- 8 Haziran 2015
- 299
- 217
- 103
Eşimle 2 hafta önce annesinin sebep olduğu bir konudan ötürü tartıştık ve 2 evladımı alıp o ortamdan ayrıldım. Eşim annesinin evinde kaldı. Konu hep aynı, eşim ailenin evlatlarından en büyüğü ve tek erkek. Anne ve babası koca sülaleyi saydırma derdinde. Bayram hastalık düğün dernek ne varsa uzak yakın derecesi ne olursa olsun buna katılın ayıp olur diyip duruyor ve kimi zamanda adımıza kararlar vermeye çalışıyorlar. Ben 2 doğum yaptım memleket aşırı taşındım. Ne bayramlar ne kandiller geçiyor başta görümcelerim de olmak üzere biride hayırlı olsuna ne geliyor ne arıyor. Bize gelince herşey ayıp olur a geliyor. Bir ayıbı nedense biz bilmiyoruz gibi. Eşime bu konuyu çokca kez paylaştım hiç birinde de kulak asmadı hep ailesinden taraf. Yahu babadan sonra ailenin en büyüğüsün seni saymalılar diyorum bunuda sağlayacak yine ailen olmalı hiç umursamıyor. Tek yapacakları bizimkiler bekler bir arayıp sorun kendilerine iletin dileklerinizi demeleri. Bu gönül işidir biliyorum ama aile bütünlüğünü birliğini sağlayacakta özverilerdir. Ben söyleyince kıyamet kopuyor. Benden bekleniyorsa bende karşılığını almalıyım di mi? İşte arkadaşlar kavga sebebi bu. 2 hafta önce annesinin üzerime gelmesiyle olay yine bu şekilde patlak verdi. Kavga dozunu kaçırınca 2 evladımı alıp o ortamdan ayrıldım. Eşimde orada kaldı. Her bayan gibi bende bir çok fedakarlık yaptım mesleğimi bırakıp başka şehire yerleştim. Eşim o günden sonra görevi olduğu ile döndü bende kendimize ait olan evde kaldım. Şuan konuşmuyoruz. Ne umutlar kurduğum insan beni ailenin karşısında yüzüstü bıraktı. Çocuklarını da arayıp sormuyor en çok üzüldüğüm nokta da bu. Ne yiyorlar ne içiyorlar bırakmış durumda. Ailem sağolsun. Birde üzerime bir borc var ne yapacağımı bilemiyorum. . Ailemede çok yük olmak istemiyorum. Çalış diyenler olacaktır mutlaka ha deyip işte bulamam hemen. buda bir zaman. Ne yapacağımı bilemiyorum ne yapmalıyım sizce?
