Maddi sıkıntılar beni çok üzüyor :(

Ben şunu anladım her şeyin hayırlısını dilemek lazım dua ederken. Para, mal, mülk , daha büyük ev daha güzel bir araba diliyoruz bazen de belki de onlar olunca hayatımızda başka kötü olaylar yaşanacak bunu bilemiyoruz elbette hayırlısı ne ise olsun bunlar diyorum bazen ondan sonra hayatım daha kötü, mutsuz huzursuz olacaksa olmazsın öyle para, öyle evde. Bundan iki hafta önce mesela çok istediğim 1,5 yıldır uğraştığım bir iş vardı parası da ilk başlangıç için çok iyidi ve ben yazılı sınavı çok güzel geçmiştim mülakatta geçmemem için resmen hiç bir sebep yoktu ama bu iş benim için hayırlıysa sonunda mutlu ve huzurlu olacaksam diye dua ederdim hep ama bir yandan da olur bu iş gözüyle baktık hep ailecek ama noldu sonuçlar açıklandı yazılı sınavı kazanan 600 kişiydi alacakları 300 ve 75 de yedek vardı benim adım yedeklerde bile yoktu . Büyük bir şok ve ardından resmen hayatımın aydınlanmasını yaşadım benden çok herkes çok üzüldü ama ben bunda da var bir hayır diyerek ertesi gün bir hafta sonra olacak sınav için gece gündüz çalıştım çok şükür onu da kazanacağım gibi ama tabi mülakat yine belirsiz. şayet bu iş olursa o üzüldüğüm işten 10 kat daha iyi bir konumda olacağım inşallah. Yani biz hayatta her şeyi istiyoruz da bakalım o istediğimiz her zaman bizim için hayırlı olan güzel olan mı bunu da ölçmek tartmak lazım.
 
Meditrina_ .!.:
Evet okudum onları hesaplayınca gelir azalıyor ama olsun mutlusunuz ya önemli olan bu.
Vardır bunda da bir hayır elbet düze çıkarsınız zamanla. İnşallah
Genişletmek için tıkla...

Mutluyuz çok şükür. Bizde tartışırız hemde çok sık ama ben bunları dert etmiyorum. Buradki forumları okuduktan sonra... Önemli olan eşimin bana olan düşünceleri ve davranışları diyorum. Eşim hayatının merkezine beni koyar. Herşeyini bana göre ayarlar. Beni mutlu edemediği zaman çok üzülür. Özel günlerde sürprizler yapar. İçki içecekse bile bi şişe kırmızı şarap alır eve gelir benimle içer. Ben içmezsem çoğu zaman onu bile içmez. Kıskanır. Hep ben ben ben yani hayatında bunu hisssedebiliyorum. Oyüzden ufak tefek tartışmaları hiç önemsemiyorum. İnşallah maddi olarakda düze çıkarsak, ozaman belkide hiç tartışmayabiliriz bile :)
 
canım ben çok iyi anlıyorum bende 6 aylık evliyim evlendiğim günden beri sadece bir kez dışarı çıktık eşimle maddi sorunlar illaki oluyo her evde üstümüze harcama dahi yapmıyoruz evlendiğinden beri bişey aldınmı dersen ne eşime ne kendime ne de eve eşy türü hiçbirşey almadık ben hiç bukadar sıkıntı çekmemiştim evlenmeden önce bazen bunalıyorz tabi tartıştığımızda oluyo ama sabrediyourz düzelicek elbet buna şükrediyoruz bence sende sabretmeyi dene başka yapcak bişey gelmiyor çünkü :/
 

Etrafıma baktığımda sanki bizim gibi hiçkimse yok gibi geliyor bana. Bi dünya borcu olan insan var, ama yine hep dışarıdalar sosyaller. Bi biz ucu ucuna yetiştiriyoruz gibi geliyor bana.
 
justtmarried .!.:
Etrafıma baktığımda sanki bizim gibi hiçkimse yok gibi geliyor bana. Bi dünya borcu olan insan var, ama yine hep dışarıdalar sosyaller. Bi biz ucu ucuna yetiştiriyoruz gibi geliyor bana.
Genişletmek için tıkla...

Bizim gibiler, yani borç ödemeyi bilenler için hayat çok zor. Ama gördüğün insanların içinde öyle rahatları var ki; mesela benim 7 aydır kira ödemeyen ş... siz kiracım gibi ya da ay sonu kredi borcunu ödeyemeyip daralan ama her hafta temizlik için gelen kadına 100 lira veren arkadaşlarım gibi. Dağ gibi kart borcu birikmiş beş tane kartın ancak asgarilerini ödüyor ama asgarisini ödeyip kullanıma açtırdığı kartla ilk iş kuaföre gidiyor =))

Bende kira alamıyorum aman açık verdim diye maaştan borçları ödeyip beş kuruşsuz kalıyorum ama yinede borçlarımı ödedim diye şükrediyorum, kapıma kimse alacak için gelmesin diye aç kalmaya razıyım. Bizim gibi borcunun sorumluluğunu taşıyan insanlar için zorlanmak. Ama elbet bununda bir mükafatı var, ben inanıyorum. Sende sabret biraz, becerebilirsen küçük ek işler yap, ben evimin borcunu öderken yapmıştım. Gerçi akşam işten sonra çok yorucu oluyor ama o zaman gençtik idare ettim. Böyle bir fırsatın varsa küçük bir ek gelirde elde edebilirsin
 

Ben akşamları evde yalnız oluyorum, canımda sıkılıyor. Neyapabilirim mesela. Siz ne yapmıştınız.
 
justtmarried .!.:
Ben akşamları evde yalnız oluyorum, canımda sıkılıyor. Neyapabilirim mesela. Siz ne yapmıştınız.
Genişletmek için tıkla...

Akşamları annemin atölyesinde yastık kılıfı diktim. O zamanlar çok satılan bir üründü, önceleri akşam sekizden oniki ye kadar 3-4 takım ancak dikiyordum sonra elim alışınca gecede 15 takım dikmeye başladım, o zamanlar maaşım çok düşüktü, 23 yaşındaydım o yastıklar sayesinde cep harçlığım, şahsi masraflarım ve yol param çıkıyordu.

Sonra bir dönem yatak örtülerine taş işlemeye başladım, sonra bir perdeciden iş aldım perdelere işledim. Sonra bohça dikmeyi öğrendim bir zaman onları diktim.

Bir iki yıl sonra internet sitelerine şiir ve denemelerimi sattım, bir ara makyaj malzemesi sattım yani bir sürü ek iş yaptım ve 8 yılda çok şükür borcumu bitirdim. Yaş ilerledikçe ek iş yapmak zor oluyor şu sıralar yapmıyorum o yüzden, zaman içinde maaş gelirimde arttı artık gerek kalmadı. Ama çok alışmışım ek iş yapmaya ne zaman biraz sıkışsam bir sürü iş üretiyorum =))
 
Herkesin mutlaka bir nebzede olsa gecim sikintisi olur sen sadece kendinde oldugu zannedip baskalarina ozeniyorsun benim evime sizden daha dusuk maas aliyor ben calismiyorum evim kira cocugum var ama yine de halime binlerce sukur olsun diyorum hafta sonu gezmeye gelince senin kastettigin sinemaya gitmek lokantada yemek yemek degisik aktivitelerde bulunmak alisveris yapmak bu saydiklarimi bende yapamiyorum ama onrmli olan esimle ve cocugumla guzel vakit gecirmek diyorum herseyden tat qlmayq bqkiyorum gecen gun evde cay yapip termosa koyduk parka gidip orada ictik onemli olan para harcayarak birseyler yapmak degil yaptigin seyden mutlu olmaktir...
 
arkadaşım en büyük mutluluk sağlıklı olmak:)
şükürler olsunki evlendiğimden beri sıkıntı çekmedim
evlenmek için 2 yıl bekledim herşeyimiziyaptık ben çalışmaya başladım öyle evlendik öncede evlenebilirdik borcumuzu olmasın diye bekledik
geçmiş yorumları okumadım
evlendiğimizdede ufak tefek borçlarımız vardı şükürler olsun gelirimiz iyi

fakat etrafta bizimle aynı gelire sahip olanları görüorum ben dışarı bi çıkıosam onlar 3 çıkıo:)
ben bir alıosam onlar beş alıo bende düşünüorum sorun bende galiba diye bunun sınırı ucu bucağı yok:)
bi gün herşey üst üste geldi bi doğum gününe gittim orda herkes takmış takıştırmış anlatıp duruo bu yaz şöle yapcaz iki günlük kaçamk için şunu yaptık işte oğluma şu kadar liraya şunu aldım buu veridm neler neler....
bende haliyle mutsuz oldum çünkü onların yaptıklarını gelirim iyi olsa bile yapabilcek durumda diildim
iki gün böle dolandım mutsuz sonra pişamn oldum
oturdum ağladım kocama ve doğmamış bebğime haksızlık ediorum diye
Allah bana mutlu olabilceğim diğer yarım diyebileceğim bi adam nasip etmiş
bana hiç uğraştırmadan bi bebek nasip etmiş şu benim yaptıgım şeye bak diye

o günden sonra sahip olamadıklarımı diil sahip olduklarımı düşündüm ve ianan bana çok mutluyum:)
 
Hiçbişey için olmaz demeyin hep sükredin ve Allahtan isteyin dualar edin . Cünkü bizde cok cektik zamanında yanı ben kucuktum ne kadar anlamasamda annem bayagı cekti. kucuk eski ama kendi evimiz vardı cok sukur :) tek babam calısıyodu haliyle 3 cocuk birde :) ama yınede hıcbıseyden mahrum kalmadık etraf durumu yok ama ne guzel gıydırıyor kızlarını hepsını farklı farklı diye konusurlarmıs bunu yenı yenı duyuyorum :) Annem bizi cok güzel yetistirdi hep temiz temiz kıyafetlerımız olurdu bayramlarda kıyafet alısverısıne cıkmalarımız cok keylifliydi :) Annem ve babam evleneli 20 sene sonra MasaAllah cok güzel bi evimiz oldu hemde tam oldu :) 4 katlı ve bulundugumuz semtte en güzel en konusulan ev oldu :)) yani olmaz olmaz demeyin hersey olabilir :)
 
Herkesin maddi sıkıntıları var ,kalkıp foruma yazıcak kadar vahim bir durum olmadığıda aşikar ,

Kira gideri vs varsa kazandığı kirasının en az 3 katı değilse herkes sorun yaşıyor ,herkesin ne maddi sorunları sorunları var

En büyük sorun şükürsüzlüktür ........

Bazısı rahat harcayamamakan dert yanar ,diğeri yiyecek ekmek bulamaz ....

Sizin hiç ekmek alıcak paranızın olmadığı gününüz olmadı sanırım

Ondan böyle serzeniştesiniz ....

Benim ailemin oldu haftalarca karavana salçalı suya patates yedik ,sabah kahvaltımız sadece çaydı

ben üniversiteye gidiyordum ,okula devam zorunluluğum vardı ,üften püften nerede ne iş bulsam yaptım ,günde en fazla 5 saat uyudum ama ağzımı bile açmadım hiç dertlenmedim.

Bugünüme şükrediyorum ,herşeyide rabbimden diliyorum ...

Umarım sizde şükretmeyi öğrenirsiniz ...
 
just married merhaba, seni ve durumunu kendime çok benzettiğim için biraz uzun yazacağım, sen derdini anlatmışsın, ben de biraz anlatacağım umarım okursun :)

Öncelikle şükürsüz diyen kişilere lütfen aldırış etme yaptığının şükürsüzlükle ilgisi alakası bile yok. Seni çok iyi anlıyorum. Aslında özel mesaj atacaktım tartışma filan olur diye ama sanırım olmaz.

6 yıllık evliyim ilk 1 yıl akreplerle dolu evlerde, kıt kanaat, işsizlikle boğuşarak geçti. Ne anne baba yardımı, ne bir birikim yeni bir şehirde bir bavulla tek başına ayakta kaldık. Açta yattık, 1 ay menemen de yedik, yatacak yerimiz de olmadı vs. vs... Sonra kredi çektik internet kafe açtık, yani günlük gelecek parayı bilememek ne büyük sıkıntı bilirim. 4 yıl işlettik. Hafta sonu, bayram seyran tatili yok, allahtan iki kişiydik her yere (aile ziyaretleri, geziler) yalnız gitmek zorundaydık. En güzel, en gezilesi, en neşeli zamanlarımızı bir bilgisayarın başında geçirdik... İnsanların sıkıla bunala anlattığı akşam yine çayı aldık oturduk muhabbetlerini hayran hayran dinledik. Her haftasonu gezen insanlara içim gide gide baktım bir soğuk ekrandan. Ama ne haset ettim, ne kıskandım. Özenmek, imrenmek ayrı şeylerdir, insanlar çok karıştırıyor bunları... Yine de ayakta kaldık. Borçları ödemekten cebimize pek bir şey kalmadı. Siniri, stresi üzüntüsü yıprattı da yıprattı...

Sonunda pes ettik kafeyi kapattık başka şehire geldik taptaze umutlarla 6 ay önce. Ama umduğumuz gibi olmadı, işsizliği bu boyutta bilmezdik, aynı ciğeri kapmaya çalışan kediler misali iş kapmaya çalıştık. Şu an eşim asgari ücretle mesaiye bırakıp parasını vermeyen bir iş yerinde çalışıyor onca insanın azarına katlanarak. Ben bazı cahilliklerle gurur meselesi yaptığım bazı olaylar yüzünden ilk işimden ayrıldım, sonra da adam gibi bir iş bulamadım. Derken 10 yıl önce ameliyat olduğum bel fıtığım hortladı ve beni yürütmüyor şu an. Doktora gittim ne olacağım belli değil, ama doktora dediğim ilk kelime " lütfen kuvvetli bir ağrı kesici verin çünkü yakında işe başlayacağım" oldu. Çünkü bunu düşünmek zorundayım, 450 lira kira verdiğimiz bir şehirde asgari ücretle eşim bunun altından kalkamaz. Bu süreçte 4 ay önce aldığım, yıllardır hayalim olan fotoğraf makinemi de sattık. Şimdi ilaçlar iyi geldi çok şükür pazartesiden itibaren hemen iş aramaya başlayacağım.

Buraya kadar öykümü dinlediysen, sağol
Şimdi sana kesinlikle bak önemli olan sağlık, huzur bıdı bıdı filan demeyeceğim zira belli ki ikimizde aklı başında, şükür etmeyi bilen, lükste gözü olmayan veya birilerine özenmeyen, aşık, mutlu, huzurlu insanlarız. Ama senin de dediğin gibi bu üzülmemize engel değil. Bizim sevgimiz, aşkımız daha güzel hayatı, hayalleri hak ederken, hak etmeyen insanların bunları yaşamasına burulmamız da bizim kötü insanlar olduğumuzu göstermez. Biz sadece yaşamı sorguluyoruz, neden böyle diyoruz. Bundan daha doğal ne var? Elimizden geleni yapmışız, çalışmışız, didinmişiz, uğraşmışız, ümit etmişiz. Sonuç maalesef kısır döngü. Kredi kartını öde, doğalgaz, elektrik bu çokgene takılıp kalıyor hayaller.

Oturduğum yer varoş mahallesi sayılabilir öyle pek gezilecek bir yer değil, sokağa çıktım bugün elinde beş çocuk gezdiren kadınlardan adım atamadım. E yol parasına tama, ama elde hafta içi 11 lere kadar çalışıp yorulmuş, hafta sonu da şöyle bir uzanıp hobilerini icra etmek isteyen 2 insan var. Araba olsa eyvallah atla git dinlen ama o halde otobüsü kaldıramıyor bünye işte, hem de gerçekten güzel bir yere gidilmeyecekse. Tabi ki eminim sen de ben de elele yürüyoruz, konuşuyoruz, şakalaşıyoruz keyif alıyoruz her andan. Bu noktada bizi 1-2 yıl sıkıntı çekmiş biri anlayamaz. Ben 6 yıldır bu haldeyim. 6 yıldır mesela her kış 3 farklı renk çizmem olacak diye uğraşıyorum, ama olmuyor :)
Bu kadar uzun süre sıkıntı yaşayınca insan artık bu kısa anların hepsini yaşıyor, hala da yaşamaktan mutlu oluyor ama hayallerine de dokunmak istiyor artık. Tabi ki isteğimiz atla deve değil, sadece çevremizdeki neredeyse her insanın sıkıldığı hafta sonu gezmeleri, komik ve acı değil mi?

Şimdi gelelim şükür kısmına. Şükür evet hem de binlerce şükür. O insanın beni bulmasını istediğim geceler adına, gerçek aşkı tatmayı istediğim günler adına, beni bu kadar sevecek birisinin asla gelmeyeceğine gönülden inandığım geceler adına şükür... Zaten bunca mutlu olmasak, şükür etmesek sıradan insanlar gibi dağılır giderdik maddiyat yüzünden. Ama asla. Sevmediğim biriyle dünyanın en güzel yerinde yiyeceğim mükemmel bir yemeği, onunla bilgisayar başında yediğim yumurtaya değişmem. İşte tam da bu yüzden dönüp dolaşıp bunca insanın dediği şeye geleceğim. Sabır :) Gele gele buna mı geldin diyeceksin ama maalesef. Daha çok çaba, daha iyi iş fırsatları kollama, savaşma ve yine şükretme yapabileceğimiz sadece bu maalesef. Ha sana böyle akıl veren kadın 2 hafta önce feci halde depresyonlu şekilde bütün gün yataktan çıkmayıp ağlıyordu "ben bu halde çalışamam, çok yoruldum, yeter artık" diye

Ne mutlu ki bazen şımarıklık yaptığım da bile beni toparlayacak, ne kadar güçlü olduğumu, ne için savaşmamız gerektiğini hatırlatacak bir eşim var. O hep benden daha güçlü oldu. Hep bilincindeydi asıl önemli olanın. Ben onun gibi olamadım çoğu zaman.
Sağlığım gidince iyice anladım ki para fasa fiso bir yerde, eğer daha kötü olursam ne yaparım, çalışamazsam halimiz ne olur korkusu hepsinden beter...

Umut hep var, olmasa yaşayamayız. Umuyorum ki ikimizin önüne de çok güzel fırsatlar çıkar, hayal ettiğimiz, özlemini çektiğimiz, hak ettiğimiz her şeye kavuşuruz. Bir de ben ömür billah çocuk düşünmüyorum eskiden beri, senin gibi bir de çocuk telaşım olsaydı çok daha endişeli olurdum o yönden ne desem boş çok haklısın...

Şımarıklık ettiğini düşünenlere lütfen aldırma. Bir facebook geyiği halini alsa da şu sözü çok severim;

Benim hayatımı yargılamadan önce,benim ayakkabılarımı giy ve benim geçtiğim yollardan, sokaklardan,dağ ve ovalardan geç.Hüznü, acıyı ve neşeyi tat.Benim geçtiğim senelerden geç,benim takıldığım taşlara takıl.

Yeniden ayağa kalk ve aynı yolu tekrar git, benim gittiğim gibi.

Ancak ondan sonra, beni yargılayabilirsin…

Yaşımız tıkır tıkır geçerken ruhumuzu genç tutalım ki, hayal ettiklerimiz bizi bulduğunda 100 yaşındaki ruhumuzla onlara mahçup olmayalım
İşte o zaman gerçek yaşın hiçbir önemi kalmaz.

Buraya kadar okuyanlar adresi özelden atsın, dinlendirici gözlük hediyem
 
Ha bir de her şeye gül gül gül! Cem Yılmaz mı seversin, karikatür mü okursun, hatta o beşinci sınıf türk filmleri de olur hiç önemli değil yeter ki kendine gülecek şeyler bul, gerçekten iyi geliyor. Çok sıkıntı çeken ve hayattan çok çekmiş insanlar bu yüzden neşeli olur, formülü bulmuşlar
 
Arkadaşım, benim arkadaşım da benzer durumdaydı. Evliliklerinin 5. yılı bir ev aldılar, ucuz olsun diye uzak bir semtten. Kendileri de eşinin ailesinin yanında kötü bir semtte yaşıyorlar. Arkadaşım işe girdi asgari ücrete gece 9-10 a kadar çalışıyor. Aldıkları evin kirası kredinin bir kısmını ödüyor. Küçük de bir çocukları var, kayınvalide bakıyor. Kocasının ne kazandığı ne kadar kazandığı paranın nereye gittiği belli değil. Arkadaşım 9-10dan sonra bir de gelip çocuğuyla oynuyor onun gönlünü ediyor. Kayınvalide- görümce tantanalarına hiç girmeyeceğim, çok can sıkıcı durumlar oluyor. Başta kendini çıkmazda hissetmişti ama şimdi toparladı, deliler gibi çalışıp çok yoruluyor ama kafası rahatladı, çünkü bu durumun geçici olduğunu kabullendi, " borcumu ödeyim, tartışmalara girmeyim, çocuğuma bakayım" yeter diyor. Öyle lüks hiç bir durumları yok, ama arkadaş akraba gezmeleri falan keyifleri yerinde.

Tanıdığım başka bir aile de tek işçi maaşıyla hem 2 çocuk okuttu büyüttü hem de 2 ev sahibi oldu,üstelik hiçbir yerden tek yardım görmeden.

Sizin kazancınızdan daha az geliri olan bir çok insan var.Bana kalırsa başta hedeflerinizi küçük tutun. Şimdilik küçük ve uygun bir ev alırsanız 5 sene sonra falan daha iyi bir ev alabilmek için şansınız olur.

Ama en önemlisi evdi gezmeydi paraydı diyerek hayatı ıskalamayın, sevgiden güvenden sağlıktan daha büyük zenginlik yok.
 
AcapellaSoul arkadasın yazdıkları cok mantıklı
bende bırsey eklıyım durust olmak gerek bazen
butun bır kısı 2 sene oncekı cızmelerımle gecırdım bır cok kısı neden sureklı aynı seyı gıyıyorsun dıye soyledı bana sureklı kendı ıcımden yazın renk renk babetler alacagım rengarenk pantolonlar dedım oylede avuttum kendımı yaz gelıyor geldı sanırım kısa uzunlu kısalı botlarım olacak dıye hayal etmelıyım .. baskada konuya eklıcek bısey yok arkadas harıka eklemıs devam ettırmıs sagolsun
 
senı çok ıyı anlıyorum . bende genç kızken maddı anlamda tum zorluklara alışıktım. dar gelırlı bı ailenın çoçuğuydum. açıkcası zengın maddı durumu ıyı olan ınsanlar çok ıstedı benı. ıstemedım kalbım çarpmadı aşkı ıstedım sonunda buldum ve evlendım. eşimin maaşı düşük sayılmaz ama aman amanda yuksek değil. benım maaşım az. evet bende senın gıbı arada çok sıkılıyorum. çunku para yetiştirmekte çok zorlanıyoruz ve ustelık bebeğimiz yolda. ben luks bır semtte 825 tl kıra verıp oturuyorum benı uzen tek şey bu. senın tam tersıne yarı yarıya kıra verıp keşke daha varoş bır semtte otursaydım dıyorum. dunyanın parası kıra oduyoruz eşim bu semtten vazgecmediği için. evet bazen cebımde 10 tl ıle dolaşırken ısyan edıyorum ama dıyorum kı "bu hayatı ben seçtım".
haftasonlarına gelırsek bız her hafta sonu gezıyoruz dolaşıyoruz. he cepte paramı var hayır bır dondurma alıp bışeyler ıçıp belkı dönuyoruz. yemek ayda bır dışarda yıyoruz . her dışarı çıkışımızda yemek yıyemıyoruz dışarda. ama onemlı değil ki onemlı olan haftasonumu eşimle bırlıkte dışarda gecırmek
haklısın yenı evlıyız uzuluyoruz ama bu hayatı bız sectık. eee eşimizden ve ailelerinden memnunsak kı bence en onemlı olan bu maddı sorunlarıda bıraz görmezden geleceğiz be arkadaşım
 
Canım hepimiz maddi zorluklar çekiyoruz veya çekebiliriz hayatımızın belli safhalarında
Ben de çok severim güzel konforlu bir evde oturayım ama olmuyor etim belli budum belli
Kendi standartlarımda bir evde yaşıyorum
1 senedir kendime ayakkabı alamadım,bekarlıktan kalma çizmemi giyiyorum,görümcemin beğenmediği kabanını giyiyorum
İstemezmiyim yeni ayakkabılar kıyafetler elbet isterim
bu sene kaban alıcam bilmem napıcam derken
rejim yapıyorum seneye alırım diyorum aslında bahane
olmuyor denkleşmiyor
çünkü kredi borcu ev kirası faturalar derken ay sonu zor geliyor
Napalım elbet borçlar bitecek ben atanıcam daha iyi şartlarda yaşayacağız diyorum
Ne zaman bu isteklerim depreşse karşıma benden daha kötü durumdakiler veya çocuğu kendisi eşi hasta kişiler denk geliyor haberlerde veya reelde.
Susup şükrediyorum.
Bu arada gezme tozma konusunda biz bekarken çok gezdik tozduk ama evlilikte olmadı
Haftasonu kızı parka götürüyoruz, kırsal bir yerde yaşıyoruz eşim balık tutmaya götürüyor nehir kenarına ben evden kahvaltılık hazırlıyorum piknik yapıyoruz
veya yürüyüş yapıyoruz çekirdeğimizi alıp çitliyoruz o bile yetiyor kafa dağıtmaya
demem o ki para harcamadan da birşeyler yapılır.Yeter ki can sağolsun.

Umarım herşey gönlünce olur
 
Son düzenleme:
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

U
Evlilikte Maddi Sorunlar
Yorumlar
8
Görüntüleme
489
borntofight
B
Seven erkek bekler mi?
2 3
Yorumlar
44
Görüntüleme
1K
Menekse2000
S
Bekarlık daha mı güzel
9 10 11
Yorumlar
209
Görüntüleme
5K
selinn1
S
Kızlar uzun zamandır işsizim ve artık market ya da Gratis Watsons gibi bir yerde çalışmayı düşünüyorum tamamen para odaklıyım
Yorumlar
15
Görüntüleme
698
incikusum
I
Kamuda çalışmaktan yorulmak ve alternatif aramak
2
Yorumlar
24
Görüntüleme
1K
esma
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…