Bizimde 2 yıldır çocuğumuz olmuyor ve psikolojimiz illaki etkileniyor ama buna rağmen birbirimize daha çok bağlanıyoruz, destek olup moral veriyoruz konuşuyoruz dertleşiyoruz . Çocuk olmama olayına bağlayıp bu nedene sarılmamak lazım bence. Eşinizi düzgünce karşınıza alıp konuşmalısınız kırıldığınız noktaları bir bir söylemelisiniz eğer eşinizde size sevgiyle saygıyla bağlıysa orta yol bulunur hatasınıda anlar diye düşünüyorum yok eğer konuşmanıza rağmen yine aynı şekilde aşağılamaya devam ediyorsa, davranışlarını normal görüyosa problem var demektir, terapiste gitmeyi teklif edebilirsiniz. Bunlara rağmen yine herşey böyle devam ediyosa o zaman boşanma işini düşünün derim. Karakteride bu demişsiniz ayrıca bu cümleye odaklanınca da eşinizin pek düzeleceğini sanmıyorum açıkçası hakkınızda hayırlısı olsunMerhaba hanımlar. 3 yıllık evliyim eşimin üniversitede saygin bir mesleği var. Ben de lisans mezunuyum bir meslegim var. Ancak eşim beni sürekli aşagılıyor. her tartışmada sen kimsin ki, sana mı sorucam, sen ne bilirsin ki diyor. Benim kararlarima hiç önem vermiyor. Her zaman kendi istediğini yapıyor. Ben en iyisini bilir yaparım zaten diyor. Bu durumdan çok sıkıldım çok üzülüyorum kendine olan güvenimi kaybettim resmen. Ayrıca çocuğumuz da olmuyor bu durumdan ikimizinde psikolojisi çok etkilendi. Bunun da etkisi vardır ama onun karakteri bu, çocuk olsa da aynı şeyleri söyler. Bir de ailesine çok düşkün onları hep ön planda tutuyor, beni aile olarak benimsemiyor. Beni eş olarak da benimsemiyor. Düzeltmek için ne yapicam bilmiyorum
Illa fiziksel olmasını mı bekleyeceksiniz şiddetin? Şiddet şiddettir. Size bu şiddeti uygulayan adamı seviyor olmanız da sağlıklı bir psikolojide olmadığınızı gösterir maalesef.Eşimi seviyorum da ama. Tartışma olmadığı zaman gayet sevgi doluyuz. Bir konuda zıtlaştık mı bambaşka biri oluyor sanki. Fiziksel herhangi bi zarari yok kesinlikle ama o kızgınlıkla söyledikleri çok kırıcı. Çocuğumuz da olmayınca o üzüntüyle iyice birbirimize sarıyoruz. Sık sık tartışma...
Boşanmak son çare. Ben evliliğimi daha huzurlu hale getirmek için çabalamak istiyorum öncelikle .
İnan ki çocuk yok deyince oh dedim. Düzeltmekle uğraşmayacaksın canım benim gidip tekmeyi basacaksın. Bencil pislik nesini düzelteceksin bunun kendine gel ya huMerhaba hanımlar. 3 yıllık evliyim eşimin üniversitede saygin bir mesleği var. Ben de lisans mezunuyum bir meslegim var. Ancak eşim beni sürekli aşagılıyor. her tartışmada sen kimsin ki, sana mı sorucam, sen ne bilirsin ki diyor. Benim kararlarima hiç önem vermiyor. Her zaman kendi istediğini yapıyor. Ben en iyisini bilir yaparım zaten diyor. Bu durumdan çok sıkıldım çok üzülüyorum kendine olan güvenimi kaybettim resmen. Ayrıca çocuğumuz da olmuyor bu durumdan ikimizinde psikolojisi çok etkilendi. Bunun da etkisi vardır ama onun karakteri bu, çocuk olsa da aynı şeyleri söyler. Bir de ailesine çok düşkün onları hep ön planda tutuyor, beni aile olarak benimsemiyor. Beni eş olarak da benimsemiyor. Düzeltmek için ne yapicam bilmiyorum
O zaman, "evet efendim sepet efendim" diye devam edeceksiniz.. Haklı olsanız da alttan alan hep siz olacaksınız.Eşimi seviyorum da ama. Tartışma olmadığı zaman gayet sevgi doluyuz. Bir konuda zıtlaştık mı bambaşka biri oluyor sanki. Fiziksel herhangi bi zarari yok kesinlikle ama o kızgınlıkla söyledikleri çok kırıcı. Çocuğumuz da olmayınca o üzüntüyle iyice birbirimize sarıyoruz. Sık sık tartışma...
Boşanmak son çare. Ben evliliğimi daha huzurlu hale getirmek için çabalamak istiyorum öncelikle .
Düzeltmeyle ugrasmayacaksinizMerhaba hanımlar. 3 yıllık evliyim eşimin üniversitede saygin bir mesleği var. Ben de lisans mezunuyum bir meslegim var. Ancak eşim beni sürekli aşagılıyor. her tartışmada sen kimsin ki, sana mı sorucam, sen ne bilirsin ki diyor. Benim kararlarima hiç önem vermiyor. Her zaman kendi istediğini yapıyor. Ben en iyisini bilir yaparım zaten diyor. Bu durumdan çok sıkıldım çok üzülüyorum kendine olan güvenimi kaybettim resmen. Ayrıca çocuğumuz da olmuyor bu durumdan ikimizinde psikolojisi çok etkilendi. Bunun da etkisi vardır ama onun karakteri bu, çocuk olsa da aynı şeyleri söyler. Bir de ailesine çok düşkün onları hep ön planda tutuyor, beni aile olarak benimsemiyor. Beni eş olarak da benimsemiyor. Düzeltmek için ne yapicam bilmiyorum
Adamin size saygisi yok. Saygi yoksa sevgi de olmaz evlilik de.. sizin kendinize sayginiz varsa size böyle davranmasina izin vermeyin.Eşimi seviyorum da ama. Tartışma olmadığı zaman gayet sevgi doluyuz. Bir konuda zıtlaştık mı bambaşka biri oluyor sanki. Fiziksel herhangi bi zarari yok kesinlikle ama o kızgınlıkla söyledikleri çok kırıcı. Çocuğumuz da olmayınca o üzüntüyle iyice birbirimize sarıyoruz. Sık sık tartışma...
Boşanmak son çare. Ben evliliğimi daha huzurlu hale getirmek için çabalamak istiyorum öncelikle .
Ayrilin düzelir.Merhaba hanımlar. 3 yıllık evliyim eşimin üniversitede saygin bir mesleği var. Ben de lisans mezunuyum bir meslegim var. Ancak eşim beni sürekli aşagılıyor. her tartışmada sen kimsin ki, sana mı sorucam, sen ne bilirsin ki diyor. Benim kararlarima hiç önem vermiyor. Her zaman kendi istediğini yapıyor. Ben en iyisini bilir yaparım zaten diyor. Bu durumdan çok sıkıldım çok üzülüyorum kendine olan güvenimi kaybettim resmen. Ayrıca çocuğumuz da olmuyor bu durumdan ikimizinde psikolojisi çok etkilendi. Bunun da etkisi vardır ama onun karakteri bu, çocuk olsa da aynı şeyleri söyler. Bir de ailesine çok düşkün onları hep ön planda tutuyor, beni aile olarak benimsemiyor. Beni eş olarak da benimsemiyor. Düzeltmek için ne yapicam bilmiyorum
Düzelmez. Siz de hiç kimseyi değiştiremezsiniz. Ancak, eşinize karşı tavırlarınızı değiştirerek, henüz çocuğunuz yokken ve yolun başındayken kendinize yapılan bu aşağılamalara daha fazla boyun eğmeyerek boşanabilirsiniz.Merhaba hanımlar. 3 yıllık evliyim eşimin üniversitede saygin bir mesleği var. Ben de lisans mezunuyum bir meslegim var. Ancak eşim beni sürekli aşagılıyor. her tartışmada sen kimsin ki, sana mı sorucam, sen ne bilirsin ki diyor. Benim kararlarima hiç önem vermiyor. Her zaman kendi istediğini yapıyor. Ben en iyisini bilir yaparım zaten diyor. Bu durumdan çok sıkıldım çok üzülüyorum kendine olan güvenimi kaybettim resmen. Ayrıca çocuğumuz da olmuyor bu durumdan ikimizinde psikolojisi çok etkilendi. Bunun da etkisi vardır ama onun karakteri bu, çocuk olsa da aynı şeyleri söyler. Bir de ailesine çok düşkün onları hep ön planda tutuyor, beni aile olarak benimsemiyor. Beni eş olarak da benimsemiyor. Düzeltmek için ne yapicam bilmiyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?