Şimdi bu yaptığın oldu mu,bu dediklerine"Kel kız,ablasının saçıyla övünüyor" derler.Abinin malıyla mı övünüyorsun,ya sizin gelin de yarın seni arabadan atarsa,bindirmezse artık?
Ben olsam bunu yaparım.
Diyorsun ya,kendi sülalemle bir sorunum yok diye,buna "iyi geçinmekten"mi diyeceğiz,benim insanlarım da beni sever,teyzelerim yengelerim komşularım hangisi olsa hakkımda iyi konuşur,kusurumu görmez,içlerine doğmuşum,kanlarıyım,canlarıyım.
Marifet,böyle "eş"aileleiyle, sevmesen de ilişkileri bir şeklde yürütmek,sen onlara dediklerinle değil,demeyip haklarında düşündüklerinle basitleştiriyorsun kendini asıl,kusura bakma.
"Güneş altında bekledi"diye dört köşe olmak ta nedir,ben,problemler yaşadığım kayınvalidem,bizimle doğum için hastaneye geldiği zaman,o sancılar arasında kıvranırken,eşime"annen aceleyle kahvaltı yapamadan çıktı,onu götür,birşeyler yesin" demiş insanım.
Kadın başının çaresine bakamayacak değildi,fakat eşim telaşından düşünemez,o da boğaz derdine düşmüş gibi gidip yiyemez diye düşündüm.
Madalya mı taktılar,hayır,gerekmiyor da,ama ben buyum,insanlık bunu gerektirir,ve herkes kendi küpünü doldurur,ama iyilikle,ama kötülükle...