Merhaba arkadaslar, araniza yeni katilmis bulunmaktayim. Kisaca özet geceyim kendim hakkinda. Ben almanyada yasiyorum, 22 yasinda bir ögrenciyim:) KK kulübünü cok seviyorum, insanlarin burda birbirlerine samimice yardim etmeleri, fikirde bulunmalari hatta elestiri yapmalari güzel birsey. Bende bunlara dayanaraktan, sizin icin belki büyük olmayabilir, ancak benim icin büyük beni huzursuz eden derdimi paylasmak istiyorum. Fikir verenden, yardimci olacak olanlardan simdiden Allah razi olsun.... Yaklasik 4 aydir birisiyle görüsüyorum. Aramizda 9 yas fark var. ( olabiliyor ne yazikki) calisma yogunlugundan dolayi cok fazla gorusemiyoruz ancak zaman oldugu zaman guzel vakit geciriyoruz birlikte. Gelelim benim en büyük sorunuma....... O zamaninda kötü bir evlilik gecirmis, cok hayal kirikligina ugramis ve kadinlara olan güveni sarsilmis durumda. Bana " su an istemesende ilerde evlenmeyi isteyeceksin, sana umut vermek istemiyorum bu yuzden" dedi. Bende " ben olmasam bile diyelim baskasiyla tanistin onunlada mi ömür gecirmeyeceksin hep yalniz mi kalicaksin " dedim o da hyr isterse dunyanin en iyi kizi olsun yapamam filan dedi. Fazlasiyla durust bir insan hic lafini esirgemez direk insanin yizune vurur iyisiyle kotusuyle bu yuzden beni kirabilecegini soyluyor her ne kadar arkasindan soyledigine pisman olup vicdana geldigini soylesede.... Bende bana git ozaman dedim yoksa sana baglanirim seni severim sonra daha zor olur benim icin dedim ama soylemedi hicbirsey cunku kendiside bilmiyor ilerde ne olacak ne yapacak.. Ben ne kadar bir karara varmam lazim gidisatla ilgili desemde birsey soylemedi onun icin son sozu ona biraktim dusunsun diye. Birsey duymayana kadar susmayi karar verdim. Ya devam etmek isteyip evlilige ters bakarsa? O zaman birlikte olmanin bir anlami olmazki benim icin evlilik yoksa sonunda! Bir yandan aile dostlarim benim mutlulugum icin baska nasip dusunuyor benim evet dememi bekliyorlar tanismak icin. Zamaninda evet demedim ( o da baska bir nasibimdi aile buyuk benide sayip severler allah razi olsun) ve cok yanlis bir insana kapildim korkuyorum yine ayni sona dusmektende.. Ailem nasibimle tanismamdan yana. Neden insan kendi sectigiyle ilgili bukdar kararsiz kalirki? Benleyken mutlu oldugunu soyluyor ya gecmis ne olacak? Bir yandan olmassa bu is busefer belki her iki kisiyide kaybetmis olucam. Yanlis anlasilma olmasin gercekten elde bu kalirsa su olur degil hak ettigim hayati istiyorum sadece. Sasirmis durumdayim insallah beni anliyorsunuzdur. Kusura bakmayin biraz uzun oldu ancak icimi dokmek istedim siZlere... Yorumlariniz icin simdiden tesekkur ederim. Hayirli aksamlar.