Lohusalığın dibine düştüm.

Audreyhorne

09.10.2020 🌸 23.50
Kayıtlı Üye
28 Temmuz 2016
4.041
6.754
158
Merhaba,
7 günlük taze bir anneyim. İlk 3 gün süt gelmemesi problemi yaşadım. Onu atlattım ve şimdi gaz problemi ile boğuşuyorum.
Annem yanımdaydı sağ olsun çok destek oldu. Gece ara ara bebeği alıp uyumamı sağladı.
Bugün eve dönmek zorunda kaldı ve sanırım 1.5-2 hafta kadar gelemeyecek.
Sürekli ağlama halindeyim. Kendimi çok yalnız ve çaresiz hissediyorum. Bebek hiç büyümeyecek, ben bu duygu karmaşasından hiç çıkamayacak gibiyim.
Bebek uyudukça uyu diyorlar fakat zaten 1 saat zor uyurken benim uykuya dalmam çok zor. şimdi ağlayacak şimdi uyanacak diye diye uyumaya odaklanamıyorum.
İsteyerek hamile kaldım, kuzumu çokta seviyorum ama içimde koca bir boşluk var gibi hissediyorum. Bugün annem eve döndüğü için iyice bunalım halim arttı.
Belki bir tavsiye, bir şey söylemek istersiniz..
 
Canım böyle dudundukce kötü olursun bebek srn istemesen bile öyle bir buyurki iki haftaya kalmaz kocaman olur sende pisikolojik olarak sitrese koyma kendini o uyanip ağlarsa sende kalkarsın sartlama kendini uyumaya zorlama zor bir süreç biraz akışına bırak uygun zamanlar mutlaka olacaktır srn boyle düşünüp sıkılınca emin ol uyuyamamandan daha kötü bebeginle sağlıklı günler dilerim
 
İlk günler böyle olur. Kendini çaresiz, hiç bir şeye yetişemez, hep böyle kalacak gibi hissedersin. Ama geçiyor İnan. Korkma zamanla düzene girer. Bebek uyursa uyumaya çalış. Korkma, daha bebek uyanmak üzereyken sen iç güdüsel olarak daha sesini duymadan uyanırsın. Uyuyamazsan televizyon izle, ufak tefek ev işleriyle ilgilen, kendine içecek bir şeyler yap vs. Hayatın düzene girecek ve normale döneceksin. Bu sadece bir alışma ve geçiş süreci. Sağlıkla, mutlulukla büyüt bebeğini.
 
Zaman düşündüğünüzden çok daha hızlı akacak ve çocuğunuza baktığınızda keşke o süt kokulu hallerini daha çok öpüp koklasaymışım diyeceksiniz. duygusal iniş çıkışlarınız tamamen hormonel. Aynaya bakıp “ben iyi, sağlıklı ve çok mutluyum ve şükğrler olsun ki sağlıklı bir bebeğim var, bu lohusalık geçiçi bir dönem ve tamamen hormonlel bu duygusallık, kimseyi boş yere kırıp üzmemeli kendimi strese sokmamamalı bebeğimi doya doya sevip tadını cıkarmalıyım” diye kendinize tekrarlayın :))))
 
Bende 36 günlük anneym ne tesadüf ki benmde annem bi haftadan sonra gitmek zorunda kaldı ve bi gün boyunca agladım geceleri ne yapıcam ağlayınca nasıl susturcam ya altını değiştiremezsem ya battniye burnunu örterse diye diye 36günü yaptık biraz düzenim oturmaya başladı ama çok çabuk geçiyor günler kendinizi uyumaya zorlamayın gece uyuyormu bebeğiniz siz uyandrmadan uyanıyomu 2 3 saatte
 
Bebeğim 4.5 aylık. Geçenlerde arkadaşlarımla konuşurken "ne çabuk büyüdü ya. Ama bize hızlı geçti zaman senin için çok yavaş geçmiştir" dediler. "Aksine size hızlı geçtiğinden daha hızlı geçti benim için, ne ara büyüdü ne ara beni görmeye, dinlemeye, bana gülmeye, göremeyince ağlamaya başladı anlamadım bile" dedim.

Ben yeni doğum yaptığımda sürekli ağladığım ve her şeyden şikayet ettiğim bir anda anneme "farkındayım her şey çok saçma, şikayetlerim, ağlamalarım çok gereksiz ama durduramıyorum kendimi napayım" deyip daha şiddetli ağlamaya başlamıştım mesela

O yüzden bebenize odaklanın. Zaten ilk başlarda insan bu bebek benim mi, anne mi oldum, memeydi altıydı vs diye düşünmekten bebeği sevmeyi bile unutabiliyor. Hatta ben anneme "sanki bu bebek senin çocuğun da ben bakıcısıymışım gibi hissediyorum" demiştim Kucağınıza alıp şarkılar söyleyin, sakince dans edin, sakin bi sesle onu sevdiğinizi anlatın. Emin olun zamanla yoluna girecek her şey.
 
Her taze annenin yarası bu. Hastaneden geldiğimiz gece hüngür hüngür ağladım. Ben bu bebeğin günahına girdim, ona bakamam diye. Ama çok da güzel baktım. Siz de bakacaksınız merak etmeyin. Bu süreç geçecek, rahatlayacaksınız, bebeğiniz size siz de bebeğinize alisacaksiniz. Uyumaktan korkmayin. Uyanırsa eğer zaten sizi uyandırır merak etmeyin. Uzansanız bile kar size. Beslenmenize, şu içmeye ve istirahat etmeye özen gösterin. Sütü artırır diye olur olmadık şeylere yüklenmeyin. Sütü artıracak şeyler sadece uyku, su ve mutluluk. Kaygıları, huzursuzluğu atin bir kenara. Anneliği tanımaya çalışın. Keyifle büyütün bebeğinizi :)
 
Benimde 1.5 aylık bebeğim var annemler hala gelip gidiyorlar kalıyorlar sagolsunlar çok yardım edenim var ama ilk zamanlae yaninda 100 kişide olsa bı köşeye Sinip sadece ağlamak istiyosun. İnsanlar nasilsin dese küfür ediyormuş gibi gelir ama 2 haftayı atlattiktan sonra geçti mecbur alisiyosun alıştıktan sonrada sanki hep anneymisim gibi geldi gaz sorunu malesef 3_4 ay cekiceksin bağırsak hareketleri oturana kadar o genelin sorunu
 
42. gün annem evine dönünce yaşadıklarımı anlatmışsınız, eksiği var fazlası yok. Geçecek bu günler, hemde öyle bir hızlı geçecekki, nasıl yani diye yılların arkasından bakacaksınız. Ev işi-yemek kısımında elinizden geldiğince eşinizden destek alın, hatta yemek yaptığınızda fazla fazla yapıp kalanı dondurucuya atın ki ilerleyen günlerde çok işinize yarıyor. Bebek uyuduğunda sizde yanına yatın, böylece uyanacak-ağlayacak derdiniz bir nebze azalır, uyandığında zaten duyacak mesafede olduğunuz için.
 
Yaşadıklarınız çok normal. Bebek uyıdıgunda uyumasanız bileuzanın. TV açın ayagınızı uzatın bi rahatlayın. Uyanıcagını düşünerek beklemeyi bende çok yaptım. Ama uyandıgında zaten duyarsınız panik olmayın. Bakın hemen bir haftalık olmuşsunuz geriye dönüp bakınca daha 10 gün önce hamileydiniz. Günler böyle hızlı geçecek ne çabuk büyüdü diyeceksiniz. En iyisi anın tadını çıkarmak. Onun size çok ihtiyacı var sarılın koklayın bol bol
 
Canım çok tazesin. Umarım herseyi atlatırsın ne güzel anneciğin yanındaymıs kıymetini bil. Bebeğini kimseye vermemek, paylaşamamak istediğin oluyor mu ? biri alınca kıskanıyor musun ? ben daha anne olmadığım halde böyle hissediyorum ya şimdiden kıskanıyorum olmayan çocuğumu.
 
Hamileyim ve koskoca bir şehirde eşim dışında kimsem yok şuan da ağrılarım var hareketlerim zorlaşmaya başladı eşimden birşey istemiyorum bir iki ok diyecek üçüncüde oflayacak puflayacak diye Doğuma muhtemelen annem gelicek ama çok kalamayacak belki kırkını bile yalnız çıkaracağım güçlü duruyorum ama ne kadar dayanırım bilmiyorum
 
Gececek.
 
Hiç bitmeyecek gibi geliyor. Bu durum seni daha da bunalıma sokuyor. biliyorum çünkü çoğumuz aynılarını yaşadık. ama geçiyor zamanla bebek alışıyor siz alışıyorsunuz. Bu durumda yapabileceğiniz şey bir şeylerin düzelmesini beklemeyin. o Beklemek durumu insanını tahammülünü zorluyor çünkü. İçinde bulunduğunuz duruma alışmaya bakın. Bebeğinizin küçük olduğunu bu yaşadıklarınızın normal olduğunu unutmayın
 
Keşke bütün lohusalara sarılabilsem.
Ben aşırı kötü bir lohusalık yaşadım, sanrılar gerçeklik karmaşası falan...
Şu an 22 aylık oldu oğlum, hepsi geçiyor ancak şu sorunlarla uğraşma durumu geçmiyor. Her dönemin ayrı bir sorunu oluyor
 
Kızımla eve gelip ilk tek kalacağımız geceyi hiç unutmuyorum. Eşime “ee buna şimdi biz mi bakacağız” demiştim. Kızım şimdi 5.5 yaşında. Kardeşi de var. O da 14 aylık. Büyüyorlar. Uykusuz kalıyoruz. Yoruluyoruz. Bazen tükenmiş hissediyoruz. Allah can sağlığı versin.
 
aynı ben
geçecek merak etmeyin hormonlar halay cekiyor şuan icerde malum.
kendinizi rahatlatacak bir seyler bulun ben muzik dinliyordum 40 45 gun her dk her saniye aglarmi bir insan aglamaktan helak olmuştum zamanla gecti bu aglamalar ama psikolojik yikim gectimi emin degilim
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Anneler hiç intiharı düşündüz mü?
3 4 5
Yorumlar
84
Görüntüleme
3K
scarlett O hara
P
Lohusalık ve KV
2
Yorumlar
38
Görüntüleme
2K
Umutun Annesi
C
Bir derdim var
Yorumlar
12
Görüntüleme
529
Sigrid
A
Ne yapmam gerekiyor sizce
Yorumlar
18
Görüntüleme
760
Tahin Helva
B
Biten nişanlılık süreci
2 3 4
Yorumlar
67
Görüntüleme
5K
edaizm
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…