- 15 Şubat 2017
- 1.064
- 2.773
- 48
- 34
Bence öyle düşünme bi anda oluverirsinhayırlısı ne diyim
bence ben mantık evliliği yapıcam :) aşık olacağımı sanmıyorum
nerde yaşıyorsun? iç anadolu mu ege mi? bende seninle hemşeriymişim gibi hissediyorum hep..
ben 27 yaşındayım. 2 yıl önce 5 yıllık sevgilimden nişana 1 gün kala çok sevdiğim halde çeşitli sebeblerden dolayı ayrıldım. ayrılık konusunda bi pişmanlığım yok hala en doğru kararı verdiğime eminim. bidaha da kimseye içimi açamadım. o kadar yıl tanıdığımı sandığım insanı tanıyamadığımı görünce önyargım oluştu. daha sonra hayatıma girmeye çalışan insanları bi süre direk reddettim.. evlilik için biriktirdiğim parayla deli gibi gezdim.. bi sürü alışveriş yaptım.. sonra hepsinden sıkıldım ev peşinatı yapıp ailemin yıllarca hayalini kurduğu minik bi yazlık aldım. şuan onu ödüyorum.. sonra babamın arabasını değiştiricem dedim onu değiştirdim.. bi amacım bi hedefim kalmadı.. hayattan beklentim kalmadı.. borç falan umrumda değil bi şekilde ödüyorum ben onları ailem de sağolsun destek oluyor. tüm çevrem evlendi çoluk çocuğa karıştı. bi eşten çok arkadaşa ihtiyacım var, bi de artık çocuğum olsun istiyorum.. şuan evet desem evlilik için can atan 10 kişiden fazlası var çevremde.. ama içim ısınmıyor.. amacı öyle olan insanlara hadi gel çay içelim de denilmiyor boşyere umut vermenin mantığı yok..
keşke bekar kalabalık bi arkadaş grubum olsaydı
maşşallahh. Rabbim hep mutluluk nasip etsiz..Canım buraya yazmayayım, özel msj atayım sana, iyice ifşa olmayayım
Ben o sıkıntıların arasında öyle güzel anılar biriktirmişim
Biliyormusun her gün güler her akşam yatsı namazında ağlar seccademle konuşurdum
Bazı akşamlar namazı tamamlayamazdım, içimin acısını atabilmek için ağlarken sızardım
O arkadaş gurubu beni mahvetti, asıl kazıgı dost bildiklerimden yedim ve gık diyemedim kimsem yoktu şimdi eşim herşeyim oldu.
Ben hayata sarılmaya çalıştıkça yaraladılar hepsi geride kaldı.
Bak bugün hava ne güzel, hadi gülümse, önyargıların sana en büyük engel, sakın seni ele geçirmesine izin verme.
Bizde çok zorlandık, eşimde çok umutsuzdu, evlenmekten vazgeçip ev alacağı zaman ben çıktım karşısına, çok korktuk çoook olmaz dedik ama vazgeçmedik önyargılarımıza yenilmedik, ki benim çok özel bir durumum vardı, ve ilk tanıştığım gün söyledim, bak ne umutsuzluklar dimi ama şimdi ne kadar mutluyum.
maşşallahh. Rabbim hep mutluluk nasip etsiz..
ne güzel, şöyle düşün şişe yapmasaydın o 250 olmayacaktı.. benim de kumbaram ağırlaştı ufak kağıt para ve bozukları atıyorum.. hep açmaya yelteniyorum eşim elimden alıyor sabırlı ol dolsun öyle aç diyee. çok merak ediyorum ama acaba ne kadar olmuştur:)kızlaaaar kızlaaar sabırsızlandığım şişemi saydım, 250 tl biriktirmişim tatil içinçokmu az yaa
27 yaşındayım
türkiye sınırları içinde görmek istediğim bi çok yere gittim, gezdim.. deli gibi para harcadığım dönem oldu.. borç ödediğim zamanlar oldu.. hepsi oldu yani.. benim şuanki sıkıntım arkadaşımın olmaması.. çevrem hep evli yada nişanlı.. dolayısıyla hadi haftasonu şunu yapalım diyebileceğim insanlar yok.. yalnız kaldığımı hissetmeye başlıyorum artık..
nerde yaşıyorsun? iç anadolu mu ege mi? bende seninle hemşeriymişim gibi hissediyorum hep..
ben 27 yaşındayım. 2 yıl önce 5 yıllık sevgilimden nişana 1 gün kala çok sevdiğim halde çeşitli sebeblerden dolayı ayrıldım. ayrılık konusunda bi pişmanlığım yok hala en doğru kararı verdiğime eminim. bidaha da kimseye içimi açamadım. o kadar yıl tanıdığımı sandığım insanı tanıyamadığımı görünce önyargım oluştu. daha sonra hayatıma girmeye çalışan insanları bi süre direk reddettim.. evlilik için biriktirdiğim parayla deli gibi gezdim.. bi sürü alışveriş yaptım.. sonra hepsinden sıkıldım ev peşinatı yapıp ailemin yıllarca hayalini kurduğu minik bi yazlık aldım. şuan onu ödüyorum.. sonra babamın arabasını değiştiricem dedim onu değiştirdim.. bi amacım bi hedefim kalmadı.. hayattan beklentim kalmadı.. borç falan umrumda değil bi şekilde ödüyorum ben onları ailem de sağolsun destek oluyor. tüm çevrem evlendi çoluk çocuğa karıştı. bi eşten çok arkadaşa ihtiyacım var, bi de artık çocuğum olsun istiyorum.. şuan evet desem evlilik için can atan 10 kişiden fazlası var çevremde.. ama içim ısınmıyor.. amacı öyle olan insanlara hadi gel çay içelim de denilmiyor boşyere umut vermenin mantığı yok..
keşke bekar kalabalık bi arkadaş grubum olsaydı
çocuğum olsun istiyorum ama kimsenin tribini de çekemem modundayım.. hani evlilikten ilişkiden de korkuyorum.. aman ben ne istediğimi bilmiyorum sanırım..
ne güzel, şöyle düşün şişe yapmasaydın o 250 olmayacaktı.. benim de kumbaram ağırlaştı ufak kağıt para ve bozukları atıyorum.. hep açmaya yelteniyorum eşim elimden alıyor sabırlı ol dolsun öyle aç diyee. çok merak ediyorum ama acaba ne kadar olmuştur:)
Ben de bu kafa olduktan sonra ben daha çok yalnızım diye dert yanarım :) çok tahammülsüzüm.. ama 25 yaşından önce evlenmediğim için mutluyum çok ezilirdim ben.. yeni yeni sesim çıkmaya başladıbenim de benzer şeyler başımdan geçti.25 yaşındayken. 4 yıl görüştüğüm nişanlanacağım kişinin bazı şeylerini öğrendim. ve noktayı koydum. sonra bir süre kendime gelemedim. karşıma çıkan insanlar oldu istemedim. denize düşen yılana sarılır hesabı oldu... ve sonra herkes kapımı kapatmıştım. sonra arkadaş birini tavsiye etti ona da beni tavsiye etmiş. tanıştım işte kısmet oldumu çekiyor olmadımı ne yaparsa yapsın çekmiyor. 30 yaşında evlendim. şimdi diyorumki iyiki o kişiyle evlenmemişim.çok şükür binlerce şükür. senin de kısmetinde olan kişi bir gün gelecek seni bulacak. ve şunu diyeyim 30 yaşında evlendiğim için diyorumki iyiki erken evlenmemişim tam kararında oldu.tabi 27 yaşında eşimle görüşmeye başladık 1,5 yıl sevgili 1,5 yıl nişanlılık derken 30 oldum. senin de kısmetin yaklaşıyordur emin ol :)
ben sabırsızlanıyorum, açıp fotosunu çekip buraya size de atmak istiyorum.. ama eşim dur diyor daha çok var açmaya :)ben de çok merak ettim ama eşim aç dedi açmadım sabırrr daha çok para getiriyor
Keşke bölünerek çoğalabilsekevet belli yaştan sonra insan artık çocuk istiyorum diyor, aynı kendimi gördüm yaavv sende
Ben de bu kafa olduktan sonra ben daha çok yalnızım diye dert yanarım :) çok tahammülsüzüm.. ama 25 yaşından önce evlenmediğim için mutluyum çok ezilirdim ben.. yeni yeni sesim çıkmaya başladı
Keşke bölünerek çoğalabilsek
Beni de ya çocuğun olmazsa diye korkutuyorlarbölünerek değil, biz evlenip bile çoğalamadıkkihep kafamda 30yaşında evleneceğim 35 de çocuk yapacağım fikri vardı. ama bişeyler için bazen geç kalmamak gerekiyormuş.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?