Küçücük anlatayım :)
Eski eşim işsizdi evi ben gecindiriyordum, Türkiye şartlarına göre iyi de maaşım var ama tek başına ev gecindirmek cok zor. Düğün borcu, faturalar, kiralar vs derken elime 3 kuruş para kalıyordu. Giyineyim mi, gezeyim mi, yiyeyim mi? E calısıyorsan giyinmek zorundasın, çalışıyorsan yemek zorundasın, herşey birbirine girmişti.
Haftaiçleri tam bir kabustu benim icin. Ama haftasonları harikaydı. Ankarayı bilenler bilir gezmek istersen sadece AVM ye gitmek zorundasın. Neyse biz elele tutuşur saatlerce sokaklarda yürürdük, o konuşur ben dinlerdim, ben mızmızlanırdım o beni güldürürdü. Evin icinde playstation oynardık, hicbir şey yapamazsak güreşirdik, evet güreşirdik :) kücük bir topumuz vardı onunla mac yapardık falan filan.
Sonra işe girdi, iyi de maaş aldı. bana araba aldı, tatiller, alışverişler gezmeler.... Sonra aldattı. Rahat battı, huzur battı. Ben 2012 eylülden aralığa kadar olan süreyi yaşanmamış sayıyorum.
Ve şunu gördüm hayatta en önemli şey huzurmuş, huzurla başını yaslayabileceğin bir omuz.