- 25 Ağustos 2016
- 2.769
- 6.333
- 158
Allah analı babalı büyütsün. Emin olun bu günler göz açıp kapayıncaya kadar geçiyor. Doya doya kucağınıza almaya bakın çünkü bir müddet sonra siz istesenizde o kucağa gelip durmayacak.işler olmasada olurMerhaba hanımlar. Doğum yapalı 27 gün oldu. Sezaryenle doğum yaptım. Allahım isteyen herkese nasip etsin, şükürler olsun. Annem 5, kayınvalidem 2 gün yanımda kaldı. Sonrasında yalnız bakmaya başladım bebeğime. Eşim haftaiçi akşam 8'e kadar çalışıyor.
Yalnız olduğum için mi bilmiyorum, yoksa lohusa depresyonu mu, sürekli huzursuzum, yetersizlik hissim var, çok ağlıyorun ve herşeyi kafaya takmaya başladım.
Bebeğim gündüz çok uyumuyor, sürekli emdiğini kusuyor, hep huzursuz ve kucaktan hiç inmiyor. O uyumadığı ve hep kucağımda olduğu için ben de uyuyamıyorum, kendime yemek yapıp yiyemiyorum, evi derleyip toplayamıyorum, bu yorgunlukla bebeğimle de iyi ilgilenemiyorum diye düşünüyorum. Yetersizlik hissim olunca bu sefer diğer insanlara ve kendime kızmaya başlıyorum.
Eşimle bir daha eskisi gibi olabilecek miyim, bebeğime nasıl daha iyi bakabilirim, ben evdeyken dışarda hayat devam ediyor mu ve sizler bu süreci nasıl atlattınız. Kendimi toparlamam için tavsiyeleriniz nelerdir?
Kusmalar ne durumda iki yaş olduk hala devam bizde .sizin gectimi. Neler yaptınız1 yaşı yeni geçtik
Emin ol aynı yollarda bende yürüdüm
Geçiyor hepsi
Benim bebeğim günde 15 kez kusuyordu
O kadar kusuyordu ki ultrason çekildi midesinde sorun mu var diye
Ama normal çıktı her şey
Doktoruna güven.
Ev işine takılma. Bi süre hazır şeyler tüketin. Veya akşamdan pratik hazırla.
Sling vs kullanmayı deneyebilirisn. Bebeği kendine memene yakın yere bağlayıp iş yaparsın
Yaşadığınız ve hissettiginiz her sey normal. Annem ve kv iki ay yanimda kaldı ama o sürecin kendisi zaten zor. Hormonlar alt üst olmuş durumda . Yavaş yavaş her şey düzelecek. Bırakın saatleri dakikalar bile gecmiyodu benim için. Kendi hayatımı mahvettigimi bile düşünmüştüm. Sürekli ağlayan kolik bir bebek ve eşim hiç yoktu. Sonra yavaş yavaş o büyüdü benim annelik sancılarım normalleşti. Çocuk sancısı bir defa yasaniyor5ve doğum olup bitiyor ama annelik öyle değil. Onun içimize düşmesiyle başlıyor doğumuyla bizim anne olusumumuz devam ediyor. Lohusalık bir annenin doğum sancısı gibi düşünün. Sevgi ve sağlıkla kalın. Her şey geçiyor doyasıya yaşamanız dileğiyleMerhaba hanımlar. Doğum yapalı 27 gün oldu. Sezaryenle doğum yaptım. Allahım isteyen herkese nasip etsin, şükürler olsun. Annem 5, kayınvalidem 2 gün yanımda kaldı. Sonrasında yalnız bakmaya başladım bebeğime. Eşim haftaiçi akşam 8'e kadar çalışıyor.
Yalnız olduğum için mi bilmiyorum, yoksa lohusa depresyonu mu, sürekli huzursuzum, yetersizlik hissim var, çok ağlıyorun ve herşeyi kafaya takmaya başladım.
Bebeğim gündüz çok uyumuyor, sürekli emdiğini kusuyor, hep huzursuz ve kucaktan hiç inmiyor. O uyumadığı ve hep kucağımda olduğu için ben de uyuyamıyorum, kendime yemek yapıp yiyemiyorum, evi derleyip toplayamıyorum, bu yorgunlukla bebeğimle de iyi ilgilenemiyorum diye düşünüyorum. Yetersizlik hissim olunca bu sefer diğer insanlara ve kendime kızmaya başlıyorum.
Eşimle bir daha eskisi gibi olabilecek miyim, bebeğime nasıl daha iyi bakabilirim, ben evdeyken dışarda hayat devam ediyor mu ve sizler bu süreci nasıl atlattınız. Kendimi toparlamam için tavsiyeleriniz nelerdir?
Bir şey yapmadık. İlaç da kullanmadık. Geçti bizim aylar önce. Beslenmesini azalttık sadeceKusmalar ne durumda iki yaş olduk hala devam bizde .sizin gectimi. Neler yaptınız
Beslenmesini bizde azalttık ama kaka yapıyor diyelim ikindigi için kusuyor çok koşarsa kanepede atlarsa öksururse ve en önemlisi ağlarsa kusuyor .iki yaş sendromun da herşeye ağlıyor nasıl geçecek bilmiyorum Dr a da gidiyrz takipteler simdilikBir şey yapmadık. İlaç da kullanmadık. Geçti bizim aylar önce. Beslenmesini azalttık sadece
Sizin doğrunuz budur olabilir tabi. Ama konu sahibi evin temizliği ve yemek konusunda yakındı ve bende yorum yaptımÖnemli olan kolay değil, çocukları sevgiyle, sıcaklıkla büyütmek.
Büyüdükçe kendi kendine oyalanıp uyuması güzel olabilir ama ilk aylar anne kokusu ile uyması daha önemli bence.
Çamaşır, yemek için bebeklerin ilk aylarını bu şekilde geçirmek üzücü. Bunlar ömür boyu yapılcak işler, hiç birzaman sonu yok. O yüzden bebeklerin özellikle ilk bir yılı kucakta, ten tene geçmeli.
1 sene sonra, en geç yürümeye başlayınca zaten artık onlarda kucak istemiyorlar. İstesende gelmiyorlar çoğu zaman, bu değerli dönemi iş yapcam diye kaçıramazdım.
Bu zamanlar geri gelmeyecekSizin doğrunuz budur olabilir tabi. Ama konu sahibi evin temizliği ve yemek konusunda yakındı ve bende yorum yaptım
Ben değer vermiyorum demedim ki gün boyunca bebek kucağında hiçbir şey yapamamış konu sahibi. Her an da bebekle olunmuyor ki. Hassas zamanlar biliyorum bende anneyim . Ama hizmetçi yemekci vesaire yoksa o evde yemek yapmak temizlemek zorundayiz değil mi. Ben çocuğu hiç kucağına alma demedim nasıl bu kadar yanlış anlaşıldı anlam veremiyorum. Sadece konu sahibinin şikayeti üzerine yorum yaptım. Kendisi bu konudan dert yanmış farkında isenizBu zamanlar geri gelmeyecek
Yemek ve temizliğe ayıracağınız zamanı bebeğinize ayırın diye yorum yapmakta bir seçenek tabii
Ama bakış açısı, herkesin değer verdiği konular farklı
Evet farkındayımBen değer vermiyorum demedim ki gün boyunca bebek kucağında hiçbir şey yapamamış konu sahibi. Her an da bebekle olunmuyor ki. Hassas zamanlar biliyorum bende anneyim . Ama hizmetçi yemekci vesaire yoksa o evde yemek yapmak temizlemek zorundayiz değil mi. Ben çocuğu hiç kucağına alma demedim nasıl bu kadar yanlış anlaşıldı anlam veremiyorum. Sadece konu sahibinin şikayeti üzerine yorum yaptım. Kendisi bu konudan dert yanmış farkında iseniz
Doğum topiğine girin orda yüzlerce kişi var konuşun dertleşin akıl alın. Biz öyle yaptık benim yanımda bir gün kaldılar ikinci gün yalnızdım kk olmasa napardım bilmiyorum. Herşeyi internetten ve kk dan öğrendim kolayca atlattım o günleriMerhaba hanımlar. Doğum yapalı 27 gün oldu. Sezaryenle doğum yaptım. Allahım isteyen herkese nasip etsin, şükürler olsun. Annem 5, kayınvalidem 2 gün yanımda kaldı. Sonrasında yalnız bakmaya başladım bebeğime. Eşim haftaiçi akşam 8'e kadar çalışıyor.
Yalnız olduğum için mi bilmiyorum, yoksa lohusa depresyonu mu, sürekli huzursuzum, yetersizlik hissim var, çok ağlıyorun ve herşeyi kafaya takmaya başladım.
Bebeğim gündüz çok uyumuyor, sürekli emdiğini kusuyor, hep huzursuz ve kucaktan hiç inmiyor. O uyumadığı ve hep kucağımda olduğu için ben de uyuyamıyorum, kendime yemek yapıp yiyemiyorum, evi derleyip toplayamıyorum, bu yorgunlukla bebeğimle de iyi ilgilenemiyorum diye düşünüyorum. Yetersizlik hissim olunca bu sefer diğer insanlara ve kendime kızmaya başlıyorum.
Eşimle bir daha eskisi gibi olabilecek miyim, bebeğime nasıl daha iyi bakabilirim, ben evdeyken dışarda hayat devam ediyor mu ve sizler bu süreci nasıl atlattınız. Kendimi toparlamam için tavsiyeleriniz nelerdir?
çocuk zaten kucağa alısmazki, emekledikten sonra kucaginda tutabilene denk gelmedim ben henuz.Daha çok küçük kucağınıza o kadar alıştırmayin zorlanırsınız. Annenizden rica edin beş gün daha kalsın. Zorlaniyorsunuz belli . Ama bu günler geçecek üzülmeyin. Mutluluklar dilerim
Aynı duyguları 5 yıl önce yaşadım. Ve o kadar bunlara çok takılmistimki çocuğuma geçiririm o özel hicbir anı hatırlamıyorum şuan. Lohusa depresyonuna girdim tam 2.5 ay sürdü. Aşırı kontrollü ve titiz bir insanım normalde. Keşke o dönemde olmasaydım. Çok sonra anladım. Evi dert etme, gerekirse eşinle 1 saatte toparlarsınız. Ya da en guzel durumun yerindeyse en azından toparlanana kadar yardımcı al temizlik için. Ayda 1 gelse bile yeter. Diğer günler için ise robot süpürge varsa kurtaricin olur. Yemek benim içinde en büyük meseleydi. Benim ailemde uzaktı ve istediğim zaman yemek yapma yeme kuşum yoktu. Sandviç, kuruyemiş, süt idare ettim. Sonrasında eşim evde olduğu zamanlar bebeğe o bakti ben buzluğa köfte, sarma, sigara boregi yaptim. Kurtaricim oldu. Kap kap yemek yapamıyorsun zaten o dönemde. Haftasonu annen ya da kayınvaliden gelip 3-5 cesit yemek yapabilir mi? Buzluk poşetlerinde birçok yemek saklanabiliyor. Ben o şekilde çözüm bulmuştum. Yemek yaptigimda fazla yapip soguyunca kilitli posetlerle buzluga atiyordum. Cocugun uyku duzeni 2 ay sonrası düzene giriyor ve cok yönden rahatliyorsun. Cok uzun oldu ama derdine çare olmak istedim. Yakında olsaydık her gün yemek getirirdim sana. Nerde oturuyorsun?Merhaba hanımlar. Doğum yapalı 27 gün oldu. Sezaryenle doğum yaptım. Allahım isteyen herkese nasip etsin, şükürler olsun. Annem 5, kayınvalidem 2 gün yanımda kaldı. Sonrasında yalnız bakmaya başladım bebeğime. Eşim haftaiçi akşam 8'e kadar çalışıyor.
Yalnız olduğum için mi bilmiyorum, yoksa lohusa depresyonu mu, sürekli huzursuzum, yetersizlik hissim var, çok ağlıyorun ve herşeyi kafaya takmaya başladım.
Bebeğim gündüz çok uyumuyor, sürekli emdiğini kusuyor, hep huzursuz ve kucaktan hiç inmiyor. O uyumadığı ve hep kucağımda olduğu için ben de uyuyamıyorum, kendime yemek yapıp yiyemiyorum, evi derleyip toplayamıyorum, bu yorgunlukla bebeğimle de iyi ilgilenemiyorum diye düşünüyorum. Yetersizlik hissim olunca bu sefer diğer insanlara ve kendime kızmaya başlıyorum.
Eşimle bir daha eskisi gibi olabilecek miyim, bebeğime nasıl daha iyi bakabilirim, ben evdeyken dışarda hayat devam ediyor mu ve sizler bu süreci nasıl atlattınız. Kendimi toparlamam için tavsiyeleriniz nelerdir?
Siz motive edebilir,bildiğiniz doğruyu söyleyebilirsiniz tabiki. Bende kendime göre doğru olanı söyledim.eski kafa sözü de pek hoş değil. Yinede her birimiz yardımcı olmak adına yorum yazıyoruz. Bu kadar rahatsız olacak bir yorum yapmadım. Konu sahibi de kendine uygun olan yorumu uygular zaten.Evet farkındayım
Yeni anne. Tecrübesiz
Daha tecrübeli annelerden fikir istemiş, bu günler geçermi demiş
Geçer…öyle bir geçiyorki hemde.
Her anı çok kıymetli iken yemekti temizlikti kafana takma ev işi birşekilde hallolur ama bebeğinin bu günleri bidaha geri gelmez tadını çıkar doya doya sarıl, kucağına al denmesi onu daha çok motive eder.
Eski kafalar gibi kucağı alıştırma koy işini yap demek değil
Bebeğine tek başına bakiyorsan ev işi yemek işi malesef süper lux devam etmiyor onu bikere kafanda oturt. Yani bebegin Cook uslu uyayan bişey olması lazım ki diğer şeylere vakit kalsın. Kafana takma yapacak bişey yok benimde bebeğim 3bucuk aylık oldu üçüncü cocugum ayrıcaMerhaba hanımlar. Doğum yapalı 27 gün oldu. Sezaryenle doğum yaptım. Allahım isteyen herkese nasip etsin, şükürler olsun. Annem 5, kayınvalidem 2 gün yanımda kaldı. Sonrasında yalnız bakmaya başladım bebeğime. Eşim haftaiçi akşam 8'e kadar çalışıyor.
Yalnız olduğum için mi bilmiyorum, yoksa lohusa depresyonu mu, sürekli huzursuzum, yetersizlik hissim var, çok ağlıyorun ve herşeyi kafaya takmaya başladım.
Bebeğim gündüz çok uyumuyor, sürekli emdiğini kusuyor, hep huzursuz ve kucaktan hiç inmiyor. O uyumadığı ve hep kucağımda olduğu için ben de uyuyamıyorum, kendime yemek yapıp yiyemiyorum, evi derleyip toplayamıyorum, bu yorgunlukla bebeğimle de iyi ilgilenemiyorum diye düşünüyorum. Yetersizlik hissim olunca bu sefer diğer insanlara ve kendime kızmaya başlıyorum.
Eşimle bir daha eskisi gibi olabilecek miyim, bebeğime nasıl daha iyi bakabilirim, ben evdeyken dışarda hayat devam ediyor mu ve sizler bu süreci nasıl atlattınız. Kendimi toparlamam için tavsiyeleriniz nelerdir?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?