Misafir varken kızımın davranışları

New age ebevenylik bunlar hep. Yani avm de restoranlarda her yerde anne babasini tabiri caizse itip kakan ve yerin dibine sokan cocuklar bi iki ufak tokat yese de anne babaya saygiyi ogrense demisimdir hep. Annemden yedigim dayaklar psikolojimi de bozmadi ayrica. Ama toplum icinde nasil davranilir anne lafi nasil dinlenir icin cok iyi bi egitimdi bence. Cocuk cunku laf dinlemez surekli acik arar anne babanin sinirlarini test eder hep bi fazlasiji ister. Aman psikolojisi bozulmasin diye diye herkesin ortasinda babannesini bile yumruklayan cocuklar yetistiriuor insanlar. Ha babam dovmezdi mesela ama bir bakardi on terlik yemis gibi olurduk ama sevdi mi de hic cekinmezdi sevgisini gosterirken. O yuzden iskence etmeden sevginizi vermeyi kesmeden arada bi iki saplak atinca seri katil yetistirmezsiniz ama anne babaya el kaldirmak neymis onu bilen bi evlat sahibi olursunuz. Istedigi alinmayinca kendini yere atan mahalleyi ayaga kaldiran cocuk la konusup ceza mi vereceksiniz yani? Dunyadaki son akli basinda nesil oldugumuzu dusunuyorum 80li yillarda dogup buyuyenler olarak. Bizden sonrakiler hele milenyum bebekleri hepsi egoist yetisiyor. Sen anne babaya vur ama onlar sana vurmasin bak bak hayat dersine bak... o minicik can nasil canavara donusuyor bilmesek bisi sanicaz :)
Not: konu sahibinjn psikolojisi bozuk olabilir kizinin ki de saglam olmayabilir ben yorumumu genel yaptim. Bu aile icin terbiye sevgi saygi olaylari coook ufak ayrintida kalmis. Kk da konu acarak cozulecek seyler diil.
 

eğer bizim zamanımızda büyüyen nesil şahaneyse sokaklardaki 30-45 yaş arası psikopatlar nereden türedi? Gülse Birsel'in yazılarını severim ama bu çok boş bir yazı, ota-çiçeğe ağzına çarpan anne modeli mi yani ideal olan? zaten onlar çata pata vurduğu için şimdikiler de girişiyor allah ne verdiyse.. tam tersi şimdiki çocuklar bu tarz saçmalıklarla uğraşmadıkları için çok ama çok akıllı, bilinçli, büyümüş de küçülmüş gibiler.. benim gördüğüm bir çok anne zamanını ayırıp konuşan, doğruyu- yanlışı tek tek öğreten anneler.. inşallah sayıları çoğalır..
 
Anlatmak istediğim dayak değil simartilarak poh pohlanarak büyütülen çocuklar. Bi yakınım diyim ( ifşa olmamak adına ) çocuğuna sesini yukselttigini duyduğumda bile arar kızardım o cocuk sakın bidaha böyle bişey ypma şöyle böyle akıl verirdm. Ama bize geldiklerinde gordumki hayir çocuk öyle buyutulmemeli gözüne baktığında seni anlamalı yeri geldiğinde ses tonun değişmeli kural bilmeli aman çocuğumun pskolojisi bozlmasn die bişey yok. Bizlerde çocuk olduk o zamanlar böyle şeyler yoktu bu kadar ince dusunulmuodu ve şuan hicbirimz manyak degilz
 
Çocuğm yok evli değilim. şuana kadar çocuklara vurmadım vurmam. Çocuklara dayağı savunmuyorum sonuna kadar otoriteyi savunuorm ve dibine kadar savunrm. zamanında ailemden asla bi tokat dahı yemedim. Öğretmenimden çok dayak yedim 2 öğrenci yüzünden bütün sınıfın yediği sıra dayaklarndn pskolojm bozulmadı sıkıntı yok yani ıyiym. düşüncelerinize saygı duyarım siz benm düşünceme saygı duyarsınız duymzsnz umrumda değil doğrusu. bu konuda okuduğum çocuk gerçekten tahammül sinirlarini dibine kadar zorlamış anneside bi o kadar sorumsuz sadece cocuga değil lafm aile bilinçli olursa çocukta sakin kural bilen bilinçli bi çocuk olur.
 
O akıllı çocukların içinde hayvanlara ve kendi yaşıtlarına taciz tecavuz eden ellerinde sigarayla gezen berbat ötesi ergen ve ergen yaş altı çocuklarda var ama simdikiler diye genellemeyelm bence ayrıca bu cocuklar öyle bilinçli görünen ailelerden amanda ben çocuğum icin neler yaptım dien ailelerden cikiyorki sasarsnz.
 
Üff
Kaç kişi fiske bile vurmadan çocuk büyütüyor
Herkes pedagog kesilmiş bir "vurdum" yazınca.
Kadın çocuk üzerinde güç denemesi yapmadı heralde.
Kasmayın abartmayın bu kadar.
Gerçek hayatta çocuk büyütme işi öyle kişisel gelişim kitaplarındaki gibi olmuyor.
 
Gulse birsel eminim kendi cocugu oldugunda oyle yetistirir
 

anladığım kadarıyla sizinle aramızda ciddi bir anlayış farkı var zira ben manyak kategorisine giren çocukları "akıllı" diye kategorize etmem zaten.. keza hayvanlara tecavüzün, şiddetin, küfrün altında anne-baba sevgisizliği ve şiddet yatıyor.. ben bilinçli görünen değil, bilinçli ailelerden bahsediyorum..
 
Annem çok yaramazlık yaptığımız zaman terlikle vururdu birkaç kez, canımız acırdı oturur ağlardık ama ertesi gün unuturduk, annem vurdu diye psikolojim bozulmadı ama babamda öfke kontrolü yoktu, küfreder bağırır, herşeye sinirlenirdi, daha dinlemeden hemen vururdu hoşuna gitmeyen birşey olsa. Annem uyarırdı tekrar tekrar ve asla tokat atmazdı yüzümüze vurmazdı, bunun da önemli olduğunu düşünüyorum. Oğlum telefon diye tuttturuyor mesela uyarıyorum anlamıyorsa sesi yükseltiyorum zorla almaya kalkarsa elini sıkıyorum bazen, gözleri doluyor ama her istediği olsun isteyen bir çocukla zor. Mecburen bir yerde dur demek zorundasınız şuan 3 buçuk yaşında, tekme tokat dövmeye karşıyım ama uyarılar sonuç vermiyorsa ne yazık ki ses de yükseliyor, fiziksel olarak da tepki veriyorum, sabretmekten yüzümde yaralar çıkıyordu, 2 yaş sendromunu çok zor atlattık biz. Bir de ben babamdan küfür ve dayak yiyerek büyüdüğüm için gerçekten benim için zor oluyor tutturmalarına sabretmek, çünkü öyle bir hakkımız yoktu bizim.
 
Ya vurmayı bi kenara bırakın ses tonunuzun bile değişmesine karşılar. Ben cevremdede çok gördüm bebeğim doğunca şöyle yetiştircm böyle yetstrcem asla bagrmam diyenleri. Çocuk olduktan sonra bambaşka oldulr ellere vurmalar popoya saplaklar falan. Hayır ben bununda cocukta bi travmaya sebep olcaginı düşünmüyorum :) benmi pskopatm acaba:)
 
Şimdi sizide linç ederler ne demek el sıkmak kesin çocuğun pskolojisi bozuldu hemen pedagog a
 
Valla hanimlar cocuga atilan bir saplak ile size atilan saplak arasindaki farki biriniz anlatabilir mi? Bu mantikla esinize karsi geldiginizde, gitmenizi istemedigi bir yere gittiginizde bir tane gecirebilir mi? Odasini dagitmanin bile karsiliginin tokat oldugunu dusunursek siz hic mi dayagi hak etmediniz? Kime gore neye gore kural? Korumacilik? Annelik? Hadi bir aciklayin sevabina..
 
Çok üzüldüm tokat atmanıza.Çocukların şiddet gördüğünü bilmek bile beni mahvediyor.Lütfen ama lütfen bir daha böyle bişey yapmayın.
 
Canım önce bu yaşlarının getirdiği bir sendrom herhalde benim 2. Oğlum da 6 yaşında aynı anlattıklarını bende yaşıyorum birinin yanında yada biri eve misafirliğe geldiğinde benim kontrolum dışına cikiyor
En basit tlfnla konustugumu gördüğü zaman bile hemen ufak kardeşinin tepesinde buluyorum onu
Ne yapmalı bilmiyorum ama bunlar cocuk böyle davranmaları normal bunlarda gecicek buyucekler duzelicekler deyip kendimi motive ediyorum...
 
Şimdi sizide linç ederler ne demek el sıkmak kesin çocuğun pskolojisi bozuldu hemen pedagog a
Sıfır şiddet tabi ki ideal olan fakat biz kızmasak, vurmasak da dışarda öyle bir dünya yok maalesef, parkta yaşça büyük çocuklar bile merhamet etmiyor, top istedi vermediler resmen peşlerinde koşturdular ve oğlum hiç tutturmadı sadece gözleri doldu onlara yetişemeyince, oyunlarına almadılar ister istemez üzüldü. Biz çok iyi anne babalar olsak bile onlar dışarda bencilliği de şiddeti de öğrenecekler. Ben oğluma hep paylaşmayı öğrettim mesela şimdi bakıyorum eşyasını paylaşmayan çocuklarla da karşılaşacak buna engel olamam. Önemli olan çocuğun sırf anne baba egosu yüzünden şiddete hakarete maruz kalmaması bence. Bağırmak da şiddet bana göre ve defalarca uyarıp sabredip sonrasında sesimi yükseltirim ben. Ama gündelik yaşamda bütün işlerini öyle yürüten anne babalar var hep bağırış hep tehdit hep dayak, orta yolu bulmak gerekiyor.
 
Zaten 2 saattir son cümlenizi anlatmaya çalışıyorum bende :) gündelik yasamda çocuğunu tehdit dayakla büyüten aileler işin kolayına kaçan çocuk bakimindn zerre anlamayan insanlar. Ben biraz çocuğun üzerinde otorite kurulmasından yanayım anne ve babayı bilmeli kural bilmeli bence.
 
Oncelikle dayagi savunmama konusunda cogunlugun hemfikir olduguna eminim. Ancak ne yazik ki pratik ve teorikte isler her zaman bekledigimiz gibi yurumuyor. Her ne kadar dogru olmasa da bircok ebeveyn bunu yapiyor. Cocuguna bir defa bile sesini yukseltmemis bir anne olduguna asla inanmam. Bunlar idealinde dogru degil evet, fakat pratikte bakildiginda hayat degiskenlerle dolu. Surekli ayni sabra, ruh haline sahip olmak mumkun degil. Konu sahibinin ebeveynligini bilemem, eski konularini da bulamadim ancak genel konusuyorum.
Bunun haricinde gunumuz cocuklarinin cok daha bilincli cocuklar olduguna asla katilmiyorum. Universite hayatim boyunca ozel ders verdigim cocuklari dusunuyorum da, hayatimda gordugum en saygisiz insanlardi yuzde doksani. Bunun haricinde bir kafeye oturuyorsunuz, sesini ayarlamaktan aciz ciyak ciyak etrafini rahatsiz eden ergenlerle dolu her taraf. Dolmusa biniyorsunuz, sira beklemekten aciz, sinemaya gidiyorsunuz istedigi olmadi diye tepiniyor daha minik olani. Egitimin yolunun dayak veya bagirmak oldugunu asla dusunmuyorum, fakat simdinin ebeveynlerinin cok buyuk bir kismi cocugunu saygi nedir ogretmeden yetistiiriyor. Cocugu asla uyarmayarak dogru cocuk yetistirilmez, ozguvenine katki saglanmaz. Hata yaptiginda uyarilir, neden uyarildigi anlatilir. Acikcasi ben oturdugum restoranda, ebeveynleri yan masda dedikodu yapan cocuklar tarafindan su tabancasiyla islatilmak istemiyorum. Herkes cocuguna sahip cikmali, sonsuz bir ozgurluge sahip olamayacaklarini ogretmeli. Ve ne yazik ki yeni ebeveynlerin buyuk cogunlugu bunu yapmiyor.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…