- 29 Aralık 2010
- 8.416
- 23.879
- 548
- Konu Sahibi zeytinagaci
-
- #41
teşekkürler bu arada, evet 6 ay oldu kaybedeli
sizin için de kolaylıklar dilerim
sağol, umarım ben de sistemi oturturum biraz.
özet geçmek gerekirse 23 ümde evlendim 30 umda anne oldum, aradaki 7 yılda aman çocuk mu deli miyim ben diyordum,
kızım doğdu işten ayrıldım, bakacak kimse yoktu, iyi bir bakıcıya 1500 vericem sigortasıyla 2000 i bulacak maaşımın 3/1 i, değmezdi...
4.5 yaşında kreşe başladı, ben de bikaç ay önce işe başladım, aksi gibi ne zaman benim toplantım, önemli bir işim olsa çocuğun biyeri rahatsızlanıyor, bırakacak kimse yok, ya eşim gitmiyor ya ben, ne zamana kadar işverenlerimiz bunu tolare eder bilmiyorum.
hadi şimdi anaokulunda sabah 7 den akşam 7 ye açık okul, bir şekilde hallediyoruz, ilkokula başlayınca ne olacak, hem okul masrafı, hem eve yardımcı mı tutacağım, yine kazandığıma değmeyecek, özele devam ettirmeyi düşünüyorum ama yine de hiçbir okul 5 den sonra açık olmuyor, zaten yazık çocuğa bütün gün sandalye tepesinde oturduğu yetmez gibi akşam 6 buçuk 7 ye kadar da ettütte kalsa kafayı yer.
yani doğurmak için 7 yıl düşündüm de az bile düşünmüşüm, hala çıkamıyorum işin içinden, bazen kızıyorum kendime neyine güvendin de doğurdun diyorum, sonra ne diyorum ben, o dünyanın en güzel şeyi diye kızıyorum, sonra ben ona hakettiği hayatı sunamıyorum, sunamayacağım da diye ağlıyorum.
ama sen benim gibi olma, mutlu bir anne olmak için biraz rahat olmak lazım sanki, biraz da beklentileri düşürmek, yoksa olmuyor, kafayı yiyorsun :)
Canımmm çok sevindimHepinize çok teşekkür ederim.
Şöyle bir karar aldım, doktora ders dönemini bitirdiğimde (1 sene var) sınava girme sırasında bebek için deneyeceğim. sınava da erken çalışmaya başlayacağım. böylece olası bir hamilelikte eğer zor geçerse diye önceden hazırlıklı olacağım. sınavı başarıyla geçersem zaten her şey daha kolay olur. tez yazarken sanırım bebekle başarabilirim.
-Mavi ne kadar tatlısın, daha sık gelmeye çalışacağım artık
pirayegibi benzer süreçlerden geçtiğimiz için beni en iyi anlayacak kişilerden biri sensin. tavsiyelerini mutlaka uygulayacağım. zaman yönetimi yaparsam bu işin üstesinden gelebileceğime dair inancım arttı.
D damdan teşekkürler, annemin artık daha huzurlu olduğuna inanmak istiyorum. güzel sözlerin için teşekkürler.
kahvetelvesi biraz fedakarlıkla başarabilirim galiba. 3 sene değil de 1-1.5 sene sonra niyet edicem bu işe :)
nomunomuchua sağolasın, ben de sizleri özledim. sen de hala düşünüyor musun :)
Mihail Zoscenko çok teşekkürler, daha az kaygılanmayı başaracağım. çevremdeki yaşıtlarım ikinciyi yapıyor maşallah :)
pelin- ben de oldukça erken evlendim 22 bile değildim. benim işten ayrılma gibi bir durumum yok, yani istesem de tazminat ödemeden ayrılamıyorum o yüzden ücretsiz izin alabilirim ancak. ben de senin yaşadıklarına benzer şeyler yaşayacağımı düşündüğümden böyle bir düşüncelere dalmış durumdayım. ama beklentileri azaltacağım
BlueKedi sağolun, bizim de yoktu öyle bir düşünce ama yeni yeni çıkmış durumda.
hadi hayırlısı herkes için
Maasimin 3 te 1 i bana kalacakti yazacaktim yanlis olmus, yoksa nerde 2 te 1 i 2000 tl olan maas
Merhaba
Ben 26 yaşında evlendim. Maddi manevi hazır olmak için dört yıl bekledim. 30 yaşında doğum yaptım. Senin gibi bir yıl önceden sağlık sigortamı başlattım. Benim de annem vefat etti ve kayınvalidem başka bir şehirde yaşıyor. Burada kimsemiz yok. Çalışan anneyim ve 16 hafta dolunca işe döndüm. Ben yaklaşık 6 aylık hamileyken bakıcı aramaya başladım. 50 yaş üstü, sigara kullanmayan ve başkasının evinde çocuk bakma tecrübesi olan birini aradım hep. Epey insanla görüştüm bu süreçte. Doğuma yakın aradığım kadını buldum. Doğumdan 1 hafta önce başladı. Lohusalıkta ben bebeği emzirip uyudum. Bebeğin altını değiştirme, uyutma, ev işleri, yemek, ütü, gelen gidenin ağırlanması işlerini yaptı. Doğum iznim boyunca evde beraberdik. Sonrasında ben süt sağdım, o verdi. Sabah işe geç gidip akşam erken döndüm. 3 yaşına kadar böyle sürdü. 3 yaşında yarım gün kreşe başladı. Yarım gün de teyzemizle beraber hala.
Ben de oldum olası ev işi sevmem. O halletti ev işlerini ben de işten gelir gelmez oyuna oturdum kızımla hep. Allah razı olsun ondan, ailemden daha yakındır bize. Çocuk süreci başlı başına zorlu ama bu şekilde bir insan evladı denk gelirse hayatın epey kolaylaşır.
Olur tabi neden olmasın. Çocuk sürecinin tamamının iyi planlama ve risk analizi mantığı ile yürütülmesi gerekiyor. Aman yapalım sonrasına bakarızla olmuyor. Doğru ve hamilelikten önce sorulması gereken soruları soruyorsunuz kendinize.süpersiniz
umarım benim için de her şey böyle olur
Düzeltme için kendi adıma teşekkür ederim, kadının maaşı 6bin, kalan 4bini beğenip de çalışmamış diye hesap yapıyorum :)
Bence de mantıklı bir karar olmuş. Ancak evde oturmak zorlamadı mı? Ben dört ay zor dayandım evde.hahah nerde 5 sene önce 6 bin maaşolsa, bakıcı bulamasam bile zorla anamı da getirtir baktırırdım yine bırakmazdım
şaka bir yana, elime kalacaktı 1000 tl, işim gereği sürekli bakımlı şık olmak zorundaydım, nerdeyse o kalanın yarısı da ona gidiyordu, çocuğumu bakıcıya bırakıp işe gittiğime değmiyordu yani...
Bence de mantıklı bir karar olmuş. Ancak evde oturmak zorlamadı mı? Ben dört ay zor dayandım evde.
Güzelmiş. Ben iş hayatını seviyorum. Belki üniversite dahil hep çalıştığım için böyle oldu. Doğum iznine çıktım, evde haftaiçi ne yapılır hiç bir fikrim yok, çalışmayan arkadasım yok. Öyle olunca epey bunalmıştım. Şu an haftasonları kızım çok yorduğu için pazartesi sabahları koşarak uzaklaşıyorum evden.aksine maddi imkanlarım olsa bir ömür çalışmaz, ya da ne bileyim canım isteyince yapabileceğim ufak tefek işlerle uğraşmayı tercih ederdim, sabahın köründe kalkıp yollara düşüp akşama kadar bilgisayar başında oturmaktan nefret ediyorum. o 4.5 yıllık süreçte de pek evde oturduğum söylenemez bütün yaz yazlıkta, ayrıca tatilde, istanbuldayken parkta, gezmede orda burda nasıl geçiyordu anlamadım.
bu yaz için 1 haftalık tatil planı bile yapamıyorum mesela, isyanlardayım o yüzden
özgürlük güzel şey de, para da lazım, tamamen para için çalışıyorum, çok dürüstüm bu konuda...
Güzelmiş. Ben iş hayatını seviyorum. Belki üniversite dahil hep çalıştığım için böyle oldu. Doğum iznine çıktım, evde haftaiçi ne yapılır hiç bir fikrim yok, çalışmayan arkadasım yok. Öyle olunca epey bunalmıştım. Şu an haftasonları kızım çok yorduğu için pazartesi sabahları koşarak uzaklaşıyorum evden.
Evet şimdi mantıklı :)hahah nerde 5 sene önce 6 bin maaşolsa, bakıcı bulamasam bile zorla anamı da getirtir baktırırdım yine bırakmazdım
şaka bir yana, elime kalacaktı 1000 tl, işim gereği sürekli bakımlı şık olmak zorundaydım, nerdeyse o kalanın yarısı da ona gidiyordu, çocuğumu bakıcıya bırakıp işe gittiğime değmiyordu yani...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?