bebeğim yaşasaydı dün iki aylık olacaktı
canım benim allah geçmişler etsin inş. hiçbirşeyciğin yoktur rabbim en yakın zmanda hayırlı bebeklerinden nasip etsin sana ve bizlere, kafanı çok takma diyecem ama nasıl takmayalım herşey insanı tetikliyor demi.özel hastaneye güvenme derim ,nasıl olsa üniversiteye gideceksin orda aynı tahlilleri tekrarlat bence, hem başka doktor değerlendirir hemde farklı cihazda da tekrar bakılmış olur başına gelen sonuç olayınıda yazmak istersen bimere yaz derim bizim başımıza gelenler başka arkadaşımızın başına gelmesin bence bu sonuçta sağlık başka şeye benzemez lütfen biraz daha dikkat etsinler insan sağlığı söz konusu sizce kızlar? canım senin kaç ay oldu tam meleğini kaybedeli korunma sürecim 3 ay oldumu?
kızlar biliyormusunuz artık dışarıya balkona bile bakamıyorum her yerde anne ve baba çocuklarıyla el ele ..bi bakıyorum çocuk arabasına yatırılmış bebekler gezdiriliyor dayanamıyorum çok kötü hissediyorum kendimi, hemen içeri kaçıyorum allahım güç ver bizlere çok güç hemde.....sen yardımcımız ol rabbim...
off canım yaa çok üzüldüm... benimki 13 haftalıktı... gerçi 3 ay 5 ayı yok insan hamileliğini öğrendiği ilk gün bağlanıyor bebeğine değil mi? peki neden ölmüş sebebi belli mi? bizimkini patolojiye gönderdik otopsi de istedik ama sonuçta bişey çıkmadı yani neden olduğunu bilmiyoruzilk bebeğimdi ve isteyerek olmuştu havalara uçuyodum hamilelik ne güzel bir duygu yaa... içinde yavrunun yaşadığını bilmek ona can verdiğini hissetmek daha dünyaya gelmemesine rağmen kalbinde kocaman bir yere sahip olması...bunlar inanılmaz duygulardı... hamilelik Allahın kadınlara bahşettiği bir mucize... umarım diğer mucizelerimize hiç bir şey olmaz en kısa zamanda tekrar karnımızda bebişimiz olur :)
arkadaşlar öncelikle hepinize geçmiş olsun, yavrusunu kaybedenlerinde başı sağ olsun.
Aslında benim anlatacak ve yazacak çok şeyim var ama hepsini uzun uzun yazmaya kalbim dayanırmı ve siz sevgili anneler okurken sıkılırmısınız bilmiyorum!
Ben 33 yaşında, çocukluğundan beri isviçre'de yaşayan bir anneyim. 2003 yılında şimdiki eşimle evlendik. Iki yıl sonra çocuk yapmaya karar verdik ve ben iki ay içinde hamile kaldım. Sevincimi size anlatamam...babaannem ikiz doğurduğu için çocukluğumdan beri bende ikiz doğuracağıma inanırdım. Ve öyle de oldu:) allah'ımdan hep bana iki kız vermesini dilerdim...gerçi erkek'de olsa farketmezdi....evlat bu....
Dördüncü ay'da ikizlerimin tek yumurta olduğunu ve ikisininde kız olduğunu öğrendim. Mutluluktan ağlamıştım...allah'ım dualarımı kabul etmişti. Beşinci ay'da doktorum, ikizlerin normalde aralarında bir zar olması gerektiğini ve benimkilerde bu zarın olmadığını söyledi ve beni bir uzmana yönlendirdi. Doktor bana, bu tür vakka'larda ikizlerden birinin genelde özürlü olduğunu ve birini aldırmam gerektiğini söyledi. şok olmuştum, hiç böyle birşey beklemiyordum. Ağlayarak ordan çıktım ve eve gittim. Bir kaç gün sonra doktora telefon ettim ve kürtaj olmayacağımı söyledim. Ben ikisini de kucağıma almak istiyordum.
Zaman kaybetmeden başka bir uzmana yönlendirildim ve o da bana herşeyin yolunda olduğunu, ikisininde sağlıklı olduğunu söyledi. Bi tarafım buna deliler gibi sevinirken diğer tarafımda tereddütteydi. Ama ben inanmak istiyordum ve inandımda...14 günde bir o doktora gidiyordum ve her seferinde sağlıklı olduklarını ve iyi geliştiklerini söylüyordu. 29+3 hafta da tekrar ona gittiğimde bana, ikisinden birinin nabzının çok yavaş olduğunu ve onları hemen şimdi sezeryan la almamız gerektiğini söylüyordu. Bir şok daha yaşıyordum, ne olduğunu anlamadan kendimi ameliyathane'de buldum. Saat 16.00 da lara'm doğmuştu...16.01 de ise ela'm...ikisini de bana göstermeden hemen aldılar ve küveze koyucaz dediler. Beni oda'ma çıkardılar. Kalkıp yavrularımı görmek istedim ama kalkamadım, bacaklarımı hissetmiyordum. Doktorla konuşmadık istedim, gelicek dediler. Bir kaç saat bekledikten sonra yanıma doktor geldi. Ela'mın kalbinde bir sorun olduğunu ve bu şekilde yaşamasının mümkün olmadığını söyledi. Dünya başıma yıkılmıştı. Daha doğuma sevinemeden böyle bir haber yıkmıştı beni. Ne tadını çıkarabildim, ne doğumun, ne de lahusalığımın. üçünü gün ela'mı ameliyat ettiler. O minicik bedeni 1435 kg ağırlığındaydı, bunu nasıl kaldırabilirdiki? çok şükür ameliyat iyi geçmişti ve ela'm günden güne iyileşiyordu. Lara erken doğuduğu için iki ay hastanede kalmıştı. çok şükür onun bişeyi yoktu. Ela'mda beş ay hastanede kalmıştı. Hergün ona sütümü götürüyordum ve gittiğim zamanda emziriyordum. Sonra eve gelip lara'mı emziriyordum. çok yoruluyordum...bu aşırı yorgunluk sütümün azalmasına ve bitmesine neden olmuştu. Ela'mda eve dönünce dünyalar benim olmuştu. Kilo alıyordu ve günden güne güzelleşiyordu. Kızçelerim yaklaşık bir yaşındayken ela'm tekrar ameliyat oldu...sonra bidaha, bidaha, bidaha...tam beş kere ameliyat olmuştu ve dört yaşındaydı...beş açık kalp ameliyatı...ilk zamanlar beni rahatsız eden göğüsündeki o kocaman dikiş izi artık beni rahatsız etmiyordu. Yavrum yeterki iyileşsin diyordum. O hastane'nin koridorları, odaları, kokusu...nefret ediyordum. Orda geçirdiğim haftalar, aylar...allah'ım ne zaman biticek bu diye soruyordum. Ameliyat sonrası çıkan komplikeler....umutsuzluk, gözyaşı, çaresizlik. Bi taraftan lara için ayakta durmak zorunda olmam bi taraftan da ela için güçlü ve sabırlı olmak zorunda. Allah'ım sen bana yardım et. Sen yavrumu bana bağışla. Sürekli bunları söylüyordum. çok şükür bütün ameliyatları kalıcı bir hasar görmeden atlatmıştı. Son ameliyatını 2009'da cenevre'de oldu. Prof.kalangos başta ela'mı olmak üzere bütün aile'yi tekrar hayata bağlamıştı. Son iki yıl çok güzel geçti. Lara'dan bir farkı yoktu. çok iyi gelişiyordu ve çok zeki'ydi. Bakışları çok şey anlatıyordu...tam iki ay önce ateşlendi ve doktora götürdük. Kan tahlili yaptı ve enfeksiyon yok, ağrı kesici verin düzelmezse tekrar getirin dedi. Ertesi gün anaokulu'na göndermedik. Eşim o gün işe gitmedi ve onunla ilgilendi. Bende o gün öğlene kadar çalıştım. Eve geldiğimde ela koltukta uzanmış tv izliyordu, halsizdi. Daha sonra eşimle beraber yeni bir barbi almak için dışarı çıktı. önce larayıda aldılar. Bende akşam yemeğini yaptım, sofrayı hazırladım. Saat 18.15 de eve döndüler. Ela yanıma geldi, bana barbisini gösterdi. Henüz açmamıştı bile...birden konuşurken bağırdı ve karnını tuttu iki eliyle. Ve bayıldı...eşim hemen kucağına aldı onu ve balkona çıkardı. Bende acili aradım. Lara evin içinde çığlık çığlığa bağırıyordu. Sen anneanne'ne git dedim. Annemler hemen yan girişte oturuyorlar. Ela'mın kalbi atmıyordu ve nefes almıyordu...acili tekrar aradım. Ikimizden birinin ona kalp masajı yapması gerektiğini söylediler. Eşim yapmaya başladı. Bu arada annem ve babam lara ile birlikte bize geldiler. Ikisininde yüzünde korku ve hüzün vardı. Canlarım, bana korkma, ela'mız neleri atlattı bunu da atlatıcak deyip durdular. Yaklaşık 15 dk. Sonra ambulans geldi. Hemen yavrumu içeri aldılar ve serumlar bağladılar, elektroşok verdiler..kalbi atmaya başladı...nefes alıyordu. Ama dakikalarca nefes almadı. Bu durumun onda kalıcı bir hasar bırakmasından çok korkuyordum. Allah'ım sen bugüne kadar yardım ettin, nolur şimdide yardım et. Fakirleri sevindiricem yeterki yavrum kurtulsun diyordum. Evde bir kaç kere ela'ma adrenalin verdiler. Işe yaramadı. Bir süre sonra hava ambulansı geldi. Bu sferde onlar ilgilenmeye başladı. Kalp masajına başladılar. Kalbi çok yavaş attığı için hastaneye gidemiyorduk. Yarım saat evde uğraştılar. Sonra bi ara düzeldi ama ela'm hala kendinde değildi ve gözlerini açmıyordu. çok korkuyordum, titriyordum, hızlı hızlı nefes alıyordum ve ağlıyordum. Helikoptere bindik, kalp masajına hala devam ediyorlardı. On dk sonra hastaneye vardık. Bu sefer ordaki doktorlar bir kaç kere elektroşok uyguladılar ve aynı anda kalp masajına devam ettiler. Bir saat sonra doktor bize, on dk daha devam edicez ve sonra bırakıcaz dedi. Nolur devam edin dedim. Bırakamazsınız dedim. Ama beni dinlemediler ve uğraşmayı bıraktılar. Eşimin yakasını tuttum ve bağırmaya başladım. Ama ağlamıyordum. Ela'mın kalbi bir kuş gibi yavaş yavaş atıyordu. Doktor bileğini tuttu ve saatine bakmaya başladı. Bense hala
ağlayamıyordum. Hemşire geldi ve dışarıda bir sürü akrabanız haber bekliyor dedi. Ben çıkarım dedim. Dışarı çıktım. Annem,babam,yengem,kuzenlerim,kardeşimin kayınvalidesi,arkadaşlar hepsi dışardaydı. Hepsi ağzımdan çıkacak iyi bir haber bekliyordu. Konuşamadım...sadece kafamı sağ sola salladım. Ve ağlamaya başladım. Orda bir kıyamet koptu...herkes bi anda bağırıp ağlamaya başladı. Canım annemde görmeden inanmam dedi. Annemi ela'mın yanına götürdüm. Onu orda öylece yatarken görürken bile inanmadı. Ben bile inanamıyordum. Sanki yavrum uyuyordu. Hastane birden mahşer yerine döndü. Duyan herkes geliyordu. Kötü haber ne çabuk duyuluyordu. Buraya kadar zor yazdım. Burda kesmek zorundayım artık. Başka bir zaman devam ederim belki.
bebeğim yaşasaydı dün iki aylık olacaktı(biz hep böyle çocukları gördükçe kötümü olucaz ( bebeğimizin doğduğu tarihi ve cennete gittiği tarih hiç aklımızdan çıkmayacakmı Allahım sen bize sabır ver yardım et
bebeğim yaşasaydı dün iki aylık olacaktı(biz hep böyle çocukları gördükçe kötümü olucaz ( bebeğimizin doğduğu tarihi ve cennete gittiği tarih hiç aklımızdan çıkmayacakmı Allahım sen bize sabır ver yardım et
bebeğim yaşasaydı dün iki aylık olacaktı(biz hep böyle çocukları gördükçe kötümü olucaz ( bebeğimizin doğduğu tarihi ve cennete gittiği tarih hiç aklımızdan çıkmayacakmı Allahım sen bize sabır ver yardım et
kızlar adet gördünüzmü siz ben 29 mayıs gecesinde yani 1 haziranda kendiliğinde tıbbi müdahaleye gerek kalmadan düşürdüm bebeği adet olmadım daha ne zaman olurum acaba yada sizler kaç gün sonra adet gördünüz, daha 31 gün oldu ama insan stres oluyor ne zaman olacak diye
günaydın kızlaarrr benim için cuma günü itibariyle tatil başladııı:))sınavlarım bitti allah'a şükür okul faslı rafa kalktı şimdilik:)yarın doktora gidiyorum randevum 3te dualarınızı eksik etmeyin olur mu?tam doktora gidecekken benim mantar olayı azıttı yine yaa(ama o ufak bir detay benim için şu an önemli olan muayenemin nasıl geçeceği ve doktorumun neler söyleyeceği.allah korktuklarımızla karşı karşıya getirmesin bizi.meggie testlerde karışıklık olmuş galiba zaten pimpirikliyiz bir de böyle şeyler gelip buluyor bizi:)meliha sesin çıkmıyor iyi misin?aynur yazılarını okuyorum tatlım sanırım hastanede çalışıyosun ne güzel merak ettiğin her şeyi sorarsın yaa...
burdayım canım yaa yogundum bır kac gundur. Ama gırdım yazdıklarınızıda okudum.hafta gecsın dıye beklıyorum.zaman bızler ıcın cabuk gecmıyor
çok şükür tatilede girdiniz valla sizlerin yerinde olmak vardı benimde eşim öğretmen oda tatil yapıyor ama benden dolayı tatil denirse tabi..ben çalışınca olmuyor napacaz buna şükür evet canım hastanede çalışıyorum ama bişey soruyonmu dee hiçbişey sormuyorum kendi hastanende ne muayene olabilirsin nede bişey sorabilirsin hergün yüz yüze bakıyorsun çok zor valla en büyük acıyı onlarla tattığım için insan konuşmak değil yüz yüze gelice çok kötü oluyorum ..helede kadın doğumcuyu görünce siz düşünün artık...allah sabırlar versin bana...ve sizlere yani hastanede olmak bişey değiştirmiyor canım bende başka yere gitmeyi düşünüyorum sen önden bi gir bakalım ne diyecekler benimde sürem daha 6 ay olmadı henüz gelecek adetten sonra 5,5 ay olacak gitsem mi gitmesem mi doktora kafam karışık ....
Sen bi git bakalım ne diyecekler senin için allah şimdiden şifalık versin canım rabbim gönlündekini eline veriri inş......
aynurcum ev işlerinden yogundum:) calısmıyorum ben. normalde halk eğitimde 6 yıldır ücretli ögretmenlik yapıyordum. bu sene eşimin tayini ağrıya cıkınca calısmadım.soguk bı memleket bırde bebek dusununce calısmak ıstemedım.hayırlısı...
megiee bugun adetin 22.günü bıttı ben kendımı gayet hamıle hıssedıyorum ama resmılestırmek ıcın bıraz daha beklemem gerekıyor sanırımen son gebelıgım adetın 26.gününde kanda belli olmustu cuma gunu kan vermeye gıdecegım hayırlısı ınsallah canım benım ben de cok heyecanlıyım yanılma payım var elbet ama belırtıler gecen gebelıklırımdekı gıbı bılemıyorum artık kızlar hayırlısı....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?