- 16 Şubat 2012
- 6.594
- 11.147
- 448
- Konu Sahibi mihribanbalik
- #41
yaşadıklarımızdan hangisin
Birde geçmişte yaşadığımız kötü olaylar var benim maşımı dolandırıcılara yedirmesi,bana sormadan arabamızı satması sonra yine bana sormadan başka şehre gidip o arabayı satıp kredi çekecek olması son anda abisinin beni arayıp bana haber vermesi engel olmamız.Ben çocuğumuza hamileyken çocuğun kontrol giderlerine bile ef püf yapıp tahlillere bile gereksiz demesi destek yerine köstek olarak burnumdan getirmesi ,benim annem yengem evde doğurdu demesi,yediğim lokmaları sayması başkalarına ise rahatça harcaması.
Hamileyken ev işleri yaptırmaya çalışması bulaşık makinesi alalım çamaşır makinesi alalım dediğimde annemde elinde yıkardı deyip kendine pahalı telefonu alması.Ağır eşyaları kaldırmak için yardım istediğimde elini sürmemesi hatta annemler yapardı biz yapmazdık demesi.Çöpü atmayı bile gurur yapardı.
Sabah erken kalkar sobayı yakar,kahvaltıyı hazırlar yatakları toplar çocuğu yedirir işe giderdim.Öğlen eve gelirdim benden yemiyor dediği için beceriksiz kaynanama rağmen yemek yapar çocuğu yedirir hastaysa ilacını içiririr üstünü değiştirir sonra işe giderdim.Akşam yine yemeği temizliği yapar çocuğa bakar bunların üzerine okula giderdim sınavlara çalışırdım.Ne kadar enayiymişim.Gözüm körmüş .Üstüne beyefendi bir iş tutturamadığı için iş yapacağım diye ona araba için v.b için kredi çeker öderdim.
Tatilmiş ev eşyasıymış bunları lüzumsuz görmesi ancak parasını ben verirsem bunların gerçekleşmesi.Geçen ilk defa evine bir şey aldı.
Öncelik kendini düşünmesi,para harcama konusunda cimri davranması hatta bana ödettirmesi,ev işleri konusunda bir şey yapmaması benim söylememle işte sofra topluyor sonra devamı gelmiyor.Çocuğun bakımı dışında kendi ütüsünü yapıyor erken gittiğinde kendi kahvaltısını hazırlıyor başka bir şey yok.Onuda daha yeni yapıyor artık ben bıktığım ve içimden gelmediği için yapmıyorum.Yoksa gece 3 te kalkıp kahvaltı hazırladığım çok oldu... Aşkmış sevgiymiş ,şefkatmiş bunlardan uzak olması bir kere hastanede fenalaştım elimden tutup acile götürmüştü başımda beklemişti o kadar.sizin yazdıklarınızdan da güçlü bir kadın olduğunuzu anlıyorum.
zaten engelli çocuk anneleri, bir kat daha güçlü ve sabırlılar. gerçetekten hayranım. benim de yeğenim engelli. abimle yengem çocuklarına zaman zaman sabrettikleri için birbirlerine sabrı kalmayıp, tartışabiliyorlar. ama çok şükür ki, ikisi de huzursuzluktan küslükten hoşlanmadıklarından orta yolu bulmaya çalışıyolar.
siz neden anlaşamıyorsunuz? tam anlayamadım.
Birde geçmişte yaşadığımız kötü olaylar var benim maşımı dolandırıcılara yedirmesi,bana sormadan arabamızı satması sonra yine bana sormadan başka şehre gidip o arabayı satıp kredi çekecek olması son anda abisinin beni arayıp bana haber vermesi engel olmamız.Ben çocuğumuza hamileyken çocuğun kontrol giderlerine bile ef püf yapıp tahlillere bile gereksiz demesi destek yerine köstek olarak burnumdan getirmesi ,benim annem yengem evde doğurdu demesi,yediğim lokmaları sayması başkalarına ise rahatça harcaması.
Hamileyken ev işleri yaptırmaya çalışması bulaşık makinesi alalım çamaşır makinesi alalım dediğimde annemde elinde yıkardı deyip kendine pahalı telefonu alması.Ağır eşyaları kaldırmak için yardım istediğimde elini sürmemesi hatta annemler yapardı biz yapmazdık demesi.Çöpü atmayı bile gurur yapardı.
Sabah erken kalkar sobayı yakar,kahvaltıyı hazırlar yatakları toplar çocuğu yedirir işe giderdim.Öğlen eve gelirdim benden yemiyor dediği için beceriksiz kaynanama rağmen yemek yapar çocuğu yedirir hastaysa ilacını içiririr üstünü değiştirir sonra işe giderdim.Akşam yine yemeği temizliği yapar çocuğa bakar bunların üzerine okula giderdim sınavlara çalışırdım.Ne kadar enayiymişim.Gözüm körmüş .Üstüne beyefendi bir iş tutturamadığı için iş yapacağım diye ona araba için v.b için kredi çeker öderdim.
Tatilmiş ev eşyasıymış bunları lüzumsuz görmesi ancak parasını ben verirsem bunların gerçekleşmesi.Geçen ilk defa evine bir şey aldı.
Son düzenleme: