bir gün o minicik bedenini sarabilecek miyim?mis kokunu ciğerlerime kadar çekip,yavrum diyebilecek miyim?o pamuk ellerini,o badem gözlerini görebilecek miyim?sana cicilerini giydirip,uzun uzun güzelliğini seyredebilecek miyim?annelik dedikleri o kutsal duyguyu ben de tadabilecek miyim?eskiden seni çok çabuk bulacağımı zannederdim.ama şimdi seni iki kere kaybettikten sonra bir daha bulamayacak mıyım diye düşünmeye başladım.hayatımın en zor sınavıyla karşı karşıyayım.geçer miyim kalır mıyım bilemiyorum.tek bildiğim seni çok özlediğim yavrum.gülen gözlerim vardı eskiden.neşeli saatlerim vardı...artık ağlayan gözlere ve umutsuz saatlere gebeyim.sanki şu hayatta hiçkimsem ve hiçbirşeyim yokmuş gibi yalnız hissediyorum.tek mutluluk,tek servet sen miymişsin?boğazıma düğümlendi hayat...