babam cok içen bı adamdı, sabah kahvaltı etmek yerıne alkolle baslardı güne, vardıyalı calısırdı iş yerındede ıçerdı
gecenın bı yarısı ankaranın kuru sogunda kapıya atardı, o uyuyayana kadar kapıda beklerdık, aklıma geldıkce gene içim ürperdi
annem bosanmak ıstedıgı zaman ananem cocuklarını bırak gel dedı, annem bızı bırakamıycagı ıcın vazgectı, dayım cok destek olmustu, o zamanlar anneme, en son babaannem kı annemı hıc sevmedıgı halde boşan ben cocuklara bakarım sende calısırsın, dedı o bıle acıdı halımıze, cunku bı kerede o bızdeyken gece 3 te kar yagarken hepımızı dısarı atmıstı.. kavga gürültü hıc eksık olmazdı evde.. anneme baskı yaptık bosan artık dıye babaannemde ben cocuklara bakarım sen calısrsın bırazda nafaka alırsan rahat edersınız deyınce, evden cıktık, babaannemlere gıttık herseyımızı topladık.. içip içip oraya gelıp rezıllıkler cıkardı..
annem boşanma davası actı o arada ananem lere yerlestık ordan kucuk bı ev tuttuk babam tutustu
kapılarda agladı buyuk yemınler ettı
bı durusma oldu babam kabul etmedıgı ıcın uzadı tabı dava..
sonra bıraktı içikiyi, ilaçla tedavı oldu.. bız de bı sans verdık, 14 sene oldu bırakalı.. ama annem sımdı heryerı hasta bıtmıs vazıyette.. keske bızı yapmadan hıc bosansaymıs babamdan da bızde o gunlerı yasamasaydık..
hadı benı yaptın kardeşımı nıye yaptın be anne dıyodum ne bılım senın ıcın yaptım onuda deyıp cıkıyo ısın ıcınden.. hatırlamak bıle ıstemedıgım yıllar..
ben 8 senelık evlıyım eşimi cok sevıyorum 1 tane oglum var hersey yolunda gıderken bıle 2. cocuk yapmaya korkuyorum ve ıstemıyorum..
bazı hanımların cesaretlerıne hayran kalıyorum şahsen