Odenecek yuklu miktarda borctan soz ediyor...
Evet ne yazikki. Bu platformu cok seviyorum aslinda, ama bazen kadinlar o kadar acimasiz olabiliuorlar ki.... cok takilma sen herkes kendi yasadigini biliyor. Ve herkes yasadigini en kotusu saniyor, senin benim derdimi hafife alabiliyor...
Ayni seyleri bende yasiyorum, cidden cok sikildim mesela esim kis geldi hala yazlik ayakkabiyla ise gidiyor, ve bu sene bir bot alabilecegimizi sanmiyorum. Ben ise 2 tane bluz ve 2 tane pantolonla kisi gecirmek zorundayim ve her gun ise giderken sabah acayip bunaliyorum ne giyicem diye, onu da gectim o kadar minimum duzeyde ki harcamalarimiz inan eve su soylerken bile dusunuyorum para yok nerden alicaz diye.... kucuk bebegim var ve aylik sadece mamasina 600 lira harciyorum mesela, elime kredi ve fsturalardan 1000 lira kaliyor, bununla mama mi alyim evi mi gecindireyim kredi karti asgarisini mi odeyeyim... evde satilabilir ne var diye bakmaya basladim, gecen hafta maas asgariye bile yetmeyince alyansimi satsam para eder mi diye kuyumcuya girdim fiyat sormaya, elimde bir tek o kaldi cunku...
Ve borclarimizdan ailemin haberi yok, onlara duyurmamaya calisiyorum bir yandan. İki kisi calisiyorsunuz gecinemiyormusuz diyecekler borclari soylersek uykulari kacacak biliyorum. Hem onlara caktirmayayim, hem ay sonunu gecirmeye calisayim derken epey yorucu bir hal aliyor...
Ve bu kadar calistigimiz halde (bazen gece sabaha kadar hic uyumadan siparis yetistirdigim sabahinda yataga girmeden ise gittigim oluyor) bu tempoya ragmen bir oh diyecek kendimizi odullendirecek bir meblanin elimizde olmamasi cok can sikiyor sirtimda sanki tonlarla yuk var gibi...
Ben elimdeki ev araba filan diye avuuyorum kendimi elle tutulur biseyler var en azindan sabret diyorum, sen de nihayetinde saglik icin harciyorsun havaya gitmiyor yani... rabbim bu gunumuzu aratmasin ne diyelim...
Kamuda olmaniz cok buyuk bir avantaj. Biz bir de esim de bende ozel sektordeyiz, her an kapi disari koyulursak kaygisi cabasi...