Kızkardeşim

sacmalamayin .!.:

iyi akşamlar. Bir konuda fikirlerinize ihtiyacım var. 21 yaşında bir kızkardeşim var.Ailemle yaşıyor. Her genç kızın olduğu gibi özel hayatta bazı problemleri var. Bunun yanısıra her zaman kendi isteğiyle özel okullarda kendi istediği bölümleri okudu. Hiçbir zevkinden hobisinden mahrum kalmadı,orta halli bir aileyiz. Geçen yıl mezun oldu ve sınava girdi. Atanamadı. İstersen sınava bie daha hazırlan sorun olmaz acelen yok dedik veya yeniden üniversite sınavına gir başka böğüm alternatiflerine bak yine özelde oku sonuçta eğitime verilen para boş harcama değildir dedik. Yani anlayacağınız kafası oldukça karışık ve sıkıntılı süreçlerden geçiyor. Hiçbir istediği geri çevrilmez ne isterse yer içer alır gezer tozar kimse bir şey demez.Ama gerçekten bazen öyle hal ve hareketleri oluyor ki biz donup kalıyoruz ve çok kırılıyoruz. Özel hayatındaki kendi arkadaşları veya erkek arkadaşıyla arasında bir problem olduğu zaman aileme aşşşırı derecede olumsuz yansıtıyor. Bizden kaynaklı olmadığı halde bize tavır yapıyor trip yapıyor bağırıp çağırıyor yani anlayacağınız en ufak bir sorunu olursa ailesinden çıkarıyor sinirini. Yaklaşık 2 haftadır hiçbirimizle konuşmuyor şimdi. Yanına gittiğimize falan tersliyor,sorduğumuz soruya cevap vermiyor, azıcık niye böyle yapıyorsun bizimle bir problemin mi var dediğimizde hayır sizinle alakalı değil diyor üsteleyip biraz daha sorarsak dertleş bizimle problemlerini anlat dersek sizene yok bişey vs ortalığı birbirine katıyor biz de her bağırışında apartmandakilere rezil olmamak için sırf sussun diye bişey demiyoruz. Ben de bir eğitimciyim ama bu durum canıma gerçekten tak etti. Bizimle alakalı olmasa bile her sorununda bi şekilde davranıyor annem babam anlayışlı insanlar olduğu halde onları sindirmiş durumda. Sırf bağırmasın diye susuyorlar derdin nedir diye sormaya bile korkuyorlar bağırır diye. Çok sinir bozucu olmaya başladı gerçekten. Mesela az önce yanına gittim neşeli neşeli çok güzel bi birikim yöntemi buldum yapalım dedim dinliyor mu diye gözünün içine bakarken bana, ne söyliceksen söyle Ve git dedi tersleyerek. Gerçekten bir abla olarak artık kaldıramıyorum. Görmezden gelmekten sıkıldık ailece.. neler önerirsiniz.. bişey önermeseniz bile dertleşmiş oldum içim rahatladı şimdiden..

Genişletmek için tıkla...

sacmalamayin .!.:

Keşke başka bölüm okuyamazsın bu şımarıklık yeter deyip okuma hakkını hayallerini elinden alsaydık rahatlardınız konuyu açtığıma pişman oldum SİZ SAKIN ÇEVRENİZDEKİ PSİKOLOJİK SIKINTILARI OLAN BİRİNE HAYAL KURMA VE HAYALLERİNİ YAŞAMA HAKKI VERMEYİN ancak bu şekilde çözülüyormuş tüm sorunlar demek ki ne güzel. Maddi durumumuz yoktu okutamadık çalışmak zorunda kaldı desek bu sefer de niye okutmadınız siniri hırsı okumadığı için derdiniz. Bu forumda gerçekten illallah ettiren bi tayfa var

Genişletmek için tıkla...

sacmalamayin .!.:

iyi akşamlar. Bir konuda fikirlerinize ihtiyacım var. 21 yaşında bir kızkardeşim var.Ailemle yaşıyor. Her genç kızın olduğu gibi özel hayatta bazı problemleri var. Bunun yanısıra her zaman kendi isteğiyle özel okullarda kendi istediği bölümleri okudu. Hiçbir zevkinden hobisinden mahrum kalmadı,orta halli bir aileyiz. Geçen yıl mezun oldu ve sınava girdi. Atanamadı. İstersen sınava bie daha hazırlan sorun olmaz acelen yok dedik veya yeniden üniversite sınavına gir başka böğüm alternatiflerine bak yine özelde oku sonuçta eğitime verilen para boş harcama değildir dedik. Yani anlayacağınız kafası oldukça karışık ve sıkıntılı süreçlerden geçiyor. Hiçbir istediği geri çevrilmez ne isterse yer içer alır gezer tozar kimse bir şey demez.Ama gerçekten bazen öyle hal ve hareketleri oluyor ki biz donup kalıyoruz ve çok kırılıyoruz. Özel hayatındaki kendi arkadaşları veya erkek arkadaşıyla arasında bir problem olduğu zaman aileme aşşşırı derecede olumsuz yansıtıyor. Bizden kaynaklı olmadığı halde bize tavır yapıyor trip yapıyor bağırıp çağırıyor yani anlayacağınız en ufak bir sorunu olursa ailesinden çıkarıyor sinirini. Yaklaşık 2 haftadır hiçbirimizle konuşmuyor şimdi. Yanına gittiğimize falan tersliyor,sorduğumuz soruya cevap vermiyor, azıcık niye böyle yapıyorsun bizimle bir problemin mi var dediğimizde hayır sizinle alakalı değil diyor üsteleyip biraz daha sorarsak dertleş bizimle problemlerini anlat dersek sizene yok bişey vs ortalığı birbirine katıyor biz de her bağırışında apartmandakilere rezil olmamak için sırf sussun diye bişey demiyoruz. Ben de bir eğitimciyim ama bu durum canıma gerçekten tak etti. Bizimle alakalı olmasa bile her sorununda bi şekilde davranıyor annem babam anlayışlı insanlar olduğu halde onları sindirmiş durumda. Sırf bağırmasın diye susuyorlar derdin nedir diye sormaya bile korkuyorlar bağırır diye. Çok sinir bozucu olmaya başladı gerçekten. Mesela az önce yanına gittim neşeli neşeli çok güzel bi birikim yöntemi buldum yapalım dedim dinliyor mu diye gözünün içine bakarken bana, ne söyliceksen söyle Ve git dedi tersleyerek. Gerçekten bir abla olarak artık kaldıramıyorum. Görmezden gelmekten sıkıldık ailece.. neler önerirsiniz.. bişey önermeseniz bile dertleşmiş oldum içim rahatladı şimdiden..

Genişletmek için tıkla...

sacmalamayin .!.:

iyi akşamlar. Bir konuda fikirlerinize ihtiyacım var. 21 yaşında bir kızkardeşim var.Ailemle yaşıyor. Her genç kızın olduğu gibi özel hayatta bazı problemleri var. Bunun yanısıra her zaman kendi isteğiyle özel okullarda kendi istediği bölümleri okudu. Hiçbir zevkinden hobisinden mahrum kalmadı,orta halli bir aileyiz. Geçen yıl mezun oldu ve sınava girdi. Atanamadı. İstersen sınava bie daha hazırlan sorun olmaz acelen yok dedik veya yeniden üniversite sınavına gir başka böğüm alternatiflerine bak yine özelde oku sonuçta eğitime verilen para boş harcama değildir dedik. Yani anlayacağınız kafası oldukça karışık ve sıkıntılı süreçlerden geçiyor. Hiçbir istediği geri çevrilmez ne isterse yer içer alır gezer tozar kimse bir şey demez.Ama gerçekten bazen öyle hal ve hareketleri oluyor ki biz donup kalıyoruz ve çok kırılıyoruz. Özel hayatındaki kendi arkadaşları veya erkek arkadaşıyla arasında bir problem olduğu zaman aileme aşşşırı derecede olumsuz yansıtıyor. Bizden kaynaklı olmadığı halde bize tavır yapıyor trip yapıyor bağırıp çağırıyor yani anlayacağınız en ufak bir sorunu olursa ailesinden çıkarıyor sinirini. Yaklaşık 2 haftadır hiçbirimizle konuşmuyor şimdi. Yanına gittiğimize falan tersliyor,sorduğumuz soruya cevap vermiyor, azıcık niye böyle yapıyorsun bizimle bir problemin mi var dediğimizde hayır sizinle alakalı değil diyor üsteleyip biraz daha sorarsak dertleş bizimle problemlerini anlat dersek sizene yok bişey vs ortalığı birbirine katıyor biz de her bağırışında apartmandakilere rezil olmamak için sırf sussun diye bişey demiyoruz. Ben de bir eğitimciyim ama bu durum canıma gerçekten tak etti. Bizimle alakalı olmasa bile her sorununda bi şekilde davranıyor annem babam anlayışlı insanlar olduğu halde onları sindirmiş durumda. Sırf bağırmasın diye susuyorlar derdin nedir diye sormaya bile korkuyorlar bağırır diye. Çok sinir bozucu olmaya başladı gerçekten. Mesela az önce yanına gittim neşeli neşeli çok güzel bi birikim yöntemi buldum yapalım dedim dinliyor mu diye gözünün içine bakarken bana, ne söyliceksen söyle Ve git dedi tersleyerek. Gerçekten bir abla olarak artık kaldıramıyorum. Görmezden gelmekten sıkıldık ailece.. neler önerirsiniz.. bişey önermeseniz bile dertleşmiş oldum içim rahatladı şimdiden..

Genişletmek için tıkla...

gucci .!.:

Ben de ablayım eğitimci değilim ama okumuş meslek sahibi biriyim benim kardeşlerim bana bu şekil cevap verirlerse ağızlarının ortasına çakacağımı çok iyi bilirler bazen yaradana sığınıp o tokatı atacaksın ben uçan tekmeyi tercih ediyorum )

Genişletmek için tıkla...

sacmalamayin .!.:

Arkadaşlar yokluk nedir bilmeyen her imkanı sunulan padişah kızıymış gibi anlaşılmış yazdıklarım ama aksine bugüne kadar özel okullarda okudu tamam ama babam her yıl kredi çekerek okuttu ,annem sabahın beşinde kalkıp işe giderek okuttular, ve bunların bilincinde olup bunlara rağmen atanamadığı için mahcubiyet hisseden bir insan benim kardeşim. ağzınıza geleni söylemeyin lütfen. Yaşına ve içinde bulunduğu sıkıntılara göre düşünün.her istediği alındı derken çok fazla şey istedi demiyorum, az ister nadiren alışverişe çıkar veyahut nadiren dışarı çıkıp gezip tozar. Kusura bakmayın ben yanlış ifade etmiş olsam gerek. Prenses sendromu olduğunu düşünmüyorum çünkü gerçekten çok fazla istekleri olan bir kız değildir maddi anlamda elindekiyle yetinmesini de çok iyi bilir. Problem sadece ruhsal olduğunu düşünüyorum manevi olarak bunu nasıl aşabiliriz onu merak etmiştim

Genişletmek için tıkla...

Karamellasepeti .!.:

Bu dediğiniz şaka olsa bile aşırı yanlış. Aile ici siddetin hicbir türlüsü kabul edilemez.

Genişletmek için tıkla...

gucci .!.:

Kardeşlerimden biri 1 yaş diğeri 4 yaş küçük benden zaten tekme tokat dövüşerek büyüdük en küçüğüm şimdi 26 yaşında ve bana böyle bir laf etmeleri mümkün değil ha edilirse bir konuşurum iki konuşurum üçüncüde çakarım ağzına tekmeyi yine mi anlamıyor kardeş filan dinlemem silerim hayatımdan kimse anneme babama o şekilde davranamaz benim şiddeti kabul ettiğim çok yer var ailemin içinde olanlar da beni ilgilendirir zaten :)

Genişletmek için tıkla...