Esinizin acilen kardesyle konusmasi lazim cocugun babaya ihtiyaci var bunu anlatmasi gerek yoksa cocuk sizi hic birakmicak
Ay iki ucu şeyli değnek olayı tam. Yegenle yaşıt kardeşim var ona da kıyamadım ama sizin içinde cok sacma bi durum haklısınız tamamen. Esinizin yerinde olsam benzer davranırdım sanırım bi de ne desin nasıl ortayı bulsun bilemedim ki. İmkanınız varsa yaz kamplarına falan gönderin tatil döneminde belki biraz kabugunu kırar esinize bağımlılığı azalır. Ergenlikle beraber geçer diye düşünüyorum ama tabi olan size olur o süreçte. Bolca sabır dilerim
Allah yardimcin olsunBir keresinde ileride çocuğumuz olunca o ne hissedecek düşündün mü dediğimde eşimin cevabı:
- Elbette çocuklarımı çok seveceğim ama bazı durumlarda kuzenlerinin ayrılacağı ve önceliği olacak. Çünkü o yetim, onlar da böyle bir hassasiyetle büyüyecek.
Ancak bunu çocuklara böyle anlatamaz. İnsan ilişkileri, hele çocukların mantığı asla böyle yürümez. Bunu yaşamadan anlayamacak diye korkuyorum. Olan bana ve ileride çocuk yaparsam çocuklarıma olacak. Yavaş yavaş işlemeye çalışıyorum, ama yeğeni o kadar aralıksız tavır yapıp o kadar şikayetçi oluyor ki eşimi işlemeye vaktim kalmiyor.
Allah yardimcin olsun
Sen onu üstün tuttukca kendi çocuklarına haksızlık yapacağının onlarin sana ve yeğenine öfke duyacağını hiç düşündün mu deseydin
Benim böyle bir arkadaşım vardı ilkookuldan
Orada babaanne aman ona dokunmayın o hem öksüz hem yetim diye diye simartarak büyüttü çocuğu
Şimdi adamın ne doğru düzgün bir işi var ne ailesi bir iki kere başı belaya bile girdi hala vurdumduymaz hala miz miz
Bu yaptıklarının bedelini bir 10 sene sonra almaya başlarlar
Kusura bakmayin ama hem esiniz hem kaynana çocuk yetiştirme konusunda çok cahil
Baba ve anneye ne söylesem küfür olur
Bu ortamda Allah size bol bol sabir versin
En başta bir yere giderken ben eşimle gidiyorum kimseyle gitmeyecegim diye ayk diretin konuşarak laf anlatabileceginizi düşünmüyorum
Napılır bilmiyorum ki ya. Uzman desteği alsanız peki yanaşmazlar mı? Ne güzel dünya ya at başından çocuğunu annen kardesin baksın mecburlar gibi. Ki yarın öbür gün kayinvalidenize bi şey olsa sizinle kalır bu sartlarda çocuk ne mecburiyetiniz var yani. Zor ya allah yardımcınız olsunBöyle imkan yok malesef bulunduğumuz yerde. Ergenlikle beraber azalır diye umut ediyorum ama ters tepip artma ihtimali de var. Çok zor durumdayım ya, normalde çocuklu bir erkekle evlenmezdim. Benimki aynı bu durum oldu. Kendimi üvey anne gibi hissediyorum. Ve yaptığım hiçbir şey de yok ortada..
Özür dilerim ama eşinizin düşünceleri de çok sakıncalı. Çocuk, arayışını amcayla tamamlamış iyi güzel de eşinizdeki bu saplantı neden? Kendi çocukları olduğunda bile yeğeninin ayrıcalığı olacağını söylemesi? Bunları yapanın bir yetişkin olduğuna inanmak çok zor. Eşiniz yüzünden korkunç bir birey yetişiyor. İnşallah aklı başına gelir. Fakat sizin işiniz zor.
Gerçekten bu saçma durumda önünüzü görebiliyor musunuz? Çünkü eşiniz yeğen saplantısı yüzünden yuvasını kırıyor, farkında değil. Terapiye tek ihtiyacı olan çocuk değil... Allah yardımcınız olsun.
Napılır bilmiyorum ki ya. Uzman desteği alsanız peki yanaşmazlar mı? Ne güzel dünya ya at başından çocuğunu annen kardesin baksın mecburlar gibi. Ki yarın öbür gün kayinvalidenize bi şey olsa sizinle kalır bu sartlarda çocuk ne mecburiyetiniz var yani. Zor ya allah yardımcınız olsun
Evlenmeden önce bu durumu konusmusmuydunuz? Yoksa eşiniz sizi de ilgilendiren kararları sonradan mı almaya başladıEvet, kayınvalidem vefat ederse çocuk bizde yaşayacak zaten. Kendime çok üzülüyorum ben, bana yazık oldu.
Allah da o abisini de eşini de bildiği gibi yapsın.
Ben bugün bakışlarından beni bile silebilecegini hissettim. Eşim yabancı, biz çok zor geldik bir araya, büyük bir aşkla evlendik. Ben onun için gurbete geldim, ve ikimiz de çok şey verdik bu yolda. Şimdi bana bu konuda bu kadar hirslanmasi öyle canımı acıttı ki. Resmen zorla üvey anne muamelesi görüyorum yeğeninden. Evet o daha çocuk, evet eşim ve ailesi hatalı, ve ben araya kırılan dökülen kısım oluyorum.
Bilmiyorum, çok kırgınım sadece. Eşime senden çocuk yapmam çünkü sen babalık nasıl yapılır bilmiyorsun, ben de çocuğunu ortaya Salacak bir kadın değilim bunu iyi bil dedim.
Yazık oluyor bize.. hayatımıza.. emeğimize...
Keşke bir kanun olsa, çocuğuna bakmayan insanların başka çocuk yapması engellense...
Evlenmeden önce bu durumu konusmusmuydunuz? Yoksa eşiniz sizi de ilgilendiren kararları sonradan mı almaya başladı
Bilmiyorum denediniz mi ama. Eşinizi sakince karşınıza alıp konuşsanız, sinirlenmeden, ses yükselmeden, suçlamadan, belki savunmaya geçmeden dinler sizi. Bize anlattığınız gibi rahatsız olduğunuz durumları iletsenizEvlenmeden önce böyle bir durum konuşulmadı çünkü o zaman yeğeni küçüktü, gayet normal sevimli pozitif bir çocuktu. Bu haller sonradan ortaya çıktı.
Yeğenini alabilirim yanıma aslında, ahlaki olarak çok iyi bir çocuk. Bir anne değilim ama hiçbir çocuğun ziyan olmasını istemem, onun benimle yiyeceği bir tabak yemeğe laf etmem. Ama durumlar ve psikolojileri olumsuzluğa evriliyor ve kendi evimizde de huzursuz olacagiz diye şu an çekimserim. Keşke herkes azıcık normal olsa. Ben zaten yardımcı olmaya her türlü hazırım.
Bilmiyorum denediniz mi ama. Eşinizi sakince karşınıza alıp konuşsanız, sinirlenmeden, ses yükselmeden, suçlamadan, belki savunmaya geçmeden dinler sizi. Bize anlattığınız gibi rahatsız olduğunuz durumları iletseniz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?