Kötülüğümde boğuluyorum....



Ya kesinlikle doğru anlamışsınız ben hiç politik olamıyorum, iş hayatındaki kız arkadaşım öyle bir politik işine göre insanları öyle yönetiyorki tansu çiller diyorlar hatta ona.
Arkadaşlık konusunu geçtim ailemle aram bozuluyor, annemi üzdüğüm için tekrar tekrar kızıyorum kendime ağlıyorum iki saattir. Anneanneni istemiyorsun o da farkında falan diyor vicdan azabı çekiyorum deli gibi
 

Kesinlikle iyi yapıyorsunuz mümkün olduğunca dizginleyin kendinizi benim durumuma düşmeyin sakın. Şuan ne haklı olmak umrumda ne de dobra olmak.
Ben yapayalnızım ve ailem dahil benden illallah ediyor. Ben böyle olsun istememiştim
 
Bak işte sen kötü biri olsan en sonda yazdıklarını düşünmezdin.
Vicdan merhamet ne güzel şeydir .. Özeldir
Herkeste bulunmaz !
Teyze dayı amca yengeye olan kızgınlıklarını öfkeni yaşlı bakıma muhtaç insanlardan çıkarma lütfen hele ki onlara bakan anneciğinden hiç çıkarma
Peygamberimiz buyuruyor
"Allah, insanlara merhamet etmeyene rahmette bulunmaz."
Ötesi var mı ?
Bırak onlar kötü olsunlar annelerine bakmasınlar
Annelerine kötülük yapmıyorlar,kendilerine yapıyorlar o kötülüğü
Annen kazanan taraf ben buna inanıyorum
 
Herkesin anlayışı farklı , hayata bakışıda kimi takıyor maskesini bakıyor hayatına hiç olmadığı insan olmaya çalışıp milletin gözünü boyuyor,ama ne varki sadece kendini kandırıyor.kendin olmaktan asla vazgeçme dürüst ol,dobra ol ama kin tutma ve hayatından memnun olan insanların düşüncelerine mani olma herkes kendince birey o annenin huyu ve doğruları nasıl ki senin doğruların varsa annenin de var.. Senin annen sana gelse bakarsın değilmi?oda onun annesi ama yalnış, ama doğru...
 
Sen kendine engelsin duygusal açıdan ölmüşsün birde iş arkadaştan dost olmaz başka yerde ara
 
Ya bir şey söyleyeyim mi , bu durumu hiç umursamayıp , insanları üzmeye devam edebilirdiniz. Bence dengeyi bulacaksınız. Çünkü değişim isteği icerisindesiniz.

Şu konuya bir göz atın derim çünkü olumlu düşünmek çok önemli bu noktada

https://www.kadinlarkulubu.com/foru...unce-gucu-pozitif-dusunce-olumlamalar.825895/
 

Kesinlikle öyle anneme ne kadar çok haksızlık ediyorum ben sırt başkalarına olan kızgınlığımdan. Ama annem 28 sene çalıştı emekli olduğu gün anneannem de geldi rahat etmek onların da hakkı değil mi? Üzülüyorum anneme kıyamıyorum
 
cok iyi anliyorum cunku benzer olay ne yazik ki bizim de basimizda,kaynanamla sadece esim ilgileniyor diger karaktersizler kendi derdinde...anneniz fazla sorumluluk sahibi ve digerlerinin karaktersiz olmasi onu baglamiyor,haksizliga ugrasa bile benim sorunum deyip,cekiyor bence mantigi bu
 

Ama yazık günah gerçekten, diğerleri sefa sürerken benim annemle babam bir yere gidemiyorlar bana gelemiyorlar
 

+1 Kesinlikle bu...
---

Sizin durumunuzda sayılırım ben de, öyle çok tepkili biri olmasam da.
Tepkilerinizi kısabilirsiniz biraz belki ama onun dışında haklısınız..
İlk fırsatta psikologa gidicem, varsa fırsatınız siz de gidin.
Ya yüzeysel"miş" gibi maske takıp alışıcam ya da hep sıkıntısını çekicem gibi geliyor bana.
Yanlış anlaşılmaktan yoruluyorum, kırılıyorum çünkü...
 
Ayni bende boyleyim biliyor musun?ne bir arkadasim ne bir dostum var kimseyle muhattap olmak kimseyle gorusmek istemiyorum asosyal oldugumdan degil insanlarin samimiyetsizliklerini hazmedemiyorum,bazen acaba yanlismi dusunuyorum diyorum ama yok yok ben boyle guzelim...insan icine cikiyorum canim cicimli konusanlar iki dakika sonra birbirlerinin arkalarindan atip tuttuklatini gorunce midem bulaniyor...bazen kadinsal toplanti gun falan tarzi seylere katiliyorum fikkatle izliyorum insanlar o kadar samimiyetsiz geliyorki birbirlerinin evinden cikmayanlar baskalarinin yaninda gozlemledikleri eksiklikleri kusurlari o kadar acimasizca ortalara dokuyorki hicmi utanma,sakinma olmaz anlamiyorum...inan bak bir kac arkadas edin bir kac kere gorusmeye basla goreceksin yalnizligini ozleyeceksin...heee hicmi iyi insan yok var ama cokk cokk az...artik herkez kendi cikari pesinde.
 
Sanırım doğru insanın kaderi Yalnızlık, sahte dostum olacağına hiç olmasın diyenlerdenim, ağzımın dolusunca dostum dediğim kimse yok, herkesle gerektiği kadar samimiyet kuruyorum,
 
Canim kiyamam ya hiç takma kafana biz insanlara iyilik yapiyoruzda ne oluyor en cok zararı onlardan goruyoruz,bende yalnızım İssizimde arkadaşlarımı hep ararim sorarım ama onlar sadece işi düştüğünde arar nasilsin nasil gidiyor bile demez insanlar böyle canim çıkarcı olmus herkes,bak senin ne guzel erkek ark varmis beraber turlara katilin,mesala bir hobi edin kendine işten arta kalan zamanlarda vaktini degerlendirirsin.
 
Akraba konusunda da bizim ailede de ayni bir kisi bakiyorsa onun üstüne herşeyi yukluyolar annemler 3 kiz dedem vefat edeli 13 yil oldu hala annemler bakiyo anneanneme evi ayrı ama butun ihtiyaçlarını annemler goruyor,teyzemler dururken babam anneannemin evine perde almaya gidiyor düşünün artik ne kadar sorumlular,lafa gelince hersey söylenir icraate gelince tik yok yapılan herseydede eksik ararlar,insanlar böyle canim maalesef
 
Buna kötülük deme insanlara yukarıdan bakmıyorsan burnun 5 karış havada degilse insanlara kasıtlı olarak kötülük yapmıyorsan kesinlikle kötü değilsn . Malesef günümüzde ağzı çok laf yapan sırnaşık samimiyetsiz insanlar çok seviliyor hatta bazı insanlar var ki arkasindan konuştuğunu bildiği kişiye yine can ciğer davranıyor çünkü karşındaki insan öyle tatlı dilli davranıyor göz boyuyor ki herşeyi bildiği halde çok seviyor yanından ayrılmıyor. Ben böyle insanlardan şüphe ediyorum. Gerçekten kafam almıyor.
 
Bugün duyduğum bir sözü yazmak istiyorum çok hoşuma gitti "gerçek bir mutsuzluğu, sahte bir mutluluğa tercih ederim " insanlar o kadar sahte ki inan kaliteli bir yanlizlik daha sağlıklıdır.
 
Bende senin gibiyim canim insanların samimiyetine guvenemiyorum artik yüzüne gülüp arkasından konuştuğunu gorunce kesin benim arkamdanda başkasına anlatiyordur diyorum
 
Benim senin gibi bir arkadaşım vardı. Daha doğrusu dostum.
Özü iyidir fakat yeri geldiğinde de lafını esirgemez. Ne yazık ki kırıcı laflar ederdi. Bazen bir küserdik günlerce aynı evin içerisinde konuşmazdık.
Kimseye tahammülü yoktu. Yeri geldiğinde bana bile tahammülü yoktu.
Hani öyle milletin arkasından iş çevirmezdi, dedikody vs tipi muhabbetlere girmezdi davranışları o kadar üzücü olurdu ki benim için.
Misal erkek arkadaşım var. Onunla vakit geçirdiğim için bana kızardı.
Onu ihmal ettiğimi söylerdi. Üniversitedeyim o zaman.
Kafa bi dünya ikimizinde.
Defalarca küstük barıştık. Konuşmadık. Günler aylar geçti. Bazen. Artık bende uzaklaştım ondan. Dediğin gibi insanları kendinden uzaklaştırıp durdu. Sonra da tıplı senin gibi yalnızım deyip ağladı. Hırçın davrandığı için kimse onunla görüşmek istemiyordu. Yıllarca dostum dedim yaptığı bir çok şeye göz yumdum. Canımı yaktı yakmamış gibi yaptım.
Beni dost bellediği için belki de bana bu kadar çok yüklendi ama işin kötü tarafı karşı tarafında sabrı kalmıyor artık.

Size gelince tavırlarınız, davranışlarınız çok bencilce muhtemelen. Hırçınca davranıyorsunuz. Bazı şeyleri kendinizce haklı gördüğünüz için karşı tarafı önemsemiyorsunuz. Ve işin kötü tarafı bunların farkında olarak yapıyorsunuz.
İstemeden de olsa.

Aile içerisinde eksikliğiniz vardır. Anne den ya da babadan göremediğiniz bir sevgi eksikliği. Bunu acısını çıkartıyorsunuz çevrenizden.

Net söylüyorum tedavi olun. Gerçekten psikologlardan korkmayın.
Bu şekilde tam bir çıkmaza gireceksiniz. Ve ileri ki süreçte daha kötü olacaksınız. En kısa zamanda tedavinizi olun.
Çözülemeyecek bir şey değil.
Hem kendinizi hem çevrenizi bu kadar yıpratmayın.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…