KK'da ve Hayatta Yalnızlık


hem de nasıl topuk, bir görseydin.
hiçbir tepki gösteremedim tabi ki.
biliyor musun ehliyet sınavında da benzer bir durum yaşadım.
okulun bahçesine, hafta sonu diye etraftaki evlerin çocukları dolmuş, bağıra çağıra oyun oynuyorlar.
tabi bu sefer görevli öğretmene söyledim o da birilerine söyledi.
ses 5-10 dakikalığına kesildi sonra aynen devam
yani bazen tepki göstersen de bir işe yaramıyor ne yazık ki.

umarım senin sınavında herşey yolunda gider.
 

Bütün bunlara rağmen iyi bir sonuç almışsın, tebrik ediyorum seni. Bakalım ben ne yapacağım. İnşallah her şey yolunda gider.
 
Rastcım, posta kutun doluymuş, mesaj yazamıyorum.
 
Merhabalar desem kendi kendime mi merhaba demiş olurum bilmiyorum. Ama yine de merhabalar.
Uzun ve yorucu bir yolculuktan sonra tekrar uğrayabildim. Yolculuktan kastım üniversiteye geçiş sınavıdır.
Bugün hayırlısıyla son sınava girmiş ve inşallah da layıkıyla bir şeyler yapmış bulunmaktayım.
Geriye beklemek kalıyor.
Sizler nasılsınız? diye bir soru sorsam sanırım cevap gelmez.
Bahsettiğim şey aslında tam olarak buydu. Bir süre sonra insan yine yalnızlığa terk ediliyor... Ve yine yalnızlığa terk edilecek...
 
bu kadar karamsar olma çok fazla mütevazısın gibi geldi bana

ayrıca sana da merhaba ben bunu okuyana kadar sen çıkmışsın ama girdiğinde umarım görürsün
 
bu kadar karamsar olma çok fazla mütevazısın gibi geldi bana

ayrıca sana da merhaba ben bunu okuyana kadar sen çıkmışsın ama girdiğinde umarım görürsün

Ne güzel şey hayatta bir insanın diğerine "merhaba" demesi. Karşılık bulmak gerçekten güzel...
Er ya da geç görür, cevap yazarım, yeter ki merhaba diyen olsun.
 
rast merhaba canim nasilsin hatirladin mi beni???

Merhaba azerinnn, iyiyim çok şükür, sen nasılsın?
Öyle virgülü virgülüne hatırladım diyemem bununla beraber evet hatırladım diye yalan da söyleyemem. Az çok, yarım kalan bir cümle gibi
eee bir değişiklik var mı hayatında, nasıl gidiyor yaşam dediğimiz zorlu mücadele?
 
Bir gün kuru yük gemilerinden birine binip gideceğim. Uzaklara çok uzaklara... Belki yıldızlar o zaman çok daha parlaktır.
Bu kuru yük gemilerinin sesleri hiç bu kadar yalnızlığıma dokunmamıştı. Bu da güzel. Buna da şükür.
 

Yalnızlığın kokusu bir kere sinince insanın yüreğine, her soluk alışında acıtır insanın canını.. hayat denilen "kuru yük gemileri" dolaşır içindeki karanlık denizlerde..
 
Konu açmaya çekinmişsiniz ama bu konuyu açmakla çok ta iyi yapmışsınız, çevremizde belki o kadar çok insan varki sizin yaşadığınızı yaşayan yada sizin yaşadıklarını anlamayan bizler...Bazen dediğiniz gibi öyle oluyor ki insan hayata ve onun saçmalıklarına kendimizi kaptırdığımız, mesela iste ben öyle bir samçmalığa kendimi kaptırmışken belki yaradandan bir mesaj gibi sabah işe geldiğim gibi sizin bu konunuzu okudum ve sanki biri ne oluyorsun bak insanlar neler yaşıyor, kimileri yanlızlık gibi annesiz babasız kimsesiz kalabiliyor hayatta ve bu da en büyük acı olsa gerek..Benim de babam yok mesela ama gün geliyor ki okuduğum yazılarda keşke babam olsaydı da beni bunaltsaydı, bana kızsaydı diyorsunuz, kimse çekmeden bilemez kısacası eminim aynısını sizle düşünüyorsunuz..
Şöyle yapın yapın daha iyi olur böyle gidin rahatlarsınız gibi tavsiyelerde bulunmayacağım çünkü bulunamam anlamadığım için..Siz hayata 1-0 yenik başlamışsınız ama bu demek değildir ki hayat hep böyle acımasız!!! Hayat çoooook uzun ve galip gelmek için çok fazla şansınız var sadece diyebileceğim pozitif olun ve yaşamayı sevin ozaman ona bakışınız daha çok değişecektir, bi bakmışsınız hayatı siz mağlub etmişsizniz
 
Merhaba kardeşim çok üzüldüm , başınız sağolsun. Keşke elimden birşey gelse , inan gözlerim doldu şu an..

Haklısın yalnızlık çok zor ama inan ki herşey de vardır mutlaka bir hayır. Ancak biz onu şer sanarız. Ailesi olup ta kurtulmak isteyen binlerce evlat yok mu ? Babası içkici, annesini döven ama ekonomik geliri olmayıp susmaya mahkum bırakılmış kadınlar hani ? O yüzden her halimize şükürler olsun..

Herkes farklı şeylerden imtihan edilir, senin de imtihanın buymuş.

Ama bu kadar karamsar olma lütfen. Yaşın kaç bilemiyorum ama nasip ne zaman ise o zaman evlenip yuva kuracaksın hayalni kurduğun o sıcak akşam yemeklerini eşinle hatta çocuklarınla yiyeceksin inşallah.. Duyduğun tüm özlemleri onlarla giderecek ve herkesten çok daha iyi bi anne olacaksın..

Bu arada bir de merak ettim teyze , hala ya da dayı , amcan yok mu.. Ve onların çocukları.. ?
 
Yalnızlığın kokusu bir kere sinince insanın yüreğine, her soluk alışında acıtır insanın canını.. hayat denilen "kuru yük gemileri" dolaşır içindeki karanlık denizlerde..

İçimdeki karanlık denizler aydınlığa kavuşmalı ya da tamamen yok olup gitmeli. Ama yalnızlığın kokusu tıpkı ölümün kokusu gibi insanın üzerinden sinmiyor, aynen dediğin gibi... Ne eksik ne fazla...
 

Yorumunuz için çok teşekkür ederim.
Ekleme yapabilir miyim? Cevabı evet olarak kabul ediyor ve yazıyorum.
Bence hayat hiç de düşündüğünüz gibi çok uzun değil, hatta uzun bile değil. Hatta o kadar kısa ki... Bunu kelimelere dökemeyeceğim.
 
İnşallah bunlar yaşadığınız son acılar olarak kalır bundan sonra hep mutlu olursunuz dilerim çok güzel bir aile kurarsınız..
Allah rahmet eylesin ailenize..
 

canım,
hayat hiçkimse için tozpembe değil.
dümdüz pürüzsüz bir yol değil.

senin başına gelenler çok çok kötü çok acı.
ama inan ki yalnız değilsin.
etrafına bak. tv. haberlerine bak.
dünyaya bak.
dünyanın geçmişine bak.
ne acılar, ne belalar, ne korkular, ne çaresizlikler...
neler yaşandı, yaşanıyor ve yaşanmaya da devam edecek.

hayat böyle bişey işte.
mayın tarlası gibi. hiçbirine değmeden geçmek mümkün değil.

özlediğin aile ortamını inşallah kuracaksın.
kendi çocukların eşin olacak.
sen anne olacaksın.

yani canım, yaşayacaksın.
şunu da bil ki,
herkes yalnız. ortak noktamız yalnız olmak, bu yüzden de aslında yalnız değiliz.
 

Profilinde lise öğrencisi olduğun yazıyor ,eğer doğruysa seni tebrik etmek isterim.

Hayatta yaşanabilecek en büyük acıları küçücük yaşında yaşamışsın.Belki o zaman acıydı sadece,zamanla bu acı özleme dönüştü,ihtiyaca ve hatta belki kıskançlığa.
Hep bir tarafını eksik hissettin muhtemelen,belki biri hayatta kalsaydı diye isyan ettin..Ama bu acılar güçlendirdi seni,başka şekillerdede yaşayabilirdin hislerini.Acının arkasına sığınıp kendini dağıtadabilirdin.Ama sen ayakta durmayı tercih ettin.Bu yüzden lütfen öncelikle kendine acımayı bırak.

Hiçkimsem yok demişsin,daha ne yaşadın ki?Henüz sadece hayatın acı tarafını yaşamışsın,daha görülmeye değer çok şey var.Aşık olucaksın,üniversite okuyacaksın ve birgün hayatın en güzel duygusunu tadıcaksın ,anne olduğunda zaten hiçkimseye ihtiyaç duymayacaksın.Bebeğin için yaşayacak,mutlu olacaksın.
 

Çok teşekkür ederim, sizinde bildiğiniz ve söylediğiniz gibi hayır gördüğümüz şeyin içinde şer, şer gördüğümüz şeyin içinde de hayır'lar gizlidir. Biz kabullenmeyi gördük hayatta. Elimizden gelen bir şey olsaydı yapardık, olmadı, kısmet, kader dediğimiz şey...
Belki hayırlara vesile olur, belki de olmaz. Bunu bilemeyiz. Umarım yazdıklarınız gibi bir çevrem ailem çocuklarım olur günün birinde. Hayattan başka da umacağım bir şey kalması zaten.
Merakınıza gelince, hala dayı amca, kısaca akrabalarım var çok şükür, ama şunu asla unutmamalısınız ki insanın ailesinden başka yakını yok bu dünyada. Kaldı ki aile bile yakını olamıyor çoğu zaman. İnsan bir süre sonra alışıyor, tabii bu alışma olayın dışındakiler için. Başlangıçta günü gününe olan aramalar günler aylar yıllar geçtikçe aylara yayılıyor. Nitekim ziyaretler vsvs. Günler geçtikçe unutulup bir köşede kalıyor. Umarım anlatabiliyorumdur. Böyle işte.
 
İnşallah bunlar yaşadığınız son acılar olarak kalır bundan sonra hep mutlu olursunuz dilerim çok güzel bir aile kurarsınız..
Allah rahmet eylesin ailenize..

Amin.
İnşallah, temennileriniz için teşekkür ederim. Bakalım hakkımızda daha ne tür 'acı' dediğimiz şeyler olacak.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…