- 25 Temmuz 2013
- 3.822
- 12.045
- 208
Şimdi kitabı biraz tekrardan kurcaladım da bulabilirseniz bundan başlayın derim :)
Tesekkür ederim :)
Şimdi kitabı biraz tekrardan kurcaladım da bulabilirseniz bundan başlayın derim :)
Sanki kendimi okudum yalniz degilsin bi bdv ye ben de hayat hikayemimi anlatsam da icimi doksem bi rahatlasam bi rahatlasam kiiii... Valla anlatsam roman olur. Allah en kisa surede hayirlisiyla derman kapilarini sana acsin. Amin! Allah buyuktur sıkma canini Allah mukafatini verir sabret umudunu kaybetme.Herkese merhabalar,
Yalnızlığıma, daha da yalnızlaşıyor olmama, insanların benden kaçarcasına tavırlarına dayanamıyorum artık. Uzun olur belki ama bu gece içimi size dökmeye geldim.
24 yaşında bekar mühendis bir bayanım, ailemden farklı büyük bir şehirde yalnız başıma yaşıyorum.
Hayatta hiçbir zaman sevecan, ağzı güzel laf yapan, ortamı olan bir insan olamadım. Soğuktum, insanlara karşı tahammülsüz, haksızlığa gelemeyen, hep karşıt bir insandım.Çok arkadaşım oldu fakat hepsi birer birer gittiler hayatımdan, aramadılar sormadılar bana ihtiyaç duymadılar çünkü ben hiç insanların ihtiyaç duyacağı iyilikler yapan bir insan olamadım ve ufak hatalarında bile sildim attım insanları hemen cephe aldım. İnkar edemem kinci bi insan oldum hep.Gelip geçiciydi arkadaşlıklarım. Etrafıma baktım öyle tuhaftı ki birbiri arkasından atıp tutan insanlar yüzyüze kankaydılar utanmadan dosttular ben bunu hiç yapamadım hiç bu kadar uyanık olamadım bedeli yalnızlık bile olsa. Dedim kendime boşver en azından biri seni üzemez dost kazığı yemem yalnız erkek arkadaşımla, ailemle mutlu olurum. Ama öyle olmuyormuş çünkü insana insan lazımmış. Yalnız yaşıyorum yanıma arkadaş bulamıyorum ailem burda değil, bir dostum olsa hep arasak sorsak birbirimizi keşke diyorum gezsek tozsak. Arkadaşlarım var 3-4 tane arada konuştuğumuz görüştüğmüz. Ama hiçbiri bana bayılmıyor eminimki. Öyle sıradan bir arkadaşlık.
Kişiliğim bu benim yapıcı değilim kırıcıyım, üstelik haksızlığa da gelemiyorum. Ailemle de aram iyi değil bu aralar. Onları da üzüyorum Allahım sen içimdeki kötülük ateşini söndür diye dua ediyorum. Babaannem 20 yıldır bizimle yaşıyor ne amcam ne halam misafir bile etmiyor bize yerleşti annem yıllardır bakıyor ben anne babamla başbaşa yemek yediğimi bilmem. Şimdi de anneannem geldi rahatsız biraz annem baksın diye geldi. Annem hangi birisine baksın 6 tane çocuğu var hiçbiri istemiyor gelin istemiyor bi bahaneyle çağırmıyorlar anneannemi . Annem herşeyi üstleniyor ve insanlar resmen bizi kullanıyor artık. Annemin yorulduğunu kimse görmüyor herkes kendi keyfini rahatını düşünüyor ben delirmek üzereyim bu haksızlığa. Haftasonu ailemin yanına gittim söylendim durdum anneme, teyzelerimden dayılarımdan nefret eder oldum ister istemez kin besliyorum annem hep koşturuyor onların umrunda bile değil yazık günah ama. Annemi de üzdüm böyle yapma kızım etrafında insan kalmıycak dedi. En çok bana bu koydu evet etrafımda insan kalmıyor farkındayım. Evdeki bu haksızlık durumu sinirlerimi öyle bozdu ki somurttum oturdum hep 15 yaşındaki kız kardeşim bana niye geldin sen ya kal orda gelme böyle davranıcaksan dedi. Ben sadece annemi kullandıklarını düşündüğümden böyle tepki verdim kardeşlerinle konuş azıcık da onlar baksın dedim. İstenmeyen ben oldum yine annem kardeşim bile beni istemiyor sanırım.
Napıcağımı nereye sığınacağımı bilemiyorum. Yalnız yaşayıp yapayalnız ölmekten korkuyorum. O değil insanlar mana buluyorlar senin çevren ortamın yok mu diye, yok diyemiyorum. Kavgacı, kinci bi insanım ama aslında kötü değilim ben gerçekten değilim.
Beni eleştirebilirsiniz o kolay, ama bana yardımcı olun istiyorum. Psikolojik tedavi olmayı bile düşünüyorum. Hiç iyi durumda değilim.
Şimdiden teşekkürler okuduğunuz, yorumladğınız için..
Hay yaşayın ya... Meğer arkadaşı olan insanlar ne beter insanlarmış, hepimiz yalancı, nabza göre şerbet veren, arkadan konuşan falan insanlarız çünkü!şöyle konulara da birileri çıkıp demesin ki neden yalnızsın, şöyle düzgünsün böyle dürüstsün filan, burda çevresi olan herkes bozuk, iki yüzlü insanlar mı yani? İnsanlar birbirlerini idare eder, yapılanları unutup, affeder, hatalar insanlar içindir, tabii ki parazitler, bariz kötü niyetliler uzaklaştırılır ama kimse saf iyi saf kötü değildir, eğer kötü gününzd dertleşebilceğiniz, mutlu gününüzde mutluluğunuzu paylaşıcak kimseniz yoksa bu sizin karakterinizin müthiş olmasından değil maalesef iletişim yönünüzün aşırı zayıf olduğundan kaynaklıdır, insana insan lazım
Ben de biraz kinciyimdir insanlarla mesafeliyim dostluk kuramiyorum. Kurdugumda bir yanlisini gorunce bitiriyorum. Yardim etmeyi severim ama daha ileri gitmem. Karsimdaki kisi bana yanasmadikca ben ona yanasmam.
Benim en buyuk dostum esim oldu. Hayat arkadasi olmanin yanisira bana gercek dost oldu. Birbirimize karsi cikarci ve ikiyuzlu degiliz en onemlisi bu. Bircok cift sohbet etmez. Belli bir sure sonra sıkıldiklari veya birbirlerine tahammulleri kalmadigi icin yalniz vakit gecirmek tatile gitmek istemez. Biz oyle degiliz. Umarim siz de dost olabileceginiz bir es bulursunuz.
Kim olduğunuzu seçmek çok güzel bir hareket.. neyi sevip, neye nasıl davranış geliştireceğinizi de... Velakin, doğru seçimlerin üslupları ayarlanmalı. Orada hata yapıyor olabilirsiniz. İstediğini istediği gibi söyleyen, fazla net olan, istemediğini işitip, istemeyeceği şekilde ağırlanır derler.. Doğruyu söyleme ve gösterme biçiminizde, naif ve latif olmaya gayret gösterirseniz, saygıyı muhafaza ederseniz, saygı da görürsünüz. Tahminim, üslup hatalarınız var...
Arkadaş edinme mevzusunda.. Sert ve soğuk duruş karakterinizden ileri geliyorsa yapılacak çok fazla bir şey yoktur. Zira samimi olmaya çalışacaksınız diye karakterden ödün verirseniz, samimiyetsiz hissettiğiniz için, karşı tarafın da size karşı samimi olmadığı hissine kapılacaksınız. Oysa belki de durum böyle olmayacak.. Bazı insanlar çabuk adapte olur ve sevgiyi sunma eşikleri daha düşüktür. Hemen sevebilir, sahiplenebilir.. Böyle insanlar çoğunlukla kolay da vazgeçer... Ancak bu da karakter..
Neyin bedeli sizin için daha katlanabilirse ona göre bir yol çizin kendinize... Tavır konusunda sert ve soğuk olmak yerine ne olursa olsun naif ve kibar olmak ölçünüz olursa, saygı duyulan bir insan olmayı başaracağınızdan hiç kuşkum yok.. Ancak samimi sevgiler arıyorsanız, dominant yanlarınızı bastırarak, empati yoluyla insanları anlamaya çalışın. Her yanlışı düzeltmek için dilinizi ya da elinizi uzatmayın, mutlaka bekleyin... Biraz süre geçsin... Biraz biriksin bazı şeyler.. O yanlışın oluşturduğu tepkileri, dalgaları izleyin.. acele etmeyin... Belki de yanlış gördüğünüz şey başka bir doğruya sebebiyet verecektir... (Çok keskin yanlışlardan bahsetmiyoruz)..
Siz elbette daha iyisini bilirsiniz,
Bir şey söyleyeyim mi tam bir oğuz atay karakterisin. İlk yazını okuyunca direkt aklıma gelen buydu. Hem o da mühendis:) (Allah rahmet eylesin). kendini onun kitaplarında bulacağına eminim; korkuyu beklerken, tutunamayanlar.
Kendimi okudum... Gerçekten kendimi okudum gözlerim doldu, boğazım düğümlendi... Yazdıklarının tamamını harfi harfine yaşadım arkadaş anlamında. Aile olarak zaten sıkı bağları olan bir ailede büyüyemedim maalesef. Zor alışılmıyor alışılacak gibi de hissettirmiyor. İnsan gerçekten arıyor dertleşecek, güvenecek, hiç düşünmeden ardını gırgır şamata yapacak birilerini. Kalbinin kötü, kirli olduğuna asla inanmıyorum yazdıkların o kadar net o kadar duru ki çünkü. Allah bizim gibilerin karşısına umarım en yakın zamanda bizim gibi insanlar çıkartır. Artık tek duam bu oldu.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?