- 25 Eylül 2011
- 7.583
- 11.495
- 498
Ya müdahil olmak istemiyorum ama yedi yaşındaki bir kız çocuğunun yanında öpüşmek ne kadar doğru hem de böyle bir devirdeBenzer sorunlari 7 yasindaki kizimla yasiyorum.babasi ise giderken opusuyoruz diye babasini dudaklarindan opmeye basladi.yanlis dedik anlattik ama hayir babam bana ait diyor.kardesi ve ben opemiyoruz.dokunamiyoruz nerdeyse
Allah yardımcınız olsun zor dönemler atlatmışsınız on iki yaş ergenliğe geçiş dönemi çok zor biliyorum ama çocuğunuz için çocuğunuza ulaşmak onunla sakince iletişime geçmek olmuyorsa yardım almanız gerekiyor söyledikleri şeyler bana da normal gelmedi Allah sabrınızı artırsın inşKızım 5 yaşındayken kanser hastası olduğumu öğrendim açıkçası onun bana en çok ihtiyacı olduğu zamanları ben hep hastanede ve kanser tedavisiyle geçirdim.Ama onun haricinde beni hep severdi öperdi şimdi ise zaman zaman beni sevmediğini söylüyor.Babasını çok sevdiğini söylüyor.Yalan söyleyemem 12 seneden sonra tekrar anne olabilecek olmak beni çok mutlu etti ama bu dönemde yanlış tavırlar sergileyip elimdeki çocuğumun bana olan sevgisini kaybetmek istemiyorum ama uyuşamıyoruz
cocuk pedagoglarindan destek alin. burda biz ne desek fayda yok, bilimsel bakış acisi şart.. bizlerin doğru sandigimiz goremedigimiz yanlis davranis kaliplarini duzelterek size oldukta faydalı bilgiler verirler..Merhaba.Ben 34 yaşımdayım ve 12 yaşında bir kızım var.Uzunca bir süre kanser tedavisi gördüm ve artık doğal yollarla çocuk sahibi olamazsın denildiği noktada Rabbim nasip etti ve şu anda 12 haftalık ikizlerime hamileyim.Ama bu süreçte 12 yaşındaki kızımla aramda sorunlar ve kıskançlıklar oluşmaya başladı.Ergenlik dönemine yeni girdiği için üstüne çok fazla gitmek istemiyorum ama gün geçtikçe beni daha da zorluyor.Bu konuda ne yapmam gerektiğini bilmiyorum bana fikirlerinizle yardımcı olursanız çok memnun olurum.Teşekkürler..
Amin Rabbim cümlemizin yardımcısı olsun.Mümkün olan en kısa zamanda bir uzmandan destek alacağım inşaAllah hepinize çok teşekkür ederim..Allah yardımcınız olsun zor dönemler atlatmışsınız on iki yaş ergenliğe geçiş dönemi çok zor biliyorum ama çocuğunuz için çocuğunuza ulaşmak onunla sakince iletişime geçmek olmuyorsa yardım almanız gerekiyor söyledikleri şeyler bana da normal gelmedi Allah sabrınızı artırsın inş
Harçlığından kesemiyorum çünkü o konuları babasıyla hallediyor.Çok fazla masraf yapıyorsun dediğim zaman sana ne kendi babamın parasını yiyorum diyor.Bu duruma devam edersen seni halanın yanına gönderirim diyorum burası benim babamın evi sen beni gönderemezsin diyor.1 bardak suyu bile yalvarta yalvarta getiriyor.Şimdiye kadar hiç dövmedim sadece bir kere plastik bardak fırlattım onu bile bana karşı kullanıyor her seferinde bana şiddet uyguluyorsun diyor.Bazen düşünüyorum ve ben annelikte başarısız oldum diyorum
Allah yardımcınız olsun.Ama ben kızınıza yaklaşımınızı çok doğru bulmadım.Çünkü siz onunla zıtlaştıkça oda sizinle zıtlaşacak zaten ergenlik bi yerde kendini ispatlama çabası değilmidir.
Sanki biraz simartilmis gibi kiziniz. Simdi üzerindeki ilginin azalcagini düşünüyordur. Guzelce konusmalisiniz onun yerinin ayri digerlerinin yerinin ayri oldugunu ve artik abla olcagi icin bu tur hareketlerin yanlis olcagini mi soyleseniz acaba. Rabbim saglikla kucağınıza almayi nasip etsin insallah bebisleriniziMerhaba.Ben 34 yaşımdayım ve 12 yaşında bir kızım var.Uzunca bir süre kanser tedavisi gördüm ve artık doğal yollarla çocuk sahibi olamazsın denildiği noktada Rabbim nasip etti ve şu anda 12 haftalık ikizlerime hamileyim.Ama bu süreçte 12 yaşındaki kızımla aramda sorunlar ve kıskançlıklar oluşmaya başladı.Ergenlik dönemine yeni girdiği için üstüne çok fazla gitmek istemiyorum ama gün geçtikçe beni daha da zorluyor.Bu konuda ne yapmam gerektiğini bilmiyorum bana fikirlerinizle yardımcı olursanız çok memnun olurum.Teşekkürler..
Bence bu konuda kesinlikle bir uzmana danışmalısınız. Kardeşleri oluyor diye size öfkelenmiş gibi geldi bana. Hiçbir çocuk evet kıskanıyorum demez ama kızınız biraz daha farklı göstermiş kıskandığını. Gerçekten yaşadığınız durum çok can sıkıcı. Kendimi koydum yerinize sanırım ben sert bir konuşma yapardım. “Kendine gel ben senin annenim beni le böyle konuşamazsın!” temalı. Ama dediğim gibi siz önce bir uzmanla görüşün. Okulunda rehber öğretmeni yardımcı olabilir size belki. Gelişmeleri bizede yazarsanız sevinirim. Hassas bir konu, benzerini yaşarsak nasıl davranmamız gerektiğini öğrenelim.Son 2 aydır adet görmeye başladı.Kardeşlerini kıskandığını ben de düşünüyorum ama sorduğum zaman hayır ben onları seviyorum diyor.Ama mesela alışverişe gittiğimizde kesinlikle bana bir şey alınmasına müsade etmiyor herşey sadece ona alınsın istiyor.Onun haricinde en ufak bir şey dahi istesem yemek veya içmek için hemen babasına hayır almana izin vermiyorum alamazsın ben senin herşeyinim anneme benden daha fazla özen gösteremezsin diyor ama hamileliğimden önce hiç böyle huyları yoktu.Amin Rabbim cümlemizin evlatlarına sağlık,sıhhat nasip etsin
En başından beri babası tarafından çok şımartıldı zaten.Hamilelik öncesi hastalığıma rağmen hala ilgiyle dinleyip gırgırla karışık cevaplar verebiliyordum o da mutluydu ama şimdi çok mu depresifim çok mu tahammülsüzüm bilmiyorum.Amin Rabbim kimseyi evlat evlat diye yandırmasın bizlere hayırlı anne baba evlatlarımıza da hayırlı evlatlar olmayı nasip etsin..Sanki biraz simartilmis gibi kiziniz. Simdi üzerindeki ilginin azalcagini düşünüyordur. Guzelce konusmalisiniz onun yerinin ayri digerlerinin yerinin ayri oldugunu ve artik abla olcagi icin bu tur hareketlerin yanlis olcagini mi soyleseniz acaba. Rabbim saglikla kucağınıza almayi nasip etsin insallah bebislerinizi
Daha neler hanımefendı ya , cocugunuzu tehdıt edıyorsunuz oda sız ıle aranıza duvar ormus. lütfen allah sağlıkla kucağınıza almayı nasıp etsın ama bence suanda sızın dünyaya getırdıgınız çocuktan daha onemlı olamaz kımse gıbı geliyor.Harçlığından kesemiyorum çünkü o konuları babasıyla hallediyor.Çok fazla masraf yapıyorsun dediğim zaman sana ne kendi babamın parasını yiyorum diyor.Bu duruma devam edersen seni halanın yanına gönderirim diyorum burası benim babamın evi sen beni gönderemezsin diyor.1 bardak suyu bile yalvarta yalvarta getiriyor.Şimdiye kadar hiç dövmedim sadece bir kere plastik bardak fırlattım onu bile bana karşı kullanıyor her seferinde bana şiddet uyguluyorsun diyor.Bazen düşünüyorum ve ben annelikte başarısız oldum diyorum
Mutluluğumu saklamam mümkün olmuyor ki ister istemez yüzüme gülümsememe yansıyor.12 yıl sonra bana mucize gibi geldi bu bebekler çünkü artık kanser tedavisi sonucunda erken menapoza girdiğim ve artık çocuk sahibi olamayacağım söylenmişti.İster istemez kalbimde kelebekler uçuşuyor ama dediğim gibi yeni bebeklere sevineyim derken 12 yıldır evimin neşesi olan kızımın bana olan sevgisini de yanlış hareketlerim sonucu kaybetmek istemiyorum çünkü ergenlik dönemine girdi ve bu dönemde bana karşı kinlenirse bunu ömrüm boyunca telafi edemeyeceğimi biliyorumDaha hamıleyken olur mu böyle ya?
Sız bu bebeklerı cok ıstedıgınızı ona yansıtıp onu ıncıtmıs olabılır mısınız?
Aklıma tek gelen bu açıkçası, eger oyleyse haklı cunku
Cok ugrasmıssınız hastalık atlatmışsınız cok gecmıs olsun oncelıkle ama buyuk bır arzu ıle ısteyıp veyahut tedavı gorduysenız cok etkılenmıs olması normal.
Kızınız saygısızlığa başlamış.Harçlığından kesemiyorum çünkü o konuları babasıyla hallediyor.Çok fazla masraf yapıyorsun dediğim zaman sana ne kendi babamın parasını yiyorum diyor.Bu duruma devam edersen seni halanın yanına gönderirim diyorum burası benim babamın evi sen beni gönderemezsin diyor.1 bardak suyu bile yalvarta yalvarta getiriyor.Şimdiye kadar hiç dövmedim sadece bir kere plastik bardak fırlattım onu bile bana karşı kullanıyor her seferinde bana şiddet uyguluyorsun diyor.Bazen düşünüyorum ve ben annelikte başarısız oldum diyorum
Yorumlarınızı okudum.burada konu sahibinin kızı zaten zor bir süreçtem geçmiş.çocuğu daha fazla yıpratmadan çözmek daha iyi olur.sizin dediğiniz şeyler fazla katı ve inanın her çocuk kaldıramaz.sizin çocuğunuz da ters tepki olmamış ama her çocuk bu kadarını kabul etmez.çocuklar isteyerek dünyaya gelmiyorlar.onları dünyaya getirmeyi siz seçiyorsunuz bu kadar katı olmayın.Babasıyla işbirliği yapın. Biriniz kısarken diğeriniz verirse olmaz o işler. Biz eşimle konuşur ortak karar alır ve uygularız. Harçlık kesilecekse kesilir. Ne abisinden alabilir ne de babasından.
Suyu istemeyin ondan ama karşılığında siz de onun ihtiyaçları için çabalamayın. Mesela ben odasını toplamazsa kıyafetlerini yıkamıyorum. Ben senin kirlilerini yıkıyorsam sen de odanı temizleyeceksin diyorum. Geçen kirli forma ile okula gitti. Baktım eve geldiğimde odasını topluyordu.
Çocuklar ergenlik olayını leyhlerine kullanıyorlar.
Bence anneliğinizi sorgulamayın. Bu günler de geçecek ve gülerek anlatacaksınız.
Yok ben yolu böyle buldum. O bana nasıl davranıyorsa ben de ona öyle davranıyorum. Ergen olabilir ama bu büyüklerini eziklemesi anlamına gelmez. Bana ne hissettiriyorsa aynısını hissetsin istiyorum.
Kaldı ki biz bu dönem için psikolojik destek alıyoruz. Doktoru da, bu dönemde anlayışlı olmak gerektiğini ama bunu abartırsak yanlış olacağını ve yaptırımlar uygulayabileceğimizi söyledi.
Valla keyfi bilir. İster inatlaşır ister inatlaşmaz. Ben doğru yolu gösteririm. Bunu yaparken de kendimi fazlasıyla ezdirecek değilim. Herkes haddini bilecek.
Kızınızın düşünce yapısı ve tarzı çok bencilce söylemeden geçemeyeceğim.Son 2 aydır adet görmeye başladı.Kardeşlerini kıskandığını ben de düşünüyorum ama sorduğum zaman hayır ben onları seviyorum diyor.Ama mesela alışverişe gittiğimizde kesinlikle bana bir şey alınmasına müsade etmiyor herşey sadece ona alınsın istiyor.Onun haricinde en ufak bir şey dahi istesem yemek veya içmek için hemen babasına hayır almana izin vermiyorum alamazsın ben senin herşeyinim anneme benden daha fazla özen gösteremezsin diyor ama hamileliğimden önce hiç böyle huyları yoktu.Amin Rabbim cümlemizin evlatlarına sağlık,sıhhat nasip etsin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?