sağolun ben son 2 yıldır namazlarımı kılıyordum ama son bir haftadır bu dünyada yokmuşcasına yaşıyorum ve namaz kılmadım bu süreçte.ben eskisi gb namazlarımı kılmak istiyorum ama kılamıyorum son bir haftadır.üzgünüm ve hiç yataktan çıkmak istemiyorum ama kızım için ayaktayım işte...
Kızlar şu an ağlayarak yazıyorum sizlere.çok yalnızım,çok kötü bir evliliğim var. 5 yıllık ve 3 yaşında kızım var.ve galiba hamileyim.ben bu evliliği şiddet yüzünden sonlandırmayı düşünürken.şimdi öyle bir çıkmazdayım ki 2 çocukla boşanmak zorlaşacak,aldırsam günahı vicdanımı paralar.ne yapacağımı bilmiyorum bu arada benim çabalarımla evlilik son 6 aydır iyi gidiyordu ama son tartışmamız yine şiddetle noktalandı.ben çalışmayı düşünürken bu hamilelik herşeyi daha da zorlaştırdı.eşim olacak kişi bu bebeği istiyor.kızlar ne yapsam aldırsam mı?
cnm kararına çok sevindim.. sen böyle aldırsam mı falan diye düşünüyodun ama yapamazdın ki..
yani kolay değil bu kararı verebilmek...
çok ciddi söylüyorum gözünü kırpmadan hast ye gidip bebeğini aldıran kadınların vicdan yoksunu olduğunu düşünüyorum...
Allah yardımcın olsun.. bu kararı vermekle ömür boyu taşıyacağın pişmanlığın kurtuldun
düşünsene aklında bi sürü soru dolaşacaktı
kız mıydı erkek miydi, acaba kime benzerdi, şimdi okula başlıcaktı gibi şeyler döner dururdu kafanda bi ömür boyu..
yasadiklarin duzelmicek gibiyse bir evladin daha gunahina girmeyin.
tek çocukla da 2 çocukla düzeleceğinden umutlu değilim.belki boşanacağız ama bu cinayeti işlemekten daha kötü olduğunu sanmıyorum doğurmanın...
Ne söyleyeceğimi bilemedim ama kendi açımdan baktım olaya. Ben de sürekli kavga çıkaran biriyle evliydim, psikolojik şiddet de dahil her şey vardı.. Şu an boşanma aşamasındayız. Eşim evi terk etti. Oğlumla beni bırakıp arkasına bile bakmadan gitti. 9 ay oldu ve sonunda boşanmak istediğini söyledi.
Bu olaylar olmadan önce oğlum bir kardeşi olsun istiyordu, hem de çok. Ben de çocukları çok severim. Şimdi düşünüyorum da ben de hamile kalsaydım, bu olaylardan sonra aldırır mıydım? Hayır. Çünkü oğlum benim en büyük desteğim oldu, ayakta kalmamın tek sebebi oldu. Eminim hamile olsaydım ikinci çocuğumu da çok sever, pişman olmazdım ama tabi zorlukları da var, biliyorum.Hele ki babasız tek başına çocuk büyütmek çok zor. Ben şimdi bunları yaşıyorum. Bir de hiç arayıp sormayan bir babanın neden gittiğini küçücük bir çocuğa açıklamak maalesef bana düştü.
Zor bir dönem seni bekliyor. Karar senin. Allah yardımcın olsun. Aldır ya da aldırma diyemem. Herşeyi iyice düşünüp buna sen karar vermelisin. Sevgilerimle...
Bir de sana bir tavsiyem var, henüz hiç bir şey bitmemişken bir aile danışmanına gidin bence. En azından bir gün bu evliliği bitirseniz de herşeyi denedik olmadı diyebilirsiniz. Daha henüz hiç bir şey için geç değil. Artık bıçak kemiğe dayandıysa orasını bilemem ama henüz bir kurtarılma umudu varsa bence profesyonel birinden yardım alın.
herkesin sartlari farkli arkadasim bi cana kiymanin zorlugunu ve yasadigin cikmazi anlayabiliyorum.sen senin icin en dogrusunu yap umarim kararin ne olursa olsun hersey guzel olur.
Bir şey sorabilir miyim? Haziran ayında açtığın bir konu var: Danimarka'da yaşamak başlıklı ve orda da ikinci bebeğe hamile olduğunu yazmışsın. Bu o bebek mi?
herkesin sartlari farkli arkadasim bi cana kiymanin zorlugunu ve yasadigin cikmazi anlayabiliyorum.sen senin icin en dogrusunu yap umarim kararin ne olursa olsun hersey guzel olur.
aldırmama kararınıza sevinenlerdenim
hakkınızda hayırlısı olsun
inş.en kısa zamanda evliliginizde düzelir
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?