Masalın sonu,kabus başlangıçları!..

Alkione

carpe diem!! :)
Kayıtlı Üye
24 Mayıs 2010
539
0
46
38
İstanbul
Günlerdir kafam çok bulanık.
Normalde internette takılmaktan nefret eden biriydim.
Kafamı dağıtmak için kendimi nete verdim.
Dolanırken de burayı keşfettim. Herkesin dertlerini paylaşması.
ınsanların birbirlerinin dertlerine çözümler araması,ilgilenmesi çok hoşuma gitti.
ınanın arkadaş çevremde bile böyle bişeyi ne zamandır bulamıyorum.
Ve benim de daha aileme bile anlatamadığım bir sorunum var anlatamıyorum kimseye, öncelikli kararı kendim vermek istiyorum.
Yakınlarıma anlatmaya kalksam subjektif düşüncelerle boğacaklar çünkü beni.
Tarafsız yorumlara çok ama çok ihtiyacım var.
Konuya nasıl gireceğimi bilemiyorum. ınanın kelimeler takılıp kalıyor.
Onları görüp yine yüzleşmekten korkuyorum sanırım.
Neyse başlamam lazım sanırım bir yerden.
3 haftalık evliyim. Eşimle 4 ay önce tanıştık. 2 ay içinde nişanlanıp sonrasında da evlendik.
Herşey bir anda oldu. 6 ay önce evlenceğimi söyleseler dalga geçerdim.
Hatta aşık olabileceğime bile ihtimal vermiyordum.
Garip büyü gibi birşeydi. Ne olduğumu şaşırmıştım.
Akıl,mantık herşey devre dışı,sadece duygular üstüne bi yaşam düşünün aynen öyle.
Ta ki 5 gün öncesine kadar. Mutluluktan uçuyordum resmen.
Bir insanın hayatı 1 dakikada evet evet 1 dakikada 180 derece değişir mi?
Değişiyormuş. Ben de yeni öğrendim ama değişiyormuş.
Eşimin benden önce 4 senelik bir ilişkisi vardı.
Tanıştığımızda ilişkisinin çöküntülü dönemlerindeydi.
ılişkisindeki sorunları anlatırdı hep bana.
Zaten çok sürmedi biz başladık, ilişkisini o an bitirdi.
Sonrası zaten anlattığım gibi.
Derken bir gün yani 5 gün önce işte hayatımı karartan haberi aldım.
Haber şu : Şu eski sevgili hanımefendi 4,5 aylık hamileymiş..
Öğrendiğimden beri obsesifler gibi hayata kapattım pencerelerimi, kabuğuma çekildim öyle yaşıyorum.
Eşime de 4 gün önce gitmesini, düşünmek istediğimi söyledim. Yani kibarca evden kovdum.
ışe de gitmiyorum o günden beri. ızin aldım.
ıstediğim sadece ama sadece bir karar alabilmek ama nafile.
Biliyorum asla hiç bir şey eskisi gibi olamayacak.
Aslında en kolayı çekip gitmek ama yapamıyorum onu da.
Sanırım aradan çekilmem lazım ama kendimde o gücü nasıl bulacağım bilmiyorum.
Ne olur bir fikir söyleyin siz de düşünmekten kafayı sıyırıcam artık..
 
Son düzenleme:
ayyyyyyyyyyy cnm benım ALLAH YARDIMCIN olsun cok zor bır durum cok ıyı dusunup ıyı kararlar vermen lazım


yanı esın masallah az degılmıs mutsuzlugun ardına ınat bırsey yapmıs gıbı sankı ama senın sucun ne yaaaa yazık degılmı bır kızın mutlulugunu bozuyor kusura bakma ama yazacak daha agır seyler aklıma gelıyorda yazamıyrum malum cok uzuldum cnm cokkkkk

ama aynı seyı ben yasasam durmam ceker gıderım
nıkahın ıptalını ısterdım duydugum kadarıyla oluyormus
op yaaaaaaa cok uzuldum cnm
 
Allah yardımcınız olsun, başka da ne denir bilmiyorum. Kolay kaldırılabilinecek bir şey değil...

Peki eski sevgili bebeğini dünyaya getirmek istiyor muymuş? Yani sizin kararınızdan önce, acaba o taraf nasıl bir karar verdi bu gelişme sonrasında?
 
düşünmekten artık sıyırmalardayım.
zaten ondan dolayı gitmesini istedim. düzgün bir karar vermek adına.
ama nafile gene başaramıyorum.
tam gitmeye karar veriyorum. eşyalarımı toplarken ağlama krizleri başlıyor.
aileme hiç bir arkadaşıma da anlatmadım.
bilmiyorum yenilgi gibi geliyor ve bunu kimsenin görmesine hazır değilim sanırım daha.
 
4,5 ay oldu aldıramam artık doğurmak zorundayım diyor.
Koz olarak kullanıyor.
Zaten bunu da evlendiğimiz haberini aldığı gibi söyledi.
En başında demişti, ilk sevgili olduğumuzda.
Beni mahvettiniz siz de mutlu olamayacaksınız diye.
Tebrik ediyorum kendisini çok güzel başardı bunu.
 
düşünmekten artık sıyırmalardayım.
zaten ondan dolayı gitmesini istedim. düzgün bir karar vermek adına.
ama nafile gene başaramıyorum.
tam gitmeye karar veriyorum. eşyalarımı toplarken ağlama krizleri başlıyor.
aileme hiç bir arkadaşıma da anlatmadım.
bilmiyorum yenilgi gibi geliyor ve bunu kimsenin görmesine hazır değilim sanırım daha.


Bakın, gerçekten çok zor bir şey yaşıyorsunuz, ama eşinize öfke duymayın. Kendinize ihanet edilmiş gibi de hissetmeyin. Sizden önceki ilişkisi sırasında olmuş. Öyle bir şey olduğunu bilebilse sizinle böyle bir yola çıkmazdı zaten. Hiçbir yöntem %100 korumuyor, belli ki kazara olmuş, yeni fark edilmiş. Emin olun eşiniz şu an daha berbat haldedir :a015:
 
4,5 ay oldu aldıramam artık doğurmak zorundayım diyor.
Koz olarak kullanıyor.
Zaten bunu da evlendiğimiz haberini aldığı gibi söyledi.
En başında demişti, ilk sevgili olduğumuzda.
Beni mahvettiniz siz de mutlu olamayacaksınız diye.
Tebrik ediyorum kendisini çok güzel başardı bunu.

Bir kadının hamile olduğunu anca 4.5 ayda fark edebilmesini gâyet açıklıyor bu durum galiba...
 
çook ama çok bir durum gibi görünse de insan gözünü karartırsa yapamayacağı şey yoktur.

sizi aldatmamış bu yüzden onada kıyamıyorsunuz. ama o çocuk doğacak heralde çünkü alınabileceği zamanı geçmişler. sağ salim dünyaya gelirse elbette babalık yapacak. çok zor bir durum.
bence ilerisine katlanmak dayanmak çok zor bırakın gidin. demesidaha kolay ve mantıklı geliyor. ama ya o çocuk doğmazsa nasip meselesi.. veya ya eşinizden değilse... yada kız yüzünü göstermiycem kendim büyütücem der ise eşindene halin varsa gör deyip arayıp sormazsa...
bunun için hem zamana ihtiyacın var. hem de açıkça her ikisiylede konuşmayaa..
 
ıhanet olsa keşke. cidden razıydım.
yok sayabilirdim belki.unutulur giderdi belki.
ama çocuk ,çocuk işte sıkıyosa yok gibi davran ama imkansız.
kendime kızıyorum ben zaten nasıl böyle bir eşşeklik yaptım diye.
kendimi şu duruma nasıl düşürebildim diye.
çevremde herkes acele etme dedi.
en az 1 sene bekle dedi.
herkese bilmiş bilmiş konuştum, o nedenle de şimdi sorunumu tek başına yaşamak zorunda kaldım.
eşim evden kovaladığımda canlı cenaze gibiydi zaten yemiyor,içmiyor,konuşmuyor.
en ağır hakaretleri ettim cevap bile vermedi.
git dediğimde yalvarmaya başladı,tepki verdi anca.
geçici olduğunu düşünmek için istediğimi söylediğimde gitti.
şuan haberlerini aldım, yanına çakmakla gitsem patlayacak derecede alkole vermiş kendini.
resmen laçkaya vurdum ama sinirim bozuk hiç iyi değilim.
 
arkadaşım öncelikle sabırlar diliyorum hakkaten zor bir durum inşallah Rabbim size en doğru kararı vermeyi kısmet eder....
bebek 4,5 aylık olmuş ve bence bu zamana kadar bilerek saklanmış çocuk babasından... yasal kürtaj süresi aşılmış zaten bunu yapacak olanda şuanı beklemez çoktan yapardı.......
nikahın iptali oluyor mu bilmiyorum...fakat o kısma gelene kadar bence burada sizin tek başınıza karar vermenizden ziyade eşinizle birlikte karar vermeniz lazım.. çünkü oda aşık olup sizle evleniyor ama zank diye eski sevgili çıkıp 5 ay sonra baba oluyosun diyo... yok öyle yağma... bana sorarsanız eğer bu saate kadar sakladıysa bu bebeği o yükü sırtlamış demektir... siz evlenip barklanmışsınız.... bebek doğduktan sonrada eşiniz babası olduğunu inkar edecek değil, birde masum herşeyden habersiz bir bebecik tabiki babasından babalık görmek en tabii hakkı olacak... yani gidip babalık görevini tam yapabilecekse siz neden evliliğinizi bozasınız ki... birde eşinizi evden göndererek eski ilişkisine ellerinizle göndermişte olabilirsiniz... bence şuan her şartta yan yana olmalısınız... bu ortak kararlarınızla şekillenmesi gereken bir süreç.....
tabi burda eşinize güvenmenizde önemli.. bebeğin yüzü tatlı gelip eski aşk depreşirse oda feci bir durum olur.. öyle olmasındansa tabiki şimdiden bitirmek en mantıklısı bununda eşini<i tanıyan kişi olarak eniyi analizini siz yapabilirsiniz.... bir yandanda belkide eski aşk asla alevlenmeyecek bebek bişiyleri düzeltemiyecek olsa bile ister istemez bebek sebebiyle görüşülecek sık sık.... birde bunu kaldırabilmek var..... daha düşünsek dahada ince detaylar var aslında bunlar ilk aklıma gelenler.....
 
bence çok beklemeden birpsikolaga gidin. kolay atlatılacak bir durum değil zatenenazındansinirlerinizi bu kadar yıpratmayın. ne kadar kötü günler geçirsekte hayat devam ediyor.
canınızı sıkmak istemem ama sizin hamilelik riskiniz var mı şuan?
 
rabbim yardım etsin çok zor bi durum
eşinin düşüncesi önemli bence burda
o kadınla yapabilecekmi tekrar
evlenip anlaaşmayacaksa hiç birleşmesin
ve tabiki sn eskisi gibi olabilecekmisin asıl önemli olanda bu belki..
olan hep böyle günahsızlara oluyo işte
canım eğer eşin çoçuğa maddi olarak yardım edip belli günlerde görerek bablık yapmayı tercih ederse
snide hala seviyorsa dvm etmeniz daha ii olur bnce
ninle evlenirken bunları bilmiyordur değilmi
offf gerçekten zor
Allah sabır versin
 
çook ama çok bir durum gibi görünse de insan gözünü karartırsa yapamayacağı şey yoktur.

sizi aldatmamış bu yüzden onada kıyamıyorsunuz. ama o çocuk doğacak heralde çünkü alınabileceği zamanı geçmişler. sağ salim dünyaya gelirse elbette babalık yapacak. çok zor bir durum.
bence ilerisine katlanmak dayanmak çok zor bırakın gidin. demesidaha kolay ve mantıklı geliyor. ama ya o çocuk doğmazsa nasip meselesi.. veya ya eşinizden değilse... yada kız yüzünü göstermiycem kendim büyütücem der ise eşindene halin varsa gör deyip arayıp sormazsa...
bunun için hem zamana ihtiyacın var. hem de açıkça her ikisiylede konuşmayaa..

o yüzsüz bulmuş böyle fırsatı teper mi hiç
hiç diyeceğini sanmıyorum tek başına büyüteceğim falan
ona kalsa boşa onu benle evlen diyecek öyle de bi yüzsüz
 
yani bu sizin olduğu kadar eşinizinde hayatında çok büyük bir travma.. sizi sevmeyen değer vermeyen bir adam bu şekilde derbedere bağlarmı kendini????
bence o bebek şokundan çok sizsiz kalma endişesine düşmüşte o hale gelmiş görünüşe göre... yalnız kalmayı hakettiğini düşünmüyorum.. bence siz onun elinden tutarsanız o yine sizin sevgili eşiniz olacak ama eğer sağlıkla doğarsa bebeğinde babası olmaya çalışacak bir şekilde....
bence şuan herşey ellerinizde.... onu uzaklaştırarak bir yere varamazsınız... bence onunla gerçek duygularınızı paylaşıp, onunda içinden gelenleri; gelecekle ilgili endişe ve bebekli sürecin onun hayatında nasıl bir portre yaratacağını dinleyerek daha sağlıklı karar verirsiniz diye düşünüyorum......
 
İhanet olsa keşke. cidden razıydım.
yok sayabilirdim belki.unutulur giderdi belki.
ama çocuk ,çocuk işte sıkıyosa yok gibi davran ama imkansız.
kendime kızıyorum ben zaten nasıl böyle bir eşşeklik yaptım diye.
kendimi şu duruma nasıl düşürebildim diye.
çevremde herkes acele etme dedi.
en az 1 sene bekle dedi.
herkese bilmiş bilmiş konuştum, o nedenle de şimdi sorunumu tek başına yaşamak zorunda kaldım.
eşim evden kovaladığımda canlı cenaze gibiydi zaten yemiyor,içmiyor,konuşmuyor.
en ağır hakaretleri ettim cevap bile vermedi.
git dediğimde yalvarmaya başladı,tepki verdi anca.
geçici olduğunu düşünmek için istediğimi söylediğimde gitti.
şuan haberlerini aldım, yanına çakmakla gitsem patlayacak derecede alkole vermiş kendini.
resmen laçkaya vurdum ama sinirim bozuk hiç iyi değilim.

Aa, lütfen kendinizi de suçlamayın. Âşık olmuş, severek evlenmişsiniz, bir sene sonra evlenseydiniz başka kötü sürprizlerin sizi beklemediğini de bilemezdiniz. Kendinizi suçlamayın, eşinizi suçlamayın. Kafanızı dağıtacak şeyler yapın, izlemek istediğiniz bir dizinin birkaç sezon bölümlerini indirip üst üste izleyin, bu tip yıkımlarda iyi geliyor. Soğukkanlı olmaya çalışın.


Bir de bir şey sormak istiyorum, bu kadın cidden ruh hastası bir tipse bazı şeylerden emin olmadan adım atmayın. Eski sevgilisi geri dönsün diye hamile bir tanıdığından idrar örneği alıp gebelik testini pozitif çıkaran bi kadın biliyorum. Evet saçma sapan bir şey ama böyle insanlar var, kuyruk acısından ne yapacaklarını şaşırabiliyorlar.
 
Doğru yorum yapmakta çok zorlandım.Sakin kafayla zaman ayırarak düşünmeniz gerek.

Evliliklerin genel bitme sebeblerine uymayan bir durumunuz var.Eşiniz ve siz birbirinizi seviyorsunuz.Ben acizane şunu önereceğim;

Eğer eşinizin bu durumdan kafası karışmadıysa tabii.
İnsanların 2. evlilik yapması ve bu ilk evliliklerinden çocukları olması gayet normal bir durum.Tamam ortada nikahsız bir birliktelik ve ne yazık ki burdan dünyaya gelecek bir bebek söz konusu ama eğer siz bunu kaldırabilirim derseniz bunu eşinizin ilk evliliğinden bir çocuğu varmış gibi düşünebilirsiniz.Sonuçta siz bu ilişkiyi biliyordunuz.
En çok bebeği düşündüğünüzü anlıyorum yazdıklarınızdan.Sonuçta anlaşamamış ve ayrılmışlar,üstelik eşiniz sizi seviyor.Yani diyelim ki bebek için siz aradan çekilin onlar birleşsin ee zaten yürütememişler bebek için hiç sağlıklı bir ortam yine olmaz.
Eşiniz için neyi ne kadar göze alabilirsiniz bence önce bunu tartın içinizde.
 
ayrıca sizi aşık olup evlendiniz diye kimse suçlayamaz..sizde kendinizi suçlamamalısınız....
ha 4 ay ha 1 sene ha 5 sene... birşey olacaksa olur ve siz ona asla engel olamazsınız......
insanlar biz demiştik gördünmüü demeyi çokl severler o yüzden bu krizi ikinizin kendi içinizde atlatmaya çalışması en doğru karar......
 
arkadaşım öncelikle sabırlar diliyorum hakkaten zor bir durum inşallah Rabbim size en doğru kararı vermeyi kısmet eder....
bebek 4,5 aylık olmuş ve bence bu zamana kadar bilerek saklanmış çocuk babasından... yasal kürtaj süresi aşılmış zaten bunu yapacak olanda şuanı beklemez çoktan yapardı.......
nikahın iptali oluyor mu bilmiyorum...fakat o kısma gelene kadar bence burada sizin tek başınıza karar vermenizden ziyade eşinizle birlikte karar vermeniz lazım.. çünkü oda aşık olup sizle evleniyor ama zank diye eski sevgili çıkıp 5 ay sonra baba oluyosun diyo... yok öyle yağma... bana sorarsanız eğer bu saate kadar sakladıysa bu bebeği o yükü sırtlamış demektir... siz evlenip barklanmışsınız.... bebek doğduktan sonrada eşiniz babası olduğunu inkar edecek değil, birde masum herşeyden habersiz bir bebecik tabiki babasından babalık görmek en tabii hakkı olacak... yani gidip babalık görevini tam yapabilecekse siz neden evliliğinizi bozasınız ki... birde eşinizi evden göndererek eski ilişkisine ellerinizle göndermişte olabilirsiniz... bence şuan her şartta yan yana olmalısınız... bu ortak kararlarınızla şekillenmesi gereken bir süreç.....
tabi burda eşinize güvenmenizde önemli.. bebeğin yüzü tatlı gelip eski aşk depreşirse oda feci bir durum olur.. öyle olmasındansa tabiki şimdiden bitirmek en mantıklısı bununda eşini<i tanıyan kişi olarak eniyi analizini siz yapabilirsiniz.... bir yandanda belkide eski aşk asla alevlenmeyecek bebek bişiyleri düzeltemiyecek olsa bile ister istemez bebek sebebiyle görüşülecek sık sık.... birde bunu kaldırabilmek var..... daha düşünsek dahada ince detaylar var aslında bunlar ilk aklıma gelenler.....

bazen diyorum.
gelse dese ayrılalım, onla evlencem daha mı kolay olurdu acaba
en azından şu zor kararı vermek bana kalmazdı
ne gitmeyi başarabiliyorum, ne kalmayı
yok ciddiyim şuan onu görmeye tahammül edemem gördükçe sinirlerim zıplıyor, ömrümde etmediğim kelimeler çıkıyor ağzımdan.
uzak olsun şu sıra daha iyi
telefonlarımı bile kapattım kimse beni aramasın diye
 
ya tamam bak kendince çook ama çok haklısındaaaa bu olayda eşinin kabahati nedir?
kandırılan o.... hayati bir karar kendisine verilmemiş ömürlük bir tongaya düşmüş....
sevdiğini öyle sinsi ve art niyetli birine ellerinle teslim etmek çaremi sence...?
yani burda eşinin kabahati birlikteliğinde yanlış kişiye güvenmek.. şuan ona hakaretler yağdıracak ne var bilmiyorum ama belkide aranızda bilmediğimiz bilmememiz gereken özel şeylerde olabilirr onu tabiiki sorgulamıyorum.... ama bence oda berbat haldedir....
 
ve gelsede deseki ben onla evlenicem.....
arkada kalmak sandığın kadar kolay olmayabilir....
sevdiğini ellerinle zoraki bir hayata sürgün etmiş olmaktan başka bir şeye yaramaz bence bu durum.....
 
Back
X