- 7 Ağustos 2009
- 12.870
- 2.629
- 748
- 34
Nereden başlasam ne desem bilmiyorum. 5 yıllık bir ilişkim vardı, o askere gittiğinde yazmaya başlamıştım buraya.
Çeyiz topiği açtım hatta, nişan için düğün için gün sayıyordum. Herşey ters döndü bir anda.
5 ay önce satış pazarlama işine girdi. İşi çok çok yoğun dış bölgede çalışıyor. Bir gün dışarda birgün evinde.
İşe girdiğinden beri benimle deli gibi ilgilenen gözümün içine bakan adam gitti. Sadece iş düşünen, arayıp sormayan bir mesaj bile atmayan adam oldu. Her fırsatta dile getirdim sıkıntımı eskisi gibi olmasını istedim. Hep işinin çok yoğun olduğunu bizim için çalıştığını söyledi. Buarada Şubat 'ta sözlendik. Ben nişan hayalleri kurarken o yine işten başka birşey düşünmez oldu.
Eskiden her dakika yanımda olmak için çabalayan üzerime titreyen adam dinleneyim, yorgunum diye erkenden eve gitmeye başladı.Toplantıları oldu görüşmedik. 5 aydır o kadar çabaladım ki ilişkimi kurtarabilmek için. Çok direndim çok konuştum. En son pazar günü kendime zaman ayırıcam spora yazılıcam dedi. Sadece haftasonları görüşücez dedi. Benimde sabrım taştı tamam dedim sana zaman veriyorum git sporuna, bir süre görüşmeyelim ama bu zamanı kendime değil sana veriyorum. Tek taşımı çıkarttım ben bu yüzüğü 5 ay önce tanıdığım adamla evlenmek için kabul ettim yine o olduğunda yüzükle beraber gel yanıma dedim. Ama söz yüzüğümü çıkarmadım. Oda kendi söz yüzüğünü çıkarıp çok büyük hatta ettin artık yalvarsanda alamıycaksın bu yüzüğü dedi. Ve bitti.
Pazar akşamından beri ağlıyorum artık halim kalmadı, bu sabah dayanamadım aradım birimi var ondanmı yapıyorsun bunları bana diye hayır dedi. Hala beni haksız görüyor Yüzüğü çıkarmakla haksız duruma düştün diyor anlamıyorum akıl verin ne olur. Ben çok uyardım onu bu 5 ayda iyiye gideceğine kötüye gitti hep. Tek bildiğim içim çok ama çok yanıyor..
Çeyiz topiği açtım hatta, nişan için düğün için gün sayıyordum. Herşey ters döndü bir anda.
5 ay önce satış pazarlama işine girdi. İşi çok çok yoğun dış bölgede çalışıyor. Bir gün dışarda birgün evinde.
İşe girdiğinden beri benimle deli gibi ilgilenen gözümün içine bakan adam gitti. Sadece iş düşünen, arayıp sormayan bir mesaj bile atmayan adam oldu. Her fırsatta dile getirdim sıkıntımı eskisi gibi olmasını istedim. Hep işinin çok yoğun olduğunu bizim için çalıştığını söyledi. Buarada Şubat 'ta sözlendik. Ben nişan hayalleri kurarken o yine işten başka birşey düşünmez oldu.
Eskiden her dakika yanımda olmak için çabalayan üzerime titreyen adam dinleneyim, yorgunum diye erkenden eve gitmeye başladı.Toplantıları oldu görüşmedik. 5 aydır o kadar çabaladım ki ilişkimi kurtarabilmek için. Çok direndim çok konuştum. En son pazar günü kendime zaman ayırıcam spora yazılıcam dedi. Sadece haftasonları görüşücez dedi. Benimde sabrım taştı tamam dedim sana zaman veriyorum git sporuna, bir süre görüşmeyelim ama bu zamanı kendime değil sana veriyorum. Tek taşımı çıkarttım ben bu yüzüğü 5 ay önce tanıdığım adamla evlenmek için kabul ettim yine o olduğunda yüzükle beraber gel yanıma dedim. Ama söz yüzüğümü çıkarmadım. Oda kendi söz yüzüğünü çıkarıp çok büyük hatta ettin artık yalvarsanda alamıycaksın bu yüzüğü dedi. Ve bitti.
Pazar akşamından beri ağlıyorum artık halim kalmadı, bu sabah dayanamadım aradım birimi var ondanmı yapıyorsun bunları bana diye hayır dedi. Hala beni haksız görüyor Yüzüğü çıkarmakla haksız duruma düştün diyor anlamıyorum akıl verin ne olur. Ben çok uyardım onu bu 5 ayda iyiye gideceğine kötüye gitti hep. Tek bildiğim içim çok ama çok yanıyor..
