ben de bekarlık günlerimde mutfağın kapısından girmezdim. yemekten yemeğe. ders var, iş var vs vs mutfağa girmemek için bahanelerim boldu. okuduğum bölüm de gıda ile ilgiliydi. biraz biraz merak etmeye başladım. yemeye zaten meraklıyım. kolay fırın yemekleriyle, salatalarla başladım. sonra acayip mutlu oldum; çünkü ortaya birşeyler çıkıyor ve onu herkes yiyor. yedirmenin zevki çok daha hoşuma gitti. ama yine de anne yemeklerini yapmıyordum. geçen yaz evlendim. bir ay sonra şimdiki gibi ramazan geldi. ve ben o ramazan 3 davet verdim. bir senedir neredeyse ayda 2 kez misafirim olur. ve ben misafir ağırlamaktan mutluluk duyarım. ben yaptıysam oooo herkes yapar. artık internet de var. kimseye sormadan sessiz sedasız yapınca herkes hayret ediyor. kolay gelsin.