Sevgililikte arada özlem var, tadıyla gidip bir yerde yemek yemek çay kahve içmek sinemaya gidip sonra gidip ayrı uyumak var. Ondan tatlı mesajlaşmalar oluyor ya.
Şimdi aunı evde dip dibesiniz, aynı yatakta uyuyor uyanıyorsunuz. İlişkiniz farklı bir noktaya geçti.
Diğerinde geceyi beraber geçirmeniz kaçamakken şimdi sinemaya kaçamak diyorsunuz. Elbette aynı cilvelerin sürekli olmasını bekleyemezsniz.
Aynı evi geçindiren, sorumluluk alan bir çiftin sevgililikteki taze heyecanı cilveyi korumasını beklemeyin hayal kırıklığı olur. Beklentinizi bu kadar yükseğe çekerek mutsuz etmeyşn kendinizi.
Kendimden örnek vereyim. Üç senelik sevgililikten sonra iki sene yeni evlilil yaşadık. Çocuktan sonra bambaşka bir noktaya evrildik. Ama bunu kabul ediyorum ben mesela. Artık hayat pahalılığı, çocuk, çocuğun okulu, iş dertleri gibi yığınla sorunumuz var. Ama akşam çocuğu uyutup bir dizi bir film izlesek, yada iki ayrı köşede kitap okusak bile mutlu oluyoruz. Beraber dinlenmeye başladık mesela. Eskiden beraber çoşardık şimdi dinleniyoruz. İnşallah beraber ömrümüz olursa otuz sene sonra daha farklı bir aşamada olacağız. Eminin onın da ayrı tadı olacak.
Seviye seviye değişiyor. Güzelleşen kısımlarına bakmaya çalılıyorum ben. Daha dingin, birbirini daha iyi tanıyan bir çift olduk. Artık mesela sessizlilten korkmuyoruz illa konuşmak zorunda değiliz diyoruz. Yıllar geçtikçe her şey aynı kalamaz değişir mühim olan değişimin güzel olmasını sağlamak.
önemli olan gündelik yaşamda stresli de geçse eşler birbirine sevgi ve saygı göstermesi. Bizim bazen birbirimize nerdeyse hiç zaman ayiramadigimiz oluyor. Ama günde 10 dakika da olsa oturur sohbet ederiz. Sağdan solda sızıp kalan iki kişi görseniz o esim ve beniz sanırım. Yani aslında bu örneklerle demek istediğim: Iki taraf birbirine güzellik yapsın. Bunlar büyük şeyler olmak zorunda değil. En basiti: Ben eşime her gün onu sevdiğimi söylüyorum. Oda bana. Bazen "iyiki benim esimsin" diyorum. Birbirimize "eline sağlık" deriz diğeri birsey yapsa 
neyse 3 yaşa az kalmış
