• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kızlar sizden görüş almaya geldim.

Ben minibüste sürünsem kocam arabayla işe gitse kabul etmezdim. Hemşirelik puanları düşük ile tercih veremez misiniz? Bi sağlık sorunu yoksa 3.5 ayda ne bebeği ya önce borcu bitirin birikim yapın
İşte ben vicdan yaptım 1 saat yol gidiş 1 saat geliş yapmasın diye şimdi ben zorluk çekiyorum. Tekrar kpss çalışıp tercih vermek için sözleşmeli olmamam lazım. Aynı unvanda tercih veremiyor sözleşmeliler. Sözleşmeli olduğum için zaten ile geçmeme izin vermediler. Kurum ayrı sıkıntı çıkarıyor, evde ayrı sıkıntı çıkıyor. Ne yapacağımı bilemez haldeyim.
 
İşte ben vicdan yaptım 1 saat yol gidiş 1 saat geliş yapmasın diye şimdi ben zorluk çekiyorum. Tekrar kpss çalışıp tercih vermek için sözleşmeli olmamam lazım. Aynı unvanda tercih veremiyor sözleşmeliler. Kurum ayrı sıkıntı çıkarıyor, evde ayrı sıkıntı çıkıyor. Ne yapacağımı bilemez haldeyim.
Ya arabayı sen kullan ya araba al. 3.5 ayda çocuk yapılmaz yaşın geçmiyor. Adamın huyunu suyunu öğren önce
 
İşte iki yıl sonra olsun dediğimde de yaşımız geçiyor diyor eşim. Hem gebelikte ya da çocuk varken dilekçe yazarsam il sağlik müdürünün inisiyatifinde merkeze geçme ihtimalim olabilirmiş. Gebeyim git gel yapamıyorum ya da çocuğum var git gel yapamıyorum gibisinden. Benim yerime de merkezde bekar personeller varmış onlar çekilebilirmiş.
Hamilelik bebek vs çok kadınsal bir durum. Kendinizi hazır hissetmedikce yapmayın. İyi düşünün daha evde beraber çok vakit bile gecirmemişsiniz. Yaşınız geçiyor ne yahu genceciksiniz daha
 
İşte iki yıl sonra olsun dediğimde de yaşımız geçiyor diyor eşim. Hem gebelikte ya da çocuk varken dilekçe yazarsam il sağlik müdürünün inisiyatifinde merkeze geçme ihtimalim olabilirmiş. Gebeyim git gel yapamıyorum ya da çocuğum var git gel yapamıyorum gibisinden. Benim yerime de merkezde bekar personeller varmış onlar çekilebilirmiş.
Allah Allah ne yaş geçmesi siz 27 eşiniz 30 yaşındaymış. Gayet genç bir yaş. Daha çok yeni evlisiniz biraz bir şeylerin oturması gerek evlilikte.
 
İşte iki yıl sonra olsun dediğimde de yaşımız geçiyor diyor eşim. Hem gebelikte ya da çocuk varken dilekçe yazarsam il sağlik müdürünün inisiyatifinde merkeze geçme ihtimalim olabilirmiş. Gebeyim git gel yapamıyorum ya da çocuğum var git gel yapamıyorum gibisinden. Benim yerime de merkezde bekar personeller varmış onlar çekilebilirmiş.
Siz çocuk yapmayı kafaya koymuşsunuz gibi geldi bana. İl sağlık müdürlüğü personel eksikliği var hiçbir yere gidemezsin diyebilir. O zaman ne yapacaksınız? Gebe halinizle bineceksiniz o dolmuşa. Çocuğu yaptınız, ücretsiz izinler falan seneler geçti. Ee siz sürenizi tamamlamadığınız için yine sözleşmeli olarak kalacaksınız. Kadroya geçirme gibi bir kanun çıksa belki o fırsatı kaçıracaksınız. Ayrıca eşiniz de sizin hemşire olduğunuzu bilerek evlenmedi mi? 3.5 aylık evlilik için bu ne acele? Sizin canınızın hiç mi kıymeti yok?
 
Siz çocuk yapmayı kafaya koymuşsunuz gibi geldi bana. İl sağlık müdürlüğü personel eksikliği var hiçbir yere gidemezsin diyebilir. O zaman ne yapacaksınız? Gebe halinizle bineceksiniz o dolmuşa. Çocuğu yaptınız, ücretsiz izinler falan seneler geçti. Ee siz sürenizi tamamlamadığınız için yine sözleşmeli olarak kalacaksınız. Kadroya geçirme gibi bir kanun çıksa belki o fırsatı kaçıracaksınız. Ayrıca eşiniz de sizin hemşire olduğunuzu bilerek evlenmedi mi? 3.5 aylık evlilik için bu ne acele? Sizin canınızın hiç mi kıymeti yok?
Haklısınız. Yaşım geçiyor diyor eşim ama benim de önce süreyi doldurmam gerek. İl sağlık müdürlüğü vermeyebilir, gideceğimin garantisi yok. Seneye Şubatta kadroya geçeceğim (2027) . +1 yıl daha çalışma şartı var (2028). Kafam karmakarışık. Tek başına karar verememek hem iş temposu hem ev birlikte götürmek zormuş. Bilerek evlendi tabi doğru.
 
3.5 aylık evliyim kızlar , hemşireyim. İlçede çalışıyorum. Evi ilden tuttuk çünkü eşim de benden farklı bir ilçede çalışıyor. İlçelere her gün git gel yapıyoruz. Ben minibüsle gidiyorum o kendi arabasıyla gidiyor. Bu arada ikimizin de gidiş mesafesi 50 dk geliş 50 dk. Çalışma şartlarım yoğun. Ayda mesela 5 tane gece yazılıyor aynı zamanda gündüze de yazıyorlar. Ses çıkarınca personel yok bu şekilde mecburen çalışacaksınız deniyor. Toplam 3 kadın hemşireyiz. Üçümüz de yeni evliyiz. Hem git gel yapmak hem kurum beni yordu. Kendimi yemeye içmeye verdim +10 kilo almışım düşünün. Kıyafetlerim artık dar geliyor. Kendimi tanıyamaz oldum. İstifa etsem edemiyorum çünkü üç sene atama bekledim. Eşim de evliliğimizden hiçbir şey anlamadım 30 yıllık evliyiz sanki diyor. Ki haklı. Nöbetler yüzünden yeri geliyor 3 gün birbirimizi görmüyoruz. Otel gibi kullanıyorum evi. Eşim 30 yaşında ben 27 . Bu arada aklımızda gebelik planlaması var. Eşya taksidi ödüyoruz, kendimiz almıştık evlenirken. Mayısta borç bitiyor bu arada. Aslında şimdi de kendimizi idare edecek kadar para kalıyor ayın 15 ine kadar. İlçede zorunlu sürem 2 yıl kaldı. 2 yıl daha git gel yapmaya dayanacak gücüm kalmadı kızlar. İle geçemiyorum çünkü sözleşmeliyim. Ailelerimiz farklı bir şehirde yaşıyor. Onlar bebek olsun yaşınız geçiyor diyor. Biz gelir dönüşümlü bakarız diyorlar. Bakacak kimsemiz yok burada. Siz dışarıdan bir göz olarak bebek düşünür müydünüz bu şartlarda ? Ne tavsiye edersiniz? Evet çocuk kurtuluş olarak görülmemeli ama başka türlü bu git gelden , fazla çalışma saatlerinden kurtulamıyorum.
Hamile kalıp nöbetlerden vıksan gunduz mesaisine hergun gitmek zprunda kalacaksn gebe halinle o yol zor .dogursan ucrwtsiz izin alsan bu izin calısman gereken 2 yıldan düsmeyecek .bence bir yıl daha sabret sonra gebe kalır arada rapor arada gunduz giderek 9 ayı doldururur izne ayrılırsın zaten bebek 6 ay olunca ancak işe başlarsn o zmnda tayin dönemine denk geliyorsa tayin istersin.istifa etmek sacmalık şartlar zor biliyorum atanmak için 3 yıl beklemissin ama suan bırakıp gitmek istediğin yerde olmak isteyyen binlerce kişi var.ayrıca özel sektör hemşirelik alanında bitik durumda devlet daha iyi bence biraz sabret
 
3.5 aylık evliyim kızlar , hemşireyim. İlçede çalışıyorum. Evi ilden tuttuk çünkü eşim de benden farklı bir ilçede çalışıyor. İlçelere her gün git gel yapıyoruz. Ben minibüsle gidiyorum o kendi arabasıyla gidiyor. Bu arada ikimizin de gidiş mesafesi 50 dk geliş 50 dk. Çalışma şartlarım yoğun. Ayda mesela 5 tane gece yazılıyor aynı zamanda gündüze de yazıyorlar. Ses çıkarınca personel yok bu şekilde mecburen çalışacaksınız deniyor. Toplam 3 kadın hemşireyiz. Üçümüz de yeni evliyiz. Hem git gel yapmak hem kurum beni yordu. Kendimi yemeye içmeye verdim +10 kilo almışım düşünün. Kıyafetlerim artık dar geliyor. Kendimi tanıyamaz oldum. İstifa etsem edemiyorum çünkü üç sene atama bekledim. Eşim de evliliğimizden hiçbir şey anlamadım 30 yıllık evliyiz sanki diyor. Ki haklı. Nöbetler yüzünden yeri geliyor 3 gün birbirimizi görmüyoruz. Otel gibi kullanıyorum evi. Eşim 30 yaşında ben 27 . Bu arada aklımızda gebelik planlaması var. Eşya taksidi ödüyoruz, kendimiz almıştık evlenirken. Mayısta borç bitiyor bu arada. Aslında şimdi de kendimizi idare edecek kadar para kalıyor ayın 15 ine kadar. İlçede zorunlu sürem 2 yıl kaldı. 2 yıl daha git gel yapmaya dayanacak gücüm kalmadı kızlar. İle geçemiyorum çünkü sözleşmeliyim. Ailelerimiz farklı bir şehirde yaşıyor. Onlar bebek olsun yaşınız geçiyor diyor. Biz gelir dönüşümlü bakarız diyorlar. Bakacak kimsemiz yok burada. Siz dışarıdan bir göz olarak bebek düşünür müydünüz bu şartlarda ? Ne tavsiye edersiniz? Evet çocuk kurtuluş olarak görülmemeli ama başka türlü bu git gelden , fazla çalışma saatlerinden kurtulamıyorum.
ailesi istediği için çocuk yapıyorlar.
daha kendi konforlarını bile sağlayamamışlar.

sonuç belii
 
Bu şartlarda asla çocuk yapmayi düşünmezdim.Zaten çok yeni ortada oturmamış bi evlilik var.cocuk olunca şartlar daha da beter olacak.o ben sana yardımcı olurum diyen eşine hiç guvenme.

Bi arkadaşım ikinci çocuğu hiç istememesine rağmen sırf eşi çok istiyo ,diğer çocuğu kardeş istiyo diye yaptı.Ben sana yardımcı olurum çocuğa da bakarım diye zar zor çocuğa ikna eden adam şimdi yarım saat bakmiyo çocuğa.birde sanki kendi bakıyormuş gibi çocuk uyutmuyor bilmem ne diye de şikayet edip duruyo.

Bu kadar yorgunluğun üstüne birde çocuk eziyeti eklensin istiyorsan yine de senin bileceğin iş.
 
3.5 aylık evliyim kızlar , hemşireyim. İlçede çalışıyorum. Evi ilden tuttuk çünkü eşim de benden farklı bir ilçede çalışıyor. İlçelere her gün git gel yapıyoruz. Ben minibüsle gidiyorum o kendi arabasıyla gidiyor. Bu arada ikimizin de gidiş mesafesi 50 dk geliş 50 dk. Çalışma şartlarım yoğun. Ayda mesela 5 tane gece yazılıyor aynı zamanda gündüze de yazıyorlar. Ses çıkarınca personel yok bu şekilde mecburen çalışacaksınız deniyor. Toplam 3 kadın hemşireyiz. Üçümüz de yeni evliyiz. Hem git gel yapmak hem kurum beni yordu. Kendimi yemeye içmeye verdim +10 kilo almışım düşünün. Kıyafetlerim artık dar geliyor. Kendimi tanıyamaz oldum. İstifa etsem edemiyorum çünkü üç sene atama bekledim. Eşim de evliliğimizden hiçbir şey anlamadım 30 yıllık evliyiz sanki diyor. Ki haklı. Nöbetler yüzünden yeri geliyor 3 gün birbirimizi görmüyoruz. Otel gibi kullanıyorum evi. Eşim 30 yaşında ben 27 . Bu arada aklımızda gebelik planlaması var. Eşya taksidi ödüyoruz, kendimiz almıştık evlenirken. Mayısta borç bitiyor bu arada. Aslında şimdi de kendimizi idare edecek kadar para kalıyor ayın 15 ine kadar. İlçede zorunlu sürem 2 yıl kaldı. 2 yıl daha git gel yapmaya dayanacak gücüm kalmadı kızlar. İle geçemiyorum çünkü sözleşmeliyim. Ailelerimiz farklı bir şehirde yaşıyor. Onlar bebek olsun yaşınız geçiyor diyor. Biz gelir dönüşümlü bakarız diyorlar. Bakacak kimsemiz yok burada. Siz dışarıdan bir göz olarak bebek düşünür müydünüz bu şartlarda ? Ne tavsiye edersiniz? Evet çocuk kurtuluş olarak görülmemeli ama başka türlü bu git gelden , fazla çalışma saatlerinden kurtulamıyorum.
Dayann başka yapacak bir şey yok. Çocuğu ertele.

Terapi al, gelecek güzel günleri falan düşün.
İstifa en mantıksız seçenek.

Belki atama olur yeni hemşireler gelir nöbet listesi rahatlar biraz.

16 yerine 24 saat gitseniz olmuyor mu?
 
Son düzenleme:
Yaşınız falan geçmiyor, kimsenin sizi manipüle etmesine izin vermeyin. Daha evliliğe doğru düzgün alışamamışken, bu şartlarda çocuk yapmak sizin için bir yıkım olur.
 
Üç gün BDV’de takılın. “Annem/ kayınvalidem çocuğuma bakmıyor” konulu kaç başlık göreceksiniz bir bakın. Henüz 27 yaşındasınız, ne yaş geçmesi? Üstelik işinizden yaşadığınız şehre, maddi konulardan borçlara kadar neredeyse hiçbir şeyi oturtamadan neden çocuk? Çocuk yapma zamanınız konusunda bile bu kadar rahatça fikir beyan edebilen aileler, “çocuğa bakma” adı altında evliliğiniz ve çocuk yetiştirme biçiminiz dahil yaşamınızın her alanıyla ilgili yorum hakkını kendilerinde görecekler farkındasınız değil mi? Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
3.5 aylık evliyim kızlar , hemşireyim. İlçede çalışıyorum. Evi ilden tuttuk çünkü eşim de benden farklı bir ilçede çalışıyor. İlçelere her gün git gel yapıyoruz. Ben minibüsle gidiyorum o kendi arabasıyla gidiyor. Bu arada ikimizin de gidiş mesafesi 50 dk geliş 50 dk. Çalışma şartlarım yoğun. Ayda mesela 5 tane gece yazılıyor aynı zamanda gündüze de yazıyorlar. Ses çıkarınca personel yok bu şekilde mecburen çalışacaksınız deniyor. Toplam 3 kadın hemşireyiz. Üçümüz de yeni evliyiz. Hem git gel yapmak hem kurum beni yordu. Kendimi yemeye içmeye verdim +10 kilo almışım düşünün. Kıyafetlerim artık dar geliyor. Kendimi tanıyamaz oldum. İstifa etsem edemiyorum çünkü üç sene atama bekledim. Eşim de evliliğimizden hiçbir şey anlamadım 30 yıllık evliyiz sanki diyor. Ki haklı. Nöbetler yüzünden yeri geliyor 3 gün birbirimizi görmüyoruz. Otel gibi kullanıyorum evi. Eşim 30 yaşında ben 27 . Bu arada aklımızda gebelik planlaması var. Eşya taksidi ödüyoruz, kendimiz almıştık evlenirken. Mayısta borç bitiyor bu arada. Aslında şimdi de kendimizi idare edecek kadar para kalıyor ayın 15 ine kadar. İlçede zorunlu sürem 2 yıl kaldı. 2 yıl daha git gel yapmaya dayanacak gücüm kalmadı kızlar. İle geçemiyorum çünkü sözleşmeliyim. Ailelerimiz farklı bir şehirde yaşıyor. Onlar bebek olsun yaşınız geçiyor diyor. Biz gelir dönüşümlü bakarız diyorlar. Bakacak kimsemiz yok burada. Siz dışarıdan bir göz olarak bebek düşünür müydünüz bu şartlarda ? Ne tavsiye edersiniz? Evet çocuk kurtuluş olarak görülmemeli ama başka türlü bu git gelden , fazla çalışma saatlerinden kurtulamıyorum.
Geçim zor , iş bulmak atamakta zor zaten kendin diyorsun bunu.

Ya başka iş bak daha yakınlarda yada iş günlerini azaltabiliyorsan öyle ayarla..

Gebelik konusuna gelirsek 3.5 aylık evli olup daha evlilikten hiç bir şey anlamamışken bebeği bir hevesle yapmak benim tercihim olmazdı.

Yaşlar gayet ideal 40lı yaşlarda evlenmediğiniz için gençsiniz çocuk işi bıraz daha bekleyebilir.

Eğer bebek işini evde oturayım hem eşimlede ilgilenirim düşüncesiyle yapıyosanız çok yanlış .. kime göre tabi ki bana göre yanlış. Sana göre doğru geliyorsa hayat senin sonuçta..

27 ve 30 yaşında genç çiftler gezmeli, tatil planları yapmalı birbirlerine tabiri caizse doymalılar yani , artık tamam gezdik gördük eğlendik ,1-2 sene geçti yada 3 şimdi maddi olarak iyi yerdeyiz bi çocuk düşünebiliriz diye ilerlemeli bence.

Ben daha çok iş hayatın tempolu sıkılmışsın ama işe de ihtiyacın var bunu bi çıkış yolu bulmuşsun gibi geldi.

Bence iş yeri değiştir saatleri felan uygun anlaşabildğn yer olursa güzel olur.

Bilemedim ben 21 yaşındaydım evlendığımde 29 olcağım. Hala yapılması gerekenler listemiz tamamlanmadı öyle diyim😃 allah mutluluk huzur versin evlilik böyle kolay değil iş temposu geçim derdi derken öyle akıp gidiyor zaman.
 
3.5 aylık evliyim kızlar , hemşireyim. İlçede çalışıyorum. Evi ilden tuttuk çünkü eşim de benden farklı bir ilçede çalışıyor. İlçelere her gün git gel yapıyoruz. Ben minibüsle gidiyorum o kendi arabasıyla gidiyor. Bu arada ikimizin de gidiş mesafesi 50 dk geliş 50 dk. Çalışma şartlarım yoğun. Ayda mesela 5 tane gece yazılıyor aynı zamanda gündüze de yazıyorlar. Ses çıkarınca personel yok bu şekilde mecburen çalışacaksınız deniyor. Toplam 3 kadın hemşireyiz. Üçümüz de yeni evliyiz. Hem git gel yapmak hem kurum beni yordu. Kendimi yemeye içmeye verdim +10 kilo almışım düşünün. Kıyafetlerim artık dar geliyor. Kendimi tanıyamaz oldum. İstifa etsem edemiyorum çünkü üç sene atama bekledim. Eşim de evliliğimizden hiçbir şey anlamadım 30 yıllık evliyiz sanki diyor. Ki haklı. Nöbetler yüzünden yeri geliyor 3 gün birbirimizi görmüyoruz. Otel gibi kullanıyorum evi. Eşim 30 yaşında ben 27 . Bu arada aklımızda gebelik planlaması var. Eşya taksidi ödüyoruz, kendimiz almıştık evlenirken. Mayısta borç bitiyor bu arada. Aslında şimdi de kendimizi idare edecek kadar para kalıyor ayın 15 ine kadar. İlçede zorunlu sürem 2 yıl kaldı. 2 yıl daha git gel yapmaya dayanacak gücüm kalmadı kızlar. İle geçemiyorum çünkü sözleşmeliyim. Ailelerimiz farklı bir şehirde yaşıyor. Onlar bebek olsun yaşınız geçiyor diyor. Biz gelir dönüşümlü bakarız diyorlar. Bakacak kimsemiz yok burada. Siz dışarıdan bir göz olarak bebek düşünür müydünüz bu şartlarda ? Ne tavsiye edersiniz? Evet çocuk kurtuluş olarak görülmemeli ama başka türlü bu git gelden , fazla çalışma saatlerinden kurtulamıyorum.
Anne değilim evli değilim ama çocuğun oldugunda bu yorucu hayatı çok özleyeceksin istifa etmeyi düşünmek bence sımarıklık tabıkı zordur. Ama atanmışsın hayat kurmuşsun bazı güzel seylerinde zorluğu cekilmeli ya. Emınımkı atanmak için calisip gün saymıssındır simdi bi koca için istifa etmeyi düşünmek cok yanlış yorulmanıza bişey demiyorum yanlış anlasılmasın yanlış düşünüyorsunuz çocuklu calismak daha zor bence esinizde anlayıslı bırısı değil nıye kendı arabayla gıdıyor ? Siz nıye gıtmıyorsunuz?
 
Back
X