- 13 Eylül 2015
- 21.898
- 68.796
- 598
- Konu Sahibi birbucukyil
-
- #301
Rahat ev tabii ki hakkındır,nerede oturuyorsun bilmiyorum ama uygun fiyatlı evler araştırıp,elindekini peşinata sayıp uygun bir ev alamazmısınız?İstanbulda bu elbette mümkün değil ama bazı illerde gayette olabiliyor...Ayrı ayrı kullanacak kadar büyük bir mutfak değil malesef. Şuan minik bir oturma odam ile çocuk odam var ikisi de küçücük. Mutahit giyinme odası, ebeveyn banyosu falan yapmış. Çocuk odasını tümden bitirip, küçük bir açık mutfak yapmış. Toplam 90 m*2 işte. Sen de tuhaflık var yeterli diyen de var, bana tek başıma yetmez diyen de var. Herkesin kendi fikirdir. Saygı duyarım. Ama benim fikir yürütme lüksüm yok.Bu bana tanınmış bir hak değil.
Eşyaları sizden habersiz almaları size tüm aile ağır geldi ya,sizin aileniz bu değil mi,hani sizi itip kakan,tekrarlamak istemediğim eziyetlerle içinde büyüdüğünüz aile...Bu aileye ağır gelen bu öyle mi?Keşke karşıkilerin neyi nasıl yapmaları gerektiğine odaklanacakları yerde çocuklarını sevgiyle büyütmeye odaklansalardı...Eviniz eşyanız bugün olmaz yarın olur,ama onların boş bıraktığı,sevgi, guven, özsaygı,bunların yeri nasıl dolacak?
Konu sahibi,sana tavsiyem,içine girdiğin ailenin kıymetini bil,ailenin dolduruşuna gelme..Bence hedef saptırılıyor burada.Elinden bir şey gelmeyen,kendini koruyamayan küçük bir kız çocuğuyken sana sahip çıkmayan aile,eşin ve kayınvalidenin aldığı eşyaları hakaret kabul edecek,bu onlara ağır gelecek..Senin yerinde olsam ne yapardım biliyormusun,kurduğum aileme 4 elle sarılır,o kvye de saygımı eksik etmezdim.Aynı evde yaşanmaz evet,ama yinede sizi davet etmiş,ailen dışlarken o bağrına basmış.Lütfen bunu gör ve hergece ya ailene dönmek zorunda kalırsan bir gün neler yaşayacaklarını düşün,ve Allaha şükret başını huzurla koyduğun yastık için...
Rahat ev tabii ki hakkındır,nerede oturuyorsun bilmiyorum ama uygun fiyatlı evler araştırıp,elindekini peşinata sayıp uygun bir ev alamazmısınız?İstanbulda bu elbette mümkün değil ama bazı illerde gayette olabiliyor...
O zaman çok sıkma kendini canım,zaman neler getirir,bilinmez.Zaman bir mefhumdur sadece,ama bize öyle gelir,bazen sihirli etkileri vardır.Kendini çokta bunaltma.Bir arkadaşımın teyzesi,çok eski bir evdeydi,adeta kulübe gibi.Kadıncağız yıllarca dikiş dikti,harcamadı,yemedi,içmedi biriktirdi.Neden bilmem,o zaman küçük olan oğlunun hesabına yatırdı.Oğlu çekebilecek yaşa geldiği zaman hiç tereddütsüz çekti, at yarışı oynadı onlardan habersiz.Kadın adeta yıkıldı.Ama o kulube gibi evin arsasını bir mütaahhit aldı,tüm kardeşlere pırıl pırıl birer ev verdi.Bu benim aklıma gelen ilk fikir oldu. Malesef bir İstanbul olmasa da evlerin pahalı olduğu bir sehirdeyim. Arabayı vé arsayı satsam, elimdeki parayı üstüne koysam bile buradan daha kötü bir eve gitmek zorunda kalacağız. Eşim de bunu söylüyor.Sevmiyorum diye bağırdığın evden daha kötüsüne gideceğiz, hem de arabadan olacağız diye.
Nerede okuduğumu hatırlamıyorum,bir adam sanırım gemiden düşerek yakındaki bir adaya sığınmış,ailesi onu uzun uğraşlar sonucu bulana kadar orada 8 9 ay yaşamak zorunda kalmış.Eski hayatına döndüğünde,özlemiştir diye onu tüm akrabalar davet etmiş,şık restoranlarda ağırlamışlar.Ama adam nereye gitse önce ceplerini,koynunu ekmekle dolduruyormuş,ne yapsalar vazgeçirememişler.En son psikolog demişki,kendi haline bırakın,ne zaman ki artık aç kalmayacağına ikna olur,ancak böyle davranmayı bırakır.Seninde geçmişindeki travmaların,daha tedbirli olmaya itiyor seni,sanırım.Tedbir iyidir,ama hayatın bütün ağır yükünü yüklenme,emin ol,yere indirsende yükünü,dünya yine taşır.Evet benim ailemin yaptığı çok ağır şeyler var. Özellikle benim annem kendine muhtaç bir çocuğa yaptığı eziyetlerle ne kadar aciz bir insan olduğunu binlerce kere göstermiş bir insan. Ben ona sadece acıyorum. Yaşadığı acıların faturasını böyle tahsil etmiş bir ezik olduğu için. Bunun yanında beni dört dörtlük okuttular. Maddi anlamda ihtiyacımdan fazlasını sağladılar. Bana söylemese de yaptıklarından çok pişman olduğumu bizzat kulagımla duydum.Beni hiç anlamadığım bir boyutta ve şekilde çok seviyor ( çok tuhaf değil mi). Başkalarının bana en ufak bir zarar vermesi çok ağır geliyor. Ben hep mesafeli kaldım. Unutmaya çalıştım hiç kapanmayan yaralarımı belli etmeden evden çıkmak için gün saydım. Ama oraya donmeme konusunda psikopatlik derecesinde her duruma karşı planlarım var.Bu da onlardan bana yadigar kalan bozuk ruh hallerimden sadece birisi. Bununla ilgili konu açsam sanırım 400 sayfada anlatamam.
Ah hep okuduk hakseverin konularını,içimiz yana yana,sen tabiiki tedbirini al,olacağın önüne geçilmez ama,tedbir bizden,takdir Allahtan...Demiri defalarca sordular söyledim. Size de cevapliyorum.oğlum sandalyeye çıkabiliyor. Demirin uzatilmasi şart. Biz yaz memleketinde yaşıyoruz. Balkonla çok haşır nediriz. Pencerleri de yapmak zorundayım.açtığım an 14 aylık kızım bile yatağa çıkıp pencereye koşuyor. Her An yanlarında olup takibini yapamam. Burada Zeynep'in annesi vardı. Vefat eden 18 aylık kız bebeği. Onun konularını okuyabilirsiniz.
Ah hep okuduk hakseverin konularını,içimiz yana yana,sen tabiiki tedbirini al,olacağın önüne geçilmez ama,tedbir bizden,takdir Allahtan...
peki ev yıkılınca elinizdeki paranın üstüne kredi çekseniz ve istediğiniz gibi bir ev alsanız zor mu olur ?Bu benim aklıma gelen ilk fikir oldu. Malesef bir İstanbul olmasa da evlerin pahalı olduğu bir sehirdeyim. Arabayı vé arsayı satsam, elimdeki parayı üstüne koysam bile buradan daha kötü bir eve gitmek zorunda kalacağız. Eşim de bunu söylüyor.Sevmiyorum diye bağırdığın evden daha kötüsüne gideceğiz, hem de arabadan olacağız diye.
peki ev yıkılınca elinizdeki paranın üstüne kredi çekseniz ve istediğiniz gibi bir ev alsanız zor mu olur ?
diğer konunuzu da biliyorumİstediğimiz gibi olanı almak maddi olarak cok zorlar,peşinatım çok eksik. Ama eşim bu konuda istekli olursa hem calısip, hem internet üzerinden el işi yapıp satabilirim. Ya da ceyizim var. Onu satıp birkaç taksiti hallederim diye kafamda kuruyorum. Bunun kararını vermek ise zor tabi.
Merhaba konu sahibi bir kaç gündür yer yer konunuzu okuyorum. Bende kiracıyım, ilk evime gelin geldiğim eve badana bile yapmadan oturdum duvarlar çok pis değildi ailecek sildik. Tayinim oldu memleket aşırı taşındım, 600 km yol asansörlü taşıma ile 2.500 2.700 gibi bir fiyata anlaştık. Yeni evinde badanası bir önceki kiracıdan kalma, ama temiz 1 yıl olmuş. Boyatmadım. Mutfak dolapları dökülüyor, en son tezgah komple duvardan ayrılmaya başlamış. Arada ittiriyoruz. Perdelerimide eski evinkileri taktım, büyük olanı böldük pay ettik filan. Eksik kalan yerede evine uygun renk pazardan parça tül perde aldık 10 20 tl ye Bu arada eşimde bende çalışıyoruz ve şükür aşırı olmasada ortalama bir gelirimiz var. Süpet lüks sitede oturmaya da iyi kötü gücümüz yeterdi. Ankastre güzel dolaplı mutfak elbet bende isterdim. Ama atadan dededen kalan ev yok ve çok kira vermek istemediğimden elin evine masraf yapmak istemediğimden bu şekilde karar kıldım. Harcamalarını minimum tutup para biriktirmeye çalışıyorum, 4 yıllık evliyim hala evim yok arabamda yok. Ama eşimle mutluyum. Kimseye minnetim de yok. Sizin için de geç değil. Eşiniz bu saatten sonra sanmıyorum ki har vurup harman savursun. Zararın neresinden dönülürse kardır. Arabanız varmış, uzak bir muhittin kiraya çıkın, kiralayacağınız evinde duvarına demirin bakın. Evdeki perdesini değerlendirin, peşinatınızı yükseltmeye bakın. Yeni ev yapıldıktan sonra da o eve taşınmayın. Ev taşımaktansa 1 2 yıl daha kirada oturmak daha mantıklı bence. Sonrada iyi kötü eski demeden kendi evinizi alın.Özür dilerim .Çok uzun bir konu oldu, okumak istemezseniz anlarım.
Merhaba değerli arkadaşlarım. Bu olay dün yaşandı ama hala etkisindeyim. Eşimle 6 yıldır evliyiz, Allah bağışlarsa iki tane meleğimiz var. Bugüne kadar birbirimizi üzmedik çok şükür. Eşim bana , arayıp bulamadığım huzuru veren kişidir. Onu hem seviyorum hem de minnet duygularıyla bağlıyım.
Biz kvnin evinde oturuyoruz evlendiğimizden beri. Bu evde eşimin kardeşlerinin de hakkı var. Evlenirken borca girmedik, yarım yamalak ucuz bir ev kurduk. Beş yıl boyunca burayı yine pahalısına kaçmadan toparlamaya çalıştık bütçemize göre. Ama benim hep bir ev alma, en azından peşinat biriktirme çabam oldu.önceki konumda bundan bahsetmiştim. Hatta kendimi çok yıprattım ve yordum. Eşim tam tersine çok rahat bir harcama içindeydi, playstation, otellerin spor salonları, görümce ,kv ve çeşitli akrabalara iphone, tablet vb hediyeler, pahalı takım elbiseler.
Ben bebeklerimize bakmak için geçici olarak evdeyim, normalde çok yoğun ve zor bir mesleğim var.Artık eşim sadece evimizin geçimini çözebiliyor, tek maaş ile.
Evet bu bilgilerden sonra asıl mevzuya geçelim. Apartmanımız kentsel dönüşüm kapsamında yıkılacak (büyük ihtimalle ). İmza aşamasında şu anda. Kv imzayı atacağını, evin değerleneceğini çok iyi olacağını söyledi. Kiraya çıkarmışız ya da eşyaları depoya koyup onlarla otururmuşuz.sonra yeni yapılan eve yerleşirmişiz. Ben de projeyi hiç begenmediğimden, eksilerinden bahsettim. Beni her zaman ki gibi ustaca bozdu. Canım gülüm diyerek "sen kim köpeksin de konuşuyorsun " ayarında haddimi bildirdi. Ve işin aslı haklı. Neticede 300lük ev 500 lük olacak, tabi ki kabul eder.Ama benim içimde bir yangın var ki tüm şehri yakıp kavurabilir. Ben para biriktirelim derken birsürü paramız çöpe gidecek.iki kere taşınma masrafı, 2 yıl kira, bizim olmayan eve perde masrafı, pencere ve balkonlara yüksek demir .30 bin hesapladım.Malesef kocama kimi zaman bağırarak, kimi zaman ağlayarak isyan ettim. O da çözümsüzlüğün verdiği hislerle ağlamaya başladı. Bu defa bir de suçluluk hissettim. Kendimden nefret ettim.bana çare söyle ne dersen yapıcam diyor. "Söyle bugün yapayım" dedi susup kaldım.Hepimiz sağlıklıyız çok şükür, bu bana yeter diye kendimi teskin ediyorum. Ama hep ben susuyorum, ben harcanıyorum, ben başkalarının kuklası gibi yaşıyorum. Kenara çektim, boşa aldım bekliyorum.
Annemin evinde çok çok çok kötü bir hayatım vardı. İnanın hayatta kimseyi kırmadım, kimseye kıyamadım, köprüleri atamadım. Ama hayat benimle hep dalga geçti. Ben talepkâr olmadıkça, beni boş poşet gibi ordan oraya savurdular.
Edit.arkadaşlar kira eve para harcanmayacak bu sekilde anlaşılmış.
Taşınma masrafim 5bin× 2
Kira bedeli 15 bin( devletin verdiği ancak yarısını karşılıyor
Kvnin evine tekrar taşınınca perde mecburen yapılacak, demirler de artı.yeni ev 2+1 olduğu için çocuk odası balkondan bozma yapılacak 5bin de böyle. 30 bin.
Edit.2. 50 kişi birden Allahım yarabbim 30 bin olur mu hiç saçmalama diyip durdunuz. Aldım hesaplayıp yazdım. Bu sefer de ne hesapçı kadınsın ayıp ayıp diye üstüme geldiniz. :))
Edit3.arkadaslar konu 30 sayfa oldu.Hala sadece ilk mesajı okuyup cevap yazıyorsunuz.Ben sayfalarca kendimi ifade etmeye çalıştım.ilk konumu ve diger sayfaları okumadan beni anlamanız imkansız.
diğer konunuzu da biliyorum
kendinizi çok harap ediyorsunuz
bu ev yıkılınca hani mutahitler ev yapılıncaya kadar kira parası veriyor ya benim bildiğim oyle size de verilecek mi ?
verilecekse mecbur yıne ıdareten bir eve cıkın
kayınvaldenızın ev bıtınce yıne ıstemeseniz de oraya gidin ve biraz daha dişinizi sıkın biraz daha para biriktirin öyle kredi çekip ev alın olmaz mı ?
çünkü böle eşiniz hani eldeki paramızın üstüne arabamızı bile satıp kredi çeksek yine alamayacagız demiş daha kötü olur
bakın siz gayretinde bulununEvet önceki konumda herkes uyardı beni harap etme kendini diye. Ben hala daha fazla nasıl harap ederim diye planlar yapıyorum. Kocamda gayret olmayan yılların acısını, kendimden çıkarıyorum.
Ben ne zaman boyle hesap kıtap yapsam cıkan rakamı allem edıp kullem edıp harcamasam allah oyle bı dert verıyor kı ya kazadan ya saglıktan dolayı harcatıyor
Esınızın yanında olun o parayı harcayın huzurunuzu bozmadan
Ayrıca ben olsam kayınvalıdenın evıne hıc gecmem dırek kıraya gecer orda kalırım sonrada ev almak ıcın pesınat parası bırıktırırım kı aynende oyle yapıyoruz bızde
Benımde cocugum var bende evdeyım tek maaslayız bende kıradayım bızde arabayı yenı sattık bu dunyanın sonu degıl dişinizi sıkın bıraz ...
Kımı ınsan oyledır yasayınca anlar öngöremezÇok doğru söylüyorsunuz.zaten dişimizi sıkalım diyen taraf benim her zaman. Ben gideyim parayı kafama göre saçıp savurayım , gerisini boşveerrr diyen kişi eşimdi bugüne kadar. Şimdi herseyi yeni yeni anlıyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?