye gelmezmis kimiside pisliginden tiksinie pislik derken tuyleri demek istedim ben sizin yerinizde olsam.asla taviz vermem vermiyorum kimseyede hatta esimin teyzesini yemege davet ettik huylaniyormus kopekten gelmedi bize oyle demedi kaynanaya soylemis kaynana da bize söyleyemedi ben anladim bundan dolayimi dedim utana sıkıla evet dedi ben takilmadim yine severim teyzeyi iyi kadindir ama gelmesse gelmesin. Ya yazik kediye zaten sokakt yasama ihtimalleri cok az ya araba carpiyoe ya bisey oluyo bende sokaktan buldum acinasi halde ve yavruydu aileme zarat verdi koltuklari tirmaladi ama annemlerin yasi olmus 65 bise demiyorlar napalim bu koltuk onun oldu diyorlar seviyor bizimkiler annem bazen tersleniyor ama kedide en cok annemi seviyor.Keşke benim yolum da bu kadar güzel ilerleseydi. Aslında ben de alışır güzel güzel yaşarız diye düşünüyodum çünkü potansiyeli vardı ama olmadı. Eşim kedim daha çok küçükken ona kedi sütü tozu falan getiriyordu. Maalesef Eşimin ailesi de evimize gelmiyor kedi var diye. Hatta her gittiğimizde kediyi daha vermediniz mi diyorlar. Ve hatta kediden korkmayan annesi korkuyormuş gibi davranıyor. Olaylar olaylar yani.
Canim bilirler bilirler bahane iste az degil seninkide heeeeeee sen hamileligini kullan bencede agla zirla abart bagir cagir bise diyemez hihhhhhhBenimki çocuğu kullanıyor sadece. Bir zararı olmayacağını hatta iyi olacağını defalarca anlattım.
Bende sokaktan kedi almıstım ama heryeri pisliyordu ve aşırı pis kokuyordu alıstıramadım ve aşırı derecede gaz cıkarıyordu acayip kokuyordu dayanamdm ama sokaga atmadm hayvan toplayan yerlere tel. Acıtım gelip goturdulermerhaba hanımlar,
bu benim ilk konum ve işin içinden çıkamadığım için artık sizden akıl almaya geldim. Benim sorunum eşim ve kedimle ilgili. Dişi ve dünya tatlısı bir kedim var. henüz 1 haftalıkken sokakta çocukların elinden almıştım. o zamanlar bekardım ve ailemin tüm karşı çıkışlarına rağmen büyüttüm. 8 ay önce evlendim ve eşim kedimden çok korkuyor. İlk zamanlar alışır sanmıştım ama 8 aydır her gün kedi yüzünden kavga halindeyiz. Evliliğim bu yüzden bitme noktasına geldi. O da seviyor biliyorum ama korkusu sevgisinin önüne geçiyor. İnternetteki sahiplendirme sitelerinden birine ilan vermiştim ama ne yazık ki kimse dönmedi. Şu an hamileyim ve eşim bundan güç alarak iyice baskı yapmaya başladı. Gerekirse sokağa bırak diyor ama onun sokakta kaldığını düşününce bile kalbim sıkışıyor boğazım düğümleniyor. Ne yapacağımı şaşırdım önerilerinizi bekliyorum.
Bi süre daha direneceğim daha net bir tavırla sanırımCanim bilirler bilirler bahane iste az degil seninkide heeeeeee sen hamileligini kullan bencede agla zirla abart bagir cagir bise diyemez hihhhhhh
Peki ne olsa aynı evde yaşamaya alışabilirsiniz? Yani eşimi alıştırmak için ne yapabilirim. O da sizin gibi çünküEsiniz gercekten korkuyordur belki ben de korkuyorum uzaktan cok severim ya da bi baskasinin kedisini ama ayni evin icinde yasamam imkansiz gecmiste kotu bi anim var belki ondandir cok sevmeme ragmen kediyle ayni evde yasama fikri benide geriyor
Peki ne olsa aynı evde yaşamaya alışabilirsiniz? Yani eşimi alıştırmak için ne yapabilirim. O da sizin gibi çünkü
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?