- 27 Aralık 2011
- 5.593
- 4.468
- 373
- Konu Sahibi Angelicasinensis
-
- #21
Hah ne guzel anlatmissiniz iste bu.Yani onların sosyal yaşantılarına katılım sağlamamak / sağlamak istememek başka şey, onların sosyal yaşantılarını en hafif tabirle uygunsuz bulduğunuzu istemeden veya isteyerek de olsa belli etmek başka bi şey.
insanlarla ortak bir paylaşımınız olmazsa/sınırlı olursa arkadaşlık kurmayı nasıl düşünüyorsunuz ki? muhabbet de biter tabiAynen öyle cevapladım. Gayet kibar bir şekilde ben gece çıkmıyorum dedim. Bu bir iki defa olunca maalesef iş yerindeki muhabbet de bitti.
Yanlız konu sahibi kimseyle dışarı çıkmak istemiyorum dediği için evlen eve kapan demek kimsenin haddine değil.evlen eve kapan çıkma o zaman.ben de sizin gibi biriyle aynı arkadaş grubunda olmak istemezdim.kimsenin de size asıldığını düşünmüyorum sizin hiç erkek çevreniz olmadığından o gözle bakıyorsunuz , karşı cinsten arkadaş nedir bilmiyorsunuz.kendiniz gibi gruplar (aslında başka bir adı var da neyse) var onlarla oturun eğlenirsiniz ne diyelim.banlanma makinası gibi konu.
Bu tek is ortami da degil misal universite zamaninda benim arkadaslik kurdugum kisilerde geceleri gezmek isterdi kiz kiza veya erkek arkadaslarimizla sinifca. Ama ben gece vakti evimde ailemle olmayi tercih ettgmi.her defasinda soyledim israr etmeyi laf sokmayi biraktilar beni boyle kabullendiler. Ama onun disinda ben karakterimle ve onlara yaklasimimla gonullerini feth ettm diyebilirim. Yani is yerinde onlarla gece cikmiosnz diye.dislandgnzi dusunmuorm.siz onlarn size gore olmadgni dusunup uzak duruosnz yakinlik.kurmaktan kaciniosnz haliyle onlarda size yaklasmio. Bunun muhafazarlikla da alakasi yok kizli erkekli.sozunuze kiz kiza.bile olsa gtmezsnz eminim yapi.meselesi yetistirilme meselesi guven meselesi. Universitede gece.cikmadim ama onun disinda.yillardir tanidigim insanlara gece cikip gezdim yani guven lazimHerkese merhaba arkadaşlar. Fikirleriniz benim için önemli dert değil ama gerçekten merak ediyorum.
Doğduğum, büyüdüğüm, okuduğum şehir biraz kapalı bir şehir. Aile yapım da muhafazakar. Ben de yapı olarak ciddi, durgun, boş sohbet etmeyi çok sevmeyen Bi insanım. Az ama öz arkadaşlarım vardır. Tanımadığım insanlarla mecburiyet dışında muhabbet etmeyi sevmem.
Birkaç aydır çalışmak için daha rahat, hareketli bir şehre geldim ve iş yerim de bu yönde. Ama gelin görün ki ortama asla uyum sağlayamıyorum. İnsanlarla arama mesafe koymak istiyorum. Kadın çalışma arkadaşlarımla muhabbet kurduğumda hemen aaa şuraya gidelim bunu yapalım diyip kızlı erkekli bir ortama davet ediyorlar, gece geç saatlerde aktivite planı yapılıyor. Reddedince de karşı taraf direkt başlamayan arkadaşlığı bitiriyor. Haklı mı evet haklı. Ama ben böyle ortamlarda olmak istemiyorum. Nişanlıyım parmağımda yüzük var, erkekler ilgi göstermeye çalışıyor. (asla kendimi övmek için söylemedim.lütfen yanlış anlamayın) İlgi göstermese bile bir erkeğin bir kadınla olan muhabbetini bana göre aşan konuşmalar başlıyor ve ben bunla karşılaşmak istemiyorum. Arkadaşlık kurmak için illa gece eğlenip kızlı erkekli gezip tozup sabahlamak mı gerekiyor? Hadi Burda kafama göre birini bulamam diyip arkadaşlık kurmaktan vazgeçtim. Bu mesafe koyma işi benim çalışmamı da engelliyor. İş için yapmam gereken konuşmaları yapamıyorum, dışlanıyorum.
Sormak istediğim aranızda bu dengeyi kurabilen var mı? İşinizi aksatmayacak şekilde çalışma arkadaşlarınızla nasıl iletişim kuruyorsunuz?
Evliyim, çocuğum var, 15 yıldır çalışıyorum. Kızlı erkekli sohbetlere bayılırım, farklı cinsiyetlerler aynı ortamda olunca insani iliskilerin daha normallestigi kanaatindeyim ve en iyi arkadaşlarım erkektir. Gruplar halindr yada tek basina bir erkek arkadasimla yada kadın arkadaşımla kahve icip sohbet edebilirim. Her insan bir kitap gibidir . Samimiyet ölçümü kendi duvarlarımla ayarlarım. Her insana eşit mesafede duramayız neticede.Herkese merhaba arkadaşlar. Fikirleriniz benim için önemli dert değil ama gerçekten merak ediyorum.
Doğduğum, büyüdüğüm, okuduğum şehir biraz kapalı bir şehir. Aile yapım da muhafazakar. Ben de yapı olarak ciddi, durgun, boş sohbet etmeyi çok sevmeyen Bi insanım. Az ama öz arkadaşlarım vardır. Tanımadığım insanlarla mecburiyet dışında muhabbet etmeyi sevmem.
Birkaç aydır çalışmak için daha rahat, hareketli bir şehre geldim ve iş yerim de bu yönde. Ama gelin görün ki ortama asla uyum sağlayamıyorum. İnsanlarla arama mesafe koymak istiyorum. Kadın çalışma arkadaşlarımla muhabbet kurduğumda hemen aaa şuraya gidelim bunu yapalım diyip kızlı erkekli bir ortama davet ediyorlar, gece geç saatlerde aktivite planı yapılıyor. Reddedince de karşı taraf direkt başlamayan arkadaşlığı bitiriyor. Haklı mı evet haklı. Ama ben böyle ortamlarda olmak istemiyorum. Nişanlıyım parmağımda yüzük var, erkekler ilgi göstermeye çalışıyor. (asla kendimi övmek için söylemedim.lütfen yanlış anlamayın) İlgi göstermese bile bir erkeğin bir kadınla olan muhabbetini bana göre aşan konuşmalar başlıyor ve ben bunla karşılaşmak istemiyorum. Arkadaşlık kurmak için illa gece eğlenip kızlı erkekli gezip tozup sabahlamak mı gerekiyor? Hadi Burda kafama göre birini bulamam diyip arkadaşlık kurmaktan vazgeçtim. Bu mesafe koyma işi benim çalışmamı da engelliyor. İş için yapmam gereken konuşmaları yapamıyorum, dışlanıyorum.
Sormak istediğim aranızda bu dengeyi kurabilen var mı? İşinizi aksatmayacak şekilde çalışma arkadaşlarınızla nasıl iletişim kuruyorsunuz?
Karşı cinsle gece dışarı çıkmak istemeyen herkes evlenip evine kapanmalı çünkü değil mi? Modern, aydın olmanın farzı gece karşı cinsle dışarı çıkmak nede olsa. Söyleyecek şey bulamıyorum yani pes. Asıl sabit fikirlilik, geri kafalılık tam da bu bence.evlen eve kapan çıkma o zaman.ben de sizin gibi biriyle aynı arkadaş grubunda olmak istemezdim.kimsenin de size asıldığını düşünmüyorum sizin hiç erkek çevreniz olmadığından o gözle bakıyorsunuz , karşı cinsten arkadaş nedir bilmiyorsunuz.kendiniz gibi gruplar (aslında başka bir adı var da neyse) var onlarla oturun eğlenirsiniz ne diyelim.banlanma makinası gibi konu.
Ben de çirkin olduğum için rahatça her ortama girebiliyorumUsenmedim baktim,2 defa kizli erkekli ortam demissiniz. O ortamlara girmek istemezseniz siz de haremlik selamlik takilan gruplara dahil olursunuz. O tarz yasayan da cok insan var. Kadin erkek ayri oturup dini sohbetler ediyorlar mesela. Secim sizin.
Ben kizli erkekli ortamlari seviyorum. Evliyim cocuk sahibiyim, kimse yanasmaya calismiyor. Cok cirkinim sanirim
Nişanlım izin vermiyor deyip çıkın işin icindenHerkese merhaba arkadaşlar. Fikirleriniz benim için önemli dert değil ama gerçekten merak ediyorum.
Doğduğum, büyüdüğüm, okuduğum şehir biraz kapalı bir şehir. Aile yapım da muhafazakar. Ben de yapı olarak ciddi, durgun, boş sohbet etmeyi çok sevmeyen Bi insanım. Az ama öz arkadaşlarım vardır. Tanımadığım insanlarla mecburiyet dışında muhabbet etmeyi sevmem.
Birkaç aydır çalışmak için daha rahat, hareketli bir şehre geldim ve iş yerim de bu yönde. Ama gelin görün ki ortama asla uyum sağlayamıyorum. İnsanlarla arama mesafe koymak istiyorum. Kadın çalışma arkadaşlarımla muhabbet kurduğumda hemen aaa şuraya gidelim bunu yapalım diyip kızlı erkekli bir ortama davet ediyorlar, gece geç saatlerde aktivite planı yapılıyor. Reddedince de karşı taraf direkt başlamayan arkadaşlığı bitiriyor. Haklı mı evet haklı. Ama ben böyle ortamlarda olmak istemiyorum. Nişanlıyım parmağımda yüzük var, erkekler ilgi göstermeye çalışıyor. (asla kendimi övmek için söylemedim.lütfen yanlış anlamayın) İlgi göstermese bile bir erkeğin bir kadınla olan muhabbetini bana göre aşan konuşmalar başlıyor ve ben bunla karşılaşmak istemiyorum. Arkadaşlık kurmak için illa gece eğlenip kızlı erkekli gezip tozup sabahlamak mı gerekiyor? Hadi Burda kafama göre birini bulamam diyip arkadaşlık kurmaktan vazgeçtim. Bu mesafe koyma işi benim çalışmamı da engelliyor. İş için yapmam gereken konuşmaları yapamıyorum, dışlanıyorum.
Sormak istediğim aranızda bu dengeyi kurabilen var mı? İşinizi aksatmayacak şekilde çalışma arkadaşlarınızla nasıl iletişim kuruyorsunuz?
iş dışında görüşmüyor diye, dışlananı ilk defa gördüm...gerçekten bu kadar mı değişti hayat ve insanlar...Herkese merhaba arkadaşlar. Fikirleriniz benim için önemli dert değil ama gerçekten merak ediyorum.
Doğduğum, büyüdüğüm, okuduğum şehir biraz kapalı bir şehir. Aile yapım da muhafazakar. Ben de yapı olarak ciddi, durgun, boş sohbet etmeyi çok sevmeyen Bi insanım. Az ama öz arkadaşlarım vardır. Tanımadığım insanlarla mecburiyet dışında muhabbet etmeyi sevmem.
Birkaç aydır çalışmak için daha rahat, hareketli bir şehre geldim ve iş yerim de bu yönde. Ama gelin görün ki ortama asla uyum sağlayamıyorum. İnsanlarla arama mesafe koymak istiyorum. Kadın çalışma arkadaşlarımla muhabbet kurduğumda hemen aaa şuraya gidelim bunu yapalım diyip kızlı erkekli bir ortama davet ediyorlar, gece geç saatlerde aktivite planı yapılıyor. Reddedince de karşı taraf direkt başlamayan arkadaşlığı bitiriyor. Haklı mı evet haklı. Ama ben böyle ortamlarda olmak istemiyorum. Nişanlıyım parmağımda yüzük var, erkekler ilgi göstermeye çalışıyor. (asla kendimi övmek için söylemedim.lütfen yanlış anlamayın) İlgi göstermese bile bir erkeğin bir kadınla olan muhabbetini bana göre aşan konuşmalar başlıyor ve ben bunla karşılaşmak istemiyorum. Arkadaşlık kurmak için illa gece eğlenip kızlı erkekli gezip tozup sabahlamak mı gerekiyor? Hadi Burda kafama göre birini bulamam diyip arkadaşlık kurmaktan vazgeçtim. Bu mesafe koyma işi benim çalışmamı da engelliyor. İş için yapmam gereken konuşmaları yapamıyorum, dışlanıyorum.
Sormak istediğim aranızda bu dengeyi kurabilen var mı? İşinizi aksatmayacak şekilde çalışma arkadaşlarınızla nasıl iletişim kuruyorsunuz?
Bu kısmı tam olarak anlamadım.Hadi Burda kafama göre birini bulamam diyip arkadaşlık kurmaktan vazgeçtim. Bu mesafe koyma işi benim çalışmamı da engelliyor. İş için yapmam gereken konuşmaları yapamıyorum, dışlanıyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?