Maddi anlamda erkek arkadasindan- esinden guclu olmak (?)

eSmerimSin .!.:

sanirim seni anliyorum.. bir yandan yeterince sevmiyorun, bunu kendinde biliyorsun ama kendine itiraf edemiyorsun.. bir yandan cok yalniz kaldin, sevilmek sarmalanmak istiyorsun.. onu birakirsan yine yalniz kalacaksin..bence buna cesaretin yok senin..

dogru anlamis miyim? yoksa yanlis miyim?

Genişletmek için tıkla...

Canim aslinda durum soyle.
Sen benim ex'le ayrildiktan sonraki hallerimi bildigin icin boyle dusunuyorsun, ve boyle dusunmekte tabii ki haklisin.
Eski sevgilimle ayrildiktan 7.5 ay sonra suanki erkek arkadasimla bir iliskiye basladik. O zamanlar ondan coooookkkk hoslaniyordum, ve tabii ki yeni bir iliski cok tatli gelmisti. Erkek arkadasim cok tatli biri. Suana kadar beni hic kirmadi. Ama beni kime tanistirsa (onun tarafinda) herkes beni cok begenip, ona beni kaybederse aptal oldugunu vs soyluyordu. o da gelip bunlari bana anlatiyordu. Sanirim gel zaman git zaman bu laflar onda guvensizlik olusturdu. Simdilerde ona baktigimda kendine cok guvensiz birini goruyorum. Bu hafta 3 gun boyunca onunla butun gorusmelerimi iptal etmek zorunda kaldim cunku cok uzun saatler calismam gerekti. ve 3. gun telefonum bozuldu calismadi. is yerinden arayip ona haber verdim ama yine de bu endiselenmesine engel olmamis. erkek arkadasim sedef hastasi. Dun gorustugumuzde bi baktim elleri mahvolmus stressten. benim is yuzunden ondan uzaklastigimi, ondan koptugumu dusunmus.

Onun bu halleri, gucsuz guvensiz halleri benim ona acimama sebep oluyor. (biliyorum kiziyorsunuz bana..) her kadin gibi bende guclu bir adamla beraber olmak istiyorum. ama bu iliskimde guclu kisi benmisim gibi hissediyorum. Ve bu beni artik yormaya basladi..

Benim yengem lise öğretmeni abim güvenlik görevlisi .
Biri aracılığıyla tanıştılar. 2 sene olacak evleneli. Allah bozmasın çok iyiler.
Abim şimdi kendi işinide kurdu.
Sevgi varsa bunlar önemsiz bence.
Sen çok sevmiyor olabilir misin canım ?

Besbelli sevmiyorsun... bana göre düşünce yapın ters ama fikrinede saygı duyuyorum. düşmez kalkmaz bir Allah... gün gelir devran döner...


Bence fazla uzatma... ikinizede yazık

TariElensar .!.:

Benim yengem lise öğretmeni abim güvenlik görevlisi .
Biri aracılığıyla tanıştılar. 2 sene olacak evleneli. Allah bozmasın çok iyiler.
Abim şimdi kendi işinide kurdu.
Sevgi varsa bunlar önemsiz bence.
Sen çok sevmiyor olabilir misin canım ?

Genişletmek için tıkla...

Ben boyle seyleri dert edinirken cok sevip baglanamiyorum ki..

tomvejerry .!.:

Ben boyle seyleri dert edinirken cok sevip baglanamiyorum ki..

Genişletmek için tıkla...

Benim yengem benim için önemli olan karşımdakinin adam olması demişti.

tomvejerry .!.:

Canim aslinda durum soyle.
Sen benim ex'le ayrildiktan sonraki hallerimi bildigin icin boyle dusunuyorsun, ve boyle dusunmekte tabii ki haklisin.
Eski sevgilimle ayrildiktan 7.5 ay sonra suanki erkek arkadasimla bir iliskiye basladik. O zamanlar ondan coooookkkk hoslaniyordum, ve tabii ki yeni bir iliski cok tatli gelmisti. Erkek arkadasim cok tatli biri. Suana kadar beni hic kirmadi. Ama beni kime tanistirsa (onun tarafinda) herkes beni cok begenip, ona beni kaybederse aptal oldugunu vs soyluyordu. o da gelip bunlari bana anlatiyordu. Sanirim gel zaman git zaman bu laflar onda guvensizlik olusturdu. Simdilerde ona baktigimda kendine cok guvensiz birini goruyorum. Bu hafta 3 gun boyunca onunla butun gorusmelerimi iptal etmek zorunda kaldim cunku cok uzun saatler calismam gerekti. ve 3. gun telefonum bozuldu calismadi. is yerinden arayip ona haber verdim ama yine de bu endiselenmesine engel olmamis. erkek arkadasim sedef hastasi. Dun gorustugumuzde bi baktim elleri mahvolmus stressten. benim is yuzunden ondan uzaklastigimi, ondan koptugumu dusunmus.

Onun bu halleri, gucsuz guvensiz halleri benim ona acimama sebep oluyor. (biliyorum kiziyorsunuz bana..) her kadin gibi bende guclu bir adamla beraber olmak istiyorum. ama bu iliskimde guclu kisi benmisim gibi hissediyorum. Ve bu beni artik yormaya basladi..

Genişletmek için tıkla...

tamam canimm bu yorumunla suan daha iyi anliyorum seni..

hak veriyorum sana bu konuda.. bende biraz bu duygulari yasamistim..

hani marionun kardesimden dayak yemesi, herkes tarafindan asaglanmasi karsisinda kendini savunmamasi..sebebinin beni kaybetmemek/üzmemek olmasi.. bende ona acimistim ve keske daha güclü, dik durabilseydi diye düsünmüstüm..hatta o an ondan sogumadim da degil.. ama o anlik birseydi.. sonra beni gercekten ne kadar cok sevdigini gördüm.. ve saygi duydum hatta sevgim artti ona karsi..

senin burun kivirdigin demeyelimde, hosuna gitmeyen nokta.. sende onu kaybetme korkusu yok.. ve o seni kaybetmekden cok korkuyor... yani iyi ifade edemesemde simdi az cok anladim seni..

daha ayaklari yere bassa, sürekli görüsmek icin beklemese, israr etmese, hatta sen görüsmek istesen, cok özlesen istiyorsun .. sorry cok bilmis olmak istemem sadece seni daha iyi anlamaya calisip, kendimi senin yerine koyuyorum..

eSmerimSin .!.:

tamam canimm bu yorumunla suan daha iyi anliyorum seni..

hak veriyorum sana bu konuda.. bende biraz bu duygulari yasamistim..

hani marionun kardesimden dayak yemesi, herkes tarafindan asaglanmasi karsisinda kendini savunmamasi..sebebinin beni kaybetmemek/üzmemek olmasi.. bende ona acimistim ve keske daha güclü, dik durabilseydi diye düsünmüstüm..hatta o an ondan sogumadim da degil.. ama o anlik birseydi.. sonra beni gercekten ne kadar cok sevdigini gördüm.. ve saygi duydum hatta sevgim artti ona karsi..

senin burun kivirdigin demeyelimde, hosuna gitmeyen nokta.. sende onu kaybetme korkusu yok.. ve o seni kaybetmekden cok korkuyor... yani iyi ifade edemesemde simdi az cok anladim seni..

daha ayaklari yere bassa, sürekli görüsmek icin beklemese, israr etmese, hatta sen görüsmek istesen, cok özlesen istiyorsun .. sorry cok bilmis olmak istemem sadece seni daha iyi anlamaya calisip, kendimi senin yerine koyuyorum..

Genişletmek için tıkla...

Bi taraftan beni bu kadar sevdigi icin cok mutluyum. diger taraftan bu adamin butun gun beni beklemekten baska bi isi yok mu diye dusunuyorum
duygularim hep dalgalaniyor. bigun bakmissin asigim. ertesi hafta "ayrilsam mi len bundan?" diye dusunuyorum kecileri kacirdim sonunda

tomvejerry .!.:

Bi taraftan beni bu kadar sevdigi icin cok mutluyum. diger taraftan bu adamin butun gun beni beklemekten baska bi isi yok mu diye dusunuyorum
duygularim hep dalgalaniyor. bigun bakmissin asigim. ertesi hafta "ayrilsam mi len bundan?" diye dusunuyorum kecileri kacirdim sonunda

Genişletmek için tıkla...

insallah tercihini ikinizinde en az üzülecegi sekilde yaparsin

böyle cocugada yazik..benimde dengem cok bozuktu son haftaya kdar.. simarmistim biraz..sonra mario bu isin böyle gitmeyecegini biraz tatli (sert) bir dille anlatinca caktim davayi da biraz ceki düzen verdim kendime..

karsimizdaki ne kadar uyumlu, sessiz sakin olursa biz o kadar delirip azitiyoruz bence..yada genelimiz öyle.

höd höd yaptilar mi kuzu oluyoruz..belki seninde buna ihtiyacin vardir

Canım bence sen bu çocuktan ayrıl.

Maddi durumu olmadığı için değil, sen onu sevmediğin için ayrıl diyorum.

Para her zaman mutluluk getirmiyor ayrıca bakarsın yarın bir gün okumadı diye vazgeçtiğin insanların yanında sen işçi olarak çalışırsın belli mi olur...

tomvejerry .!.:

Canim aslinda durum soyle.
Sen benim ex'le ayrildiktan sonraki hallerimi bildigin icin boyle dusunuyorsun, ve boyle dusunmekte tabii ki haklisin.
Eski sevgilimle ayrildiktan 7.5 ay sonra suanki erkek arkadasimla bir iliskiye basladik. O zamanlar ondan coooookkkk hoslaniyordum, ve tabii ki yeni bir iliski cok tatli gelmisti. Erkek arkadasim cok tatli biri. Suana kadar beni hic kirmadi. Ama beni kime tanistirsa (onun tarafinda) herkes beni cok begenip, ona beni kaybederse aptal oldugunu vs soyluyordu. o da gelip bunlari bana anlatiyordu. Sanirim gel zaman git zaman bu laflar onda guvensizlik olusturdu. Simdilerde ona baktigimda kendine cok guvensiz birini goruyorum. Bu hafta 3 gun boyunca onunla butun gorusmelerimi iptal etmek zorunda kaldim cunku cok uzun saatler calismam gerekti. ve 3. gun telefonum bozuldu calismadi. is yerinden arayip ona haber verdim ama yine de bu endiselenmesine engel olmamis. erkek arkadasim sedef hastasi. Dun gorustugumuzde bi baktim elleri mahvolmus stressten. benim is yuzunden ondan uzaklastigimi, ondan koptugumu dusunmus.

Onun bu halleri, gucsuz guvensiz halleri benim ona acimama sebep oluyor. (biliyorum kiziyorsunuz bana..) her kadin gibi bende guclu bir adamla beraber olmak istiyorum. ama bu iliskimde guclu kisi benmisim gibi hissediyorum. Ve bu beni artik yormaya basladi..

Genişletmek için tıkla...

arkadaşım önünde sonunda sen bu adamda ayrılacaksın yani öyle izlenmler oluşturuyorsun sanırım baba yok bu çocukta yada anne ayrı ailesine yardım falan etmek isteyecek ilerde belki ve sorun çıkacak belki yanlış cümleler kurdum ama sen bu çocuğu sonunda üzeceğine iyice ileriye dönük hayaller kurmadan güzellikle vedalaşın... itiraf edemesende sendede var bişeyler gibi.... kırıcı oldu belki özür...

tomvejerry .!.:

Yorumunuz icin tesekkur ederim.
Yazdiklarimda beni ve hayatimi benim gozumden gormenizi istedim. O yuzden yazdiklarim kibirli durduysa ozur dilerim.
sozlerinize cevap vermek istiyorum ama kafamda o kadar cok dusunce ayni anda konusuyor ki hangisindan baslasam bilemiyorum.
Ben erkek arkadasima muthis bir cekim hissederek iliskime basladim. Hala o cekimi hissediyorum ama onun kendine guvensiz halleri, gelecek gorememem, benim icin hayatta onemli olan degerleri onun gereksiz bulmasi aramizin acilmasina sebep oluyor. onu seviyorum ama benim icin onemli olan seyler onun icin hic onemli degilken sevgi yetmemeye basliyor.

Genişletmek için tıkla...

nevzat tarhan okuyun yada dinleyin muhakkak kendinize uyan bişeyler bulursunz.... evlilkde üç aşağı beş yukarı aynı düşünclere yaşam tarzına bakış açısına sahip olmak gerekir atıyorum düşündüğünz on şeyden 5-6 tanesinde buluşabiliyorsanız tamamdır birbirine yüzdeyüz uyan çift yoktur sanırım biri yemeği kimyonlu sverken öbürü biberli sever:))) umarım anlTBİLDİM

ben seni çok iyi anlıyorum.bence kadınların çoğunda böyle bir düşünce vardır.yani belki yıllardır süregelen genetiksel bir şey,belki bir doğa kanunu ama erkeğin birçok yönden kadından güçlü olması genelde kadınların beklentisidir.gerek fiziksel,gerek manen ,gerek madde olarak erkek biraz daha güçlü olmalı diye düşünüyorum.gördüğün gibi sen maalesef acıma moduna geçmişsin bile..işte bu en kötüsü.birine acımak aşkı köreltiyor.hatta şöyle söyliyeyim biz kadınlar bile,eğer erkeğin karşısında biraz aciz görünelim,biraz ağlanıp sızlanalım onlar da bize acıyarak,biz zavallıya bakar gibi bakıyorlar.ve çoğunlukla gördüğüm şu ki;kaçarak uzaklaşıyorlar.neden biz kadınlar bunu yapamıyoruz?onlar bizim kadar oturup düşünüyor mu bırakıp giderken?ama biz hep kukumav kuşu gibi düşünüyoruz.bencilce davranmaktan kaçınıp empati yapıyoruz onların yapmadığı kadar.bence ikiniz açısından da en doğru kararı sen vereceksin.herşeyi ölç biç.bütün özelliklerini eksisiyle artısıyla tart ve ayrılacaksan bile gururunu incitmeden biraz uzaklaşarak ayrılmaya çalış.devam edeceksen de onunla bu konuyu açık bir şekilde konuş en azından iş konusunda kendine farklı fırsatlar yaratsın.bu tarz bir denklik bence önemli.ben bunu küçümsemek anlamında söylemiyorum ama biraz da doğanın kanunu bu ve bu ilişkinize de yansıyacak gibi görünüyor.çünkü o ezikliği hissetmeye başlamış bile erkek arkadaşınız.ağlaması yanlış olmuş.sizin ona acımanıza neden olmuş ve özgüveni de zayıf.yarın bi gün bunun ezikliğiyle sizi üzmeyeceği ne malum.?ben bunun örneğini kendi evliliğimde de yaşadım.kaldı ki eski eşim avukattı.ama iyi kazanamıyordu.ben bunu hiç sorun etmeyip ona belli etmediğim halde,zamanla acısını çıkarmaya başladı.bu kadar iyi niyetli oldukça ben kaybettim.takdir edilecek kadar yanında oldum ama anlamadı.kompleksini yenemedi.bunu söylediği sözlerle ya da hareketlerle bana hissettiriyordu.ben onu kıracak hiç bir söz etmediğim halde ona yaranamadım.fazla düşünmiceksin bu erkekleri.fedakarlık yaramıyor.

alakasız görunebilir lütfen merkaımı mazur görun konu sahibi arkadaşım,siz üni mezunusunuz ,hangi bölümü bitirdiniz ?

gayet haklısınız bence.insan kendine denk birisi ister.
ben de gözü kara olanları hiç anlamam saçma bir şey hayat türk filmleri gibi değil.
sizi her anlamda hak eden birisi inşallah karşınıza çıkar.

Bir çok insana acımasızlık gb gelsede konu sahıbı gayet akıllı ve mantıklı bır sorgulama ıcınde..
Sevgi hersey demek değil malesef ..
Kaldı ki aslında bence burda kı sorun para da değil.
Eğer arkadaşın sevgılısı tuttugunu koparan,ayakları yere sağlam basan özgüven sahıbı bır erkek olsaydı para gozardı edılebılırdı.
Kadınlar kendılerınden daha baskın bir erkek ıster, kol kanat geren,koruyan kollayan soz sahıbı olabılen bır erkek..

Burada bahsı gecen erkek hem soz sahıbı olamayan, hem egıtım sevıyesı eşit olmayan hem de maddı sorunları olan bırı , sevgı bıryere kadar goturuyor ınsanı bence hayatta gercekcı olmak gerekıyor.

Erkek arkadasınızı kırmadan ,yetersızlıklerını ona hıssettırmeden ayrılın yol yakınken . sıze daha fazla bağlanmasın yazık gunah.
Siz pembe hayallerle bır hayat gecırecek bırı değilsiniz bence.

Şu anda anlattığınıza göre maddi ve manevi olarak erkek arkadaşınızdan daha iyi bir durumunuz var. Peki bu durumun hep böyle süreceğinin garantisi var mı?

Bir söz vardır; "Güzelliğine güvenme bir sivilce yeter. Zenginliğine güvenme bir kıvılcım yeter" diye. Yani bir kaç arkadaş daha söylemiş, kibir kokuyor diye ki bende hissettim onu. Bence kesinlikle ayrılın. Yazık belli ki çocuk sizi tüm iyi niyeti ve saflığıyla seviyor ama bilmiyor ki sevdiği onu içten içe küçümsüyor ve kendine yakıştırmıyor. Siz güç istiyorsunuz ve aslında karşınızda ailesinin tüm sorumluluğunu üstlenmiş bir güç var ama sizin istediğiniz güçmaalesef çok farklı.

Ayrılın, çocuk çok üzülür ama ilerde belli ki daha fazla üzülcek ve incincek. Ben açıkçası sizin iyiliğiniz için değil, sizi seven kişinin iyiliği için ayrılmanızı isterim.

Ben senin 4 sene sonraki halinim. 4 yıllık ilişkim bitti. Gerçi hala tam olarak kopabilmiş değilim çünkü hala arıyor. 4 yıl önce çok aşık oldum ona başladık. Askerden yeni gelmişti. Baştan beri biz kesin evleneceğiz diyordu. Hala da öyle diyor. Ama olamadı. Nedenine gelince: Üniversite mezunuydu ama çok da aranan, işe yarar bir bölüm değildi. Yüksek lisans yapmadan ya da çeşitli sertifika programlarına gidip bir alanda uzmanlaşmadan nasıl bir iş yapacaktı bilmiyordum. Öğretmen olabilirdi ama kesinlikle istemedi ve bu konuda bir girişimde bulunmadı. İş aradı hep. Buldukları mağazacılık tarzı işlerdi. Beğenmedi. Bu işlerle ben seni geçindiremem dedi. Ailemin beğenmeyeceğinden korktu. Bunlar da mutlaka sebepti ama hayatında ben olmasaydım bile 8 saat-10 saat ayakta duracağı işi yapmazdı. Öyle tuttuğunu koparan bir tip değildi. Öyle olsun istedim. Ne olursa olsun başla dedim, iş işi getirir, ordan başka yere geçersin, biriyle tanışırsın bir fırsat yakalarsın dedim. Motive etmeye çalıştım, kibirli davranmadım. Gerçekte daha iyi bir iş bulamazsa nasıl geçiniriz, ailem ne der diye kendi kendimi yedim. 4 sene böyle geçti. Ortada hiçbir şey yok. Şimdi daha yeni bir sertifika kursuna gitmeye başladı. İşleri yoluna koyacağım diyor ama somut hiçbir şey yok ortada. Ailemle tanışmadılar ama anneme biraz anlatmıştım olanları. Hayır diyor. Birçok arkadaş sana yeteri kadar sevmiyorsun demişler. Ben yeteri kadar seviyordum da sonuç ne oldu sanki? Olay az parayla geçinememek, kibir, gözü yükseklerde olmak değil. Herkes iyi yaşamak ister bunu istemek kibir değil, olay karşındaki erkeğe güvenmek. Her ne kadar evi karı-koca beraber geçindirir dense de evi koca geçindirebilecek durumda olmalı, kadında yardım edebileceği zamanlarda yardım etmeli. Çünkü biz çocuk doğuruyoruz. Hamilelik çok sıkıntılı geçer çalışamayabiliriz, çocuğa bakacak kimse yoktur evde oturmak zorunda kalırız. Doğumdan sonra çok maaş aldığımız bir işe dönebilecek olsak bile kim çocuğunu bakıcıya emanet edebilir? Allah korusun haberlerde el kadar bebeği döven bakıcı haberlerini görüyoruz. Biz çalışamayınca ne olacak? Adam da tuttuğunu koparan biri değilse psikolojik olarak da zayıfsa hem maddi sorunlar, hem baskının altında ezilmesi, gelecek kaygısı falan mutluluk olabilir mi? O çocukların geleceği ne olacak o zaman. Ben bunları düşüne düşüne depresyona girdim. Ayrılayım dedim ama 4 senelik ilişki kolay unutulmuyor, bir de üstüne onun acı çektiğini bilmek beni kahrediyor. Dayanamayıp yeniden başlayayım diyorumj ama değişen bir şey de yok. Başlasam evlenecek miyim? Sırf o üzülüyor diye de evlenemem ki. Tamam seviyorum ama hiç mutlu değilim. Bu yüzden o da mutlu olamaz.
Yani sen uzatmadan bitir bence. Sonra alışkanlık vicdan sevgi falan hiç ayrılamayacaksın.

çok kısa bir süre görüştüğüm bi çocuk vardı daha 2 hafta olmuştu görüşeli ve karşımda seni kaybedersem mahvolurum diye ağlamıştı.
o ağladığı anda benim için bitmişti çünkü o andan sonra ona merhamet eden üzülmemesi için sırtını pışpışlayan birine dönmüştüm.
ve tabiki bitirdim ilişkiyi.
ilişkide en önemli şey bence güç. erkek güçlü olacak, senden daha dirayetli daha güçlü daha sağlam olacak. sırtını ona yasladın mı bileceksin ki tamam güvendesin. eğer sana bunu hissettiremiyorsa böyle titrek çok naif çok hassas düşünceler duygular içinde iseniz o ilişki yürümez.
heleki günümüzde ayağı yere sağlam basan kadının okumuş çalışmış ekmeğini eline almış borcunu harcını kimseye muhtaç olmadan halleden bir kadının böyle bi erkekle mutlu olacağına inanmıyorum.