• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Nasil gececek bu mevsimler?

Bugun burada hava kapali ve serin ruzgarli.
Benim en sevdigim hava :)
Kapali havalarda ben resmen kendime geliyorum. Bu arada en sevdigim mevsim de sonbahar.
Gunesi ve sicagi hic sevmiyorum. Enerjimi emiyor. Numuneyim sanırım.
Merak etmeyin her mevsim gibi bunlar da gececek.
 
Sonbahar ve kis mevsimi ruhuma agir geliyor. Depresif bir hal aliyorum bu mevsimlerde. Gunes olmayinca kendimi dipte hissediyorum. Simdiden kara kara dusunuyorum nasil gececek bu 2 mevsim diye. Benim gibi olan var mi? :KK64:
Ben kar kış yağmur ve her türlü kasvetli havada depresyona girerim.
 
Henüz 8 aylık üyeyim 55 günüm banlı geçti. ☺ Bir süre pamuk şeker taklidi yaparak dolanmam lazım forumda. ☺ Abartmışım evet özür dilemem gerekmiyormuş. ☺ Ama hep abartmaktan başım belaya girer zaten. ☺ Sakinliğim mucize bilen bilir. ☺ Bir de bugün konu sahibiyle aynı psikolojideyim. ☺
Ayy ne sevimlisin sen öyle. Taklit olsada başarılı buldum 🤭👏👏
İlk defa şaşırttın beni
Şuraya birde 🧿 koyayım :KK70: tü tü maşallah
 
Ben de tam tersi sabah 7’de dikildim ayağa :KK70: Güneş benim enerjimi düşürüyor. İlkbahar-yaz sanki anormal de sonbahar-kış asıl olması gereken hali gibi geliyor bana. Yani sonbahar-kış izlediğimiz dizi film de, ilkbahar-yaz reklam arası gibi bana göre :KK70: Büyük bir ihtimalle öğrencilik ve okula odaklı yaşamımdan kaynaklıdır bu. Ağaçların renkleri, düşen yapraklar, yağan ilk kar... 😍🥰 Bir de eylülde doğmuş olmamdan kaynaklı olarak düşündüğüm bir sonbahar aşkım var benim. Eskişehir’de ilk kez bugün “tamam sonbahar geldi 🥰” diyebildim. Eskiden ağustos ortasında başlardı, küresel ısınmayla geçiş mevsimler de iyice kısaldı.
Es es ahhh 😍 Nasıl da özledim öğrencilik yıllarımı. Tam da yerinde okumuşuz üniversiteyi ❤
 
Konu sahibi haklısınız bence. kış doğumlu olmama rağmen sonbahar kış aylarını zerre sevmem. yani sonbahar yine bir derece. arada hava ısınıyor güneş yüzünü gösteriyor da kış başka boyut. kuru ayaz, buz gibi kapalı hava. yazın açık havada püfür püfür oturulur, istenilen kıyafetler giyilebilir, her türlü aktiviteye hava müsait. en önemlisi şemsiye taşımaktan ve kalın giyinmekten nefret ederim. zaten yeterince sıkıcı değil gibi bu sene bir de pandemi var. moral vereyim derken iyice içinizi karartıyorum ben de :KK23: ama yani bir şekilde geçecek kış günleri de. kaç yaşındaysanız o kadar kere kış geçirdiniz hepsi de bi şekilde geçti gitti değil mi? bu sene de geçecek. birşeylerle oyalanmak iyi fikir aslında. teziniz varmış ona odaklanın. sıcak kahvenizi yapıp battaniye altında tv izleyin, bir diziye sarın cidden oyalıyor. sevgiliniz varsa bu aktiviteleri onunla gerçekleştirebilirsiniz. yoksa da mühim değil tek başına daha zevkli emin olun. yaz planlarını şimdiden yapmaya başlayın. hedeflerimizin olması bizi tekdüzelikten çıkarır, depresyondan korur bence
 
Konu sahibi haklısınız bence. kış doğumlu olmama rağmen sonbahar kış aylarını zerre sevmem. yani sonbahar yine bir derece. arada hava ısınıyor güneş yüzünü gösteriyor da kış başka boyut. kuru ayaz, buz gibi kapalı hava. yazın açık havada püfür püfür oturulur, istenilen kıyafetler giyilebilir, her türlü aktiviteye hava müsait. en önemlisi şemsiye taşımaktan ve kalın giyinmekten nefret ederim. zaten yeterince sıkıcı değil gibi bu sene bir de pandemi var. moral vereyim derken iyice içinizi karartıyorum ben de :KK23: ama yani bir şekilde geçecek kış günleri de. kaç yaşındaysanız o kadar kere kış geçirdiniz hepsi de bi şekilde geçti gitti değil mi? bu sene de geçecek. birşeylerle oyalanmak iyi fikir aslında. teziniz varmış ona odaklanın. sıcak kahvenizi yapıp battaniye altında tv izleyin, bir diziye sarın cidden oyalıyor. sevgiliniz varsa bu aktiviteleri onunla gerçekleştirebilirsiniz. yoksa da mühim değil tek başına daha zevkli emin olun. yaz planlarını şimdiden yapmaya başlayın. hedeflerimizin olması bizi tekdüzelikten çıkarır, depresyondan korur bence

Yalniz olmadigimi bilmek guzel. 😊 Guzel tavsiyeleriniz icin de tesekkur ederim. 🥰
 
Güzelim senin annenle ilgili yardım alman lazım. Bak benimki 7-8 yıl oluyor artık, daha dün tuvaletini altına yapıyor diye ağladım bir saat. Salak kedim bile kumunu biliyor başka yere yapmıyor, bu kadıncağız, benim dağ gibi, temiz, titiz, her şeyini elinden geldiğince en iyisini yapan annem neden bu hâle geldi diye kahrediyorum hâlâ kendimi. Ben senin her türlü duygu dalgalanmalarını buna bağlıyorum. Çünkü aynısını ben yaşıyorum. Babama asla belli etmiyorum, anneme asla yansıtmıyorum. Sen de annen için güçlü durmaya uğraştığın için olabilir güzelim.
 
Güzelim senin annenle ilgili yardım alman lazım. Bak benimki 7-8 yıl oluyor artık, daha dün tuvaletini altına yapıyor diye ağladım bir saat. Salak kedim bile kumunu biliyor başka yere yapmıyor, bu kadıncağız, benim dağ gibi, temiz, titiz, her şeyini elinden geldiğince en iyisini yapan annem neden bu hâle geldi diye kahrediyorum hâlâ kendimi. Ben senin her türlü duygu dalgalanmalarını buna bağlıyorum. Çünkü aynısını ben yaşıyorum. Babama asla belli etmiyorum, anneme asla yansıtmıyorum. Sen de annen için güçlü durmaya uğraştığın için olabilir güzelim.
Allah şifa versin canım. Size de güç versin. Çok zor bilirim. 😔
 
Güzelim senin annenle ilgili yardım alman lazım. Bak benimki 7-8 yıl oluyor artık, daha dün tuvaletini altına yapıyor diye ağladım bir saat. Salak kedim bile kumunu biliyor başka yere yapmıyor, bu kadıncağız, benim dağ gibi, temiz, titiz, her şeyini elinden geldiğince en iyisini yapan annem neden bu hâle geldi diye kahrediyorum hâlâ kendimi. Ben senin her türlü duygu dalgalanmalarını buna bağlıyorum. Çünkü aynısını ben yaşıyorum. Babama asla belli etmiyorum, anneme asla yansıtmıyorum. Sen de annen için güçlü durmaya uğraştığın için olabilir güzelim.

Hangi yardimi alirsam alayim icimdeki burukluk asla ortadan kalkmayacak M MrsDelfino . Eskisine gore daha iyiyim ama yasam enerjim hic yok. Bu bulutlar, bu kasvetli hava canimi daha bir yakiyor sanki.

Disaridan baktiginda cok gucluyum, cok normal goruyorum bu yasananlari ama yalnizken beni gor, nasil da darmadaginigim.

Beni aramak annemin aklina gelmiyor artik. Oyle yalnizlastirdi ki bu durum beni. Eskiden bilirdim dag gibi bir annem var, telefondaki sesi bile guc verirdi. Simdi cok yalnizim ve bu yuku yalniz basima ustlenmek eritiyor beni.

Annemsiz bir hayat hicbir anlam ifade etmiyor benim icin.

Cok uzgunum. 😔😔😔
 
Hangi yardimi alirsam alayim icimdeki burukluk asla ortadan kalkmayacak M MrsDelfino . Eskisine gore daha iyiyim ama yasam enerjim hic yok. Bu bulutlar, bu kasvetli hava canimi daha bir yakiyor sanki.

Disaridan baktiginda cok gucluyum, cok normal goruyorum bu yasananlari ama yalnizken beni gor, nasil da darmadaginigim.

Beni aramak annemin aklina gelmiyor artik. Oyle yalnizlastirdi ki bu durum beni. Eskiden bilirdim dag gibi bir annem var, telefondaki sesi bile guc verirdi. Simdi cok yalnizim ve bu yuku yalniz basima ustlenmek eritiyor beni.

Annemsiz bir hayat hicbir anlam ifade etmiyor benim icin.

Cok uzgunum. 😔😔😔

Bilmez miyim güzelim. Geçmiyor ama azıcık da olsa yükünü azaltır diye diyorum. Bir %20-25 bile hafiflese rahatlarsın. İşte o enerji eksikliği annelerimizin bu halinden hep. Annemin durumu ilerlediğinden beri benim üzerimde ölü toprağı var sanki. Ne enerjim var ne neşem ne yaşama sevincim. Sadece sınıflarda, öğrencilerimle bir arada olduğumda aklımdan tamamen siliniyordu bu. Geçtiğimiz yıl çalışmadım. Çalışmayınca yıl içinde biraz daha kötüleştim sanırım. Ben de bu ara ekstra bir kötüydüm. Yazın siniri vardı bende de tam tersi. İnan yüzümü yıkayasım hatta yataktan çıkasım bile gelmiyordu.

Bir değerlendirme yaptım. Son 6 yılda, özellikle son 4’ünde, 26 (toplamda 36) kilo aldım. Kendimi iyice saldım. Diş fırçalamamı bile düzensizleştirdi, duşa bile giresim bir saçımı bile tarayasım gelmiyordu. Nasıl bir depresyona girdiysem... Memurluk istediğim için de korkuyorum yardım almaya, ilaç kullanmaya, önüme çıkar mı çıkmaz mı ileride bu diye. O yüzden kendi kendime baş etmeye çalışıyorum ben de. Hep depresif olduğumu biliyordum, kendi kendime dönem dönem kıpırdanmalarım oluyordu. İlk kez tam anlamıyla belirleyebildim sıkıntılarımı. Sağolsun bir tanıdığım psikiyatrdan yardım istedim biraz, o da yönlendirdi. Baş edemediğimi hissettiğim noktada yardım alacağım artık. Tek başına baş etmek zor, nasıl baş edeceğimizi öğrenmek için desteğe ihtiyacımız var. O, bu işte yalnız olduğun hissinden kurtulmak için de yardıma ihtiyacımız var.
 
m
Her mevsimde ayrı bir güzellik var bence.
Soğuk ama dinlendirici bir yanı var yağmurun, karın.

Bizi yoran, karamsar eden içimizdeki meseleler diye düşünüyorum..
Bir suçlu aramalı tabi.
Mevsime suç buluruz genelde.
Allah iç ferahlığı versin, soğukta üşümeyiz, sıcakta yanmayız.
Mutluysaniz, iç huzurunuz yerindeyse her mevsim güzeldir. Her mevsimin ayrı güzelliği var ama ben en çok Sonbaharın gelişini severim. Yağmurlarla gelir ya hani, hava kapanır ben çok severim. Ama mutsuz günlerimde beni dibe çekerdi eskiden, ona rağmen bu mevsimi hep çok severim. Kesinlikle size katılıyorum yorumunuzda
 
Ben de varım.Bazı üyeler yazmış d vitamini diye ben de katılıyorum onun haricinde ben de sonbahar ve kıştan nefret ederim.Sürekli ağlama hissi gelir.o yüzden sonbahar ve kış aylarında çalışmak iyi gelir hem para kazanmış olurum hem de başka insanlar görürürüm zamanın nasıl geçtiğini unuturum.Arkadaşlarımın evlerine giderim.Soğuk bile olsa kat kat giyinir dağda bayırda mangal yaparım arkadaşmla.kitap okur dizi izlerim egzersiz videoları açar yapmaya çalışırım.Geçen seneye kadar böyle geçiriyordum.
 
Ben her mevsimin insanıyım sanırım 🤔🤔🤔 moralimi bozacak şeyi her durumda bulurum 😁😁 genel olarak karamsar ve fazla düşünceli bir yapım var.
 
Bilmez miyim güzelim. Geçmiyor ama azıcık da olsa yükünü azaltır diye diyorum. Bir %20-25 bile hafiflese rahatlarsın. İşte o enerji eksikliği annelerimizin bu halinden hep. Annemin durumu ilerlediğinden beri benim üzerimde ölü toprağı var sanki. Ne enerjim var ne neşem ne yaşama sevincim. Sadece sınıflarda, öğrencilerimle bir arada olduğumda aklımdan tamamen siliniyordu bu. Geçtiğimiz yıl çalışmadım. Çalışmayınca yıl içinde biraz daha kötüleştim sanırım. Ben de bu ara ekstra bir kötüydüm. Yazın siniri vardı bende de tam tersi. İnan yüzümü yıkayasım hatta yataktan çıkasım bile gelmiyordu.

Bir değerlendirme yaptım. Son 6 yılda, özellikle son 4’ünde, 26 (toplamda 36) kilo aldım. Kendimi iyice saldım. Diş fırçalamamı bile düzensizleştirdi, duşa bile giresim bir saçımı bile tarayasım gelmiyordu. Nasıl bir depresyona girdiysem... Memurluk istediğim için de korkuyorum yardım almaya, ilaç kullanmaya, önüme çıkar mı çıkmaz mı ileride bu diye. O yüzden kendi kendime baş etmeye çalışıyorum ben de. Hep depresif olduğumu biliyordum, kendi kendime dönem dönem kıpırdanmalarım oluyordu. İlk kez tam anlamıyla belirleyebildim sıkıntılarımı. Sağolsun bir tanıdığım psikiyatrdan yardım istedim biraz, o da yönlendirdi. Baş edemediğimi hissettiğim noktada yardım alacağım artık. Tek başına baş etmek zor, nasıl baş edeceğimizi öğrenmek için desteğe ihtiyacımız var. O, bu işte yalnız olduğun hissinden kurtulmak için de yardıma ihtiyacımız var.

Calismak, hem de cok yogun bir sekilde calismak en buyuk terapi benim icin. Bu sayede bu psikolojiden kurtuluyorum gunun ucte birlik bolumunde.

Kendime yeni hedefler belirledim bugun. Kafam ne kadar mesgul olursa bu soruna yogunlasmam da o kadar azalacak.

Benim sorunum, yalnizligim ve pandemi ile birlikte artan asosyalligim. Dusun bu sorunumu anlatacak yakinlikta bir arkadasim yok. Hayatimda biri de yok. Bunlar buyuk dezavantaj boyle bir surecte.

Ah bilmez miyim o bosvermisligi... Alisveris yapmiyorum artik. Yakistiramiyorum hicbir seyi bu ruh halime. Kiyafetlerimin cogunu verdim. Hafiflemeye calisiyorum.

Iyi ki varsin. ❤❤❤
 
Back
X