- 10 Ekim 2014
- 32.602
- 146.580
- 798
Eger cok bayilmadiysam soruyorum bende utanmam, varsa etiketlerede bakarim ama asiriiiiii asirii begenince sormadan kasaya ucuyorum hemen.
Kız delimisin eşimde sormak istemez pahalı gelsede almak ister koymaya utanıyorbende tam tersi hemen gider sorarım hiç utanmam fakirim ben ya
İşte bunlar hep zenginliktenEger cok bayilmadiysam soruyorum bende utanmam, varsa etiketlerede bakarim ama asiriiiiii asirii begenince sormadan kasaya ucuyorum hemen.Yaklasik şu fiyattir diye dusunuyorum tabi ama kafamdakinden pahali cikiyor hep niyeyse kasada da birakmak olmaz :d
İşte bunlar hep zenginlikten
Sende küsenlerdensin galiba hiç sevmem
Koç burcuydun dimi aynı ben aslındaNaayiir biz küsmeyiz.Biraz bozuluruz ama ayni gun icinde konu kapanir ertesi gune pek uzamaz. :d bende cekemiyorum küsenleri. Benim kotu yanim cok agresif olmam (dı). Cabuk parlayip, asiri abartip, ortaligi yikip sonrada sönenlerdendim. zamanla düzeldi. Arada bi oluyor ama :d
Küsmek miArkadaşlar bu konuyu fikirlerinizi almak için açtım.
Eşimle tartışmalarımda arkadaşlarım ve ailem dahil hickimse bana hak vermiyor. Hep ortalığı karıştıran ve tartışmayı nirvanaya çıkaran kapris yapan, haksiz yere masum kocamı üzen ben oluyorum.
Yapi olarak eşim hep alttan alan taraf tamam bunu anlıyorum. Birazdan o alttan alınmak sinirlendiğinde sakin bir tavırla karşılık verilmesini istiyor. Ama tahammulum yok benim. Sanki onu alttan alırsam tepeme çıkacakmış, bu ilişki rayından çıkacakmış hep ezilen ben olacakmışım gibi geliyor ve hep haksiz çıktığım için de evi terkedip ailemin yanina gidiyorum..
İliskimiz 11. Yılında bu hep boyle oldu.
İlişki dinamigimizi anlatayım. Eşim diye demiyorum ama cidden çok sakin, aldığı kararları düşünerek veren ve daha bir kere bile (bana gore ) yanlış karar vermemiş biri. Bense sürekli dolandırılırım, herkesin her dediğine inanirim ve aldığım kararlar ani ve geneli yanlış kararlar olur. Sabırsız biriyim. Aklıma ne gelirse söylerim.
Eşime çok fazla mahcup olmuşluğum vardır bu yüzden. Mesela bi gün eve gelen temizlikçi küçük çocuğunun yerde yattığını söylemişti. Ben de koltuk takimimi zaten değiştirmeyi düşünüyordum. Al götür bu takimi dedim. Hemen bi kamyon ayarlandı geldiler götürdüler. Esim çok kızdı. Buna birlikte karar verirdik, iyi yapmışsın ama bana sormadan karar verme bir daha dedi.
Neyse sorunum hakli çıkamadığım her konuda küsmem. En son eşim bana araba sürmeyi öğretiyordu. Ehliyetimi aldım ama pratiğe ihtiyacım var. özel bir hoca bile ayarladım kendime ama olmaz benimle çık trafiğe dedi. Yol boyunca bana bağırdı. Ben de ağlayarak eve geldim ve küstüm. Evde film koptu. Bana artik küsme diye kollarımdan tuttu ve hırpaladı. Benden uzak dur dedim. Bu sefer sarılarak canımı acıttı. Ben de ya sen çok git ya da ben annemin evine gideceğim dedim.öfkem sinirim geçmedi.
Artik bana küsme dayanamıyorum senin kusmelerine, ne yapacağımi bilmiyorum evde gerginlik istemiyorum artik küsme kavga edebiliriz hicbir şey olmamış gibi hayatımıza devam etmemiz lazim falan bir suru şey söyledi. Bu lafları hep duyuyorum ama ona karşı öfkem geçmiyor sakin kalamıyorum. İncir çekirdeğini doldurmayacak şeylerden bile iki üç gün küs kalıp evi terkediyorum. Bu sefer kendi gitti. Simdi iyiyiz ama siz eşlerinizle tartışınca nasıl sakin kalıp alttan alabiliyorsunuz ?
Kendime gelmek ve sinirlerimi kaprislerimi aldırmak istiyorum. Bi arkadaşım "güvenli bağlanma " diye bi kitap tavsiye etti. Siz de bana tavsiye verin.
Koç burcuydun dimi aynı ben aslındaama ben kendimi eğittim bu başak sağolsun kendimi dizginlemeyi öğretti yoksa katil olurdum kesin bende çok agresif bir insanım ama kendimi tutuyorum artık bizde hiç kavga edip küsmeyiz şükür benim koca kincidir günlerce konuşmaz ama oda alıştı yanlız hala iyi laf sokarım tek çümleyle zehrimi kusar susarım buda yükselen etkisi heralde akrep
Ben fevri biriyim, haklı olduğum konuda, eşim, kendisi haksız olduğunu bile bile bana bağırsa, bi atar gider yapmaya kalkıp küsse, "Git ötede küs" der kapının önüne korum.
Aslında konunuza uzuuun uzun yazacaktım. Hani tersi pis biriyle evli olmak nedir, benim erkek versiyonum biriyle evli olsanız, nasıl diz çöküp tövbe ederdiniz, eşinizin kıymetini bilin, bunu kendinize hep hatırlatın temalı bir yazı... Ama "Allah eşine sabır versin" dersiniz diye vazgeçtim
Kıymet bilin, vallahi bak insanın şu hayatta, karşısında şımarabilecegi eşi olması ne kadar önemli, haklıyken yap tribini ama haksızken olmaz, adam gider bi gün yani sabır bu, biter.
anlatın ben dinlerim. Belki kendim için özeleştiri yapacak bir şey bulurum.
Uysal atın çiftesi pek olur derler, eşim de sizin eşiniz gibi sakin, ılımlı biridir. Tek farkla; haksız olduğu konuyu, baştan bir savunmaya kalkar (bu kısımı size benziyor) ve sonra özür diler (Bu kısmı benim etkim).
Haksız olduğumu düşündüğüm hiçbir tartışmaya girmem ve fakat haklıysam da karşımdaki kendini savunmaya kalkmadan, belli bir dille yaklaşırsa; hakkım içinden hak bile verebilirim "Seni de anlıyorum" diyerek.
Ancak karşımda siz gibi biri olsaydı misal, bana haksız olduğu halde bağırıp yastıkları fırlatsaydı "Yastık öyle fırlatılmaz, böyle fırlatılır" diyerek evdeki tüm yastık ve yorganları pencereden aşağı sallar "Şimdi git topla gel, toplamayacaksan da bavulunu topla çık!" derdim, ciddiyim. Böyle bir adam olsaydı karşınızda ne olurdu? İnada bindirip küsebilir miydiniz? Küsseniz de kar eder miydi?
Eşim bana küsmez, benim de küsme huyum yoktur, bir iki trip atarım o kadar. Haklıysam o da. Haksızsam susar, özrümü dilerim ki dediğim gibi, tartışmaya-savunmaya bile girmem, aynı muameleyi beklerim. Bazen iki kişi aynı anda haklı olur, ancak biri hep bir miktar daha haklıdır. O zaman tartışılır adam akıllı, haklılık payını yükseltmek için bir küsmeyi denesin ya bakalım; duygusal şiddetin dibini görür benden. Çünkü küsmek, hele ki "Haksız küsmek" karşıdaki kişiye duygusal şiddet uygulamaktır. Yemem; yediririm. "Sen küstün mü?" diye öyle bir aşağılar dalga geçer ve gülerim ki, sinirinden ağlatırım insanı.
Böyle biri karşısında sinir krizi geçirmeden kalabilir misiniz? Küsseniz kar eder miydi? Siz sinir krizine doğru yol alırken "Hani küstün? Hayırdır, ilgi mi çekmeye çalışıyorsun? Ne bu halin şu gözünün yüzünün haline bak" diyerek üzerine gülünse peki?
Düşünün bakın, sizi öfkenize yendirmek için ne çok yöntem var ve fakat eşiniz siz haksızken bile alttan alıyor.
Bu adamın sabrına oynamayın, kendinizi de yıpratmayın. Eşim benle, ben haklıyken karşı karşıya gelmemesi gerektiğini çok iyi bilir. Ki onun hakkını da almam, hakkını ona teslim ederim. Burada, konunuzda kontrolsüz bir öfke mevcut.
Haksız-kontrolsüz öfke, apayrı bir şey; öfke gelir göz kararır, öfke gider yüz kızarır. Bilmem anlatabildim mi?
Canım evet sen yanlış yapabilirsin; ama sana sürekli sen hata yapıyorsun, sen anlamıyorsun, neden yaptın, neden bana sormadın diyen birisiyle de asla doğruyu öğrenemezsin.
Bunlara sebep olan, beni bu hale getiren senin bu davranışların şeklinde konuşman gerekiyor eşinle. Aslında konuştunuz sanırım ama değişme olmadı herhaldAy
Fakat işin diğer boyutu da senin küsmelerin. Bu artık olmaması gereken birşey. Benim için küsme nedir biliyor musun? Artık bir daha asla o insanı görmeyeceksem, ilişkimi bitireceksem, sen yoluna ben yoluma diyeceksem küserim ve ilişkimi bitiririm.
Yani iki gün sonra yüzüne bakıp hatta aynı yatağa gireceğim, çocuk yapacağım insana küsemem ki. Hadi küstün, evi terketme. Başka odaya geç. Yüzüne bakma ama aynı evin içinde halledin.
Ayrıca sorunlarınızı birilerine anlatarak onlardan kimin haklı olduğunu öğrenmeye çalışmayın. Evet paylaşabilirsiniz ama onlardan bir seçim yapmasını beklemeyin. Sonuçta herkesin şartları farklıdır ve farklı yorumlanır.
Canım benim sen dimdik ayakta dur. Küsme, msj yazma. Geç eşinin karşısına çatır çatır konuş. Ha o an kavga etmek istemiyorsan, yalnız kal biraz. Odada falan yani. Sonra güzelce konuş.
Ben eşimi bu şekilde küsmelerinden vazgeçirdim.
Veya mesela daha sonra gayet normal bir zamanda, aşkım senin o gün söylediğin, yaptığın şey beni çok kırdı. Bu konuda senden bir açıklama bekliyorum diyip onu dinlerim. Belki onun gözünden bakınca aslında farklı birşey bile çıkabilir.
Eşinin sana söz hakkı ve sorumluluk vermesi gerekiyor. Çocuk eğitiminde de bu böyle. Eğer ona sorumluluk vermeyip herşeyi kendin yani ebeveyn yaparsa, sonra da sorunlu bir kişilik yetiştirmiş oluruz.
Benim kuzenlerim mesela, teyzem hala iç çamaşırından pantolonuna tişörtüne kadar kendi alır. Ve bu adam 32 yaşında. Aman oğlum o iş zor çalışma, sen dur ekmeği ben alırım, sen dur ben yaparım diye diye embesil gibi bir birey yetiştirdi. Daha yeni kendine geliyor sosyalleşiyor karşısındakiyle iki kelime doğru düzgün yeni yeni konuşuyor.
İkinizin de destek alması gerekiyor. Psikolojik destek.
Temiz kalbini, iyi niyetini kullandırtmadan, empati de yaparak, karşındakini de anlayıp dinleyip güvenerek ve onun da sana aynı şekilde yaklaşmasını sağlayarak hareket etmen lazım.
Çok uzun yazdım kusura bakma.
Oğlumdan dolayı da kopuk kopuk olmuş olabilir. Ama ana tema anlaşılıyordur herhalde :))))
ay yok olmuyor. Televizyon karşısına geçiyor bana kızınca ve ben onu orda sakin görünce çileden çıkıyorum. Üzerine yastık kumanda falan firlatiyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?