bugün doktora gittim,kadın doğumcuya..anlattım herşeyi..9. haftamdaymışım..çok kötüyüm dedim ve bana ilk dediği şey buralarda bu sorunu aşamazsın ki..buradaki sosyolojik baskı seni iyiyce kötü yapıyordur dedi..anladı derdimi..ve eğer bebeği aldırma kararı vericeksen 1 haftan kalmış dedi..bir ilaç vericem alerji ilacı,bunu seni uyutmak için kullanıcaz dedi..inşalllah işe yarar.çünkü ben hamile kalmadan evvel geceleri uyuyamayınca ataraks alıyordum yarım ve beni inanılmaz yatıştırıyordu..ataraks ta alerji ilacı olarak çıkmıştır piayasaya ilk olarak..fakat hamilelikte kullanılması uygun değil.inşallah buda atarak etkisi yapar banada sorunsuz bi dönem geçirmeme yardımcı olur ve bende aldırma kararında gidip gelmem..
Figancim esinle sadece bir kere konusmaklada kaldi mi yoksa sürekli konusuyormusunuz? O senin halini görüyor mu yoksa sen rol mü yapiyorsun onun yaninda, yani iyi mi görünüyorsun?
Bilmiyorum ki, cidden cok kötüysen (bunu sadece sen bilirsin) ve hala intihar gibi düsüncelerin varsa belki hamileligi devam etmek dogru olmiyabilir. Ama tabi sonradan pismanda olabilirsin ve oda seni yine bu hallere düsürebilir. Sen niye hala orda oturuyorsun ki, git ailene. Annen yoksa bile orda tanidigin cevren vardir, sana degisiklik olur. Ne bilim iyi gelirse hamileligini orda gecir yada iyi olana kadar. Bak ne güzel doktorlara gidiyorsun care aramak icin, burda yaziyorsun, bunlar senin zayif olmadigni gösteriyor. Kendin icin nasil iyi olacaksa onu yap. Üzülüyorum senin icin ya. Tam olarak bi anlatsana su "inleme nöbetleri" nasil oluyo...neler his ediyorsun. Doktor baska bisey demedi mi? Normal olabilir mi dedi?
Allah korusun.aldırma ya o yavruya kıyma. ne kadar küçük olursa olsun o alındığını hissedermiş biliyor musun,doktor onu çekmeye çalışırken o içeri kaçmaya,annesine tutunmaya uğraşırmış.bende de panik atak değil ama obsesyon vardı.hatta ben habire derdim bir gün hamile kalırsam bu takıntılarla nasıl mücadele edeceğim diye.malum hamilelikte takacak şey daha çok olur diye düşünürdüm.ama Allah öyle bir kolaylığını verdi ki,o kadar pozitif oldum ki kötü düşünceler aklımın kıyısından bile geçmedi.resmen psikolojimi düzeltti hamilelik.hele de bebeğimin kıpırtılarını içimde hissetmeye başladıktan sonra..opuyorumnanaktan.ben 13. haftada hissettim senin hissetmene az kalmış canım.bu çocuk seni hayata bağlayacakherşey daha güzel olacak emin ol.
canım eşim elbette görüyor,görmezmi,ama garibmin elinden gelen bir şey yok ki..ne desem ona tamam diyor zaten..ailemin yanına gitmek isterim ama ailemde ilçeye taşındı malesef,ve orada hiç bilmedieğim gezme imkanının olmadığı bir yerden ibaret..eşim diyor göndereyim diye ama ben bilmiyorum..
inleme nöbetleri nasıl oluyor ah bi anlatabilsem..yani canım çıkacak gibi oluyorum,halsizleşiyorum,gözlerim yarıya düşüyor o an ruhsal bir ızdırap,ağzımda iğrenç bir tat,beynimde bir uğultu..ölmeye az kaldı dediğim bi durum canım..dünya ile irtibatım kopuyor o an işte...dişlerimi sıkıyorum,saçlarımı çekiyorum,sesli biçimde inliyorum yoksa çıldırcak gibi oluyorum.bunlar hamilelikten sonra çıktı piyasaya..tamam bende panik atak vardı ama ben böyle nöbetler hiç geçirmezdim ki..rahatça uyurdum yattığım gibi..
dün gece mide bulantısı için doktorun verdiği dramamine adlı ilaçtan yarım aldım.onu alınca daha iyi uyuyorum sakinleşiyorum..ama üstüste alınca o da etkisini yitiriyor üzerimde.. o yüzden onu sadece 2 gün üstüste alıp sonra ara verebiliyorum..ne karmaşık değil mi ama böyle:)
dün eşime ultrason resmini gösterdim yazık yaa gözleri gülüyor,bumu bizim çocuk diyor..nasıl şimdi ben bu adama hadi ben onu bi yerde bırakcam gelcem dicem((..olmuyor ki..kandırmış gibi,elinden elma şekeri alınmış çocuk gibi..önceden yaptım zaten(aynı nöbetlerin yüzünden)..bi kere daha olsa ne olacak..nereye kadar..
neyse bakalım..allah yardımcım olur elbet..belkide ilerleyen haftalarda hafifler..uyku yapan ilaçlarda sakinleştirince çok bi sorunkalmaz herhalde.tabi doktorun verdikleri bunlar..
bazne bazı davalr bırakıp kaçmaktan daha mühim oluyor,bu da öyle bir şey işte..kaçılmıyor..
ay canım yaa..bende istemiyorum inan öyle olmasını..bi çok açıdan çok kötü çünkü..
yukarıdada yazdığım gibi bi şekilde allah yardımcım olucaktır mutlaka..
artık doğunca size resimlerini yollarım bol bol,teyzeleri sizin sayenizde doğdu diyerek:))
Figancim yasadiklarin zor anliyorum seni, tarif ettiklerinde ayni olmasada bana kendimden cok tanidik geliyor.
Yanlis mi anladim yoksa bir kere aldirma olayi oldu mu?
Sen bence bi kagit, kalem al eline ve niye bu durum hamilelikte agirlasti onu düsün ve yaz. tam olarak korkularin ne, iyi anne olmicam mi saniyorsun, sorumluluk mu agir geliyor, ne bilim aklindaki gecenleri yaz.
Bu sitede ruhsal-piskolijik bölümde, ilacsiz yasamak diye bir konu var onu bi oku, benim cok hosuma gitti.
Ya bide senin en büyük sorunun, ayni bendeki gibi, yalniz olmak, arkadasin yok dertlesemiyorsun, tüm konsentren kendine, düsündükce batiyorsun.
Canim ya ne gibi tafsiyede buluncagmi bilemiyorum, neler duyunca sana kuvvet veriyor seni neler teselli ediyor?
Unutma senin gibi olan coooooook kisi var, yalniz degilsin.
forumdakı yazılarını okurken gözlerim doldu ınan
çünkü ben de 10 yıldır pa hastasıyım ve 5 senelık evlı olmama ragmengözümü karartıp da bu hastalık yüzünden hamıle kalmaya cesaret edemedim.ama hep di,yorum ki benim durumumda olan ne insanlar vardır hepsi doğurdu da bir ben mi yapamayacağım.Allahım hiçbir kuluna çekemeyeceği yük vermezmiş.Allahım senin yardımcın olsun bak 9 haftalık olmus dıyorsun baya da bir yol katetmişsin böyle düşün üzüldün sıkıldın sorun yasadın ama bir kısmı bitti.ve daha da zorlanırsan muhahhak bir psikolog ya da psikiyatr a gitmelisiin.Allahım yanında olsun bebeişine ve sana sağlık versin.Ben de nisan gbi hamıle kalmayı planlıyorum hem de 8 aydır antidepresan alıyorum şuan bırakma aşamasındayım.Ama Allahıma hep dua ediyorum Allah isteyen herkese bebiş versin bizlere huzurlu bir hamılelık versin bugune kadar sıkıntı çekmişsin inşallah bundan snr rahat edersin .bebeğini kucağına alınca rahat edersin .Geçmiş Olsun
canım benim..bak sen benden daha şanslısın çünkü uzunca bir zamandır antidepresan kullanmışsın epeyce yol katettiğine eminim..benimki biraz lambur lumbur oldu malesef..tam sıkıntılı dönemimin ortasında pat diye hamile kaldım..nomrlade tedavi görüp olmam daha iyi olurdu ama olmadı..
inşallah sende bu zorlu dönemi çoook kolayca atlatırsın canım..ve bir gün hamile kalırsan bil ki yanında olacağız..
figancım sen güçlü bir bayansın, hepsini atlatacaksın
mutluluktan uçtuğumuz haberlerde doğumunu hep beraber kutlucaz inşallah :Saruboceq:
elif ececim sana ayrı bir şey daha söyliyim canım..şimle kızmız olursa koymayı düşündüğümüz isim ELİF ECE:) ismini şimdi fark ettim biliyomusun...
valla girdik bir yolabakalım hadi ben yarım yamak düşe kalka devam ediyimde bu yola,bebekte inşallah annesi gibi ruh sağlığı bozuk olmaz..işte o en büyük korkum..allah yaşatmasın..
çok sevindim tatlım:)))
Allah gönlünüze göre verir inşallah
sen kendini şanslı hissetmelisin sanırım çalışmıyorsun en azından iyi olmadığın zamanlar yatıp dinlenmek gbi bir şansın var bu da çok öenmli bence
ben çalışmak zorundayım ve günde 11 saat sevmediğimbir işte çalışıyorum((
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?