- 15 Eylül 2015
- 3.242
- 5.175
- 73
- Konu Sahibi MightyPineapple
-
- #1
Güncel:
Evet, yurtdışından döndüm, kedimin durumunu merak edenleriniz olmuştur. Kedim ''yalnızlıktan miyavlayarak ölmedi'', ''depresyona girmedi'', düzenli olarak bakımını yapan ablanın söylediğine göre ''ağlayarak da dolaşmıyormuş, ağlamaktan çatlamıyormuş'' ! Kumunu 1 günde öğrenmiş, gayet yardıma ihtiyacı olmadan kakasını çişini yapabilmiş ilk günden. Kuru mama da yemiş, sütünü de içmiş, suyunu da. Yatağıma zıplayıp kıvrılmış uyumuş, ya da kutusuna girmiş. Biraz arkadaşım baktı, çoğunlukla yalnız kaldı, sonra da abla biraz bakıp geri bıraktı evime, ben şu an evdeyim, kedi ben uyurken bana sokulup uyuyor, ''vahşileşmemiş, yabanileşmemiş'' yani. Hatta şu an oyun oynuyor.
Kediyi annesinden çalmışım gibi, keyfimden eve atıp gitmişim gibi, bir kediyi planlıyormuşum da hiç düşünmeden alıp getirmişim gibi iç karartıcı, yapıcı olmaktan uzak, ben yavru kedi sütünü ve GEREKLİ BİLGİLERİ veterinerden almayı düşünememişim gibi yapılan yorumlardan sonra bir güncelin şart olduğunu düşündüm. Sormak istediğiniz olursa kediyle ilgili, buyrun özelden beklerim.
İyi ki Z zeytinagaci 'ni dinlemişim de karamsarlığa kapılıp hayatımın en güzel ayını kendime zehir etmemişim. Kediye hiçbir şey olmadı, o da olmayacağını üstüne basa basa söylemişti zaten. Sanki o kediyi sıkıştığı yerden kurtarmasam orada ölmeyecekti, ya da kurtarıp açılmamış gözüyle sokağa salsam daha iyi bir hayatı olacaktı da ben alıp eve hapsettim. Evet, kediyle ilgili son durum budur.
Teşekkürler !
İyi geceler herkese, öncelikle hayırlı Ramazanlar.
Bugün, günlerdir kurtarmaya çalıştığım bebek kediyi kurtardım ve evime getirdim. 1 haftaya yakındır miyavlıyorlardı, bizim sokakta da yavru olmazdı, indim baktım özel bir mülkün bahçesinden geliyor. Gözümü kararttım girdim baktım bir kutuda 2 yavru. Birini çaldım, sonra ben ne yapıyorum deyip geri götürdüm. Annesi bir yavruyu alıp gitmiş, bu benim kurtardığım kalmış. Evin kapısını çaldım, sahiplendirmek istiyorduk biz de alabilirsin dedi, günlerce bahçelerine girip düştüğü sıkıştığı yerden kediyi almaya çalıştım.
Bugün başardım. Ev sahipleri tatlı çıktı, erik falan ikram ettiler bahçelerinden Allah razı olsun :) Gözünü çapaktan toz topraktan açamamış, dünyayı hiç görmemiş ürkek bir yavru...
Veterinere götürdüm, aşı için küçükmüş yaklaşık 40 günlük dedi, gözünü açtılar. Eşyalarını, ilacını mamasını aldık döndük.
Sorun şu ki, 1 aylığına yokum. Bakacak kimsem yok. Şimdi evde, binanın yardımcı ablası 3 günde bir mamasını suyunu tazeleyecek, çişini kakasını da temizleyecek. Sokakta ölmesindense hiç değilse her gün tazelenmese de biraz yer içer. Hayatta kalır inşallah hiç anne sütü emmemiş, süt tozuyla su karıştırıp süt yaptım onu koydum onu da yapacak abla. Veteriner, ''Ramazanın ilk günü, mübarek gün bu kediyi aldın kurtardın, sana uğur getirsin.'' dedi. İnşallah birbirimize ısınır beraberce yaşarız hep. Oraya düştüğünden beri benden başka kimse oradan çıkaramadı, annesi almadan gitti, mübarek bir gün çıkarıp kurtarabildim, ben de düşünmeye başladım benim kaderimde miydi bu kedi?
Ya kediye bir şey olursa, ya döndükten sonra bakamazsam, beceremezsem... Boğazıma bir yumru oturdu şimdi tatilimin sevinci uçtu gitti. Yiyor mu içiyor mu uyuyor mu, gözleri tekrar kapanacak mı, acaba çok ağlar mı.. Çok uzattım lafı ama her şey iyi olacak mı, siz ne düşünüyorsunuz, Allah yardımcım olsun.
Edit: Pet oteline bırakmak istedim veterinerin, 1 aylığı 750 tl mümkünatı yoktu veremezdim o parayı. Tanıdığım bırakabileceğim biri de yok.
Evet, yurtdışından döndüm, kedimin durumunu merak edenleriniz olmuştur. Kedim ''yalnızlıktan miyavlayarak ölmedi'', ''depresyona girmedi'', düzenli olarak bakımını yapan ablanın söylediğine göre ''ağlayarak da dolaşmıyormuş, ağlamaktan çatlamıyormuş'' ! Kumunu 1 günde öğrenmiş, gayet yardıma ihtiyacı olmadan kakasını çişini yapabilmiş ilk günden. Kuru mama da yemiş, sütünü de içmiş, suyunu da. Yatağıma zıplayıp kıvrılmış uyumuş, ya da kutusuna girmiş. Biraz arkadaşım baktı, çoğunlukla yalnız kaldı, sonra da abla biraz bakıp geri bıraktı evime, ben şu an evdeyim, kedi ben uyurken bana sokulup uyuyor, ''vahşileşmemiş, yabanileşmemiş'' yani. Hatta şu an oyun oynuyor.
Kediyi annesinden çalmışım gibi, keyfimden eve atıp gitmişim gibi, bir kediyi planlıyormuşum da hiç düşünmeden alıp getirmişim gibi iç karartıcı, yapıcı olmaktan uzak, ben yavru kedi sütünü ve GEREKLİ BİLGİLERİ veterinerden almayı düşünememişim gibi yapılan yorumlardan sonra bir güncelin şart olduğunu düşündüm. Sormak istediğiniz olursa kediyle ilgili, buyrun özelden beklerim.
İyi ki Z zeytinagaci 'ni dinlemişim de karamsarlığa kapılıp hayatımın en güzel ayını kendime zehir etmemişim. Kediye hiçbir şey olmadı, o da olmayacağını üstüne basa basa söylemişti zaten. Sanki o kediyi sıkıştığı yerden kurtarmasam orada ölmeyecekti, ya da kurtarıp açılmamış gözüyle sokağa salsam daha iyi bir hayatı olacaktı da ben alıp eve hapsettim. Evet, kediyle ilgili son durum budur.
Teşekkürler !
İyi geceler herkese, öncelikle hayırlı Ramazanlar.
Bugün, günlerdir kurtarmaya çalıştığım bebek kediyi kurtardım ve evime getirdim. 1 haftaya yakındır miyavlıyorlardı, bizim sokakta da yavru olmazdı, indim baktım özel bir mülkün bahçesinden geliyor. Gözümü kararttım girdim baktım bir kutuda 2 yavru. Birini çaldım, sonra ben ne yapıyorum deyip geri götürdüm. Annesi bir yavruyu alıp gitmiş, bu benim kurtardığım kalmış. Evin kapısını çaldım, sahiplendirmek istiyorduk biz de alabilirsin dedi, günlerce bahçelerine girip düştüğü sıkıştığı yerden kediyi almaya çalıştım.
Bugün başardım. Ev sahipleri tatlı çıktı, erik falan ikram ettiler bahçelerinden Allah razı olsun :) Gözünü çapaktan toz topraktan açamamış, dünyayı hiç görmemiş ürkek bir yavru...
Veterinere götürdüm, aşı için küçükmüş yaklaşık 40 günlük dedi, gözünü açtılar. Eşyalarını, ilacını mamasını aldık döndük.
Sorun şu ki, 1 aylığına yokum. Bakacak kimsem yok. Şimdi evde, binanın yardımcı ablası 3 günde bir mamasını suyunu tazeleyecek, çişini kakasını da temizleyecek. Sokakta ölmesindense hiç değilse her gün tazelenmese de biraz yer içer. Hayatta kalır inşallah hiç anne sütü emmemiş, süt tozuyla su karıştırıp süt yaptım onu koydum onu da yapacak abla. Veteriner, ''Ramazanın ilk günü, mübarek gün bu kediyi aldın kurtardın, sana uğur getirsin.'' dedi. İnşallah birbirimize ısınır beraberce yaşarız hep. Oraya düştüğünden beri benden başka kimse oradan çıkaramadı, annesi almadan gitti, mübarek bir gün çıkarıp kurtarabildim, ben de düşünmeye başladım benim kaderimde miydi bu kedi?
Ya kediye bir şey olursa, ya döndükten sonra bakamazsam, beceremezsem... Boğazıma bir yumru oturdu şimdi tatilimin sevinci uçtu gitti. Yiyor mu içiyor mu uyuyor mu, gözleri tekrar kapanacak mı, acaba çok ağlar mı.. Çok uzattım lafı ama her şey iyi olacak mı, siz ne düşünüyorsunuz, Allah yardımcım olsun.
Edit: Pet oteline bırakmak istedim veterinerin, 1 aylığı 750 tl mümkünatı yoktu veremezdim o parayı. Tanıdığım bırakabileceğim biri de yok.
Son düzenleme: