Ne olur kötü birsey yapmadin deyin anneler =(

Saka misiniz allasen kadin pismanligindan bahsediyor

Tovbe ya Rabbimm
Pismanlik 'sadece yapmadan once olusan' birsey midir ?
Ne var bir an endiselenip sormussam. Hakaret etmemisim bi yanlis yapmamisim, bir an refleks ile sormusum. Ne kadar hazira bakiliyor birine laf edelim !!!!!
 
Pismanlik 'sadece yapmadan once olusan' birsey midir ?
Ne var bir an endiselenip sormussam. Hakaret etmemisim bi yanlis yapmamisim, bir an refleks ile sormusum. Ne kadar hazira bakiliyor birine laf edelim !!!!!
Sizi kirmak degil niyettim cidden, ama yazdiginiz seyi tekrar bir okursaniz ne kadar mantik disi oldugunu gorursunuz.
 
oğlum 5 aylıktı, günlerden bir gün aman Allahım çocuk nasıl ağlıyo nasıl ağlıyo deliricem uyku yok yemek yok kucakta gezdiriyorum emziriyorum yok yok Allah yok çocuk parçaladı kendini bende sinüzitten mütevellit salya sümük burnum tıkalı ateşim var falan saatler böyle geçti sonra kafama dank etti özlem bu bebe altını pisletmiş olmasın dedim bi baktım ki çocuk b.kunda boğulacakmış nasıl üzüldüm var ya anlatamam benden anne olmaz ben bu cocuğa bakamıyorum diye nasıl ağladım. ..oluyo böyle napalım kusursuz değiliz
 
Sevgili konu sahibesi, konu hakkında tecrübeli anneler boş yere kendinizi üzmemenizi salık vermiş, siz de farketmişsiniz durumu, oluyor böyle çıkışlar biz de insanız yoruluyoruz her zaman aynı tepkileri veremiyoruz. Benim de böyle pişmanlıklarım vardır hak veriyorum size. Ama ben şimdi başka birşey söyleyeceğim. Düzen oturtma fikriniz gerçekten çok sağlıklı ben de iki yaşındaki kızım için rutinler oluşturmaya çalışıyorum. Ama çocuk büyüdükçe farklı durumlar ortaya çıkıyor ve düzen takıntısı hem anne hem çocuk yüzünden yıpratıcı oluyor. Kızım doğduğunda dünyaya alışma sürecinde ben de sıkıntılar yaşadım ama etrafımdaki örneklerden daha rahat atlattım. İlerleyen zamanlarda hiçbir çaba göstermememe rağmen birkaç aylıkken saat 9 da uyuyan bir bebeğim vardı. gece bir ya da iki kere uyanırdı onların bile saatleri belliydi. İnanın düzeni o kuruyordu ben değil. Hatta uyuyunca bir bakıyordum ki saat 9. Mekan farketmezdi uyuması için. Sonra büyüdükçe önce yürüme aşamasında uykusu bozulmaya başladı. Yine 9 da uyurdu da uyku saatinin 10, 11 e sarktığı günler olurdu. Ben o zaman kolları sıvadım uyku eğitimi vermeye çalıştım. Ağlamaya terk etme pek yapabileceğim birşey değildi. Yatır kaldır yöntemini iki kez denedim bir saat, iki saat... Ağlayınca her defasında kucağıma almama rağmen ve 3-4 gün denememe rağmen anladım ki bu yöntem benim çocuğuma göre değil resmen çocukta yatak korkusu oluştu. Defalarca uyanmaya ve yatağı gördüğü an ağlamaya başladı. Belki ben hatalı uyguladım bilemiyorum. Kızım şu an iki yaşını geçti ve ben bebekliğinden çok daha fazla zorlanıyorum. Bir yaşına girmeden sütünü içip arkasını dönüp kendi kendine uyuyan çocuk, uyumamakta direniyor. Emzirerek uyutma ve kucakta sallama gibi yanlış yöntemleri bebekliğinde uygulamadığım çocuğa şimdi uygulamak zorunda kalıyorum. Yanlış ebeveynlik konusunda eleştirilebilirim kabul ediyorum. Ama kızımın yaş döneminden ve artık daha yoğun çalışıyor olmamdan kaynaklanan sorunlar da var. İki yaş sendromu gerçekten çok doğru bir tespit. Çocuğun uykuya ihtiyacı azalıyor, benlik algısı geliştiği için enerjisi ve merakı bir türlü bitmiyor. Beni gün içinde göremediği için eve geldiğimizde yolda uykusu gelen çocuk evde kendini resmen resetleyip sanki yeni bir güne başlıyor oyuncaklarından eşyalarından kopamıyor. En basitinden dün tam 1:30 da uyudu Lafı çok uzattım. Demem o ki sevgili anne, yaş ilerledikçe çocuğun kural dışı dönemleri olabiliyor ve hiç yaşamayacağınızı sandığınız durumlarla karşılaşabiliyorsunuz :) lütfen rahat olun akışına bırakın bir buçuk yaşından sonra girdikleri muhalefet döneminde inatlaşmak da, onların isteklerine boyun eğmek de zararlı oluyor. Orta yolu bulup inatlaşacağı durumları başlamadan bitirmek en iyi yol fakat gerçekten çok zor. Size ve kızınıza mutlu sağlıklı günler dilerim
 
Ne kadar güzel bir annesiniz siz. Okurken duygulandim. Cocugunuz cok şanslı. Sıkmayın caninizi bu kadar. Her anne sizin gibi olsa keşke
 
Ben şunu merak ediyorum.Eğer sen kaç dakikadır uğraşıyorum dşye saate bakmasaydın veya erken uyutmamış olsaydın aynı üzüntüyü yaşayacak mıydın.Yani saatin yanlış saat olduğunu farkettiğinde üzüldün gibi bir izlenim edindim.

Diğer bir konu;farzedelim ki saat doğru ama çocuk uyumak istemiyor.Karşındaki pilli bebek değil ki.Biz bile bazen iştahımız olmaz yemeyiz,uykumuz kaçar geç uyuruz.Yani çocuk biraz geç uyusa veya yemeğini geç yese disiplinbini kaybetmez.Sebep her ne olursa olsun zorlamamalı.Bazen istisnai durumlar olabilir.Bu kadar kasma,rahat ol.
 
aklınıza kazlar geldi.... ama geldiğiyle kaldı değil mi ? yapmadınız öyle bişey ?
Mesajı yanlış anladınız galiba zorla yemek yedirmeye çalıştıktan sonra kendimi o kazlara işkence eder gibi yemek yediren adamlar gibi hissettim ve o günden sonra zorlamadım akışına bıraktım :)
 
Yaaa üzülmeyin olur öyle şeyler dovmemissin vurmamissin annelerimiz bizi ne çok doverdi benim bile 6 aylik kızıma sabrim taşıyor nerdeyse vurcam diye korkuyorum üzülme uyaninca barışın koklasin
 
Gercekten hata yapmadan olmuyor bazi seyler. Kafamiz her zaman yerinde olmuyor yorgunluktan otururken bile kemiklerim sizliyor bazen. Anneligi böyle böyle ögreniyoruz biz de. Bir hatayi bir daha yapmayiz insallah..
 
Simarikliktan degil de baska huzursuzluktan uyumazsa zaten o nadir durumlarda uyutmuyorum. Saat sekizde 10 15 dakika icinde kendiliginden uykuya daliyor döne döne. Hatam saati sasirmam ve simariklik yapiyor sanmam. Yine bir saat karanlikta yatakta ugrastiktan sonra sekizde yumdu gözlerini her zamanki gibi bu ona da iyi geliyor. Tabiki saati gördügümde üzüldüm cünkü uyku saati gelmemis ve uykusu yokmus bosuna bunaltmisim cocugu. Yoksa cocuga biraz israr etmek lazim cünkü her an oynamak istiyor dogasi geregi.
 
Yaaa üzülmeyin olur öyle şeyler dovmemissin vurmamissin annelerimiz bizi ne çok doverdi benim bile 6 aylik kızıma sabrim taşıyor nerdeyse vurcam diye korkuyorum üzülme uyaninca barışın koklasin
Cok iyi anliyorum, biz de insaniz nihayetinde. Keske bu kadar bunalmadan biri bize destek olsa da o dereceye gelmesek. Ne yapalim bütün gün yorgunluktan insanin bazen sinirleri bozuluyor, kadin olmak kolay degil anne olmak hic degil. Ama gücümüz var cok sükür ne hallerden döndük
 
Tabiki hiç canını sıkma sen üzülme de
 
Sizi artık sevmeyecek diye endişeleniyor musunuz? Çok tatlısınız gerçekten. Annemden yediğim terliklerin sayısını unuttum, buna rağmen bir gün bile annemi sevmiyorum diye düşündüğümü hatırlamıyorum. Üstelik sizin prenses büyük ihtimalle ne olduğunu bile anlamamış, uyandığında olan biteni çoktan unutmuştur. Zaten ortada travmalar yaratacak bir olay da yok, rahat olun.
 
Mesajı yanlış anladınız galiba zorla yemek yedirmeye çalıştıktan sonra kendimi o kazlara işkence eder gibi yemek yediren adamlar gibi hissettim ve o günden sonra zorlamadım akışına bıraktım :)
Ya yüz yüze konuşurken olur ya hani refleksi bir soru, öyle oldum ben de o an :))
 
İnsan bazen çok yorgun oluyor, hiç birşeye tahammülü kalmıyor ama ne olursa olsun sabırlı olmalıyız.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…