Benim annemin baska versiyonu da seninkiBeklenti hiç bitmiyor ki. Ne yapsan yaranamazsın bazen.
Yakın zamanda bir kaybımız oldu aileden. Annem cenazeden beri acayip beklentiler içinde, teyzemlere şikayet ediyor vs.
3 tane psikiyatri uzmanına götürdüm uyuyamıyor diye,teyzem hala aramış anneni doktora götür diyor ,çünkü hala yakınıyor onlara uyuyamıyorum diye. E tamam ama doktor ilaç veriyor kullanmam bu beni kötü yaptı diyip bırakıyor. Gel ilacı değistirelim diyorum zira doktor 2 gün dene rahatsız olursan gel,yarın da gel konuşabiliriz diyor. Gitmem ne söyleyecek ki bana benim bilmediğim diyor. Ilaca alisamam diyor, o zaman insanlara yakınma dedim uyuyamıyorum diye. Teyzem arar gece uyumadim der yakınır. Sonra beni arar teyzen annen uyuyamiyor şu bu diye ki cenaze sonrası aylarca bende kaldı,uyuyordu gayet. En son teyzeme patladım telefonda beni darlama diye,benimde kaybım büyük acıma saygı gösterin,2 çocugum var dik duruyorsam onlar yüzünden diye. Daha da aramıyor.
Cenaze sonrası gelen misafirini gecenin bir yarısı otogardan aldırınca ipler koptu bende. Çocuklarla uyuyorduk,bin taksiye gel diyememiş ki teklif etmiş gelen kişi taksi var binip gelebilirim diye yok demiş,uyandırdı beni sabah karanlik saat 4 müydü neydi kış günü hava buz,sokakta köpek bile yok,bindim gittim aldım ama içten ice de üzüldüm, misafirine verdiği değeri bana vermiyor,gece gece kızı uyandırmayayım demiyor diye. Gelen misafir mahcup ben annene söyledim kızım taksiye binerim diye ısrar etti diyor. Bir geldim o saatte çocuklar uyanmış yazık ben kalkınca ,oturuyorlar.
Daha uzun uzun dert yanarım da ,gerek yok konunuzu sabote etmeye,sadece yanlız değilsiniz demek amaçli yazdım.
Maalesef gidip otogara alsanız da anneniz söyleyecek birşey bulur.
Ben artık boşverdim,elimden geleni yapiyorum,raporlu ilaclari var alırım,arada alırım gelir bende kalır,sık sık görmeye giderim her gün arar halini hatrını sorar,faturalarını öderim ,aidatina kadar yatırırım,tek rahat etsin keyfine baksın diye ama takacak birşey illaki bulur.
Işim varsa söylüyorum işim var şu an müsait değilim diye. Bazen küsüyor bozuluyor anlıyorum ama hayati olmayan konularda bazen hayır demek iyidir. Size de tavsiye ederim. İsten izin alamam,yoğunum anne bitti gitti. Toplu taşıma,taksi illaki binilir gidilir. Üzülmeyin. Ne derse desin,sizin vicdanınız rahatsa gerisi teferruat.
Telefonda konuşuyoruzBöyle anneler her şeyi yapılan ergenlere çok benziyor. Ve asla mutlu edemezsiniz.
Böyle insanlar gençliğinden itibaren mutsuz olacak şeyi mutlaka bulurlar. Gençlikleri de yaşlılıkları da zordur.
Evet eskiden de böyleydi.Böyle anneler her şeyi yapılan ergenlere çok benziyor. Ve asla mutlu edemezsiniz.
Böyle insanlar gençliğinden itibaren mutsuz olacak şeyi mutlaka bulurlar. Gençlikleri de yaşlılıkları da zordur.
İnan bana bu ara annemle bir araya gelince mutsuzluk yayılıyor tüm hücrelerime,enerjim cekiliyor. Zor bir kadın öyle kabul ettim artıkBenim annemin baska versiyonu da seninki
Aynısı gibi hatta
Ah yeter diye bağırıp telefonu falan herşeyi kapatasın var
Ya da gidip bir yerlerde dinlenip tamamen herkesten uzaklaşmak istiyorum
Yaz da eksi ya
Daraldım yeminle
Herkesin çekiştirmesinler bıktım
Ve hep iğne deliğini doldurmayacak şeyler oluyor
Gördüm ki konuda tek değilmişim
Bu toplumun anneleri hep tek tip galiba
Kendini toparla tatlım. Net ol ama kararlı ol mutlaka alışacaktır. Annedir insan kıyamıyor ama onlar Anne olmanın kredisinin sınırsız olduğunu düşünüyorlar ama yok öyle bir şey.Telefonda konuşuyoruz
Sesiyle bile enerjimi emiyor
Üzmeyin kendinizi.. alıştırın mutlaka o da alışacak.Evet eskiden de böyleydi.
Ben okul sonrası iş hayatına atılarak hatta semt değiştirip ev tutup uzakta yaşayarak buldum o dönem çözümü. Sonra evlendim yine aramizda 45 dakika mesafe var.
Ha annem çok yanlız kalmış ,babam devlet memuruydu,goreve giderdi annemle kalırdık,her zorluğu tek basina cekti kabul ama kötü bir evliliği yoktu,rahmetli babam çok güzel bir adamdı toprağı bol olsun. Annemin manipülatif yönünü güzel idare ederdi, bize yansımazdı.
2004 de babami kaybettim sonrası işte dedigim gibi işimi uzakta bulup ayrıldım evden. Ha elim hep üstundeydi,küsmedim aradım,sordum,görmeye gittim ama aynı evde yaşamadım,dayanamadım zira.
Hala annemle sık görüşsem ellerimde hemen egzama çıkıyor. Denedim gerçekten cenaze dönemi yine sıkı fıki olduk,kalmalı bol gorüşmeli gunler derken,ellerim kanıyordu artık inanın.
Şimdi cektim/çekmeye çalışıyorum kendimi. Tabi ki yine gözüm,elim üzerinde ama kendi belirledigim zamanlarda yada ihtiyacı varsa yanindayım. Allah muhtaç etmesin en ufak sorununda yine yanında olurum ama ne kadar uzak kalabilirsem o kadar iyiyim. Anladım ki agzımla kuş tutsam olmayacak/olmuyor.
Merhaba
Niyetim fikir almak değil
İç dökmek
Hassas bir günümdeyim
Ne yaparsam yapayım anneme yaranamıyorum
Hep insanlar iyi başkaları iyi ben kötüyüm
Örnek vermek gerekirse
Yeğenim evlendi kına gecesine hafta içi idi düğünü hafta sonu başka şehirde ikisi de
Hafta içi çalıştığım için gidemedim
Hafta sonu düğüne gittim
Annemin bana dediği aynen şu : kınaya gelemedin madem hiç gelmeseydin !
Akrabalarımız gelecek onları otogardan al eve getir , dedi. Mesai gününde olmasam alırım anne, dedim.
Ki bunu mesai gününde istiyor otogarda bana hiç yakın değil.
Yapamıyorum diye “ senden fayda yok “ diyor
Başka bir gün diyor ki
Etrafındaki kişilere 2 çocuğum var biri harika becerikli vs diğeri de paspal ve savruk ikisi de benden doğdu ee napalım
Gerçekten artık çok yoruldum
Ne zaman yanına gitsem baş ağrısı ile geri dönüyorum.
Yani kınaya gidermemek , akrabaları alamamak kötü şeyler mi ?
Ben mi kötüyüm ?
Aynısını yaşadım. Annem sonra bu adam bir şey bilmiyor demiştiAnnemle biz birlikte psikoloğa gitmiştik
Annem beni götürdü daha doğrusu
Uyumsuz biri imişim ona göre
Doktor ikimizi de dinledikten sonra
Anneme “‘siz baskıcı ve kontrolü seven birisiniz “ demişti.
Annemle biz birlikte psikoloğa gitmiştik
Annem beni götürdü daha doğrusu
Uyumsuz biri imişim ona göre
Doktor ikimizi de dinledikten sonra
Anneme “‘siz baskıcı ve kontrolü seven birisiniz “ demişti.
Ya zaten maalesef anneler çocukları hep vicdandan vuruyor, bizim kültürde anne baba ne kadar kötü olursa olsun, evladının canına da okusa anne babadır cennetten çıkmalardır asla karşı gelinmez ne derlerse boyun eğilmelidir, baş kaldırırsan taş olursun ayıplanırsın, suçlu hep tektir hep evlat suçludur, haklı da olsa özür dileyen, hatalı gördüğü şeylere ses çıkarmayan olmalıdır evlat, her şeye tamam diyenler örnek evlattır, biraz sesi çıkan asi laf dinlemez hayırsız evlatEvet kesinlikle katılıyorum
Bir de annem anlayabilse
Mesafe koyuyorum arama
Bu sefer “ sen beni hiç aramıyorsun “ a dönüyor mesele
Cidden yoruldum
Görmediğimde daha mutluyum
Sonrada vicdan azabı çekiyorum niye böyleyim diye
Ya zaten maalesef anneler çocukları hep vicdandan vuruyor, bizim kültürde anne baba ne kadar kötü olursa olsun, evladının canına da okusa anne babadır cennetten çıkmalardır asla karşı gelinmez ne derlerse boyun eğilmelidir, baş kaldırırsan taş olursun ayıplanırsın, suçlu hep tektir hep evlat suçludur, haklı da olsa özür dileyen, hatalı gördüğü şeylere ses çıkarmayan olmalıdır evlat, her şeye tamam diyenler örnek evlattır, biraz sesi çıkan asi laf dinlemez hayırsız evlat
Sizde bir şey yok, ailenize bir saygısızlığınız yok, hata diyebileceğimiz bir şey yapmamışsınız, bence vicdan da yapmayın ama ahhhh o vicdan yok mu sesini susturmak kolay olmuyor.
başkalarına yaranmak için siziz kullnıyor, iyiy desinle r . senin bi önemin yok , sen zaten ceptesin . annen hastaalnsın başına iş gelsin bakalım , otogardan aldıkları bakakcakmı. sabırlı olun anneniinz hastalandığında size düşer. para veriyorsanız bahane bulup azıcık kısın . kıymete bininMerhaba
Niyetim fikir almak değil
İç dökmek
Hassas bir günümdeyim
Ne yaparsam yapayım anneme yaranamıyorum
Hep insanlar iyi başkaları iyi ben kötüyüm
Örnek vermek gerekirse
Yeğenim evlendi kına gecesine hafta içi idi düğünü hafta sonu başka şehirde ikisi de
Hafta içi çalıştığım için gidemedim
Hafta sonu düğüne gittim
Annemin bana dediği aynen şu : kınaya gelemedin madem hiç gelmeseydin !
Akrabalarımız gelecek onları otogardan al eve getir , dedi. Mesai gününde olmasam alırım anne, dedim.
Ki bunu mesai gününde istiyor otogarda bana hiç yakın değil.
Yapamıyorum diye “ senden fayda yok “ diyor
Başka bir gün diyor ki
Etrafındaki kişilere 2 çocuğum var biri harika becerikli vs diğeri de paspal ve savruk ikisi de benden doğdu ee napalım
Gerçekten artık çok yoruldum
Ne zaman yanına gitsem baş ağrısı ile geri dönüyorum.
Yani kınaya gidermemek , akrabaları alamamak kötü şeyler mi ?
Ben mi kötüyüm ?
Benimde öyle migrenim tutuyorEvet eskiden de böyleydi.
Ben okul sonrası iş hayatına atılarak hatta semt değiştirip ev tutup uzakta yaşayarak buldum o dönem çözümü. Sonra evlendim yine aramizda 45 dakika mesafe var.
Ha annem çok yanlız kalmış ,babam devlet memuruydu,goreve giderdi annemle kalırdık,her zorluğu tek basina cekti kabul ama kötü bir evliliği yoktu,rahmetli babam çok güzel bir adamdı toprağı bol olsun. Annemin manipülatif yönünü güzel idare ederdi, bize yansımazdı.
2004 de babami kaybettim sonrası işte dedigim gibi işimi uzakta bulup ayrıldım evden. Ha elim hep üstundeydi,küsmedim aradım,sordum,görmeye gittim ama aynı evde yaşamadım,dayanamadım zira.
Hala annemle sık görüşsem ellerimde hemen egzama çıkıyor. Denedim gerçekten cenaze dönemi yine sıkı fıki olduk,kalmalı bol gorüşmeli gunler derken,ellerim kanıyordu artık inanın.
Şimdi cektim/çekmeye çalışıyorum kendimi. Tabi ki yine gözüm,elim üzerinde ama kendi belirledigim zamanlarda yada ihtiyacı varsa yanindayım. Allah muhtaç etmesin en ufak sorununda yine yanında olurum ama ne kadar uzak kalabilirsem o kadar iyiyim. Anladım ki agzımla kuş tutsam olmayacak/olmuyor.
Onun da elinde değilKendini toparla tatlım. Net ol ama kararlı ol mutlaka alışacaktır. Annedir insan kıyamıyor ama onlar Anne olmanın kredisinin sınırsız olduğunu düşünüyorlar ama yok öyle bir şey.
Seninki yine adam bir şey bilmiyor demişAynısını yaşadım. Annem sonra bu adam bir şey bilmiyor demişti
Sana bile böyle yapan hayat bize ne yapmasınAğır bir depresyondayken psikiyatra gitmiştim (annem psikolog) adam bana korkularımın sebebinin babam olduğunu söyleyince ve ben de bunu anneme anlatma gafletine düşünce benimki de ne biçim doktor bu demiştibakın benim annem psikolog hem de çok iyi bir üniversiteden, çok şahane bir ekipten ama bana olanlara bakın şaka gibi.
Biliyorum bilmez miyimMüdirem beni biliyorsun babamla olan durumları. Annemin hastalığı öyle bir vicdani yük oldu ki bende, eşşek gibi konuştum babamla geçen bayramArtık hissizim, çok yakın da olamıyorum ama kopamıyorum lanet olsun ki. Tekim diye mi acaba bilmiyorum, diğer yandan babam değil ama annem gençken güzel günlerimiz oldu, arkamda durdu çok zaman, o zamanlar böyle değildi vs vs. kolay kopulmuyor yani dediğin gibi.
Diyecek şey illa ki buluyorYa zaten maalesef anneler çocukları hep vicdandan vuruyor, bizim kültürde anne baba ne kadar kötü olursa olsun, evladının canına da okusa anne babadır cennetten çıkmalardır asla karşı gelinmez ne derlerse boyun eğilmelidir, baş kaldırırsan taş olursun ayıplanırsın, suçlu hep tektir hep evlat suçludur, haklı da olsa özür dileyen, hatalı gördüğü şeylere ses çıkarmayan olmalıdır evlat, her şeye tamam diyenler örnek evlattır, biraz sesi çıkan asi laf dinlemez hayırsız evlat
Sizde bir şey yok, ailenize bir saygısızlığınız yok, hata diyebileceğimiz bir şey yapmamışsınız, bence vicdan da yapmayın ama ahhhh o vicdan yok mu sesini susturmak kolay olmuyor.
Hayır tabi ki sizlik bir şey yok. Anneniz biraz evlat ayrımı yapıyor gibi geldi bana. Aksine sizin işinizin yoğunluğundan bahsederek akrabalarınıza kendisi güzel bir şekilde açıklamalı. Ben gitmem mesela çok yakın olmadığı sürece annemde bildiği için beni ve akrabalarımla olan ilişkimi ses çıkarmaz. Zaten siz çalışırken bunları istemesi yanlış. Ama işte anne olunca kırmamak için susuyorsun :)Merhaba
Niyetim fikir almak değil
İç dökmek
Hassas bir günümdeyim
Ne yaparsam yapayım anneme yaranamıyorum
Hep insanlar iyi başkaları iyi ben kötüyüm
Örnek vermek gerekirse
Yeğenim evlendi kına gecesine hafta içi idi düğünü hafta sonu başka şehirde ikisi de
Hafta içi çalıştığım için gidemedim
Hafta sonu düğüne gittim
Annemin bana dediği aynen şu : kınaya gelemedin madem hiç gelmeseydin !
Akrabalarımız gelecek onları otogardan al eve getir , dedi. Mesai gününde olmasam alırım anne, dedim.
Ki bunu mesai gününde istiyor otogarda bana hiç yakın değil.
Yapamıyorum diye “ senden fayda yok “ diyor
Başka bir gün diyor ki
Etrafındaki kişilere 2 çocuğum var biri harika becerikli vs diğeri de paspal ve savruk ikisi de benden doğdu ee napalım
Gerçekten artık çok yoruldum
Ne zaman yanına gitsem baş ağrısı ile geri dönüyorum.
Yani kınaya gidermemek , akrabaları alamamak kötü şeyler mi ?
Ben mi kötüyüm ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?