arkadaşlar günaydın hepinize, ben desolette isimli doğum kontrol hapını kullanıyordum 2. kutuya geçtim ama ilacın yan etkileri çok rahatsız etti beni. bütün bacağım nerdeyse varis tehditiyle karşıkarşıya çok moralimi bozuyor bu durum üstelik çok ağrı yapıyor. banyo yapacak kadar bile ayakta duranca ağrımaya başlıyor + ishal bulantı derken dün canıma tak etti, doktorun gelişine ayarlayacağız diye dkh nın 2. kutusuna geçmiştim. bıraktım. sabah da hemşiresini arayıp söyledim. hocayla konuşup seni 10 dak sonra ararız dediler ama arayan falan olmadı tabiki. hayır dün prespektürünü okuyum şunun dedim o da ne? direk yazıyor dolaşım sistemi bozukluğu damar tıkanıklığı hatta kalp krizi felçe bile sebep olabilirmiş. akşam aradım doktoru ilacı bırakacam demek için -bu arada ilk defa arıyorum hani zırt pırt arasam neyse- ama ulaşamadım. e şimdi ne olacak? bugün yarın adet olacam bu ay dinlenip ilaçsız ağrısız mutlu bir ay verip doğaya son bir şans daha vermek gelecek adetim de ağustos 7 8 i olur. ramazan ayı ama zaten adetliyken doktora kontrole gidildiği için 2 kontrolde zaten oruç tutamaaycam toplam 5+2 kez doktora gidiliyor. kalan 5 günü de sonra tutarım diye düşündüm. çok ertelemek istemiyorum çünkü eşim de kaan hocadan iğne tedavisine başladı. 2 ay hormon iğnesi kullanmış olacak.
bana akıl verin çok bunaldım depresyondayım zaten.
aynen canım benim 5 ve 2 cm iki kist vardı 8 gün önceki kontrolde 2 cm olan erimiş. 5 cm olan da 1,7 cm olmuş demişlerdi. o da erimiştir belki şimdiye kadar. soğana devam sumaklı soğan forever ! bak hala arayan soran yok. şeytan diyo ara sekreteri iste aşılama belgelerini. git başka yere.
ya ben de aman ayıp olmasın zaten çok meşguller bide ben rahatsız etmeyim halindeyim.mesela şu varis meselesi 1 haftadır iyice azdı. ama ulaşamıyorum ki arayıp söyleyim.
kızlar nasılsınız bakalım ? 15 gun kadar yoktum.memlekete gittim. bıraz kafa dagıtıyım dedım. iyi dagıtmışım.
dkh hapım bıttı. adetın 3. gunu dr. gıtmem lazım ama gitmiycem. bende ramazan sonrasına bırakıyorum. kafama cok taktıgımı düşünüyorum.
durum buyken zaten olmaz dıye kendime zaman verdim. biliyorum zor ama çok takmayın kafanıza olur mu? (bende dahil)
Hoşgeldin, tahmin ettim bi yerlere kaçtığınızı. Ben bu ay ilk tüp bebek şeysine başlıyorum allahın izniyle. 15 temmuz gibi kızmetse. şimdi varis çoraplı olarak hayatımı devam ettirmekteyim.
arkadaşlar günaydın hepinize, ben desolette isimli doğum kontrol hapını kullanıyordum 2. kutuya geçtim ama ilacın yan etkileri çok rahatsız etti beni. bütün bacağım nerdeyse varis tehditiyle karşıkarşıya çok moralimi bozuyor bu durum üstelik çok ağrı yapıyor. banyo yapacak kadar bile ayakta duranca ağrımaya başlıyor + ishal bulantı derken dün canıma tak etti, doktorun gelişine ayarlayacağız diye dkh nın 2. kutusuna geçmiştim. bıraktım. sabah da hemşiresini arayıp söyledim. hocayla konuşup seni 10 dak sonra ararız dediler ama arayan falan olmadı tabiki. hayır dün prespektürünü okuyum şunun dedim o da ne? direk yazıyor dolaşım sistemi bozukluğu damar tıkanıklığı hatta kalp krizi felçe bile sebep olabilirmiş. akşam aradım doktoru ilacı bırakacam demek için -bu arada ilk defa arıyorum hani zırt pırt arasam neyse- ama ulaşamadım. e şimdi ne olacak? bugün yarın adet olacam bu ay dinlenip ilaçsız ağrısız mutlu bir ay verip doğaya son bir şans daha vermek gelecek adetim de ağustos 7 8 i olur. ramazan ayı ama zaten adetliyken doktora kontrole gidildiği için 2 kontrolde zaten oruç tutamaaycam toplam 5+2 kez doktora gidiliyor. kalan 5 günü de sonra tutarım diye düşündüm. çok ertelemek istemiyorum çünkü eşim de kaan hocadan iğne tedavisine başladı. 2 ay hormon iğnesi kullanmış olacak.
bana akıl verin çok bunaldım depresyondayım zaten.
mrb benimde eşimin morfolojisi %1di şimdi kullandığı ilaçlarla %16 ya çıktı ve ben kendiliğimden bir kez hamile kaldım ama düşük yaptım şimdilik benim kist tedavilerim sürüyor ...beklemedeyiz yani
dün Benim için hayatımda yaşadığım en tuhaf, hiç tadmadığım acayip duygular yaşadığım bir gündü. acıtıyordu ama aslında mutlu bir haberdi, dün girip yazacak durumda değildim. ve malesef hala gözkapaklarımı açamıyorum.
dün hastaneden çıkınca erkek kardeşimle öğlen yemeğinde buluştuk. benden 8 yaş küçük civa gibi delikanlıyemek yerken bana sana hayırlı bir haber vercem dedi, ben de o kadar mutlu söylüyor ki hayırdır kız istemeye mi gidiyoruz dedim. o da bana yigenim geliyor demez mi ?!!? ben şok ama belli etmemeye beynimi kalbimi anlamaya çalışıyorum. ben hamile değilim, kim ne derken kalbim beynimden önce algıladı; 7 ay önce evlenen kız kardeşimin bebeği oluyormuş.
aaa ne güzel falan dedim ama elim kalbim titremeye başladı. bendört yıldır evliyim. bu şoku geçiştirmeye çalışırken; hergün yaşadığım bişey; birilerinin ilk denemede hamile kaldığını hergün duyuyorum derken; kalbimi asıl paramparça eden haberi duydum kızkardeşim 12 haftalık hamileymiş, yani ben ilk ilaç tedavisine başladığımda o hamile olduğunu öğrenmiş. bide ben onun evinde kalıyordum doktor kontrollerimin başında. ilk iğnemi bereber yapmıştık. ben ona aman erteleme bak görüyorsun derken o bir önceki gün öğrenmiş hamile olduğunu. annem hergün arayıp aman ablana söyleme çok üzülür, zaten hassas tedavi sürecinde onunda olacak o zaman söyleriz deyip dururmuş. yıllaardır torun isteyen babam bana hiçbişey dememiş. kardeşlerime söylemeyin onun da yakında olacak o zaman söyleriz demiş hep. zaten annem babam her zamankinden daha da biçok üstüme düşmeye başlamışlardı. babam beni doktora götürmek için sabah almaya geliyordu falan. dün erkek kardeşim eninde sonunda duyacak saklamak olmaz diye düşünüp söylemeye karar vermiş .
ben mi? ben çok üzüldüm evet en çok da herkesin mutluluğunu yarıda bıraktığım için. kızkardeşim akşam arayıp benden özür diler gibi abla ilk seferde oldu hiç beklemiyordum diye açıklama yaparken parçalara bölündüm un ufak oldum. şimdi iyiyim kardeşime moral vermeye çalışıyorum onun hiç beklemediği bebeğine heves duyması sevgisinin artması için beraber bebek odası yapmaya karar verdik. o da çaresiz mutsuz kalmış benimle paylaşamamaktan. annem hep aman nolur söyleme demiş; ben de aşılamaları oluyorum ya bi yandan ha kaldım hamile ha kalacam diye.
dün trenle dönerken taktım kocaman havalı gözlüklerimi hıçkıra hıçkıra ağladım. yalnız kaldım şefkatsiz kaldım yüzüm gözüm sular seller içinde hıçkırıklara boğularak ağladım. bütün tren halkı dinledi ses etmedi
dün Benim için hayatımda yaşadığım en tuhaf, hiç tadmadığım acayip duygular yaşadığım bir gündü. acıtıyordu ama aslında mutlu bir haberdi, dün girip yazacak durumda değildim. ve malesef hala gözkapaklarımı açamıyorum.
dün hastaneden çıkınca erkek kardeşimle öğlen yemeğinde buluştuk. benden 8 yaş küçük civa gibi delikanlıyemek yerken bana sana hayırlı bir haber vercem dedi, ben de o kadar mutlu söylüyor ki hayırdır kız istemeye mi gidiyoruz dedim. o da bana yigenim geliyor demez mi ?!!? ben şok ama belli etmemeye beynimi kalbimi anlamaya çalışıyorum. ben hamile değilim, kim ne derken kalbim beynimden önce algıladı; 7 ay önce evlenen kız kardeşimin bebeği oluyormuş.
aaa ne güzel falan dedim ama elim kalbim titremeye başladı. bendört yıldır evliyim. bu şoku geçiştirmeye çalışırken; hergün yaşadığım bişey; birilerinin ilk denemede hamile kaldığını hergün duyuyorum derken; kalbimi asıl paramparça eden haberi duydum kızkardeşim 12 haftalık hamileymiş, yani ben ilk ilaç tedavisine başladığımda o hamile olduğunu öğrenmiş. bide ben onun evinde kalıyordum doktor kontrollerimin başında. ilk iğnemi bereber yapmıştık. ben ona aman erteleme bak görüyorsun derken o bir önceki gün öğrenmiş hamile olduğunu. annem hergün arayıp aman ablana söyleme çok üzülür, zaten hassas tedavi sürecinde onunda olacak o zaman söyleriz deyip dururmuş. yıllaardır torun isteyen babam bana hiçbişey dememiş. kardeşlerime söylemeyin onun da yakında olacak o zaman söyleriz demiş hep. zaten annem babam her zamankinden daha da biçok üstüme düşmeye başlamışlardı. babam beni doktora götürmek için sabah almaya geliyordu falan. dün erkek kardeşim eninde sonunda duyacak saklamak olmaz diye düşünüp söylemeye karar vermiş .
ben mi? ben çok üzüldüm evet en çok da herkesin mutluluğunu yarıda bıraktığım için. kızkardeşim akşam arayıp benden özür diler gibi abla ilk seferde oldu hiç beklemiyordum diye açıklama yaparken parçalara bölündüm un ufak oldum. şimdi iyiyim kardeşime moral vermeye çalışıyorum onun hiç beklemediği bebeğine heves duyması sevgisinin artması için beraber bebek odası yapmaya karar verdik. o da çaresiz mutsuz kalmış benimle paylaşamamaktan. annem hep aman nolur söyleme demiş; ben de aşılamaları oluyorum ya bi yandan ha kaldım hamile ha kalacam diye.
dün trenle dönerken taktım kocaman havalı gözlüklerimi hıçkıra hıçkıra ağladım. yalnız kaldım şefkatsiz kaldım yüzüm gözüm sular seller içinde hıçkırıklara boğularak ağladım. bütün tren halkı dinledi ses etmedi
şimdi bana kızar mısın yoksa sakinleşir misin bilmem kendi fikrimi söyliyim mi?
ablan olarak say beni sadece düşün. her gün dünyada milyonlarca bebek doğuyor var olan 6 milyar insan bir gün bebekti. ve daha da milyarlarcası doğacak
kürtaj olanları düşün, bebeğini döverek öldürenleri , dünya güzel bir yer değil baharbcım bu kesin
benim kızkardeşim yok arkadaşlarım ve eşimin kızkardeşleri var inan bana çocuklarını onlardan bile çok seviyorum asla ama asla kıskanamıyorum neden mi?
bütün insanlar kısır olsaydı ve dünyada hiçbir kadın doğuramasaydı şu günden itibaren rahatlar mıydın ? kendine bir sor herkes öyle ben de öyle olayım ne farkeder ki der miydin ?
ya da şu anda 100 kadından 99 u hamile olsa benim olmadıktan sonra farkeder mi baharb? benim çocuğum olmadıktan sonra tüm dünyada bir tane olmasın doğmasın kaç yazar ya da kızkardeşim ablam görümcem arkadaşım kuzenim doğurmuş kaç yazar ?
anlatabiliyor muyum bu duygudan vazgeç bununla yaşanmaz. bebeğin gelecek ve sadece sen istediğin için gelecek sadece onu gerçekten istediğin için olacak
başkalarının var herkes doğuruyor diye değil annem babam üzülecek bana acıyorlar diye değil
lütfen üzülme ablacım kıskanmaksa bu seni tüketir bitirir,
emin ol bu sitedeki herkesten fazla çocuk seven benim, bir gün gel ankaraya ve bak ne yaptığıma kaç tane çocuk büyüttüğüme taaa liseye giderken bile
herkes part time iş ararken üni. falan ben illa bebek bakıcılığı yapardım sırf sevmek için ağlaya ağlaya ayrılırdık, o çocuklarla
hayattaki tek gayem anne olmaktı bir düşün halimi
ve şimdi asla ne hamile olana ne bebği olana ağlamıyorum bu memesi ağzından düşen çocuğa benzemek tatlım benim yok diye neden ezik olacakmışım
eşimin yeğenleri başka şehirde ağlıyorlar burdan gitmemek için küçüğü 3 yaşında onun doğması için neler yaptım bana yenge demez ismimle seslenir hepsi
anlıyor musun?
ben çocuğum olmazsa mezar taşımda bu yüzden öldü yazılacak buna eminim ve bu yüzden ölmeyi göze aldım
başkalarının varmış yokmuş umrumda değil ben bebeğimin acısını daha doğmadan çektikten sonra neye yarar
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?