inanın çok rahatlattınız beni. çok teşekkür ederim.
bence bir ilişkinin sonu illaki evlilik olmamalı. olacaksa bile biz henüz bizim normlarımıza göre evlenecek insanlar değiliz. bunda anlayamayacak ne var? evlilik bence ilişkisinde artık heyecan kalmamış insanların sığındığı bir şey. evlenmeden mutlu olmak çok mümkün. kusura bakmayın.
insanların kendi doğrularını savunurken başkalarının doğrularını ve hayatlarını tek bir cümle ile karalayabilmeleri bana her zaman samimiyetten uzak gelmiştir. bununla beraber evet her ilişkinin sonu evlilik olmak zorunda değil haklısınız bu haklılığınızla birlikte diğer cümleniz nedeniyle bir o kadar sevimsiz geldi gözüme bu mesajınız.
sevgilinin evine gitmelisin diyen arkadaşlar haklı bu arada, karşınızdaki insanı gerçekten tanıyor musunuz yoksa sadece onun size yansıttığı karakteri mi tanıyorsunuz bunu bi kendinize sorup içtenlikle cevaplayın bakalım içinizdeki ses ne diyor...
Sevgilinizin aslında böyle davranması çok normal.
düşünsenize birlikteliğinizi açıklamanız durumunda ya düşündükleriniz başınıza gelirde, sevgiliniz işinden olursa.
belli ki biraz daha kapalı fikirlerin hakim olduğu bir okul yönetimine sahip bulunduğunuz üniversite, canınız fazlasıyla sıkılabilir, fazlasıyla sizinle uğraşabilirler.
günümüzde bir üniversitede hoca olmak kolay değil, ki bunu herkesten çok sizin biliyor olmanız gerek.
bunlarla uğraşmak emin olun ilişkinizi hiçte iyi yönde etkilemeyecektir, büyük ihtimallede bitecektir. hemde birbirinizi suçlaya suçlaya.
bu durumda saklamanızın doğru olduğunu düşünüyorum ama abartmadan.
mesela sizinde onunda en yakın arkadaşlarınız bilebilir. kaçak göçek yaşamaktansa hayatınızı bir kaç arkadaşınızı daha alarak daha eğlenceli vakitler geçirebilirsiniz.
cinselliği yaşayıp yaşamamanız konusunda bir şey diyemem ama ikinizde olgun insanlarsınız, bunun kararını kendiniz vermelisiniz.
ama bunu verirken "kendimi ona sunarsam artık hiç heyecanı kalır mı" diye düşünmeniz yanlış, bunu söyleyebilirim.
İyi günler :)
bence bir ilişkinin sonu illaki evlilik olmamalı. olacaksa bile biz henüz bizim normlarımıza göre evlenecek insanlar değiliz. bunda anlayamayacak ne var? evlilik bence ilişkisinde artık heyecan kalmamış insanların sığındığı bir şey. evlenmeden mutlu olmak çok mümkün. kusura bakmayın.
selamlar. ben bir yüksek lisans öğrencisiyim. dersime giren hocamla birkaç ay önce başlayan bir ilişkimiz var. hocam benden 9 yaş büyük, çok bilgili ve yakışıklı birisi.
yanındayken kendimi çok huzurlu hissediyorum, yaşıtlarımla yapamadığım muhabbetleri onla rahatlıkla yapabiliyorum. bence bu sohbet ortamı sağlıklı bir ilişki için çok önemli. ilişkimiz başlamadan önce de bana çok samimi davranır, her durumda yardımcı olurdu. gel zaman, git zaman benden hoşlandığını, bana ilgi duyduğunu fark ettim. beni yemeklere çıkararak ve beyefendiliğini de kullanarak beni de kendine ısındırdı. sonunda bu haftada 3ü bulan buluşmalarımıza bir isim vermemiz gerektiğini söyledi. başta kendisinden zaman istedim, zaten uzun zamandır üzerinde kafa yorduğum bir şeydi bu isteği. birkaç gün sonra biraz da içimdeki duygulara yenilerek onunla birlikte olmaya başladım.
her an onun öğretmen ve benim öğrenci olmam aklımı kemiriyor. aylar sonra bile bundan endişe duyuyorum. sonuçta benim değiştiremeyeceğim, eleştiremeyeceğim bir takım etik kuralları var. etik kurallar, aklımdaki sorular ve bu ilişkimizi herkesten saklamak zorunda olmam gerçeği aklımdayken hayatımı yaşayamaz oldum. ne işimi düzgün yapabiliyorum, ne de tezim için kafamı toplayabiliyorum. en yakın arkadaşlarım bile bu durumdan haberdar değil. birlikte görülmekten, insanlarda şüphe uyandırmaktan kaçındığımız için devamlı suretle maskaralıklar yapıyoruz. bu maskaralıkların verdiği heyecan da olmasa ilişkimizi devam ettirecek tek şey ona duyduğum aşk olur.
haftada 2-3 kez benim evimde buluşuyoruz, şehrin tanıdığımız insanlardan en uzak yerlerinde yemek yiyoruz, en ufak şüphe anında birbirimizden uzaklaşıp sanki rastlantı eseri orada bulunmuşuz gibi davranıyoruz... bu gibi birçok şey bizi hem yoruyor, hem heyecanlandırıyor. onun evini hiç görmemiş olmam, hayatının benden ve okuldan başka hiçbir yönünü bilmiyor olmam da canımı sıkan bir konu. iş böyle olduğu için kendimi ona karşı korumak zorunda hissediyorum. henüz yatak hayatımız sarılıp uyumaktan öteye gitmiyor. bazen çok ısrarcı olsa da, kavga etsek de kendimi bu önlemi almak zorunda hissediyorum. eninde sonunda barışıyor olmamız, bana devamlı hediye alıyor olması da onun da beni sevdiğini gösteriyor bana. hem de en az benim de onu sevdiğim kadar...
fakat bu heyecanlar bile rutine bağladı. bütün ilişkimiz liseli aşıklar gibi köşe bucak insanlardan kaçmak ve benim evimde film izleyip, birbirimize şiir okuyup, uyumak şeklinde sürüyor. onu bu kadar arzulayıp hiçbir şey yapmamak, yapamamak... onu hem daha çok tanımak isteyip hem de tanıyamamak... ilişkimizi insanlara anlatmak isteyip anlatamamak beni uykusuz bırakıyor. ben artık daha insani bir hayat sürmek istiyorum. kendimi ona sunarsam da bunun ilişkimizde yeni bir renk olmayacağından korkuyorum. sadece birbirini takip eden sürüncemelerimize yeni bir halka ekleyeceğinden şüpheleniyorum. ilişkimizi açık edebilmemiz için nereden baksam 1 yıl daha var. o da en az. dayanabileceğimi de sanmıyorum artık. ne yapmalıyım?
Hahahaha kusura bakmayın ama bu evde kalmıs kız avuntusu:)) ben evlendım gayette süper bi hayatımız var . Madem bu kadar özgür ruhlusun takmazsın e bu adam senle sonuna kadar kardes kardes yatcak diil o işe sıra gelince ne yapcan cok merak ediyorum. Umarım 3-5 ay sonra kızlık zarı dikimi konusuyla karsımıza gelmessin:)) su testisi su yolunda gerçi...
Şu konumdaki bir ilişkiyi saklamak mantıklı, işinden olmasa bile dışlanma, baskıya maruz kalma durumları olabilir ikinizin de.
Ama nereye kadar bu şekilde devam edebilir ki? Ev derseniz sizin evinizde ne derece gözden uzak oluyorsanız onun evinde de öyle olur diye düşünüyorum. Bence evine davet etmesi gerekirdi...
şuan yurtdışında olduğu için skype vs şekilde konuşuyoruz. onun evine gitme konusunu böyle bir yolla açamam. artık o gelesiye kadar bekleyecek. onun evine gitmeyi istersem ısrarcı ve güvensiz gibi görüneceğim diye korkuyorum bir yandan da.
şahsen benimde aklıma evli olma ihtimali geldi :))
çok özel olacak ama cevap vermekte zorunda değilsin..bakire misin?
erkek olarak bunu talep etmesi normalde acaba sen bakiresin diye mi ısrarcı olmuyor diye düşündüm.
netice fakülte de hoca ve işinden olabilir örneği çok..
yani gerçekten insan merak ediyor neden seni evine götürmüyor..ya dışarıda kimse görmesin diye verdiği çaba hoca olmasından değilde evli olmasından mı?
eşi anlar diyorsunuz da çok usta erkeklerde var..baksanıza önleminizi almışsınız kimse sizi görmüyor.
Tabi ki siz ısrarcı olmayın ama en azından ilişkiyi bir üst seviyeye taşımak için böyle bir hareket beklenebilir.
Neden sakladiginizi ben anlamadim. Sizi okuldan mi atarlar adamı isinden mi?
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?