Kocanızın sizi yıllar önce aldattığını ve bir çocuğu olduğunu öğrenseniz?

kızlar ben bu olayı yaşadım.ama babamın çocucugu olduğunu öğrendik.hemde ikiz,öğrendiğimizde şok yaşadık.amam neredeyse 1yıl oluyor öğreneli artık üzülmüyorum.birde kızlar babam demek istemiyorum ama neyse 5yıl burnumuzun dibinde yaşamış o kadınla ruhumuz duymamdı.kimse gelip söylemdi.benimde 4yaşında kızım var ona hiç ilgi göstermedi meğerse adamın çocukları varmış ondan.kadın desen ahlaksız her adamdan çocuk yapan biri.amam her şerde bir hayır vardır ya;şimdi bizim başımızdan defolup gitti.2kardeşim var şuan mutlu ve huzurlular.ama annem babama aşıktı belkide ilerde affeder ama ben böyle birseyi asla kabul etmem.yanlız çocugun hiç günahı yok.
 
Evlenmeden önce, ben onun hayatında yokken olmuşsa söylenecek pek birşey yok. Herşeyiyle kabul ederim.

Ama eğer benimle evliyken olmuşsa hiç affetmem. Süründürürüm. Çocuk masum buna kesinlikle katılıyorum ama eşimde hem ona hemde kendine bakabilir değil mi? Hiçbir sorumluluk üstlenmem ve eşimden boşanırım. Kaç yıl önce olmuş olursa olsun olay... :umursamaz:
 
O cocugu her gördügüm de ben esimi düsünürken,yada gvenim tam arkamı dönüp yatarken onun baskasıyla kırdıgı fındıkları düsünürüm .. Hele bide cocuk annesine benziyorsa ..:bbo:

Bir kere esimi gecmistede olsa yaptıgından ötürü affetmem .. Cocuga bakmak isterim mantıklı olanını düsünürsek onun hicbir sucu yok ki ..
 
eşimi boşarım hemde manevi tazminat davası açarak ne hakkı var böyle bişeye onu istemem bebeğide istemem evimde oturur onları kovarım gelemem öyle şeye gibi geliyo onlar bizde bekareti bile önemsiyor biz bebeği niye kabullenelim
 
Yasamadan net bır sey yazamam. Ama buyuk ıhtımal ben kabul edemezdım. Farz edelım kı kabul ettım, gerı kalan yasamımız cok zorlu gecerdı.

Ben gecmıste kı sevgılılerıne bıle kımı zaman takılıp, kıskanıyorum. Kaldı kı bır de sevgılısınden cocugu olacak. Buyuk konusmayayım, gunun bırınde boyle bır gercekle karsılasırsam kahrımdan olurum sanırım.
 
eğer ben onun hayatında yokken biriyle birlikte olmuşsa ve en önemlisi o kişiden bir çocuğu olduğundan haberi olmadığına gerçekten inanırsam çocuğu alır bakarım benden önce olduğu içinde önemli olmaz benim için. ama dediğim gibi eşimin gerçekten haberi olmadığına inanmam lazım. ama benimle birlikteyken böyle birşey olmuşşsa çocuk falan dinlemem ayrılırım. kendi baksın çocuğuna.
 
evlenmeden tanısmadan önceyse bişey demem ama çock başka yerde kalır
ama evlendikten sonra olmussa terk ederdm
 
varsayım üzerine konuşmak kadar saçma bir şey olamaz.çünkü insan başına gelmeden bilemez.hayat o kadar tuhaf ki hangimiz yapmam asla dediğimiz şeyleri yapmadık ki.ya da yaparım dediklerimizi yapabildik.kabul etmem deriz ama şartlar öyle farklı gelişir ki ederiz ya da ederim nolcak deriz edemeyiz.boşa parmaklarınızı yormayın onun için.
 


şimdi iki türlü düşüneyim....birincisinde hayatımda sen varken başkasıyla beraber oldum diyor.....bu durumda affetmezdim onu asla.....ayrılmaya gelince,büyük konuşmak istemem ama gururum ağır basar sanırım.....çocuğa glince ....çocuklar.....masum çocuklar...bakardım....

ikinci durumda hayatında ben yokken böyle bişey yapmış olsa,bunu fazla problem etmezdim.....yani evet tepki gösterirdim çünkü çocuk yapmış ama ayrılmazdım bu durumda ve çocuğayine bakardım....çocuklara kıyamıyorum....onun ne suçu varki.....
 
önce tepkimi belli ederim tabi... ama sonra o çocuğa bakmayı kabul ederim.. herşeyden önce annesi ölüyor, boynunun bükük kalmasına razı olmaz yüreğim ya... babasının günahını çocuğu mu çeksin... yok yok, başımın tacı olur o çocuk...
 
Bazı arkadaşlar çocuğun günahı yok bakarım demişler ama bence asıl mesele çocuğa bakıp bakmamak sofraya bir tabak daha fazla koyup ,kıyafet almak değil sizi aldatan kocanızın çocuğuna bakmak.Yetimhaneden bir çocuk alırsınız seve seve bakarsınız ama orda ki durum farklı.Ben olsam bi psikologa gider durumu anlatır ve psikologla çözüm arayışına girerdim.Sonuçta bakarsınız ama her seferinde içinizde kin birikir istemeden de olsa çocuğa yansıtabilirsiniz belki zaman içinde ruhen yaralanmaya başlarsınız .Bu tür şeyleri yaşamam diyen bi kadında olmaz heralde.
 
Bence asla afedilmemeli aldatmak yetmiyor birde çocuk yapmayın Allah aşkına.

Biz bu durum da olsak hangi eş kabul eder söyler misiniz?Şımartalım şımartalım tepemize

çıkartalım. nasıl olsa zavallı olan çocuk biz değiliz
 
valla gerçekten zor belki ilk başta kabul ederdim ama yapamazdım yıllarca beni kandırmış olması beni yer bitirirdi ve ben ayrılırdım sanırım. çocuğun gidecek bir yeri var babası var babası bakar, benim çocuklarımda benimnle kalır birbirleriyle görüşürler ama evler ayrı hayatlar ayrı olur. onun hatasının bedelini ben yaşayamam :1no2:
 
konunun özü kocanız bundan bes on sene sonra sızı salak yerıen koymus sız yetmemıssınızde baskasına gıdıp erkeklık yapmıs onun koynundan cıkıp sızınkıne gelmıs sızın rtızkınızı belkı gıtmıs ona yedırmıs ama sız sımdı onların meyvesıne bakarmısınız?????Oyle kocaya bakmamki bıde cocuguna bakayım kötükedihüso
 
çocuğa bakmam kocayı da boşarım melaike mıyım ben yaa

cehennemin dibine gitsinler.
 
Son düzenleme:
esimin hayatında olmadıgım bir zaman boyle birsey yasamıs ve cocuk olmussa annesi ölecek bakıcak kimse yoksa alırdım bakardım problem etmezdim ama cocugu oldugunu bildigi halde bana soylemediyse sorun cıkardı esimle aramda
 
Son düzenleme:
çok zor bi durum yaaa.. insan kafayı yer sanırım..

bebeğimi kaybetmeseydım sanırım cok acımasız gaddar biri olurdum ve yaparken bana mı sordun derdım ciddi ciddi.. sonrada git nereye bırakmak istiyorsan bırak derdim ama bu eve getırmeyeceksın diye yıkardım ortalıgı büyuk ihtimal...

ancak düşük yapmıs ,canımdan can gitmiş biri olarak kesınlıkle o masuma bakardım,kıyamazdım bikere.. eşimle olan butun guven koprulerı yıkılırdı.. asla eski ben olmazdım eşime karsı daima soguk ve mesafeli ..belkide bosanırdım bilemiyorum cok zor bi durum yaa Allah kımsenın basına vermesın.. düşünmek bile kötü.
 
Eşimle boşanmış olacağım için çocuğa da bakmam gerekmez diye düşünüyorum. Ama henüz evli değilim hami bekara karı boşamak kolay derler ya. O anki durum neyi gerektiriyorsa artık o anki düşünceler.
 
Benim için asıl problem yıllar önce aldatmış demiyorum çünkü bence kimse kimseyi aldatmaz herkez kendini aldatır kandırır ama pişman olmuş hata yapmış hatalar insanlar içindir ben kimim ki asla affetmem diyebileyim netice de bende bir kulum.Aşırı gurur ve benlik yapıp şu anda çok güzel mutlu giden yuvamı bana iyi davranan eşimi seviyorsam terk etmem Asıl mesele bu kadar yııl saklamış çaresiz kalınca itiraf etmiş olması ama tepkimden korkmuşta olabilir tabi?.Çocuk konusuna gelince o tamamen masum ve suçsuz kimsenin ne dediği beni ilgilendirmez.Ben zaten çevremde abuk sabuk konuşan beni eşimi ailemi eleştiren insanlarıı asla tutmam çevremdekinler bana saygı duyar bende onlara saygı duyarım her yaptığımızı onaylamasakta onun dışındaki 3.ve4. şahıslar beni hiç ilgilendirmez.Ne doğurduğun çocuğa ana olmak ne yuvadan aldığına ana olmaya benzer bu annelik mangal gibi yürek ister o da bende mevcud Allah'a şükür...kadına bile gider çocuğunu alıp bakıcam haberin olsun gözün arkada kalmasıın derim bunca yıldır benim yuvamı yıkmaya çalışmamış çirkeflik yapmamış zamanında hata yapmış bir kadın kim ister ki bababsız çocuk büyütmeyi herşeyden önce ölmek üzere olan bir anne.....
 
Son düzenleme:

aa bu konuyu biz eşimle konuşmuştuk nerden esti bilmem aynısını sormuştu :)))

verdiğim cevapsa.

benden önceki bir birlikteliğindense kabul edebilirim dedim ama çocuğun yaşı ve bana yaklaşımıda önemli.

benimle evliyken birlikte olduğun birindense ozaman üzgünüm çocuk hem öksüz hem yetim kalır dedim. o anladıı ....
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…