Bütün bunları güzel anılar olarak hatırlayacağınız zamanlar gelecek. Oğlum 2 yaşındaydı ve bana yapışık olarak yaşıyordu, WC ye gittim bir gün kapıda bekliyor, babası oğlum neden burda bekliyorsun annen içeri gelecek zaten dedi ama napıyım baba çok seviyorum dedi ben orda eridim. Şimdi 6 yaşında aklıma geldikçe gülüyorum :)Sağlıkla büyütün bebeğinizi.Merhaba hanımlar. Doğum yapalı 27 gün oldu. Sezaryenle doğum yaptım. Allahım isteyen herkese nasip etsin, şükürler olsun. Annem 5, kayınvalidem 2 gün yanımda kaldı. Sonrasında yalnız bakmaya başladım bebeğime. Eşim haftaiçi akşam 8'e kadar çalışıyor.
Yalnız olduğum için mi bilmiyorum, yoksa lohusa depresyonu mu, sürekli huzursuzum, yetersizlik hissim var, çok ağlıyorun ve herşeyi kafaya takmaya başladım.
Bebeğim gündüz çok uyumuyor, sürekli emdiğini kusuyor, hep huzursuz ve kucaktan hiç inmiyor. O uyumadığı ve hep kucağımda olduğu için ben de uyuyamıyorum, kendime yemek yapıp yiyemiyorum, evi derleyip toplayamıyorum, bu yorgunlukla bebeğimle de iyi ilgilenemiyorum diye düşünüyorum. Yetersizlik hissim olunca bu sefer diğer insanlara ve kendime kızmaya başlıyorum.
Eşimle bir daha eskisi gibi olabilecek miyim, bebeğime nasıl daha iyi bakabilirim, ben evdeyken dışarda hayat devam ediyor mu ve sizler bu süreci nasıl atlattınız. Kendimi toparlamam için tavsiyeleriniz nelerdir?
Evet psikolojin düzelicek zaten lohusalık en fazla 1 sene sürüyorPsikolojim düzelecek ama de mi biraz
Önemli olan kolay değil, çocukları sevgiyle, sıcaklıkla büyütmek.Ben kucakta alışmadan büyüttüm iki çocuğumu. Daha kolay oldu. İkiside mutlu çocuklar ama bilemem tabiki kucakla alakası olup olmadığını. Yakınımda yardımcı olacak pek kimse yoktu böylesi daha kolay oldu benim için. Mesela enzirir yatağa koyardım bebeğim kendi kendine biraz oyalanir uyurdu . O arada ben temizlik çamaşır yemek hallederdim. Örnek değilim belki ama kolay olanı tercih ettim
Heosi gelip geçiyor.Merhaba hanımlar. Doğum yapalı 27 gün oldu. Sezaryenle doğum yaptım. Allahım isteyen herkese nasip etsin, şükürler olsun. Annem 5, kayınvalidem 2 gün yanımda kaldı. Sonrasında yalnız bakmaya başladım bebeğime. Eşim haftaiçi akşam 8'e kadar çalışıyor.
Yalnız olduğum için mi bilmiyorum, yoksa lohusa depresyonu mu, sürekli huzursuzum, yetersizlik hissim var, çok ağlıyorun ve herşeyi kafaya takmaya başladım.
Bebeğim gündüz çok uyumuyor, sürekli emdiğini kusuyor, hep huzursuz ve kucaktan hiç inmiyor. O uyumadığı ve hep kucağımda olduğu için ben de uyuyamıyorum, kendime yemek yapıp yiyemiyorum, evi derleyip toplayamıyorum, bu yorgunlukla bebeğimle de iyi ilgilenemiyorum diye düşünüyorum. Yetersizlik hissim olunca bu sefer diğer insanlara ve kendime kızmaya başlıyorum.
Eşimle bir daha eskisi gibi olabilecek miyim, bebeğime nasıl daha iyi bakabilirim, ben evdeyken dışarda hayat devam ediyor mu ve sizler bu süreci nasıl atlattınız. Kendimi toparlamam için tavsiyeleriniz nelerdir?
Ah çok geçmiş olsun.Öylr zaten. Sana ihtiyacı var. Sen ilgilenmiyorsun kucağınıza almanız lazım. Ağlamak tek iletişim yöntrmi. Ağlayarak sizinle iletişim kurmaya çalışıyor. İlk 3 ay kucağınızs alın. Evet çoook daha zor. Farkındayım. Kolay olan kucağa almamak. Ama sağlıklısı bu. Zaten sonra kucağa gelmiyorlar
1 yaşındayız. Demin düştü. Kafası morardı. Doktor gece 2 saat sonra uyandırın dedi. Büyüdü ama bana bu geve yine uyku yok mesela
Çok sevindim.Doğrusunu biliyorsun Laale. İlk 3 ay zaten alışma söz konusu değil. Alışkanlıklar 4.ayda oluşmaya başlar. Diğeri güvensiz bağlanmanın sebebini oluşturur. Eskide kaldı bu düşünceler.
Çocuk doktorumuz bile ilk 3 ay meme ise meme kucaksa kucak. O ne istiyorsa o. 4.aya girince dikkst demişti
Çok teşekkür ederim ☺Sakın yetmediğini düşünme sen bebeğinin bu dünyadaki kahramanısın. Ben ilk bebeğime de 2.bebegimde de aynı şeyleri yaşadım tecrübe ile alakası yok geçici bir süreç. Bol bol kucağına al enerjini sıcaklığını hissetsin.2 çocuğumuda göğsümde büyüttüm . Ben çalışan bir annenin annesini özleyerek büyüyen bir çocuğuyum. Anneciğim günde 14 saat çalışmak zorundaydı. O yüzden imkanım varken bol bol kucağıma aldım göğsümde sıcaklığımı verdim çocuklarıma. Canları acısa göğsüme yatirinca sakinlesiyorlar. Oğlum 9 yaşında hala okulda vs üzüleceği bir durum olsa gelir göğsümde yatar. Evi bok götürse umurum olmaz.
"Dışarida hayat devam ediyor mu" o kadar tanıdık bir cümle ki, artık hiç birşeyin eskisi olmayacağı gerçeği, Allah'ım ben ne yaptım hissinin arkasından gelen vicdan azabı, belki bebeğe bakıp ağlama. Ama hepsi geçiyor. Büyüdükçe herşey kolaylaşıyor.Merhaba hanımlar. Doğum yapalı 27 gün oldu. Sezaryenle doğum yaptım. Allahım isteyen herkese nasip etsin, şükürler olsun. Annem 5, kayınvalidem 2 gün yanımda kaldı. Sonrasında yalnız bakmaya başladım bebeğime. Eşim haftaiçi akşam 8'e kadar çalışıyor.
Yalnız olduğum için mi bilmiyorum, yoksa lohusa depresyonu mu, sürekli huzursuzum, yetersizlik hissim var, çok ağlıyorun ve herşeyi kafaya takmaya başladım.
Bebeğim gündüz çok uyumuyor, sürekli emdiğini kusuyor, hep huzursuz ve kucaktan hiç inmiyor. O uyumadığı ve hep kucağımda olduğu için ben de uyuyamıyorum, kendime yemek yapıp yiyemiyorum, evi derleyip toplayamıyorum, bu yorgunlukla bebeğimle de iyi ilgilenemiyorum diye düşünüyorum. Yetersizlik hissim olunca bu sefer diğer insanlara ve kendime kızmaya başlıyorum.
Eşimle bir daha eskisi gibi olabilecek miyim, bebeğime nasıl daha iyi bakabilirim, ben evdeyken dışarda hayat devam ediyor mu ve sizler bu süreci nasıl atlattınız. Kendimi toparlamam için tavsiyeleriniz nelerdir?
Maşallah sağlıcakla kucağınıza alın ☺Ya sana kıyamam...
Tabi ki geçecek her şey eskisinden de güzel olacak; çok normal hissettiklerin. Mümkün oldukca bebeğini de al 15 dk da olsa dışarı çık canım. Ben de o dönemleri çok sancılı geçirdim. Kızım şimdi 4 yaşında. Her şey gerçekten çok güzel artıkinşallah 2. Bebeğime hamileyim hatta. Geçmese hiçbirimiz cesaret edemezdik başka bir çocuğa.
Böyle konularda çok duygulanıyorum geçmişe gidiyorum. Elimden gelse bütün lohusalarla tek tek ilgilenmek istiyorum
Sevimli kuzuuBütün bunları güzel anılar olarak hatırlayacağınız zamanlar gelecek. Oğlum 2 yaşındaydı ve bana yapışık olarak yaşıyordu, WC ye gittim bir gün kapıda bekliyor, babası oğlum neden burda bekliyorsun annen içeri gelecek zaten dedi ama napıyım baba çok seviyorum dedi ben orda eridim. Şimdi 6 yaşında aklıma geldikçe gülüyorum :)Sağlıkla büyütün bebeğinizi.
Teşekkür ederimm. Kuzum uyumuyor uyumuyor, uyuyunca da bu sefer ben özlüyorum onuHeosi gelip geçiyor.
Ben kızımı ilk doğurduğumda geceleri emmeye uyanınca eyvah beim hayatım bitti, artık kocamla istediğim gibi gezip tozamicam, ömrüm hep evde geçecek diye düşünüp üzülmüştüm. Sonra o büyüdü, büyüdükçe sevgisi büyüdü. Gece uyanmadığı zaman ben uyandıryordum emzirmek bahanesiyle çünkü özlüyordum. Gece ağlasada yanıma alsam diye bekliyordum bazen.
Şuan biri 13 biri 9 yaşında. Hayatın anlamı onlar.
Bu güzel zamanları iş yapacam diye kendinize zehir etmeyin. Doya doya kucakların, koklayın, kucağınızda taşıyın. Hergün kısa da olsa dışarı çıkın, o arabada uyurken siz dolanın. Hiç bişey olmasa bile ekmek almaya çıkın. Eve kapanmayın. İlerde istesenizde geri gelmeycek bu zamanlar keyfini çıkarın.
Güle güle büyütün.
Ah yeni anne48. günden yazıyorum, sizinle aynı şeyleri yaşadım, geçiyor o duygular en azından benim geçti. Bebeği istemediğim anlar olmuştu benimdeŞimdi daha iyi durumlar, haftasonu kahvaltıya bile gittik. Oğlanın dilinden daha çok anlar oldum. O uyurken fotoğraflarına bakıyorum zor ama sanırım böyle böyle alışacağız bu hayata
Çok teşekkür ederim☺ Kanguru da aynı işi görür mü?"Dışarida hayat devam ediyor mu" o kadar tanıdık bir cümle ki, artık hiç birşeyin eskisi olmayacağı gerçeği, Allah'ım ben ne yaptım hissinin arkasından gelen vicdan azabı, belki bebeğe bakıp ağlama. Ama hepsi geçiyor. Büyüdükçe herşey kolaylaşıyor.
Benim size tavsiyem mutlaka sling edinin. Bebeğiniz anne koynunda mis gibi uyurken siz de ufak tefek işlerinizi yaparsınız. Yürüyüş, markete gitme vs. İçinde kurtarıci. Ve son olarak yardima ihtiyacınız varsa yardım istemekten çekinmeyin
Yenidoğan uyumlu ergonomik bir kanguruysa görür tabi kiÇok teşekkür ederim☺ Kanguru da aynı işi görür mü?
Kesinlikle doğru.Gerçekten mi!
Ben de kucakta büyüyen bebeklerin daha sağlıklı ve mutlu olduklarına inanmışımdır.
Teşekkür ederim. Çok şükür büyüyor. Yürüme denemeleri kazaları dönemine girdikAh çok geçmiş olsun.
Büyümüş maşallah!
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?