Benim ikisi de anne diye yırtınıyor, büyük de betaydı ama atlattı.İşin içine birde hastalık girip de ikisi de uyumadı çok fena gerçekten, dün gece kızım ateşliydi. Eşimle uyudular. Tek şansım kızım öyle durumda anne diye tutturmuyor, babası ilgileniyor onunla. Oğlum hasta olmasa da uyumuyor nasıl olsa, ikisiyle tek ben ilgilensem gece, kafayı yerim sanırım
Benim 3 buçuk büyüğü, daha düzen müzen yok, en büyük şehir efsanesi büyüyünce düzelirler...
Dün gece 8 kereden fazla uyandı, kardeşi de beta oldu o zaten komple uyumadı.
Zombilik de değil, nefes alan robot gibi bir şeyim
Arkadaşımda ölüm tehlikesi olduğundan tüm doktorlar bebeği almak istedi. Hastaneden bile çıkmasına izin vermediler. Onunsa tek derdi canlı bir yavrunun öldürülmesiydi, kendi değil. Aldırmak ne demekSanırım bazı insanlar böyle oluyor. Doğurup pişman olan yok mu? Ne bileyim iyi ki aldırdım filan diyen? Herkes mi mutlu?
Beterin beteri var haline şükret dostum, şarkısını armağan ediyorum kendimeBenim ikisi de anne diye yırtınıyor, büyük de betaydı ama atlattı.
Kol teması olmadan uyumaz, küçük zaten dibimden ayrılmaz.
1 koltuk minderinde üçümüz yaşıyoruz durumum o benim
Dün gece mekik dokudum valla bir oraya bir buraya, en son küçüğe zorla şurup verince kustu, yıkadım falan da bana küstü baba istedi sabah 4te.
O zaman rahata ulaşıp, büyüğün yanına kıvrıldım.
Hah kardeş, gel bana.
Ben senin gelecekteki halinim:)
Yapacak bir şey yok, olan olmuş.
Aylarca kabullenemedim, hep dedim ki ‘neden ben’, sürekli başkasının, çok isteyen ve tedavi görenlerin hakkını gasp ediyormuşum gibi hissettim.
Ne kalp atışını duyduğumda, ne doğduğunda ağlamadım da.
Ama zamanla alıştık birbirimize, ilk hastalığını unutamam, sanki yüreğime bıçak sapladılar!
Onca insan arasında sürekli beni isteyişi hoşuma gitmedi değil, derken anne falan dedi
Şuan kirpiğine ömrümdeki (diğer evladım hariç) herkesi yakar yıkarım, anne olmadım, evladımdam öğrendim ben anneliği.
O beni insanüstü bir anne yaptı, hala aşırı aşırı zor, çoğu ebeveynin hayretler içerisinde kaldığı bir şekilde yaşıyoruz.
Ve hep bunu istemediğime bağlıyorum, hissetti bu sevgisizliği ve hırçın olarak dünyaya geldi, annesini su içmek için bile ağlatmata and içti.
Ben ettim siz etmeyin, artık olan olmuşsa ne kadar güzel bir mucize için sizin seçildiğinizi düşüneceksiniz.
Nasil korunuyordunuz?Evliliğimde hiç sorunum yok. Sadece henüz hazır hissetmemiştim. Yeni evliydim. Oturmamıştı benim gözümde hiçbir şey.. Maddi sorunlar var biraz da borç harç işte.
Evliliğimde hiç sorunum yok. Sadece henüz hazır hissetmemiştim. Yeni evliydim. Oturmamıştı benim gözümde hiçbir şey.. Maddi sorunlar var biraz da borç harç işte.
Amin, hepimizinkini inşallah.Aynı durumdayız. Aslında kendi yeğenime bile ölümüne sevgi duyuyorum. Kardeşimin evine gizli kamera yerleştirmeyi bile düşündüm psikolojik sorunları var güvenemiyorum. Böyle bir mantıkla kendi çocuğuma da bakarım herhalde diye düşünüyorum. Kıyaslıyorum ister istemez duygularımı. Allah bağışlasın evlatlarınızı.
Sahi mi? Nasıl sevindimDeğil annesinde. Nazar değmesin öyle bir sahip çıktı ki ben alınca aklını yedi. Sorunca bile korkuyor alınacak elinden diye.
Ayni sekilde 3 yastan selam olsun uyku falan yok yalan hepsiBenim 3 buçuk büyüğü, daha düzen müzen yok, en büyük şehir efsanesi büyüyünce düzelirler...
Dün gece 8 kereden fazla uyandı, kardeşi de beta oldu o zaten komple uyumadı.
Zombilik de değil, nefes alan robot gibi bir şeyim
her türlü korunma yöntemini kullandığınız halde hamile kaldığınızı varsayarak yazıyorum, madem bu kadar psikolojiniz etkilendi asla istemiyorsunuz, hazır değilsiniz, doğurmak zorunda değilsiniz , aldırın.Evliyim, yeni. Benim için değildi.
Hakkınızda hayırlısı olsun.Ben de diyorum keşke Allah tarafından düşse. İnşallah nasip olur bir gün.. Hayat garip.
Diyemezsin!!!!Keşke Allah isteyen birine nasip etseydi benim yerime. Ben olmasaydım o.
İstenmeyen hamilelikleri her gördüğümde çok üzülüyorum. Herkes kendi açısından haklı olabilir. Ama bebeğim olsun diye uğraşanlardanım. Her olumsuz sonucun etkisi ayrı bir yıkım oluyor. Birgün hayata umutla tutunuyorken, bir diğer gün asla kavuşamayacağım bir şey diye düşünüyorum. Kimseye ahkam kesemem ancak ben bu kadar istiyorum elime geçmiyor. Eline geçenler de (kendilerince haklı sebepleri olabilir) kurtulmak istiyor.Diyemezsin!!!!
Şu zamanda her türlü imkanla korunabilecekken, elindeki teknoljiyle bunları öğrenebilecekken, korunmayıp,
hamile kalınca "ay olmasaydı, düşseydi, yok sevemedim, bağlanamadım, benimseyemedim, hazır değildim, çok erken" diyen hemcinslerimden tek kelimeyle tiksiniyorum.
O bebeği yapacak eylemi gerçekleştirmeyi biliyorsan ve bebeğe hazır değilsen, korunmayı da bileceksin. Burada anne olabilmek için defalarca tüp bebek, aşılama, kocakarı ilaçları deneyen, çerçöp içen, her türlü yolu deneyen, üstüne çevre baskısına maruz kalan hemcinslerinden utanıp bık bık etmeyeceksin!!!!!!!
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?