İyi akşamlar hanımlar. Uzun zamandır kafama taktığım bir konuyu açacağım. Kuzenimle aramız iyidir çocukluğumuzdan beri samimiyiz sürekli görüşürüz. Evlendi. Evine gittim bir kaç kere... eşi benim çok sinirimi bozuyor ben ne zaman gitsem ilk cümlesi: eee sen niye okudun, çalışmıyor musun, bizim orda üni okuyan biri var benle aynı maaşı alıyor bende o yüzden okumadım diyor gülüyor. Dalga geçer bir şekilde konuşuyor benle hep sürekli bunu diyor. Bense bugünden bugüne bir kere bile bu mevzuları açmam saçmalık. Kendisi okumamış, güvenlik görevlisi. Kuzenim de çalışmıyor. Bir kere bile ağzımdan kötü bir cümle çıkmamıştır böyle şeylere dikkat ederim. Cevap versem bir dert vermesem bir dert genellikle vermiyorum zaten ne desem kötü olacağım afedersiniz sidik yarıştırır gibi muhabbetler bana çok uzak ama cevap vermediğim zaman sonra içim içimi yiyor çok üzülüyorum kendimi kötü hissediyorum. Kuzenim de o arada sanane falan diyor eşine ama ben sustukça o üstüme geliyor. Kuzenim olmasa evine gitmem görüşmem ama mecbur insan muhattap olmak zorunda kalıyor dediğim gibi çok yakınız... kuzenimede bu konuyla ilgili bişey desem iyi olur mu bilmiyorum ne yapıyım sizce ? Benim yerimde siz olsaydınız ne yapardınız ?