- 21 Nisan 2011
- 6.178
- 7.098
- 398
- Konu Sahibi Shostakovich
- #21
canım benim bundan 1-1.5 yıl öncesine kadar böyleydim aynı anlattıgın gibi akşam karar veriodum ama sabah hepsini bir bir un utuodum sonra benim atamam oldu ve 1.5 sene aynı evde bi kızlar kaldım hayatımın zehir gibi geçen 1.5 sensiydi aman yarabbi nasıl anlatimki sana beni hayata karşı hazırladı resmen yoğurdu pişirdi ezdi ama ben 1.5 sene sonra öle bi hale geldimki sana anlatamam sobalı lojmanda kalıoduk o soba yakmayı bilio die soba yakarıdı ben bilmiorum ya kullancak ben geri kalan her işi sogukta bulaşık yıkardım ellerim kıpkırmızı olmuş uyuşmuş hissetmiorum hergün böyleydi yediği tabağı asla asla asla kaldırmazdı ne yerse yesin bırakırdı öylece ben çayın mantar çıkardıgını gördüm çay küflenirmi gördüm işte....
sobalı oldugu için aynı odada kalırdık çamaşırın iç çamaşırını ya çıkartırdı odanın ortasında öylece yerde bırakırdı 2-3 gün kalırdı düşünebiliomusun ben nişanlıydım eve bizim iş yerindeki bekar erkek arkadaşları çağırırdı yemek yapcam size diye geldiklerinde gidemezdimde bi yere çünkü ertesi gün yüzyüze baktıgım insanlar geldiklerinde yemekte yapmazdı yine ben yapardım çay vermezdi ben yapardım ay böle geçti başlarım sobasına dedim kendime bi elektrikli soba aldım geçtim minnacık arka odya bi kış orda kaldım ama nasıl pencerelerinden soğuk giriodu dışarda fırtına olunca benim saçlarım uçuodu yatakta düşün artık ben o evde banyoda yaptım yemekte yedim uyudumda tam bir kış geçti üstümden bide çok zor bi nişanlılık dönemi geçirdim gerek annem olsun gerek kaynanam olsun burnumdan getirdiler her gün bi telefon her gün bi telefon ben o yüzden artık telefondan nefret ederim biri ararsa bakmam hatta yanımda taşımamaya özen gösteririm...
o eve girdimde o kadar saftım temiz kalpliydimki aklımda ne varsa paylaşırdım ama çıktıgımda hayat tarafından ezilmiş yogrulmuş gülümsemesinide göz yaşınıda gzlemsini öğrenmiş biri oldum
şu an beni kimse kullanmaz demiorum ama ikici defa bunu bana yapamaz bi ortama girdimde konuşmuorum artık gizemli kalıorum ben çok bilgi biliorum ama karşımdaki hep konuştugu için bişe bilmio benim hakkımda bi kmseyi
3-4 kişiden yorum duymadıkça ve uzunca bi zaman tanımadıkça düşüncelerimi sölemem sevinçlerimi paylaşmam üstelik o kişiden hoşlanmadıgını sezdiğim biri varsa özellikle ondan yorum almaya çalışırım acaba neden sevmiyo diye:)
bide bide bide kimseye zayıf taraflarımı göstermem tatlım
ağır başlı olmak nedir biliomusun bence:) hayat tarafından bi güzel ezilip kendine gelmektir olgunlaşmaktır:)
1 konuşup 3 dinlemktir dinliceksinki karşındaki senin konuşmanı hakediomu görceksin dinliceksinki karşındakinin niyeti ne anlıcaksın dinliceksinki karşındaki iyimi kötümü bilceksin ve sonra konuşcaksın:)
gülceksin tabiki insa:na en yakışan şey gülmektir ama yüzünde bi gülümsemeyle gezmiceksin çünkü insanlar seni o zaman saf sanıyo dişimi sözümü geçirebilirim sanıyo kaşların hafif çatık gezceksin:) sert durcaksınki karşındaki bazı şeyler sölemeye cesaret edemesin seni kıramasın üzemesin sana laf sokuldunda cevabını verceksin senden büyükse nazik şekilde yapcaksın:)
kocana her an gidebileceğini çaresiz olmadıgını hissettirceksin:)
evine gelene sanki kral la kraliçeymiş gibi davrancaksın( eminim davranıosundur)
büyüklerin yanında özellikle çok konuşmıcaksın :) çaylarını kollıcaksın ( buna niyeyse hep dikkat ederler)
cebinde hep laflarla gezceksin:)
biliorum hayatta her an temkinli omak çok zor neden kendimizi sıkarız neden duygularımızı sonuna kadar yaşayamayız ki hayat kısa zaten ama insanlar duyguları gördüğü zman birilerinin canını acıtabilceklerini sanıolar kolay lokma görüolar
of ne dertliymişim inşallah yemezsin ama hayatın tokadını yemedikçe eger karakterin diilse ağırbaşlı olmazsın:) bu arada bütün bunları 4 yıl içinde öğrendim 23 yaşındayım artık kimse beni üzemiyo çünkü ne düşündüğümü bilmiyo:)
sobalı oldugu için aynı odada kalırdık çamaşırın iç çamaşırını ya çıkartırdı odanın ortasında öylece yerde bırakırdı 2-3 gün kalırdı düşünebiliomusun ben nişanlıydım eve bizim iş yerindeki bekar erkek arkadaşları çağırırdı yemek yapcam size diye geldiklerinde gidemezdimde bi yere çünkü ertesi gün yüzyüze baktıgım insanlar geldiklerinde yemekte yapmazdı yine ben yapardım çay vermezdi ben yapardım ay böle geçti başlarım sobasına dedim kendime bi elektrikli soba aldım geçtim minnacık arka odya bi kış orda kaldım ama nasıl pencerelerinden soğuk giriodu dışarda fırtına olunca benim saçlarım uçuodu yatakta düşün artık ben o evde banyoda yaptım yemekte yedim uyudumda tam bir kış geçti üstümden bide çok zor bi nişanlılık dönemi geçirdim gerek annem olsun gerek kaynanam olsun burnumdan getirdiler her gün bi telefon her gün bi telefon ben o yüzden artık telefondan nefret ederim biri ararsa bakmam hatta yanımda taşımamaya özen gösteririm...
o eve girdimde o kadar saftım temiz kalpliydimki aklımda ne varsa paylaşırdım ama çıktıgımda hayat tarafından ezilmiş yogrulmuş gülümsemesinide göz yaşınıda gzlemsini öğrenmiş biri oldum
şu an beni kimse kullanmaz demiorum ama ikici defa bunu bana yapamaz bi ortama girdimde konuşmuorum artık gizemli kalıorum ben çok bilgi biliorum ama karşımdaki hep konuştugu için bişe bilmio benim hakkımda bi kmseyi
3-4 kişiden yorum duymadıkça ve uzunca bi zaman tanımadıkça düşüncelerimi sölemem sevinçlerimi paylaşmam üstelik o kişiden hoşlanmadıgını sezdiğim biri varsa özellikle ondan yorum almaya çalışırım acaba neden sevmiyo diye:)
bide bide bide kimseye zayıf taraflarımı göstermem tatlım
ağır başlı olmak nedir biliomusun bence:) hayat tarafından bi güzel ezilip kendine gelmektir olgunlaşmaktır:)
1 konuşup 3 dinlemktir dinliceksinki karşındaki senin konuşmanı hakediomu görceksin dinliceksinki karşındakinin niyeti ne anlıcaksın dinliceksinki karşındaki iyimi kötümü bilceksin ve sonra konuşcaksın:)
gülceksin tabiki insa:na en yakışan şey gülmektir ama yüzünde bi gülümsemeyle gezmiceksin çünkü insanlar seni o zaman saf sanıyo dişimi sözümü geçirebilirim sanıyo kaşların hafif çatık gezceksin:) sert durcaksınki karşındaki bazı şeyler sölemeye cesaret edemesin seni kıramasın üzemesin sana laf sokuldunda cevabını verceksin senden büyükse nazik şekilde yapcaksın:)
kocana her an gidebileceğini çaresiz olmadıgını hissettirceksin:)
evine gelene sanki kral la kraliçeymiş gibi davrancaksın( eminim davranıosundur)
büyüklerin yanında özellikle çok konuşmıcaksın :) çaylarını kollıcaksın ( buna niyeyse hep dikkat ederler)
cebinde hep laflarla gezceksin:)
biliorum hayatta her an temkinli omak çok zor neden kendimizi sıkarız neden duygularımızı sonuna kadar yaşayamayız ki hayat kısa zaten ama insanlar duyguları gördüğü zman birilerinin canını acıtabilceklerini sanıolar kolay lokma görüolar
of ne dertliymişim inşallah yemezsin ama hayatın tokadını yemedikçe eger karakterin diilse ağırbaşlı olmazsın:) bu arada bütün bunları 4 yıl içinde öğrendim 23 yaşındayım artık kimse beni üzemiyo çünkü ne düşündüğümü bilmiyo:)
( topluma girmez oluyo insan
